၂၄-၄-၂၀၁၀ ကိုးလ္ကၠတားမွ ျမန္မာျပည္ အျပန္ခရီး




































၂၄-၄-၂၀၁၀ ကိုးလ္ကၠတားမွ ျမန္မာျပည္ အျပန္ခရီး

နံနက္စာ ျမန္မာေက်ာင္းမွာ စားၿပီးတာနဲ႔ ေလဆိပ္သို႔ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလဆိပ္အသြားလမ္း မွာ ကိုးလ္ကၠတားၿမိဳ႕ ရဲ႕ ေလ့လာစရာက်န္ေသာေနရာမ်ားကို လိုက္လံျပသပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေတြ သူတို႔ျပည္ကိုအုပ္စိုးခဲ့စဥ္က တည္ထားခဲ့တဲ့ ဂဂၤါျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေဘလီတံတားႀကီးကိုေရာက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း(၃၅၀)ေက်ာ္ ၾကာတဲ့အထိ၊ အႏၱိယျပည္မွ ယေန႔အထိ ဘာတစ္ခုမွ ျပင္ဆင္စရာမလိုခဲ့ေၾကာင္း သိခဲ့ရပါတယ္။ ကားေပၚက မဆင္းရေတာ့ တံတားႀကီးဓာတ္ပုံ အျပည့္မရခဲ့ပါ။ အဲဒီကေနၿပီး အႏၱိယႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ကိုးလ္ကၠတား ဘူတာႀကီးေရွ႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ကားျဖတ္ေမာင္းၿပီးျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးၾကယ္ခန္း နားထည္၀ါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားျမင္ကြင္းကေတာ့ ဘူတာရုံႀကီးေရွ႕မွာ ကားေတြ၊ စက္ဘီးေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ သတင္းစာ၊ဂ်ာနယ္ေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေနတဲ့ စာနယ္ဇင္း ေစ်းတန္းႀကီးကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႕ျပည္ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ရိွၿပီး စာဖတ္သူမ်ားကို ေနရာတိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကားေမာင္း၍ မၾကာခင္မွာ ဂဂၤါျမစ္ကို ႀကိဳးတံတားေပၚက ျဖတ္ၿပီး တစ္ဘက္ကမ္းကို ျပန္ကူးလာခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း(၃၅၀)ေက်ာ္ၾကာထိ တာရွည္ခံေန တဲ့ တံတားႀကီးကို အေ၀းက ျပန္ျမင္ရျပန္ပါတယ္။

မၾကာခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေန႔ကည ေစ်း၀ယ္သြားတဲ့ စူပါမားကတ္ဆိုင္မ်ားလမ္းကို ေရာက္ရျပန္တယ္။ (၂၃-၄-၂၀၁၀)ည (၇)နာရီအျပန္လမ္းမွာ အႏၱိယႏိုင္ငံ(T.M.C) စာတန္းပါ အလံမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဆႏၵျပအဖြဲ႕ လူအုပ္စုႀကီးကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕စုရပ္ ေနရာေတြမွာ မ႑ာပ္စဥ္ထိုးထားတာကိုလဲေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးရဲ႕ေနာက္မွာ ကားတစ္စင္းနဲ႕ မီးစက္ေမာင္းၿပီး ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းနဲ႕တိုက္ရိုက္ထုတ္ လႊင့္ေနတာကိုလဲ ဓာတ္ပုံရိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကားေနာက္မွာေတာ့ ရဲမ်ား၊ ရဲကားမ်ား၊ အခ်ဳပ္ကားမ်ားက တန္းစီၿပီးလိုက္ေနတာကိုေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ မ႑ာပ္ႀကီးတစ္ခုရဲ႕ေရွ႕က လူအုပ္ႀကီးကို မ်က္ရည္ယိုဗုန္းလား၊ ေသနပ္လား မသိပါ ပစ္ခတ္သံ(၂)ခ်က္က်တာ ကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ေအာ္ သူတို႔ျပည္က ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံကိုး လြတ္လပ္စြာ တရား၀င္ ဆႏၵျပလို႔ရပါေၾကာင္း ၾကားသိ၊ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ ဆႏၵျပလိုသူမ်ားကသက္ဆိုင္ရာသို႕ ႀကိဳတင္အေၾကာင္း ၾကားရတယ္ဟုသိရပါတယ္။(ညက ဓာတ္ပုံေရာ၊ မနက္ကဓာတ္ပုံမ်ားကို ပါတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။)

အဲဒီေနရာမွ ၀ိတူရိယ ဘုရင္မႀကီးရဲ႕ နန္းေတာ္ျပတိုက္ႀကီးကို ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေတြ ျမန္မာျပည္ကို အုပ္စိုးစဥ္ကာလက ၀ိတူရိယ ဘုရင္းမႀကီးဟာ ျမန္မာျပည္ကိုေရာ၊ အႏၱိယျပည္ကိုပါ ဤနန္းေတာ္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေၾကာင္းၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ နန္းေတာ္၏ အတြင္းကိုေတာ့ ၀င္ခြင့္မရပါ။ နန္းေတာ္၀န္းႀကီးအတြင္းသာ ၀င္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပုံမ်ား ရိုက္ၾကပါတယ္။

နံနက္(၉)နာရီမွာ ကိုးလ္ကၠတားေလဆိပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား အႏၱိယႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံအတြင္းတို႔က ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌါန။ အေ၀ဇနိယ ရွစ္ဌါနတို႔ကို တစ္ရက္လွ်င္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုက္လံပို႔ေပးတဲ့ စီးေတာ္ကားႀကီးနဲ႕ ခြဲခြါရပါေတာ့မည္။ ေလဆိပ္အတြင္း၀င္ၾကပါတယ္။ ေလဆိပ္ကေတာ္ေတာ္ခန္းညားထည္၀ါပါတယ္။ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္ေတြကလည္း ျမန္ဆန္သြက္လက္ပါတယ္။ လူ၀င္မူႀကီးၾကပ္ေရးဌါနဂိတ္ေတြကို (၁၀)ခု ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါတယ္။ ေလဆပ္အေဆာက္အဦးနဲ႕ ေလယာဥ္ဆီကို ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ပို႔ ေပးရပါတယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းႀကီးထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ထြက္ခြါမဲ့ေလယာဥ္ေတြကလည္း တန္းစီေနၾကပါတယ္။ ဆင္းလာတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကလည္းမ်ားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီးရမဲ့ေလယာဥ္မွာ လာတုံးက ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းပိုင္ ေလယာဥ္ကိုျပန္လည္ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာေလယာဥ္မယ္ အလွ(၆)ေယာက္ကိုျပန္လည္ျမင္ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာခ်င္းဆိုေတာ့ ေျပာရ၊ဆိုရတာအဆင္ေျပတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလယာဥ္ဟာ ကိုးလ္ကၠ တား ေလယာဥ္ကြင္းမွ အႏၱိယစံေတာ္ခ်ိန္(နံနက္ ၁၀း၁၅ နရီ)၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္(နံနက္၁၁း၁၅ နာရီ) မွာ ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚက ေန႔လည္စာေၾကြးပါတယ္။ ငါးနဲ႔ ၾကာဆန္ေႀကာ္၊ ၾကက္သားနဲ႔ထမင္း၊ ႏွစ္မ်ဳိးကို ႏွစ္သက္ရာတစ္မ်ိဳးကိုေၾကြးပါတယ္။ ငါးနဲ႔ၾကာဆန္ေၾကာ္ကိုသာ အမ်ားစားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွာ (၁၅)ရက္လုံး အႏၱိယႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံတို႔မွာ (ကႀကီးသုံးလုံးျဖင့္ နပမ္းလုံးလာခဲ့ရပါတယ္။) ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ယခင္က (အသုံးလုံး)ေၾကခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ကလည္း (ကသုံးလုံး)ေၾက၍ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ နာလည္ေအာင္ ေျပာျပရရင္ေတာ့ (၁) ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းတာနဲ႔၊ ေလယာဥ္ေပၚျပန္တက္တဲ့အထိ ဖင္ဂၽြတ္တက္ေအာင္ စီးခဲ့ရတာ ကားပါ။ (၂) ေရာက္ေလရာအရပ္တိုင္းမွာ စားခဲ့ရတာက ၾကက္သားပါ။ (၃)ေရာက္ေလရာအရပ္တိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ဆက္ဆံခဲ့ရတာက ကုလားေတြပါ။ စကားျပန္ကုလားေတြနာမည္က ကိုသန္းထြန္း၊ ကို၀င္း၊ ကိုထြန္းထြန္း၊ ကိုခ်ိဳတူး တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေလးေတြ ကိုယ္စီကိုယ္င တာ၀န္ေၾကၾကပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ကုသိနာရုံမွာ ထမင္းမနပ္၊ ထမင္းမ၀၊ဟင္းမင တာကလြဲလို႔ပါ။)

ေဟာ..ယခု ျမန္မာေလယာဥ္ေပၚမွာေတာ့ ကႀကီးသုံးလုံးနဲ႕လြတ္ခဲ့ပါၿပီ..(ငါးနဲ႕ၾကာဆန္ေၾကာ္ ကို အားလုံး သုံးေဆာင္ၾကပါတယ္..။ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ကို ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္(၁း၄၅)နာရီမွာ ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာေလဆိပ္ကလည္း လွပခန္႔ညားပါတယ္။ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေတြကၾကာတာ တစ္ခုပါပဲ။ ေအာ္ လူတိုင္းအတြက္ လုံၿခဳံေရးသည္ တာ၀န္ရိွၾကပါသည္။
ေလယာဥ္ဧည့္ခန္းမွ ထြက္လိုက္တာနဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ မိုးယံေရႊလမင္းႏွင့္ ျမတ္ဆုကုေဋထီဆိုင္ မွ ကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႀကိဳဆိုေနပါတယ္။ မိုးယံသူေဌး ဦးမ်ိဳးညြန္+ေဒၚတင္တင္ျမင့္တို႔ ရဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ မိုးယံေရႊလမင္းထီဆိုင္၏ မြန္ျမတ္ေသာ ဒါနကုသိုလ္ခရီး (၁၅)ရက္ အား ဦးေက်ာ္ေဌး(မုံရြာပင္ရင္း)၊ ဦးေအာင္ခိုင္၀င္း(ေတာင္ႀကီးပင္ရင္း)၊ ဦး၀င္းမင္း(ေနျပည္ေတာ္ပင္ရင္း)၊ ဦး၀င္းၾကည္(မေကြးပင္ရင္း)၊ ေဒၚခင္သန္းနြဲ႕(ေတာင္ဥကၠလာပင္ရင္း)ထီဆိုင္တို႔မွထီအေရာင္းကိုယ္စာလွယ္ေတာ္ငါးဦးႏွင့္ကံစမ္းမဲဆုရွင္ငါးဦး စုစုေပါင္း(၁၀)ဦးကို တတိယအသုတ္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါေၾကာင္း ေလးေလးစားစား အမ်ား ၾကားသိ၊ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ၾကေစရန္ တင္ျပအပ္ပါသည္။

အယူအဆ၊အေတြးအျမင္၊ အေရးအသားမ်ားမွာ အမွားပါခဲ့ပါလွ်င္ ျပင္ဆင္ေပးေတာ္မူၾကပါ။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု၊ဧၿပီလ(၃၀)ရက္၊ည(၉)နာရီ။
 

23-4-2010 ကိုးလ္ကတၱားၿမိဳ႕ သို႔ ေရာက္ ညအိပ္


သူတို႔ဆီက စူပါမားကတ္ဆိုင္ႀကီးမ်ား


ကမၻာ့သိပၸံပညာရွင္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။


















သူတို႔ဆီက ဒီမိုကေရစီ (လမ္းမေပၚမွာ လြတ္လပ္စြာ နားေနအိပ္စက္ၾကပါသည္.)

သူတို႔ျပည္က အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီး
23-4-2010 ကိုးလ္ကတၱားၿမိဳ႕ သို႔ ေရာက္ ညအိပ္

နံနက္(၈)နာရီမွာ ကိုးလ္ကတၱားၿမိဳ႕ ကိုေရာက္ၾကတယ္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမွာ တစ္၀က္တည္း၍ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိးစုံတို႔ တည္းခိုေသာေက်ာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ တည္းၾကပါတယ္။ နံနက္ပုိင္း အနားယူပါတယ္။ ေန႔လည္စာထမင္းစားၿပီး ေန႔(၃)နာရီမွာ ထြက္ခဲ့ၾကရတယ္။

ပထမဆုံးသြားေသာေနရာမွာ Seience City (သိပၸံကမၻာ) သို႔ ၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကပါတယ္။ 3D သိပၸံကမၻာထဲမွာ ရုပ္ရွင္ ေခတၱၾကည့္ၾကပါတယ္။ အေမွာင္ခန္းထဲမွာ လူစုကြဲသြားၾကပါ တယ္။ အားလုံးေၾကာက္စိတ္၀င္ၾကပါတယ္။ သိပၸံပညာႏွင့္ မူဆလင္ဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာမ်ား ကို စည္းရုံးတဲ့ ရုပ္ရွင္ျပပြဲတစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့ ပြဲလို႔ ဆိုရပါမည္။

အဲဒီကေန ေစ်း၀ယ္ရန္္(Shopping.) သို႔သြားၾကပါတယ္။ ဘာကိုမွ ေကာင္းေကာင္းမ၀ယ္ ျဖစ္လိုက္ပါ။ ကားစုရပ္္ကို ခ်ိန္းတဲ့နာရီက ညေန(၆)နာရီဆိုေတာ့ အျမန္၀ယ္ၾကရ၍ ေစ်းမ်ား ေစ်းႀကီးေပးခဲ့ၾကရပါတယ္။ အေပါင္းအသင္းမ်ားကလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ ကိုယ့္အေရးကိုသာ ကိုယ္ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ခရီးရက္ရွည္ထြက္ခဲ့ရေတာ့ မိတ္ေဆြမ်ား၏ တစ္ဦးစီရဲ႕ အတၱကို ေရွ႕ တန္း တင္မူမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ ရပါတယ္။ (ေၾသာ္ ခ်စ္ၾကတဲ့လင္မယားျခင္း ႏွစ္ေယာက္လက္တြဲ၍ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ ေျမြကို အမွတ္ မထင္နင္းမိခါနီးရင္ ေယာကၤ်ားက မယားကိုေနာက္မွ တြန္းလို႔..ဟ.ဟေျမြႀကီးပါ…ဆို သတိေပးၿပီ ကိုယ္ကလြတ္ ေအာင္ အရင္ခုန္ၾကတယ္ ဆိုတာ မွန္ပါေပသည္။)ွ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း မိမိ၏ အတၱကိုသာ ေရွ႕ တန္းတင္သူျဖစ္ပါမည္။

ည(၉)နာရီမွာ ညစာစားၾကလို႔ တည္းခိုေသာ ေက်ာင္းသို႔ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ည မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္ေတြကို ၀င္ၾကတယ္။ ဘာကိုမွ မယ္မယ္ရရ မေမးရေသး အတင္းထြက္လို႔ ေျပး ၾကျပန္တယ္။ ကိုယ္၀ယ္လိုတဲ့ ပစၥည္း ဘာကိုမွ မ၀ယ္လိုက္ရပါ။ မိန္းမကလဲ ေလာေလာ နဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားကလဲ ကေသာကေမ်ာနဲ႔ ဘာကိုမွ မ၀ယ္ျဖစ္၍ စိတ္တိုရျပန္တယ္။ ကိုယ္တစ္ ေယာက္တည္း ေစ်း၀ယ္ထြက္လို႔ကလည္း မထြက္ရဲပါ။ ယခုေတာ့ ယူဘီ(၁၃၅၀)ႏွင့္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ(၁၀၀)ကို ရင္၀ယ္ပိုက္၍ စိတ္ပူေနရပါတယ္။ မနက္ျဖန္ နံနက္ဆိုရင္ ကုလားျပည္ ဒုတိယၿမိဳ႕ ေတာ္ေခၚတဲ့ ကိုးလ္ကတၱားၿမိဳ႕ မွ ေလယာဥ္ျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ရပါ ေတာ့မည္..။ က်န္ေငြမ်ားကိုေတာ့ ေပးသမွ်၊ ရသမွ်နဲ႔ မုခ် လဲလွယ္ခဲ့ရပါေတာ့မည္…။

မိုးယံ ေရႊလမင္းႏွင့္ ျမတ္ဆုကုေဋ ထီဆိုင္ သူေဌးမင္း ဦးမ်ိဳးညြန္+ေဒၚတင္တင္ျမင့္ တို႔ မိသားစုအား အထူးေက်းဇူးဥပကာရ တင္ပါသည္။ ယခုပို႔ေပးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဂယာသို႔(၁၅)ရက္ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပဳသမွ်ကုသိုလ္တို႔ကို တစ္၀က္တိတိ အမွ်ေပးလိုက္ပါရေစ ခင္ဗ်ား..။ (အမွ်..အမွ်…အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ…သာဓု..သာဓု..သာဓု..။)


ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ ရက္စဥ္ဆက္တိုက္ မွန္ေအာင္ ပို႔စ္ မတင္ေပးႏိုင္ျခင္းအား နားလည္ခြင့္လြတ္ ေပးေတာ္မူၾကပါခင္ဗ်ား။ သြားရင္း၊ လာရင္း အခ်ိန္မွီေအာင္ ေရးသားရ၍ ဟာကြက္မ်ား၊ အမွားမ်ား။ သတ္ပုံမ်ားမွားယြင္းႏိုင္ပါ၏။ ျပင္ဆင္၊ျဖည့္စြက္ ဖတ္ေပးၾကပါရန္ ေလးေလး စားစားျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအား ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

မနက္ျဖန္ ျမန္မာျပည္ အျပန္ခရီးစဥ္အား ထပ္မံေရးသား တင္ေပးဦးမည္…။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု။ ဧၿပီလ(၂၃)ရက္၊ည(၁၂း၃၀)ေရး၏။
 

၂၂-၄-၂၀၁၀ ဗုဒၶဂယာ မွ က်န္ေသာေနရာမ်ား ဘုရားဖူး























၂၂-၄-၂၀၁၀ ဗုဒၶဂယာ မွ က်န္ေသာေနရာမ်ား ဘုရားဖူး

ယခင္ေန႔ ည(၁၀)နာရီမွာ ွဗုဒၶဂယာျမန္မာေက်ာင္းသို႔ ဒုတိယအေခါက္ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ မနက္(၈)နာရီခန္႔ကစလို႔ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဒုကၠရစရိယ က်င့္ခဲ့ေသာ ေတာင္ လႈိဏ္ဂူသို႔ စတင္သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါတယ္။ ကားလမ္းကေန ေတာင္ေပၚသို႔ ေျခလ်င္တက္ သူ မ်ားပါတယ္။ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကေတာ့ အထမ္းသမား ထမ္းစင္မ်ားနဲ႔ တက္ၾကရပါ တယ္။ အတက္ အဆင္း (၅၀၀)ရူဘီေပးရပါတယ္။ အဲဒီကေန ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဘုရားမျဖစ္ခင္ တစ္ရက္အလိုမွာ နံက္ပိုင္းအခ်ိန္အခါတြင္ သူဇာတာ သူေဌးသမီးက ျမတ္စြာ ဘုရားေလာင္းအား ဃနာႏို႔ဆြမ္းကို ေရႊခြက္ျဖင့္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေသာ ေနရာသို႔ သြားၾကရပါတယ္။

သုဇာတာဆြမ္းလွဴဒါန္းရျခင္း အက်ဥ္း
သုဇာတာမင္းသမီးေလးက ေသနာကုန္းေခၚ (စစ္သားမ်ားေနရာကုန္းမွ စစ္သူႀကီး၏ သမီးျဖစ္ပါတယ္) ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ သူေဌးသား တစ္ဦးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ထားေပးလိုက္ပါ တယ္။ သူတို႔ေဒသ အယူ၀ါဒအရ အိမ္ေထာင္ရွင္မ်ားက သားေယာကၤ်ားေလး ေမြးဖြားေပးမွ မြန္ျမတ္ေသာ သူမ်ားလို႔ သတ္မွတ္ခံၾကရပါတယ္။ ယခုေနရာက ေညာင္ပင္ကုန္းကို ေန႔စဥ္ သားဆုပန္ဖို႔ သုဇာတာႏွင့္ သူ၏ကၽြန္မတို႔ လာရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းကို ေတြ႔ေတာ့ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္သားက ကိုယ္ထင္ျပတာပဲလို႔ သူရဲ႔ကၽြန္္မက အရင္ေတြ႔ရပါတယ္။ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ သူ၏သခင္မ သုဇာတာအိမ္ကိုေျပး၍ သြားပါတယ္။ ၀မ္းသာအားရ ျဖင့္ သုဇာတာကလည္း အိမ္က ဃနာာႏို႔ဆြမ္းကို ေရႊခြက္ထဲကို ထည့္ယူလာၿပီး ဘုရားေလာင္းအား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းမွ အလွဴခံေတာ္မူ၍ ေရႊခြက္အား ေနဥၨရာျမစ္တြင္ ငါသည္ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ရပါလွ်င္ ဤ ေရႊခြက္သည္ ေရဆန္သို႔ျပန္တက္ပါေစသားဟု သစၥာျပဳပါတယ္။ေရႊခြက္သည္ေရဆန္သို႔ ဆန္တက္သြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အလွဴေပးသူ သုဇာတာအားလည္း သာဓုအႏုေမာဒနာျပဳေတာ္မူပါတယ္။

ညေနပိုင္းမွာ

ဘုရားေလာင္းသည္ မဟာေဗာဓိပင္ေပၚထြက္မည့္ ေနရာတစ္ဖက္ကမ္းသို႔ မသြားမီွ သုဒၶိယ လုလင္မွ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္မွအလွဴခံ၍ သာဓုအႏုေမာဒနာ ျပဳေတာ္မူပါ တယ္။ဤ ေနရာတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဘုရားေလာင္းဘ၀ျဖစ္စဥ္ကာလက ထဲမွ အလွဴခံယူရာတြင္ ပုဂၢဳိလ္။ အရုပ္။အလတ္၊ အျမတ္ မေရြးပဲ တန္းတူညီမွ်လက္ခံေတာ္ မူပါတယ္။ နံနက္က ေရႊခြက္ျဖင့္ ဃနာႏို႔ဆြမ္းကပ္လွဴေသာ သုဇာတာသူေဌးသမီး၏ အလွဴႏွင့္ ညေနပိုင္း ျမက္ရွစ္ဆုပ္အား လွဴဒါန္းေသာ သုဒၶိယ လုလင္၏ အလွဴတို႔ အားတန္းတူထား၍ အလွဴခံေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီမွ သုဇာတာသူေဌးသမီးေနအိမ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ပိတ္ထားလို႔ ကားေပၚက မဆင္း ၾကေတာ့ပါ။ အဲဒီေနရာမွ ကမာကူရာ ဂ်ပန္ဘုရားႀကီးသို႔သြားၾကပါတယ္။ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ ႀကီး၏ ဥာဏ္ေတာ္အျမင့္မွာ အေတာင္(၈၀)ရိွေၾကာင္းသိရပါတယ္။

ေန႔လည္ပိုင္း ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိုးယံေရႊလမင္းႏွင့္ ျမတ္ဆုကုေဋ ထီဆိုင္ အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္မ်ား မွ စုေပါင္း၍ မဟာေဗာာဓိေစတီ ရုပ္ပြားေတာ္အား ၾကာသကၠန္း ျဖင့္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္္မွာ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ တရားထိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အျပန္တြင္ ေဂါပကရုံထဲသို႔ ေခတၱေလ့လာ ခဲ့ပါတယ္။ သန္႔စင္ခန္းရိွ၍ တာ၀န္က်ရဲမ်ားအား အခေၾကးေငြ မည္မွ်ေပးရမလဲေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ လက္ကာ၍ ျပၾကပါတယ္။ မေပးရဘူး ဆိုလို ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သန္႔စင္ခန္းကို ၀င္ၾကပါတယ္။ အထြက္ေရာက္ေတာ့ ရဲႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ကို ယူဘီ(၅၀) ေပးရန္ အတင္းေတာင္းလို႔ ေပးခဲ့ရပါေၾကာင္း။

ညစာထမင္းစားၿပီး ဗုဒၶဂယာျမန္မာဘုန္းႀကီးအား ကန္ေတာ့၍ ည (၈)နာရီအခ်ိန္မွာ ကိုးလ္ ကတၱားၿမိဳ႕ သို႔ဆက္လက္ထြက္ခြါခဲ့ၾကပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဂယာမွာ အပူခ်ိန္(၅၀ံ) စင္တီဂရိတ္ထိ ေရာက္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ပူလိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း လူေတြအရည္ေပ်ာ္သြားမလား ေအာင္းေမ့ရပါ၏။

မနက္ျဖန္ခရီးစဥ္အား ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
အင္တာနက္သုံးေသာ GSM ဖုန္းကဒ္အား အသုံးျပဳခြင့္ မရ၍ ျမန္မာျပည္ေရာက္မွ တင္ေပးရ ပါသည္။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု၊ ဧၿပီလ(၂၂)ရက္၊ေန႔(၁၂)နာရီေရးသည္။