ရိွတ္ဂ်ာနယ္(မန္းေတာင္ရိပ္) အတြဲ(၅) အမွတ္(၂၂)

SHADE ဂ်ာနယ္မွာ မႏၱေလးသတင္းႏွင့္ မေကြးသတင္းမ်ားကို ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

 Shade Journal 5-22

SHADE ဂ်ာနယ္( မန္းေတာင္ရိပ္ ဂ်ာနယ္)

SHADE ဂ်ာနယ္( မန္းေတာင္ရိပ္ ဂ်ာနယ္) မွာ မနၱေလးသတင္မ်ားႏွင့္ မေကြးသတင္းမ်ားကို ဖတ္ရႈနိုင္ပါသည္။ အတြဲ(၅) အမွတ္(၂၁) ၂၀၁၁၊ ဧၿပီလ(၂၀)ရက္-(၂၆)ရက္ထိထုတ္ေ၀ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

SHADE Journal l5-21

မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး၏ ႏွစ္သစ္ကူး ေခတ္သစ္သႀကၤန္

မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး၏ ႏွစ္သစ္ကူး ေခတ္သစ္သႀကၤန္
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၃၇၂ ခုႏွစ္၊ တန္ခူးလဆန္း(၁၀)ရက္၊ ညေန(၅)နာရီ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔မွာ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔ ျမန္မာ့ရုိးရာ မဟာသႀကၤန္ဗဟိုမ႑ပ္တြင္ သႀကၤန္ေရသဘင္ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားက်င္းပသည္။ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးဘုန္းေမာ္ေရႊ ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕၀န္ႀကီးမ်ား၊ စစ္ဘက္၊နယ္ဘက္ မွ ဖိတ္ၾကားထားေသာသူမ်ား၊ စုံညီစြာတက္ေရာက္ၾကသည္။ ယိမ္းအဖြဲ႕ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ားႏွင့္အတူ မန္းေတာင္ရိပ္ခို သီခ်င္းျဖင့္ စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္ေၾကာင္းသတင္းရရိွပါသည္။
ယခုႏွစ္တြင္ ယခင္ႏွစ္မ်ားႏွင့္မတူ တမူထူးျခားေန၏။ ယခင္ႏွစ္မ်ားက မေကြးၿမိဳ႕ကမ္းနားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မွာက်င္းပခဲ့သည္။ ယခုအစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ မေကြးၿမိဳ႕၏ လမ္းမႀကီးမ်ား ေနရာအႏွံ႔က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ တြင္ သႀကၤန္ေရကစားမ႑ပ္မ်ား မ်ားစြာ တည္ေဆာက္၍ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ ေရကစားေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။ ဌါနဆိုင္ရာ ေရသဘင္ ေရကစားမ႑ပ္မ်ား(၁၄)ခု အျပင္ ပုဂၢလိကေရသဘင္မ႑ပ္(၈)ခု ႏွင့္ အျခားေဖ်ာ္ေျဖေရးမ႑ပ္ႀကီးမ်ား ကို ျမင္ေတြ႕ရပါသည္။ ကမ္းနားလမ္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လမ္း၊ နတ္ေမာက္လမ္း၊ ျပည္ေတာ္သာလမ္း၊ ေတာင္တြင္းလမ္းမေတြမွာ ေနရာအႏွံေရကစားမ႑ာပ္ မ်ားကို တည္ေဆာက္ေပးထား၍ မေကြးတစ္ၿမိဳ႕လုံး သႀကၤန္ရက္မ်ားတြင္ အထူးစည္ကားေနေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။
သႀကၤန္အႀကိဳေန႔မွစ၍ အက်ေန႔၊ အၾကပ္ေန႕၊ အတက္ေန႔ညမ်ားတြင္လည္း မ႑ပ္တိုင္းသို႔ လွည့္လယ္သြားလာ ေဖ်ာ္ေျဖေပးေနၾကေသာ မီးေရာင္စုံျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအလွျပကားမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။ ယင္းအလွျပကားမ်ားမွာ ေရႊနတ္သွ်င္၊ ေတာင္တြင္းေရႊျပည္၊ ေရနံ႔သာေမာင္ႀကီး၊ မေကြးၿမိဳ႕နယ္မွ ျပည္ေထာင္စု အလွျပေလွႀကီးႏွင့္ ပိေတာက္ဧကရီ တို႔ကို ျမင္ေတြ႕ရပါသည္။
သႀကၤန္ေရပက္ခံကားမ်ားမွာ ဓာတ္ဆီေစ်းတက္ေနေသာ္လည္း ယခင္ႏွစ္ထက္ အနည္းငယ္သာ ေစ်းတက္ေၾကာင္းသိရ၏။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ သုံးဘီးယာဥ္မ်ား အမ်ားအျပားကို ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ ေရပက္ခံကားေပၚမွ အမ်ဳိးသားတစ္ဦး၏ေျပာၾကားခ်က္အရ
`` စည္တာကေတာ့ မ႑ပ္တိုင္းမွာ စည္ကားေနပါတယ္။ မႏွစ္ကထက္ကို သိသိသာသာႀကီး ပိုမိုစည္ကားပါတယ္။ အဓိကစည္ကားတဲ့ မ႑ပ္ေတြကေတာ့ ဆည္ေျမာင္းမ႑ပ္၊ ရဲတံခြန္မ႑ပ္၊ စည္ပင္သာယာမ႑ပ္ တို႔မွာ ပိုမိုၿပီး အထူးစည္ကားေနတာကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္..´´။
အလွျပကားဆု ပထမကို မေကြးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္ေထာင္ေလွႀကီးမွ ရရိွပါသည္။ တပင္တိုင္အကႏွင့္ ယိမ္းအဖြဲ႔လိုက္အက ပထမဆုကို မေကြးတိုင္းေဒသႀကိး က်န္းမာေရးဌါမွရရိွပါသည္။ မ႑ပ္ ပထမဆုကို မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ဖြဲ႔မွ ရရိွပါသည္။ ေရပက္ရာတြင္ အတက္ၾကြဆုံးဆု (က) အဆင့္ကို မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး စည္ပင္သာယာမွ ရရိွပါသည္။ (ခ)အဆင့္ဆုကို ဘ႑ာ/အခြန္၀န္ႀကီးဌါနမွ အသီးသီးဆြတ္ခူးသြားေၾကာင္း သိရပါသည္။
မေကြးသႀကၤန္မွာ ဧရာ၀တီ(မေကြး) တံတားႀကီးကလည္း ရိွေနေတာ့ အေနာက္ဖက္ကမ္းက မင္းဘူးၿမိဳ႕၊ အထက္ မင္းလွၿမိဳ႕၊ စကုၿမိဳ႕၊ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕၊ ငဖဲၿမိဳ႕ ႏွင့္ စလင္းၿမိဳ႕မ်ားမွ ေရပက္ခံကား၊ ဆိုင္ကယ္မ်ားလည္း လာေရာက္ၾကေၾကာင္း၊ဧရာ၀တီျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္က ေခ်ာက္ၿမိဳ႕၊ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕၊ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕၊ ၿမိဳ႕သစ္ၿမိဳ႕၊ ေတာင္တြင္းၿမိဳ႕မ်ားမွလည္း ေရသဘင္ အလွျပကားမ်ား လာေရာက္ၾကေၾကာင္း သတင္းရရိွခဲ့ပါသည္။

မိုးျပာဂိုဏ္း

မိုးၿပာ

2:58 pm in Copy/Paste by ဆူး



မိုးျပာဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဦးဥာဏႏွင့္ အေပါင္းအပါ(၅)ဦးကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာ သတင္း
ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၂) ရက္ (ေသာၾကာ)ေန႔က
မႏၲေလးတိုင္း ရန္ကင္းေတာင္ေျခရွိ
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ(မိုးျပာၿခံ) အေဆာက္အအံုတြင္
မိုးျပာဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဦးဥာဏႏွင့္ ေပါင္းအပါ(၅)ဦးကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာ သတင္းတစ္ရပ္မွ သိရွိခဲ့ရပါသည္။
လည္းေကာင္းတို႕၏ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ မိုးျပာသာသနာ (၂၇) ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အား အေရးပါသူတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ အက်ဥ္းခ်ဳံးက်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႕ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္းသိရသည္။
ဦးဥာဏႏွင့္ အတူဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသူမ်ား၏ အမည္မ်ားမွာ…
ဦးတင္ေငြ (စစ္ကိုင္း)
ဦးထြန္းရီ (လိႈင္)
ဦးစု (စစ္ကိုင္း)
ဦးေက်ာ္ျမင့္ (ေခ်ာင္းရိုး)
ေအာင္သီဟ (စစ္ကိုင္း) တို႕ျဖစ္ေၾကာင္းဆက္ရပ္သတင္းတစ္ခုအေနႏွင့္
သိရွိခဲ့ရၿပီးလတ္တေလာတြင္မူ သာသနာေတာ္အား ညိႈးႏြမ္းေစမူ ပုဒ္မ ၂၉၅ (က)အရ
အမႈဖြင့္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။

သာသနာဖ်က္ မိစၦာဒိဌိမ်ား

ဦးေအးေမာင္(စာေပဗိမာန္) ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ အဓမၼ၀ါဒ

ဦးေအးေမာင္၏ ‘ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ’ အမည္ရွိစာအုပ္ႀကီးသည္ ပိဋကတ္သုံးပုံတို႔ကုိ အကုန္နီးပါးမွ် ပယ္ခ်ထားသည့္ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္၍ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးအပိတ္ခံထားရပါသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ပါရမီစာေပမွ
ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာရာ တစ္အုပ္လွ်င္ က်ပ္ ၆၀၀၀ ျဖင့္ ေစ်းကြက္၀င္လာပါသည္။
ယခုအထိ ေရာင္းခ်ေနဆဲပင္ ရွိပါေသးသည္။
၎စာအုပ္ႀကီး၏ အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ ပိဋကတ္ေတာ္တို႔ကုိ တစ္အုပ္၊ တစ္သုတ္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မဖတ္ဖူးၾကဘဲ ပိဋကတ္ေတြကအမွားေတြျဖစ္မွာပါဟု ေျပာဆိုတတ္သူမ်ား တိုးပြားလာၾကပါသည္။
အဘိဓမၼာပယ္၀ါဒမ်ားလည္း အားႀကီးလာၾကပါသည္။
၎စာအုပ္ႀကီး၏ ေခတ္အဆက္ဆက္သံဃာေတာ္တို႔အား ေစာ္ကားထားမႈတုိ႔ႏွင့္
မူလဗုဒၶ၀င္ေဒသနာေတာ္ကုိဖ်က္ဆီးထားမႈ၊
ပိဋကတ္ေတာ္ကုိ ေခ်ဖ်က္ထားမႈစသည္တို႔ကုိ
အရွင္ေကာ၀ိဒ(ေယာ)က ျပဳစုစိစစ္ျပ၍ ‘ဗုဒၶ၏ဗုဒၶ’ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဆရာႀကီးပါရဂူ၏ဘာသာမဲ့႐ုပ္၀ါဒ

စာေရးဆရာႀကီးပါရဂူ၏ဘာသာမဲ့႐ုပ္၀ါဒသေဘာမ်ားသည္ကားအထင္အရွားပင္ ဆက္တိုက္ႀကီးထြားလာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။

ယင္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သတိထားႏုိင္စိမ့္ေသာငွာ

ေဆာင္းပါးရွင္ပညာဏကာရီႏွင့္

ေသာေတာဒကတို႔က ဓမၼရံသီ၊ ဓမၼရတနာမဂၢဇင္းတို႔တြင္ သိဒၶတၳ၀တၳဳ(ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊

စိၾတေလခါ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊

ဗုဒၶဒုိင္ယာရီ (ေဆာင္းပါးေလးပုဒ္)၊

နိဗၺာန္၀တၳဳ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊

ကံ၀တၳဳ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊

ဒိဗ်ာ၀တၳဳ(ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)တို႔ျဖင့္ ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕သိရပါသည္။

ဆရာပါရဂူ၏ ၀တၳဳႀကီးမ်ားတြင္ ႐ုပ္၀ါဒလည္း လႊမ္းမိုး၍ ဟိႏၵဴ၀ါဒ (အတၱ-အတၱမာ)လည္း လႊမ္းမိုးေနေလရာ ဗုဒၶဘာသာလာ ကံႏွင့္ကံ၏အက်ဳိးသေဘာတို႔ႏွင့္ မညီပုံတို႔ကုိ ေဇာင္းေပးတင္ျပထားေၾကာင္း သိရပါသည္။

တန္႔ၾကည္ေတာင္ဦးေသာမဗုဒိၶဦးေဆာင္သည့္ အဓမၼ၀ါဒ

ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဂိုဏ္း၏ အဘိဉာဏ္ဆုိင္ရာယူပုံတို႔သည္ တန္႔ၾကည္ေတာင္ ဆရာေတာ္ဦးေသာမဗုဒၶိ၏ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က အမႈျဖစ္ခဲ့ေသာ အဓမၼ၀ါဒေဟာင္းႀကီးႏွင့္ တူညီေနၾကပါသည္။ ယင္းဂိုဏ္းႀကီးသည္ ယခုအခါ ပုဂံနယ္တြင္ အလြန္စည္ပင္ႀကီးထြားလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။

ဦးေက်ာ္ဟိန္း၏ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အဓမၼ၀ါဒ

ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီတို႔သည္ဘုရားေဟာေဒသနာတို႔ကုိ ယူ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အား လွည့္စားဖ်က္ဆီးေနၾကသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေယာင္ေဆာင္လ်က္ ဗုဒၶတရားေယာင္ျဖင့္ မိမိ၏၀ါဒသစ္ကုိ ထူေထာင္စျပဳေနသည့္ ပုဂိၢဳလ္၊
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလည္း ယခုအခါတြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း သိရပါသည္။
ယင္းပုဂိၢဳလ္သည္ကား ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးေက်ာ္ဟိန္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးေက်ာ္ဟိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍
ေဆာင္းပါးရွင္ေဒါက္တာခင္ေဇာ္လြင္(သုခခ်မ္းသာ)က
‘ဦးေက်ာ္(သုိ႔မဟုတ္)အ၀ိဇၨာေလာင္းရိပ္ေအာက္ကလူ’ ေဆာင္းပါးကုိ
ဓမၼရံသီမဂၢဇင္းတြင္ ‘ေလာင္းရိပ္ေအာက္က ထြက္ခဲ့ပါ’ အမည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

(ေမတၱာတံခြန္အသင္းက မူရင္းေဆာင္းပါးကုိ ေထရ၀ါဒဓမၼဒါနအျဖစ္ ဖတ္႐ႈလိုသူမ်ားကုိ ဒါနျပဳပါသည္။)

ထို႔ျပင္ ေမတၱာတံခြန္အသင္းက ဦးေက်ာ္ဟိန္း၀ါဒႏွင့္ပတ္သက္၍
စစ္ကုိင္းခင္မကန္ဆရာေတာ္ အရွင္ေခမိႏၵထံသုိ႔ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရာ ဆရာေတာ္က စာေရး၍ ေျဖၾကားေပးသည့္အျပင္ တရားပြဲမ်ားတြင္လည္း
‘သာသနာျပဳမွာလား၊
သာသနာဖ်က္မွာလား’ အမည္ျဖင့္ လွည့္လည္ေဟာေျပာေပးခဲ့ပါသည္။

ခ်စ္ငယ္(ဒႆန)(ဗုဒၶစာေပဆု)၏ အဓမၼ၀ါဒ

ခ်စ္ငယ္ (ဒႆန) (ဗုဒၶစာေပဆု)၏

ဂုိဏ္းႀကီးသည္လည္းတစ္ေန႔တစ္ျခားႀကီးထြားလာေနေၾကာင္းသိရပါသည္။

ယင္းဂိုဏ္း၏ဌာနခ်ဳပ္မွာ အမရပူရၿမိဳ႕ေဟာင္းတြင္ တည္ရွိပါသည္။

၎တို႔သည္ နိဗၺာန္၊ ရဟႏၱာ၊ ၀ိပႆနာစသည္ျဖင့္ နာမည္ႀကီးႀကီး စာလုံးႀကီးႀကီးမ်ား တြင္တြင္သုံးလ်က္ သူတို႔သည္သာလွ်င္

ျမန္မာျပည္သာသနာေတာ္ႀကီး၏ ဂုဏ္ေဆာင္ အရိယာ ဆရာ၊ တပည့္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း တြင္တြင္ႀကီး ေၾကညာေနၾကပါသည္။

သို႔ရာတြင္ ဆရာက မည္သူမည္၀ါဟူ၍ပင္ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ျခင္းမရွိၾကေခ်။

အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ အေၾကာင္းအခုိင္အမာရွိပါသည္။

၎တို႔၏ စာအုပ္မ်ားကုိ အေၾကာင္းညီညြတ္ေသာအခါတြင္ ၾကည့္႐ႈသုံးသပ္ၾကလိမ့္မည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွ်ကိုမူ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လထုတ္၊ ဓမၼရံသီမဂၢဇင္းတြင္ ျပည္သူမ်ား သတိထားႏုိင္ၾကရန္ အျမည္းသေဘာအျဖစ္ တင္ျပေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

ခ်စ္ငယ္(ဒႆန)သည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား MRTV-4 မွေန၍ ဗုဒၶစာေပဆုိင္ရာမ်ားကုိ ေဟာေျပာျပသသည္အထိ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ခဲ့ပါသည္။

(ယခုအခါ ယင္းအစီအစဥ္မ်ားကို ထုတ္လႊင့္ျခင္းကုိ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။)

မိစၧာ၀ါဒ ကြင္းဆက္မ်ား
ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔မွ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်၊ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္သြယ္မႈရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဥပမာ- ရွင္ဥကၠ႒-၏ မိစၧာ၀ါဒအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရတာရွည္ ဦးမာလာ၀ရ၏ ၀ါဒ၊ ဦးပညာ၀ံသ၏ ဓမၼနီတိ၀ါဒ-တို႔မွ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား တူညီေနမႈ။ တဖန္ ယခုေနာက္ေပၚ မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ-ႏွင့္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္မွ ေရးသားခ်က္မ်ားသည္ အထက္ပါ ရွင္ဥကၠ႒စေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ထပ္တူနီးပါး တူညီေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။

မိုးျပာဂိုဏ္းသည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာနည္းျဖင့္ စည္း႐ံုးေဟာေျပာမႈ ျဖန္႔ခ်ိမႈ ျပဳသျဖင့္ သာမန္လူထု သိပ္မသိ၊ သိေသာအခ်ိန္တြင္လည္း မိစၧာ၀ါဒ-ဟု တၿပိဳင္နက္ သိလိုက္ရ၏။ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒပါ အယူ၀ါဒမ်ားကို ကား တရား၀င္ျဖန္႔ခ်ိထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္သျဖင့္ မိစၧာ၀ါဒမ်ားဟု မထင္ၾက။ ဟိုကဒီက ေျပာၾကသည့္တိုင္ အနည္းအက်ဥ္း လြဲေခ်ာ္မႈ-ဟု ထင္ၾက၏။ ထိုသို႔ထင္သူမ်ားအတြက္ ထိုစာအုပ္ပါ ၀ါဒမ်ားသည္ အနည္းအက်ဥ္း မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္မႈသက္သက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ရွိ ဗုဒၶ၀ါဒီ ပညာရွိမ်ား ႏွစ္လံုးစိတ္၀မ္း မေအးခ်မ္းႏိုင္ဘဲ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာခဲ့ရေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေအာင္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပဖို႔ လိုမည္ထင္ပါသည္။ လူသိမ်ား ထင္ရွားေသာ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါမည္။

(၁) လူေသလွ်င္လူသာျဖစ္သည္ဟူေသာ ၀ါဒ

ေတာင္တြင္းႀကီး ရွင္ဥကၠ႒-၏ လူေသလူျဖစ္စာအုပ္မွ-

(က) လူသားဆိုတဲ့ သတၱ၀ါ ေသဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အကယ္စင္စစ္ ျဖစ္ခြင့္ ျဖစ္စရာ ျဖစ္ဖို႔အလားအလာမ်ား ရွိခဲ့ေသးလွ်င္ လူမွတစ္ပါး အျခားဘာမွ ျဖစ္စရာ မရွိ။ (လူေသလူျဖစ္စာအုပ္ – ၄)

(ခ) လက္ရွိကမၻာေလာကတြင္ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ အႏၲိမအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္၍ေနေသာ လူသားသည္ ေနာက္သို႔ ျပန္ဆုတ္၍ ဖုတ္ႏွင့္ၿပိတၱာ၊ တေစၧႏွင့္မင္စာ၊ ငရဲေကာင္ႏွင့္ တိရစၧာန္သတၱ၀ါမ်ား ျဖစ္ရန္အေၾကာင္း လံုး၀ မရွိေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္- ၃၃၁)

ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- စာအုပ္မွ–

(က) တိရစၧာန္ဘံုသည္ မေကာင္းမႈျပဳေသာ သူတို႔၏ လားရာ အပါယ္ဘံုတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶစာေပမ်ား၌ ျပဆိုထားရကား ဗုဒၶသည္ ဘုရားမျဖစ္မီက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရိစၧာန္ျဖစ္ခဲ့သည္ ဆိုျခင္းမွာ အေၾကာင္းယုတၱိမရွိေခ်။ ဤေနရာ၌ ေအာက္ပါ ဗုဒၶေဒသနာကိုလည္း ကၽြန္ဳပ္တို႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္၏။

“ရဟန္းတို႔၊ မဟာသမုဒၵရာ၌ မ်က္စိကန္းေသာ လိပ္တစ္ေကာင္သည္ ရွိ၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ အႏွစ္တရာလြန္မွ တစ္ႀကိမ္သာလွ်င္ ေရေပၚသို႔ ေပၚတက္၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ ေလတိုက္ေသာေၾကာင့္ ထိုမွဤမွ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ထမ္းပိုး၌ လည္ပင္းကို လွ်င္ျမန္စြာ စြပ္မိရာေသး၏။ အပါယ္ဘံုရွိ သတၱ၀ါတို႔သည္ လူ၏အျဖစ္ကို ရျခင္းငွါ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ အေၾကာင္းမူ အပါယ္ဘံုတို႔၌ တရားက်င့္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳျခင္း တို႔သည္ မရွိကုန္။ တိရစၧာန္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း စားၾကကုန္၏။ အားနည္းေသာ သတၱ၀ါကို အားႀကီးေသာ သတၱ၀ါက စားေလ့ရွိ၏။” (မဇၥၽိမနိကာယ္၊ ဗာလပ႑ိတသုတ္)

ဤေဒသနာအရ တိရစၧာန္သည္ လူ႔ဘ၀သုိ႔ ကူးေျပာင္းရန္ ထိုမွ်ခဲယဥ္းပါက ဗုဒၶသည္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရစၧာန္အျဖစ္ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္ခဲ့သည္ဆိုေသာ စကားမွာ အေျခအျမစ္ မရွိလွေခ်။ (စာ-၁၅၇-၈)

(ခ) စင္စစ္ ေသၿပီးေနာက္ လူကတိရစၧာန္အျဖစ္သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစၧာန္က လူအျဖစ္သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲသည္ဆိုျခင္းမွာ သဘာ၀နိယာမႏွင့္ ဖီလာျဖစ္၏။ (စာ-၁၅၈)

(၂) အဘိဓမၼာ ဘုရားေဟာမဟုတ္

အဘိဓမၼာကိုလည္း ဘုရားေဟာမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္ဥကၠ႒တို႔ အဖြဲ႔က ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုၾက၏။

(က) တစ္နည္းၾကည့္ျပန္လွ်င္ ပထမသံဂါယနာတင္တြင္ ဓမၼႏွင့္၀ိနယကို အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ ဒုတိယ တတိယတို႔သည္လည္း အလားတူပင္ အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ အဘိဓမၼာ မပါ၀င္ေသးေပ၊ စတုတၳသံဂါယနာ တင္၏ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အဘိဓမၼာဟူ၍ ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ (ဗုဒၶ၀ါဒအေျခခံသင္တန္း၊ ၇၀)

(ခ) သီဟုိဠ္ေခတ္ ေစာေစာပိုင္းကပင္ အဘိဓမၼာပိဋကမွာ ထင္ရွားၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေထရ၀ါဒီတို႔၏ အဘိဓမၼာစာေပစုသည္ ပိဋကတစ္ဆူအျဖစ္ စုစည္းတည္တန္႔ေနခ်ိန္မွာ တတိယသံဂါယနာ တင္ခ်ိန္ (ဘီစီ-၂၄၄)ထက္ ေနာက္မက်ႏိုင္ေခ်၊ သုိ႔စင္လ်က္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသမေထရ္သည္ ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ၀ါတြင္သံုးလတိုင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို (ဗုဒၶမတညဴ) ဘုရားဉာဏ္ေဆာင္၍ ေရးသားသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံထားၾကျခင္းမွာ ထားသူတို႔၏ သကၠာယအစြဲမွ်သာ ျဖစ္ရေခ်မည္။ (၎စာ- ၇၈)

(ဂ) ယင္းအဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ေဟာသည္ဟူေသာ အခ်က္မွာ အ႒ကထာဆရာ ရွင္ဗုဒၶေဃာသ၏ ထြင္လံုးပံုျပင္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွေပသည္။

ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒက်မ္းျပဳ ဦးေအးေမာင္ကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း သံေယာင္လိုက္ကာ ေထာက္ခံေရးသားခဲ့၏။

(က) အဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားသည္ ပိဋကတ္သမိုင္း၌ ေနာက္ဆံုးေပၚေပါက္လာေသာ က်မ္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆရန္အေထာက္အထားမ်ား ရွိ၏။ ပထမႏွစ္ႀကိမ္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားတြင္ အဘိဓမၼာ ပါ၀င္သည္ဟု ၀ိနည္းစူဠ၀ါႏွင့္ မဟာ၀င္၊ ဒီပ၀င္က်မ္းမ်ား၌ ျပဆိုမထားေခ်။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-ႏွာ-၁၉)

(ခ) အခ်ိဳ႕ေသာပါဠိေတာ္တို႔၌ အဘိဓမၼာဟူေသာ ပုဒ္ကို ေတြ႔ရ၏။ သို႔ရာတြင္ သုတၱန္ပိဋကတ္၌လာေသာ ထို“အဘိဓမၼာ”သည္ လက္ရွိအဘိဓမၼာ ခုနစ္က်မ္းကို မရည္ညႊန္းဘဲ သုတၱန္ေဒသနာ မ်ားမွ နက္နဲေသာ တရားကို ဆိုလိုဟန္ရွိ၏။ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို သုတၱ-ေဂယ်-ဂါထာ-ဇာတက စသည္ျဖင့္ အဂၤုတၱရနိကာယ္၌ ကိုးမ်ိဳးခြဲျခားထားရာ ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။ ထိုနည္းအတူ သုတၱန္ပိဋကတ္၌ ေတြ႔ရေသာ အဘိဓမၼာ သည္ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲျခားရန္ သံုးစြဲေသာ စကားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ (ႏွာ-၁၉)

(ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။-ဟု ဘယ္ပေထြးက ေျပာသည္မသိ၊ “အပဏၰကဇာတကာဒီနိ ပညာသာဓိကာနိ ပၪၥဇာတကသတာနိ `ဇာတက`ႏၲိ ေ၀ဒိတဗၺံ။ -“အပဏၰဇာတ္အစရွိကုန္ေသာ ငါးဆယ္အလြန္ရွိကုန္ေသာ ငါးရာေသာဇာတ္ေတာ္တို႔ကို ဇာတက-ဟူ၍ သိအပ္၏။”ဟု အ႒ကထာတြင္ ဆို၏။ ဥပမာေပးတာေတာင္ တလြဲ)

ဤသို႔လွ်င္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္သည္ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒမ်ားႏွင့္ တူညီေနပံု၊ လူေသလူျဖစ္၀ါဒကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေနပံုကို မွန္းဆႏိုင္ေလာက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါဦးမည္–

(၃) သံဂါယနာေျခာက္တန္ကို ေပါ့တန္ေသးသိမ္ေစမႈ

မိမိတို႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသမိုင္းတြင္ သံဂါယနာ- တင္ျခင္းကိစၥသည္ အထူးအေရးပါလွ၏။ သံဂါယနာ မ်ားမရွိခဲ့လွ်င္ ေထရ၀ါဒ-ဟူ၍လည္း ရွိမည္မဟုတ္ပါ။ မွန္၏၊ ေထရ၀ါဒဟူသည္ ပထမသံဂါယနာ တင္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပ-စေသာ မေထရ္ႀကီးမ်ား၏ လက္ခံသတ္မွတ္အတည္ျပဳ ထားသည့္အတိုင္း မျဖဳတ္မႏႈတ္ မျဖည့္မစြက္ဘဲ လိုက္နာက်င့္သံုးေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။

သို႔ရာတြင္ ရွင္ဥကၠ႒၊ ဦးေအးေမာင္-စေသာ မိစၧာ၀ါဒီတို႔သည္ သူတို႔၏ ၀ါဒႏွင့္ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္ေနရကား ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ပထမသံဂါယနာတင္စဥ္ကအတိုင္း မျပဳမျပင္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ရွိသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾကဘဲ ဗုဒၶဓမၼကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား အေႏွာက္အယွက္မ်ား ေပၚေပါက္လာတိုင္း ဗုဒၶဓမၼကို ကာကြယ္ရန္ သံဂါယနာတင္ေတာ္မူၾကေသာ အရိယာမေထရ္ႀကီးမ်ားကိုမွ အားမနာဘဲ မိုက္႐ိုင္းသူမ်ားပီပီ သံဂါယနာ-ဟူသည္ ဘာမွ်အေရးမပါေလဟန္ ေအာက္ပါအတိုင္း လုပ္ႀကံေရးသားၾကကုန္၏။

(က) တတိယသံဂါယနာတင္ပြဲ၌ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူ၍ ျဖစ္လာသည္မွာ ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ သည္ သူေရးသားေသာ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ထည့္လို၍ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းဟု တင္သြင္း သံဂါယနာတင္ခဲ့ၾကဟန္ ရွိေလသည္။

ဤတတိယသံဂါယနာ၌ အၿပိဳင္ဟူ၍ ထင္ရွားတင္ရန္အေၾကာင္း မေပၚေပါက္ေတာ့ေခ်၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အေသာကမင္းႀကီးက အကြဲကြဲေသာ သံဃာမ်ား၏ အလိုသို႔လိုက္၍ အမ်ားႀကိဳက္ျဖစ္ေစရန္ စုေပါင္းၿပီး တင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပိဋကတ္မွာ ဤသံဂါယနာမွစ၍ ျဗဟၼဏေဟာႏွင့္ ဗုဒၶေဟာတို႔ အတိအလင္း တရား၀င္ ေရာေထြးလာေတာ့၏။ ေထရ၀ါဒီဂိုဏ္းတို႔က မေက်နပ္ေသာ္လည္း မင္း၏အာဏာကိုု မဆန္႔က်င္လိုသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရ၏။ ဤအမွား၏ ဒဏ္ကို အစဥ္အဆက္ သာသနာသမိုင္းတစ္ေလ်ာက္ အေမြခံခဲ့ရ၏။ (နိကာယ္၏ နိကာယ္သမိုင္းေက်ာက္တိုင္မွ)

ဦးေအးေမာင္၏ ပရမ္းပတာ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။

(က) သုတၱန္ႏွင့္ ၀ိနည္းပိဋကတ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ မေရာက္မီက ေလးႀကိမ္တိတိ သဂၤါယနာတင္ၿပီး ျဖစ္သည္မွန္၏။ သို႔ျဖစ္ေစကာမူ ေထရ၀ါဒသမိုင္း၌ ထင္ရွားေသာ သဂၤါယနာေလးခုသည္ ပါဠိပိဋကတ္ကုိ ေလ့လာစိစစ္ေသာ သုေတသီပညာရွင္တို႔၏ အျမင္အားျဖင့္ မ်ားစြာအေရးပါလွသည္ မဟုတ္ေခ်။

(ခ) အျခားစဥ္းစားရန္ရွိသည္ကား သဂၤါယနာတင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရဟန္းသံဃာ တစ္စုတစ္ဖြဲ႕မွ်သာျဖစ္၍ သူတို႔အတည္ျပဳေသာ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို အျခားရဟန္းသံဃာတို႔က မည္မွ်လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳပါသနည္းဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္၏။

(ဂ) ထို႔အျပင္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ ေဒသနာမ်ားကို စုေပါင္းရြတ္ဆို႐ံုမွတစ္ပါး ေစ့ငုေသခ်ာစြာ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ၊ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈျပဳေသာ လကၡဏာမရွိေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ အေနာက္ႏုိင္ငံ ပါဠိသုေတသီပညာရွင္တို႔က ယခုလက္ရွိ ပါဠိပိဋကတ္၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသမွ်သာ ပထမသဂၤါယနာ၌ အတည္ျပဳေသာ ပါဠိေတာ္မ်ား ျဖစ္တန္ရာသည္။ ထိုတစ္စိတ္တစ္ေဒသသည္ပင္ ထိုသဂၤါယနာတင္ ပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္သည္ဟုဆိုရန္ ခိုင္မာလံုေလာက္ေသာ အေထာက္အထားမရွိဟု ယူဆၾက၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၂၂-၂၃)

(၄) ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို မယံုၾကည္မႈ

ရွင္ဥကၠ႒ႏွင့္ အေပါင္းအပါတစ္စုသည္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ သိစရာမွန္သမွ် တစ္စမက်န္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္အတိုင္း သိေတာ္မူသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾက။ သာမန္ဉာဏ္ႀကီးရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ လက္ခံလုိၾက၏။ သာ၀ကတို႔ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လိုက္အေနအထားမ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ထက္မပို-ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ပါဦး။

(က) အ႒ကထာဆရာတို႔သည္ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ခ်ီးေျမႇာက္ေရးသားရာ၌ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဆိုေသာ တိတၳိဆရာႀကီးတို႔ကို အညံ့မခံလိုသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶကို အျခားအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားထားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶသည္ ဘာမဆို အၾကားအျမင္ အသိရွိေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဟု ျပဆိုၾကဟန္တူ၏။

(ခ) ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာတိုင္း ရရွိေသာ အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ဆိုပါမူ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ မည္သို႔ ျခားနားပါသနည္း။ (အမွန္တရား သုေတသန အမွတ္ (၁) စာေစာင္)

ဦးေအးေမာင္ကလည္း အလားတူ ယူဆ၏။ သူ၏ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။

(က) အ႒ကထာ၌ အထူးျပဆိုထားေသာ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္မွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖစ္၏။ သံယုတၱနိကာယ္၌ ေကာသလမင္းက ေမးေလွ်ာက္၍ ဗုဒၶက မိမိ၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွိသည္ဟု မိန္႔ၾကား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္သည္ မည္သို႔ေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ္မမူေခ်။ အ႒ကထာဆရာတို႔ကမူ အၿမဲထာ၀ရ ဘာမဆို ၾကားျမင္သိရွိေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္သည္ ဆို၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-၃၃၁)

(ခ) ဤဗုဒၶေဒသနာအရ သဗၺညဳတဉာဏ္မွာ သိသင့္သိအပ္ေသာ တရားအားလံုးကို ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ၊ (၀ါ) ၀ိဇၨာသံုးပါးကို ထိုးထြင္းသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွား၏။ ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တိုင္း ရရွိေသာ ဉာဏ္ျဖစ္၏။ အ႒ကထာဆရာတို႔သည္ ဗုဒၶကို ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ထာ၀ရ အၾကားအျမင္အျဖစ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေရးသားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ (စာ- ၃၃၂)

(ဂ) ဤသို႔ျဖင့္ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာတို႔တြင္ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ (၀ါ) ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေနာက္လိုက္တို႔၏ ေနရာက႑ ျခားနားမႈမ်ိဳးမွတစ္ပါး အျခားျခားနားမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း ယူဆရန္ ေဒသနာအေထာက္အထား မရွိေခ်။ (စာ-၃၃၃)

(၅) ေစတီ႐ုပ္ပြား ကိုးကြယ္မႈ

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟု ေခၚဆိုစရာ အမွတ္လကၡဏာ မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပရမ္းပတာ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို ႐ႈပါဦး။

(က) ၀တ္ထည္ဖ်င္ခင္းကို သကၤန္းဟူ၍ မခြဲျခားေတာ့ဘဲ အ၀တ္ဟူ၍ တသားတည္း ျမင္ၾကေလၿပီ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ဆံပင္တည္းဟူေသာ အေမြးသည္ ျမင္းၿမီးထက္ပို၍ အနာေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစႏိုင္သည္ဟူေသာ ဥပါဒါန္ကိုလည္း ယခုေခတ္၌ ေတာ္လွန္္ၾကေလၿပီ၊ ယခုအခါ၌ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္-စသည္တို႔ကို ဘာသာေရးအမႈိက္သ႐ိုက္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေသခ်ာထင္ထင္ သိျမင္ၾကကုန္ၿပီ။ (လူေသလူျဖစ္-၈၁)

(ခ) ဆီမီးအခိုးတိုင္ ထြန္းညႇိျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဒူးေထာက္႐ိုက်ိဳး ရွိခိုးျခင္း၊ ေၾကးစည္ေခါင္းေလာင္း ထိုးျခင္း၊ ဓမၼသီခ်င္း က်ဴးရင့္ျခင္း၊ ဂုဏ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ ဆုေတာင္း ပတၳနာျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရေသာ နတ္တို႔ ဘုရားတို႔ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယံုၾကည္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္-၁၂၇)

(က) မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၌ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေစတီတည္ထိုက္ေၾကာင္း ၊ ဗုဒၶဖြားရာ၊ ဘုရားျဖစ္ရာႏွင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရာဌာနမ်ားသို႔ ဘုရားဖူးသြားေသာ သူတို႔သည္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။ ဤစကားမွာ မိမိအား ပုဂၢိဳလ္စြဲၾကည္ညိဳမႈကို ဆန္႔က်င္ေသာ ဗုဒၶ၏စကား သို႔မဟုတ္ သဂၤါယနာတင္ ရဟန္းသံဃာ၏ စကားမျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္မွ သုတၱန္ပိဋကတ္ကို ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ေသာ ဆရာတို႔၏ စကားျဖစ္ရေပမည္။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၃၃၄)

(ခ) ယေန႔ ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီ လူထု၏ ဘာသာေရးနယ္ပယ္၌ အက်ံဴး၀င္ေသာ သရဏဂံုသံုးပါး၊ ဂါထာပရိတ္ ရြတ္ဖတ္မႈ၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ပူေဇာ္မႈ၊ ဘုရားေစတီ မြမ္းမံျပင္ဆင္မႈ စသည္တို႔သည္ မူလဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ အံမ၀င္ဘဲ မဟာယာန၀ါဒႏွင့္ ပိုမိုနီးစပ္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္ေပသည္။ (စာ- ၃၆၇)

ဤမွ်ဆိုလွ်င္ပင္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-စာအုပ္ႀကီးသည္ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားေသာ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေလာက္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။

(သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္မ်ား မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း၊ ဘက္လုိက္ေသာ အျမင္မ်ား၊ အလ်င္စလုိ ေကာက္ခ်က္ခ်မႈမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုပါက “လူေသလူျဖစ္ ၀ါဒါႏု၀ါဒ၀ိနိစၧယ- (ေထရ၀ါဒစြယ္စံုက်မ္း)” စာအုပ္ႀကီးကို ဖတ္႐ႈပါဟု ညႊန္းလိုပါသည္။)

“ရဟန္းတို႔၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌ “ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္ ငါတို႔၌ ထင္ရွားမရွိ” ဟု မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္သည့္အတိုင္း သင္တို႔ ေျဖရွင္းရမည္။” (ဒီ။ ျမန္၊ ၁။၁၁။)

ေရးသားသူ-
အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ)

ပထမဦးဆံုး အြန္လိုင္းမွ ျမန္မာႏုိင္ငံသာသနာကုိ ဖ်က္ဆီးေနေသာ ဆုိက္မ်ား
၁။ ။ http://sayamvasi.googlepages.com/ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ

၂။ ။ http://www.yatanar.co.cc/ ရတနာ

၃။ ။ http://human-buddha.blogspot.com/ လူသားဗုဒၶ

၄။ ။ http://buddhismabc.blogspot.com/ ဗုဒၶဘာသာကႀကီးကေခြး

၅။ ။ http://toiletwall.ning.com/ ဘာသာေရးေဆြးေႏြးခန္း

၆။ ။ http://forums.myanmarcommunity.com/ ေဆြးေႏြးခန္း

၇။ ။ http://www.mandalaygazette.net/ မႏၲေလးေဂဇက္မဂၢဇင္း

၈။ ။ http://azai.mmgenius.com/ အပါယ္ရတနာ

၉။ ။http://www.dhammaviharri.org/ဓမၼ၀ိဟာရီ

ေဖာ္ျပပါဆုိဒ္မ်ားသည္ အဓမၼ၀ါဒ အျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာ
မုိးျပာ၀ါဒမ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေနေသာ ဆုိဒ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ေဟာေျပာခ်က္အခ်ဳိ႕ ႏွင္႔ သူတုိ႔၏ ထုတ္ေ၀ျပီးေသာ စာအုပ္မ်ား

မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ေဟာေျပာခ်က္အခ်ဳိ႕

၁) ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခါလုပ္မိရင္ ထပ္ထပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီကံႀကီးက ကုိယ့္ကုိ ရစ္ပတ္ေနၿပီ။ ဒီလူမလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး။

(၂) ဘုရားရဲ႕ နတ္အရေကာက္ဟာ မိုးေပၚကသူေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။

၃) ဒီေလာက္တန္ဖိုးမ်ား ဒါနႀကီးအတြက္ ဘုရားေဟာတဲ့ တစ္ဂါထာတည္းမွာ နတ္ျပည္လည္း မပါဘူး။ လူ႕ ျပည္လည္း မပါဘူး။ ငရဲလည္း မပါဘူး။ ေနာင္ဘ၀လည္း မပါဘူး။ ဒါနအက်ဳိးကုိ ဘုရားက နတ္ျပည္လို႔ မေဟာဘူး။

၄) ဘုရားက လူကုိသတ္မွ ပါဏာတိပါတလို႔ ေဟာတယ္။ တိရစၦာန္သတ္ရင္ ကံမထိုက္ပါဘူး။ အစိုးရပစၥည္းဟာ လူ႕ပစၥည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါကုိ ခိုးလို႔ ကံမထိုက္ဘူး။ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမႈဟာ ကုိယ့္ကာမပုိင္မဟုတ္သူကုိ ေမထုန္ျပဳမႈလို႔ အဓိပၸာယ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္ဘ၀မဟုတ္တဲ့အရာေတြကုိ မမွန္တာေျပာလည္း လိမ္ရာမက်ဘူး။ မုသာ၀ါဒမျဖစ္ဘူး။ လိမ္ေကာင္းတယ္။ မူးေအာင္မေသာက္ရင္ အရက္ေသာက္တာက မိတ္ေဆြေပါလို႔ စီးပြားျဖစ္ေတာ့ အက်ဳိးေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီလိုေသာက္တာကုိ ဘုရားက သုရာေမရယလို႔ ေဟာတာမဟုတ္ဘူး။

၅) နတ္ျပည္ရဲ႕ တည္ရာက ျမင္းမိုရ္ေတာင္ပဲ။ သည္ေတာင္ဟာ ကမၻာ့ပထ၀ီမွာ တကယ္မရွိတဲ့ေတာင္ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သည္ေလာက္ ယုတိၱမဲ့တဲ့အရာလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။

၆) ဘယ္တရားမွ မရခ်င္ေန။ ေရွ႕ဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ကုိေတာ့ မေတြးရဘူး။ ေရွးဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ ေတြးတဲ့သူဆိုရင္ မိစၦာဒိ႒ိိလို႔ ဆိုၿပီးသကာလ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ပဋိပကၡအရာမွာ ရွိတယ္။

၇) ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲဟာ ဦးႏုနဲ႔ ဖဆပလအဖြဲ႕တို႔၊ ဦး၀ိစိတၱတို႔၊ မဟာစည္တို႔၊ ေညာင္ရမ္းတို႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြရတာကလြဲလို႔ တျခားအက်ဳိးကေတာ့ မေျပာေလာက္ပဲ ျဖစ္တယ္။

၈) အရဟံဆိုပါေတာ့။ ေအး သည္စာေတြက သိပ္ျမင့္တယ္။ တို႔လူေတြနဲ႔ မတန္ဘူး။ မတန္မရာေတြကုိ တို႔လူေတြက ရြတ္ဆိုေနမိၾကတာပဲ။ သည္စာေတြဟာ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားကုိ အထင္ေရာက္သြားေတာ့ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္ေစတယ္။ အျပစ္ကႀကီးတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ျဖစ္တယ္။

၉) တရားဓမၼေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ပရမတ္ေတြအေၾကာင္း မေျပာေစခ်င္ပါဘူး။ ပရမတ္ေတြဟာ တရားမဟုတ္လို႔ပါပဲ။

၁၀) သည္လိုဆိုရင္ သည္စာသင္တိုက္ႀကီးေတြက တလြဲျဖစ္ထြန္းေနတာမို႔ ဗုဒၶဘာသာတရားဓမၼအရ လိုလားစရာမဟုတ္ဘူး။

၁၁) လူသားေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းဟူသည္ ဘုရားသခင္၏ အေစအပါးအျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းမဟုတ္။ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိကပင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

၁၂) ေလးသေခ်ၤ၊ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ၿပီးမွ ေပၚထြန္းလာေသာ ဗုဒၶသည္ မွားယြင္းေသာေၾကာင့္ မိစၦာသမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုတည္း၌ ဉာဏ္ျဖင့္ ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ေသာ ဗုဒၶသာလွ်င္ သမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ ဘ၀သံသရာဟူသည္မရွိ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုသာ ရွိသည္။

၁၃) ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျခင္း၊ ေရဘုဥ္းေပးျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမကုန္ေသး။ ေလာဘ။ တဏွာ၊ ကိေလသာရွိေသးသည္။

၁၄) ဗုဒၶသည္ မာရ္နတ္၏ သမီး နတ္သမီးသုံးေယာက္ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးစံစားရန္ စိတ္ကူးမိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ကိေလသာ မကုန္ေသးဟု ဆိုရမည္။

၁၅) ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္အရ လူ႕အသက္သတ္မွ အျပစ္ရွိသည္။ တိရစၦာန္မ်ားအသက္ကုိသတ္လွ်င္ ငရဲမႀကီးေခ်။ အေၾကာင္းမူ ဗုဒၶသည္ အသားစားျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳထားေသာေၾကာင့္ သတၱ၀ါ၏ အသက္သတ္ျခင္းကုိလည္း ခြင့္ျပဳရာ ေရာက္သည္။

၁၆) ပုဂၢလိကတစ္ဦးတည္းပုိင္ ပစၥည္းကုိ ခိုးယူလုယက္ျခင္းသည္ အျပစ္ရွိသည္။ အမ်ားပုိင္ပစၥည္းကုိ ခိုးယူလွ်င္ ပုိင္ရွင္ျဖစ္သူမ်ားမွာ ထိခုိက္နစ္နာမႈမရွိေသာေၾကာင့္ အျပစ္မရွိ။

၁၇) ကာမပုိင္အမ်ဳိးသမီးကုိ သေဘာတူေပ်ာ္ပါးရာ၌ အျပစ္မရွိ။ ဆႏၵကုိ ျဖည့္စြမ္းေပးေသာေၾကာင့္ ကုသုိလ္ပင္ျဖစ္ႏုိင္သည္။

၁၈) မိမိတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အက်ဳိးအတြက္ လိမ္လည္ေျပာလွ်င္ အကုသုိလ္ျဖစ္သည္။ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ လိမ္လည္လွ်င္ အျပစ္မရွိ။

မိုးျပာဂိုဏ္းမွ တရားမ၀င္ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိထားသည့္ စာအုပ္ေပါင္းမွာ ၆၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး ၎တို႔မွ အခ်ဳိ႕မွာ -

၁။ ၀ိမုတိၱေဒသနာ ေခၚ လြတ္လပ္ေရးေဒသနာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၁၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊

၂။ ဘုရား(စာမ်က္ႏွာ ၂၂၈)၊

၃။ ဘာသာတရားမ်ားအေၾကာင္း ေယဘူယ်ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္ (စာမ်က္ႏွာ ၅)၊

၄။ ဓမၼပူဇာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၄၇)၊

၅။ စိတ္စိတ္ျဖာျဖာ ဥပါဒါနကၡႏၶာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၆၃)၊

၆။ ဓမၼ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္စာအုပ္)၊

၇။ မိုးျပာေက်ာင္းမွ ေပးစာမ်ား-၁(မိုးေပါက္က်ေခ်ာင္) (စာမ်က္ႏွာ ၄၄၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၅၂)၊

၈။ ဘာသာတရားကေပးေသာ ဆုလာဘ္
(စာမ်က္ႏွာ ၄၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္ စာအုပ္)၊

၉။ တဏွာရွင္းတမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၄၀၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၉၉၆)၊

၁၀။ ဓမၼကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၃၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊

၁၁။ ဓမၼ၀ိဟာရီေငြရတုပူဇာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၂၄၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၈၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ ရက္။ အထိမ္းအမွတ္)

၁၂။ လြတ္လပ္တဲ့သူ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊

၁၃။ ဉာဏကထာ (ပထမအုပ္) (စာမ်က္ႏွာ ၃၅၆)၊

၁၄။ မဟာေပါ႒က (ပထမတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၄/၂၀၄/၃၀၂= စုစုေပါင္း = ၁၁၀၀)၊

၁၅။ အရိယေ၀ါဟာရ ေဉယ်ဓမၼတၳကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၁၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊

၁၆။ နိဗၺာန္ကုိသြား ေနာက္ဆုံးရထား (စာမ်က္ႏွာ ၉၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊

၁၇။ ဗုဒၶဘုရားသာသနာႏွင့္ျမန္မာျပည္ (စာမ်က္ႏွာ ၇၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊

၁၈။ အရိယသစၥကထာ (စာမ်က္ႏွာ ၂၇၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၅)၊

၁၉။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼဒႆစာစဥ္-၁ (စာမ်က္ႏွာ ၇၀၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄၊ သကၠာယမိစၦာဒိ႒ိမွ သမၼာဒိ႒ိသုိ႔-မိစၦာဒိ႒ိႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ-ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ ေလာကအျမင္မိတ္ဆက္ – သုံးမ်ဳိးစု)၊

၂၀။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼဒႆန စာစဥ္-၂ (စာမ်က္ႏွာ ၇၁၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃၊ ဗုဒၶဘာသာက မယူေသာ မိစၦာဒိ႒ိမ်ား- ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိဉာဏ္-ေရွ႕ဘ၀ေနာက္ဘ၀- ဦးေႏွာက္၏ ခၽြတ္ယြင္းေဖာက္ျပန္မႈမ်ား – ေလးမ်ဳိးစု)၊

၂၁။ သဒၶမၼသုံးျဖာ (ပထမတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၂၀၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊

၂၂။ သဒၶမၼသုံးျဖာ (ဒုတိယတြဲ) (စာမ်က္ႏွာ ၂၀၇ မွ ၃၄၇၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊

၂၃။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသစၥာ ဓမၼစၾကာေဒသနာ (စာမ်က္ႏွာ ၃၉၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၅၆)၊

၂၄။ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာလမ္းညႊန္ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၉၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊

၂၅။ ေတာစကားေတာင္စကား (စာမ်က္ႏွာ ၃၉)၊

၂၆။ အရိယသစၥဓမၼေပတံ (စာမ်က္ႏွာ ၂၅၅၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၇)၊

၂၇။ သကၠာယဒိ႒ိရွင္းတမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၂၈၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၈)၊

၂၈။ ဘာသာတရားဆိုတာ ဘာလဲႏွင့္ လြန္က်ဴးမႈကုိ ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ (စာမ်က္ႏွာ ၇၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၂)၊

၂၉။ နိဗၺာန္ႏွင့္ သကၠာယမိစၦာဒိ႒ိ (စာမ်က္ႏွာ ၈၆၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၀)၊

၃၀။ ဓမၼစၾကာညႊန္ျပခ်က္ (စာမ်က္ႏွာ ၁၇၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၃)၊

၃၁။ လူသားေလွ်ာက္ရမည့္လမ္း (စာမ်က္ႏွာ ၆၀)၊

၃၂။ လူသားမွန္သမွ် က်င့္ပြားဖြယ္ရာ ပုညႀကိယာ၀တၳဳဆယ္ျဖာ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၆)၊

၃၃။ ဓမၼ၀ိဟာရာရာမမိုးျပာျခံမွ ေပးစာႏွစ္ေစာင္တြဲ (စာမ်က္ႏွာ ၃၂၊ ထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၂၀၀၇-၂၀၀၈)၊

၃၄။ ဓမၼ၀ိဟာရီသို႔ ဦးခုိက္ျခင္း (စာမ်က္ႏွာ ၁၆)၊

၃၅။ မိလိႏၵပဉာႇ၀တၳဳဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၃၁၂၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)၊

၃၆။ ၀ိသုဒိၶမဂ္ဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၄၀၈၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)၊

၃၇။ နိဗၺာနဒီပနီဘယ္လဲ (စာမ်က္ႏွာ ၂၃၀၊ ျပန္လည္ကူးယူထုတ္ေ၀ႏွစ္ ၁၃၆၄)တို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ဦးဉာဏ၏ စာေရးသားသည့္ အမည္ခြဲမ်ားမွာ

- သွ်င္မိုးျပာ (ခ)ရွင္မိုးျပာ
(ခ) အရွင္ဉာဏ (ခ) ရွင္ဉာဏ (ခ)ဉာဏ
(ခ)ဓမၼ၀ိဟာရီ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီအရွင္ဉာဏ (ဂ) ဓမၼ၀ိဟာရီရွင္ဉာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီဉာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္မိုးျပာ (ခ)
ဘႀကီး၀ိဟာရီ ( www.forums.myanmarcommunity.com )
(ခ) အႏုပါဒါ (ခ) ေဗာဓိဉာဏ (ခ) ေမာင္ဉာဏ္ထက္ (ခ) ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာပု႐ုသွ် (ဘုရား)
(ခ) ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။

ပါဏာတိပါတ အရ မသတ္ရဘူးဆိုတာ လူအသက္ပဲ ေဟာတာျဖစ္တယ္။ ဟူေသာေဟာေျပာေရးသားခ်က္ကုိ ေျဖရွင္းခ်က္

ပါဏာတိပါတ အရ မသတ္ရဘူးဆိုတာ လူအသက္ပဲ ေဟာတာျဖစ္တယ္။
ဟူေသာေဟာေျပာေရးသားခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍

အရွင္ဉာဏက -
ဘုရားရဲ႕ သမာတဲ့အျပဳအမူထဲက အသက္ေရွာင္မႈဆိုတာ လူအသက္သတ္တာ ေရွာင္မႈလို႔
အဓိပၸါယ္ ထင္ရွားတယ္။
ဘုရားေဟာတဲံ အသက္သတ္ရဲ႕ အနက္ဟာ ေရာဟိတသကို ေဟာခ်က္လငမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ေဟာခ်က္
ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူ႔အသက္ပဲေဟာတာျဖစ္တယ္ လူကတျခားျဖစ္သူေတြရဲ႕
အသက္မဟုတ္ပါဘူး။
(ဘုရားစာအုပ္၊စာ-၁၃၀)

ဒါနဲ႔စပ္လို႔ ေတြးစရာရွိပါတယ္။ ဘုရားေဟာ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး ထင္တယ္လို႔ပါပဲ။
လူသိမ်ားတာက ဘုရားဟာ သတ္မႈကေရွာင္ရမယ္
အသက္ကိုအားလံုးရဲ႕အသက္အျဖစ္ေဟာတာလို႔သိေနၾကတယ္ ဒီလိုသိမွားတာကေတာ့
ဟိႏၵဴနဲ႔ႏြယ္ၿပီး သိမိလို႔ပါပဲ။ ဟိႏၵဴက မသတ္ရတဲ့အရာဟာ အားလံုးရဲ႕အသက္ပါပဲ။
သစ္ပင္ေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္။
(ဘုရားစာအုပ္၊စာ-၁၃၁)

ဒါေတြေၾကာင့္ဘုရားရဲ႕ မသတ္ရမယ့္အခ်က္ရဲ႕အနက္ဟာ လူ႔အသက္ပဲျဖစ္တယ္။
အျခားအေကာင္ပေလာင္ေတြရဲ႕အသက္မဟုတ္ဘူး။ (ဘုရား၊ စာ-၁၃၅)
ဒါေၾကာင့္ဒီကေန႔ ဗုဒၵဘာသာေတြ အသားစားေရွာင္မႈဟာ ဘုရားနဲ႔ လားလားမွ်မဆိုင္ဘူး။
ဘုရားက အသားစားတာကိုခြင့္ျပဳခဲ့တယ္ ဒါကိုေထာက္ရင္ ေရွာင္ရွားရမယ့္အသက္ဟာ
အသက္အားလံုးမဟုတ္ဘူးလို႔ ေပၚလြင္တယ္။
စားတာဟာသတ္တာမဟုတ္ေပမယ့္ သတ္တာကို သြယ္ဝိုက္အားေပးတာပဲ။ မသတ္သင့္ဘူးဆိုရင္
မစားသင့္ဘူးလို႔ပညတ္တန္ရာတယ္။ မပညတ္တာကိုေထာက္ရင္ မသတ္ရမယ့္ အသက္ဟာ
အားလံုးမဟုတ္လို႔ပဲ။
အဲ့သည့္အခ်က္ေတြအရ ဘုရားရဲ႕သတ္မႈက ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ့္အသက္ဟာ
လူအသက္ပဲဆိုတာထင္ရွားတယ္။
(ဘုရား၊ စာ-၁၃၉)

ဒါေၾကာင့္ ဓမၼမွာဘုရားရဲ႕ မသတ္ေကာင္းတဲ့အသက္ ေဟာခ်က္ဟာ လူ႔အသက္ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ဘုရားေဟာတဲ့ သီလမွာပါတဲ့ မသတ္ဘူးဆိုတဲ့အသက္ဟာ လူ႔အသက္ပဲျဖစ္တယ္။
အျခားအေကာင္ပေလာင္ေတြရဲ႕ အသက္ေတြ အက်ံဳးမဝင္ပါဘူး။ လူမဟုတ္သူေတြရဲ႕
အသက္သတ္ျဖတ္မႈဟာ ဓမၼအရာမဝင္တဲ့ အမႈသာျဖစ္တယ္။ မေျပာပေလာက္တဲ့အမႈေပါ့။ သို႔မဟုတ္
အမႈမေျမာက္တဲ့ အမႈျဖစ္တယ္။ (ဘုရား၊ စာ-၁၄၂)

ဘုရားဟာ ဂရုဓမၼသီလမွာပါတဲ့ အသက္သတ္ေရွာင္ရွားမႈ အဓိပၸါယ္ကို အလြန္အခ်က္က်က်
ေဟာေျပာသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေဟာေျပာခ်က္ဟာ လူလက္လွမ္းမီပါတယ္။
လူမလိုက္ႏိုင္ေအာင္ မက်ယ္ဝန္းပါဘူး။ ပိုးသတ္ေဆး၊သားစား တိရိစၦာန္ ဒါေတြဟာ လူနဲ႔
မကင္းတာေတြဘဲ ဒါေတြကို လူေရွာင္ရွားရမယ္ ဆိုရင္ လူက႑ဟာက်ဥ္းေျမာင္းလာလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြဟာ လူလက္လွမ္းမမွီတာေတြပဲ။
(ဘုရား၊ စာ-၁၄၂/၁၄၃)

…………………………………..

ေျဖရွင္းခ်က္……

အရွင္ဉာဏ၏ အထက္ပါေဟာေျပာခ်က္သည္ ပါဏာတိပါတအရ မသတ္ရဟူသည္
လူ႔အသက္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆိုထားေသာေဟာေျပာခ်က္ျဖစ္ေနပါသည္။

ေထရဝါဒပိဋကတ္က်မ္းစာတို႔တြင္
ပါဏာတိပါတအရ မသတ္ရဟူသည္ လူသာမက
ပိုးရြ၊ျခပံုးစေသာသက္ရွိသတၱဝါအားလံုးကို ေဟာထားပါသည္။

ေထရဝါဒ ပိဋကတ္က်မ္းစာတို႔တြင္ ပါဏာတိပါတဟူေသာ ပုဒ္ကို -

ပါဏႆ အတိပါေတာ ပါဏာတိပါေတာ၊ ပါဏဝေဓါ ပါဏဃာေတာတိဝုတၱံ ေဟာတိ ၊ ပါေဏာတိေစတၳ
ေဝါဟာရေတာ သေတၱာ ၊ ပရမတၳေတာ ဇီဝိတိႃႏၵိယံ ။
(သံယုတ္အဌကထာ၂၊၁၃၃။
မဇၨ်ိမပဏၰာသအဌကထာ၊၁၊၂၀၁။
ပဋိသံ၊အဌကထာ၊၁၊၂၀၃။)

သတၱဝါ ဇီဝိတိေႃႏၵကိုလ်င္စြာခ်ျခင္းေၾကာင့္ပါဏာတိပါတဟုေခၚ၏။
ပါဏဟူသည္ ေဝါဟာရ
ပညတ္အားျဖင့္ သတၱဝါကိုရ၏။ ပရမတ္အားျဖင့္ ရုပ္ဇီဝိတ၊နာမ္ဇီဝိတ ႏွစ္ပါးကိုရ၏။
ဟုဖြင့္ဆိုၾက၏။

သုိ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ပါဏာတိပါတအရ သူတပါးအသက္ မသတ္ရဟုဆုိရာ၌
လူ၏ အသက္သာမက အသက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားျဖစ္ၾကေသာ
ပိုးရြ၊ ျခပံုး၊ ၾကမ္းပုိး၊ သန္းဥ၊ ခရု၊ ကၽြဲ၊ ႏြားတိရိစၧာန္ စသည္တုိ႔၏
အသက္ကုိလည္း မသတ္ရဟု မွတ္ယူရပါမည္။
သတ္လွ်င္ ပါဏာတိပါတ ျဖစ္ပါသည္။

ဤေနရာ၌ ပါဏာတိပါတကံ ေျမာက္ေသာတရားမ်ားကို
ျမန္မာလုိသာ ေရးသား ထုတ္ျပပါမည္။

ပါဏာတိပါတကံ ၌
၁။ အသက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္ျခင္း၊
၂။ သတၱ၀ါဟူေသာ အမွတ္လည္းရွိျခင္း။
၃။ ေသေစလုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊
၄။ သတ္အံေသာ လုံးလ ပေယာဂရွိျခင္း၊
၅။ လုံးလပေယာဂေၾကာင္႔ ေသျခင္း ဟူေသာ အဂၤါ (၅)ပါးႏွင္႔ ျပည္႔စုံလွ်င္
ပါဏာတိပါတကံထုိက္၏။

သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ အရွင္ဥာဏ၏ ပါဏာတိပါတ အရ မသတ္ရဘူးဆိုတာ လူအသက္ပဲ ေဟာတာျဖစ္တယ္။
ဟူေသာေဟာေျပာေရးသားခ်က္မ်ားသည္
အဓမၼ၀ါဒ တရားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သိေစရန္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

“ကာေမသုမိစၦာစာရကုိ မွားယြင္းစြာ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္” ႏွင္႔ စပ္၍ တင္ျပခ်က္

အရွင္ဥာဏ က-
“အေတြ႔မွ အထူးအားျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံမူ႔၊ ေမထုန္မူ အေတြ႔မွ ကာမဂုဏ္မဟုတ္ဘူး။
အာရုံငါးပါးကုိ ကုိယ္႔လုိအင္နဲ႔ ေတြ႔ထိမူေတြဟာ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
ဒါေတြကို မွားယြင္းက်က္စားတာဟာ ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူပဲ”
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၃)

“မွားယြင္းက်က္စားမူကုိ အဓိပၸါယ္ နည္းနည္းဖြင္႔ရမယ္။ ကာမဂုဏ္ က်က္စားတာ
မွားယြင္းက်က္စားနဲ႔ မမွားမယြင္း က်က္စား ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားရွိတယ္။
စားစရာေတြလဲ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
၀တ္စရာေတြလဲ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
က်န္တဲ႔ လူအသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ အားလုံးလည္း ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
အသုံးကုိ လြန္ျပီး အၾကဳိက္ အစြဲ အေလ်ာက္ က်က္စားတာဟာ မွားယြင္းတဲ႔ က်က္စားမူပဲ။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၄)

ကာမပုိင္လဲ မိစၦာစာရျဖစ္
“ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စား ေရွာင္မူဟာ ကုိယ္႔ကာမပုိင္ မဟုတ္သူကုိ
ေမထုန္မူျပဳလုိ႔ အဓိပၸါယ္ ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ပစၥည္းအသုံးအေဆာင္ အားလုံးမွာ အေၾကာင္းမဲ႔ သုံးေဆာင္မူ (ျဖဳန္းတီးမႈ) ေတြ ျဖစ္လာမယ္။
လုိအပ္တာထက္ ပုိျပီး စားတာ၊ ၀တ္တာ၊ သုံးေဆာင္တာေတြဟာ ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူေတြပဲ။
ကာမပုိင္ ဖုိ မ ပင္ျဖစ္ပါေစ အေၾကာင္းမဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမူ ျဖစ္ရင္
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူ ျဖစ္မယ္”
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၄)

စားတယ္၊ ၀တ္တယ္ သုံးေဆာင္တယ္၊ ၾကည္႔တယ္ အစရွိတာေတြလဲ
ကုိယ္နဲ႔ပဲ လုပ္ရတာ ျဖစ္တယ္။
ဒီကုိယ္နဲ႔ အမႈေတြမွာ မွားယြင္းက်က္စားတာေတြဟာ
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားတာေတြပဲ။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၅)

ဘယ္သူ႔အာရုံ ငါးပါးျဖစ္ျဖစ္ မွားယြင္းက်က္စားက ကာေမသုမိစၦာစာရပဲ
“အလွအပတစ္ခုကို အေပ်ာ္သေဘာသက္သက္နဲ႔ ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္
ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမူက လြတ္ဖုိ႔မရွိဘူး။ အဲဒီ အာရုံကုိ အေပ်ာ္သေဘာသက္သက္
ဆြဲျမဴညဳိ႔ယူလဲ ဒီလုိပဲ။ သီိခ်င္း၊ ဂီတ ကို အေၾကာင္းတစုံတစ္ရာမရွိဘဲ ခံစားရဖုိ႔အတြက္
နားေထာင္သီဆုိတာလဲ အေပ်ာ္သက္သက္ေပါ႔။ ဒါဆုိရင္ ကာမမိစၦရ ပဲ။
ကုိယ္က ေမြးထားတဲ႔ ခေလးကုိ အေၾကာင္းမရွိဘဲ နမ္းရွဳံ႔ ေပြ႔ဖက္တာလဲ
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူ ျဖစ္တယ္။
ခေလးရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ကုိယ္အန႔ံ၊ အေငြ႔သိဖုိ႔ နမ္းတာ၊ ေပြ႔ဖက္တာေတြဟာ
အဲဒါေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြပဲ။
ကာမပုိင္ လင္မယားလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။
ကာမပုိင္ျဖစ္ေပမယ္႔ အေပ်ာ္သက္သက္ နမ္းရွဳံေပြ႔ဖက္ရင္ အမွားပဲ။
တစ္စုံတစ္ခုကုိ ေတြ႔သိဖုိ႔ နမ္းရွဳံ႔ ေပြ႔ဖက္မွ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမႈက လြတ္မယ္။” ဟု
ေဟာေျပာေရးသားထားပါသည္။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၅)

ရွင္းလင္းခ်က္

အရွင္ဥာဏသည္ “ကာေမသုမိစၦာစာရ” ၌ ကာေမသု ကုိ “အာရုံငါးပါး” ဟု ဘာသာျပန္၍
အာရုံငါးပါးကုိ ခံစားပါက ကာေမသုမိစၱာစာရကံ” ထုိက္သည္ဟု
ဆုိထားပါသည္။
ကုိယ္႔သားသမိးကုိ ေပြ႔ဖက္နမ္းရွဳ႔ံမူ ကုိပင္ ကာေမသုမိစၦာစာရ ဟု ဆုိထားပါသည္။

ကာေမသုမိစၦာစာရ ၌ ကာေမသုသည္ အရွင္ဥာဏ ေဟာေျပာသကဲ႔သုိ႔ အာရုံငါးပါးကုိ ဆုိလုိသည္မဟုတ္ပါ။

သံယုတ္အဌကထာ၌…

ကာေမသူတိ ေမထုန သမာစာေရသု။
(သံယုတ္အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄။)
(မဇၥ်ီမ ပဏၰာသ အဌကထာ ၁၊ ၂၀၂)
(ပဋိသံ၊ ဌ၊ ၁၊၂၀၄)

ကာေမသု ဆုိတာ ရာဂအားျဖင္႔ တူကုန္ေသာ သူႏွစ္ေယာက္တုိ႔၏ အက်င္႔တုိ႔၌ (ေမထုန္အက်င္႔) တုိ႔၌ ဟု ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ ကာမ ဆုိသည္မွာ ေမထုန္အက်င္႔ပင္ျဖစ္၍၊ ကာေမသုမိစၦာစာရ ဆိုသည္မွာ ေမထုန္အက်င္႔(ေမထုန္ ၀တၳဳ)တုိ႔၌
တကယ္ကဲရဲ႕ထုိက္စြာ ယုတ္မာေသာ အက်င္႔ကို ေခၚဆုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေမထုန္အက်င္႔ ဆုိသည္မွာ မိန္းမ ေယာက်္ား ႏွစ္ဦးသားတုိ႔၏ ေပ်ာ္ပါးရႊင္ျမဴး ၾကည္ႏူးေပါင္းဖက္
စပ္ယွက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ေယာက္်ား တုိ႔အဖုိ႔ မိမိပုိင္ ဇနိးမယားႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္း၊
မိန္းမ တုိ႔ အဖုိ႔ မိမိ၏ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္းတုိ႔မွာ
ေလာကအလုိက္ မကဲ႔ရဲ႕ ထုိက္သျဖင္႔ ယုတ္မာသည္ဟု မဆုိသာသျဖင္႔ ကာေမသုမိစၦာစာရ မျဖစ္ပါ၊
မိမိဇနီးေမာင္ႏွံမွ တပါး မသြားလာအပ္သူ အမ်ဳိးသမိးႏွစ္ဆယ္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္းတုိ႔ကား
ေလာက အလုိက္ကဲ႔ရဲ႕ ထုိက္၍ ယုတ္မာေသာ အက်င္႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔
ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံ ထုိက္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ အဌကထာတုိ႔၌..

အသဓမၼာ ဓိပၸါေယန ကာယဒြါရ ပ၀တၱာ အဂမနီယဌာန ၀ီတိကၠမေစတနာ ကာေမသုမိစၦာစာရေရာ။
(သံယုတ္အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄။)
(မဇၥ်ီမ ပဏၰာသ အဌကထာ ၁၊ ၂၀၂)
(ပဋိသံ၊ ဌ၊ ၁၊၂၀၄)
ယုတ္မာေသာ မသူေတာ္တုိ႔၏ အလုိသေဘာျဖင္႔ မသြားလာထုိက္ေသာ မိန္းမတုိ႔၌ လြန္က်ဴးေၾကာင္း
ကာယကံ ေစတနာသည္ ကာေမသုမိစၦာစာရ မည္၏။“ ဟု ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။

ကာေမသုမိစၦာစာရ၌ ကမၼပထေျမာက္သည္႔ အဂါၤေလးပါးရွိ၏။ ဤ အဂါၤေလးပါး တုိ႔မွာ..
၁။ မသြားလာထုိက္ေသာ မိန္းမဆုိသည္႔ အဂမနီယ ၀တၳဳျဖစ္ျခင္း၊
၂။ ထုိ၀တၳဳ၌ မွီ၀ဲေပါင္းသင္းဆက္ဆံလုိသည္႔ စိတ္ရွိျခင္း။
၃။ မွီ၀ဲမူ လုံးလမေယာဂ ျပဳျခင္း။
၄။ မွီ၀ဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာ၌ သာယာျခင္း.. တုိ႔ျဖစ္၏။

ဤ အဂါၤေလးပါးႏွင္႔ မညီလွ်င္ ကမၼပထ မေျမာက္ဘဲ ေလးပါးညီမွသာလွ်င္ ကမၼပထ ေျမာက္၏။“ဟု အဌကထာဆရာတုိ႔
ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အဌကထာ အဖြင္႔တုိ႔ အရ
ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္ခံစားမူ။
ကေလးေပြ႔မူ။
မိမိကာမပုိင္ကုိ မွီ၀ဲမူတုိ႔သည္ ကာေမသုမိစၦာစာရ မထုိက္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ အရွင္ဥာဏ ၏
ကာေမသုမိစၦာစာရကုိ မွားယြင္းစြာ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ မ်ားသည္ အဓမၼ၀ါဒ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။

မုိးျပာဂုိဏ္းကုိ တည္ေထာင္သူ ရွင္ဥာဏ ၏ သမုိင္းေနာက္ခံ
လြန္ခဲ႔သည္႔ကာလ (၂၅) ႏွစ္က ရွင္ဥာဏ(ခ) ရွင္မုိးျပာသည္ စစ္ကုိင္းတုိင္း မင္းကြန္း ေရႊျမင္တင္ေတာင္မွာ ေနထုိင္သူျဖစ္ပါသည္။
စ်ာန္ရပုဂၢဳိလ္၊ ပဋိသမၻီဒါရ ရဟႏၱာ စသည္ျဖင္႔ ၾကြား၀ါကာ တရားေဟာခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။
ထုိအေၾကာင္းကုိ ၾကားသိၾကသျဖင္႔ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယကအဖြဲ႔ၾကီးကပင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း သာသနာေရးမူး ဥိးစုိးျမင္႔ က
စြဲဆုိ၍ စစ္ကုိင္းျမဳိ႔နယ္ သံဃနာယက သုိ႔ တင္ခဲ႔သည္။
ရွင္ဥာဏ ႏွင္႔ ရွင္ဂုဏ တုိ႔ႏွစ္ပါး ရွဳံးခဲ႔ၾကပါသည္။ တစ္ဖန္ သူတုိ႔ကပင္ တုိင္းသုိ႔တက္ခဲ႔ၾကသည္။
တုိင္းမွာလဲ သူတုိ႔ပင္ ရွဳံးၾကျပန္သည္။ တစ္ဖန္ ဗဟုိဌာန ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက ထံသုိ႔ သူတုိ႔ကပင္ ေစာဒနာ
တင္ၾကလ်က္ “သာသနာေရး ေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆုိလြာ” အမည္ျဖင္႔ စတင္၍ ျမဳိ႔နယ္ႏွင္႔တုိင္းတုိ႔က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္
ေတာင္းဆုိခဲ႔ၾကသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္မွာလဲ သူတုိ႔ပင္ ရွဳံခဲ႔၍ ေထာင္ သုံးႏွစ္ၾကခဲ႔ပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃနာယကဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱမာနိတသီရိဘိ၀ံသေထရ္ ၏ မိန္႔ၾကားခ်က္အရ သိရသည္မွာ
(၁၉၈၃-၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ၀ိနည္းဓမၼကံ (၉/၁၁)ျဖင္႔ တရားစြဲခံရျပီးကတည္းက ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူဖုိ႔
စီရင္ခဲ႔ရာတြင္ တိပိဋကဓရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးက ေမတၱာရပ္ခံမူေၾကာင္႔ ေထာင္သုံးႏွစ္မွ်ျဖင္႔
ျပီးသြားရျခင္းပင္) ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၉၁-၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ေထရ၀ါဒအတြင္းမွ ဂုိဏ္းသီးသန္႔ေထာင္မူျဖင္႔ ေထာင္ (၁၀) ႏွစ္က်ခဲ႔ပါသည္။
ေထာင္ႏွစ္က်ခံျပီး ထြက္လာျပီးေနာက္တြင္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံလ်က္ဂုိဏ္းထူးေထာင္ျပီး
မိလိႏၵပဥွာ၀တၱဳ စသည္တုိ႔ကိုပါ ျပန္လည္ကူးယူျဖန္႔ေ၀ေၾကာင္းေတြ႔ရျပီး (၂၀၀၂-၂၀၀၈)တုိ႔မွာ
အၾကီးအက်ယ္ အင္အားၾကီးဂုိဏ္းျဖစ္လာေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။

၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္ၾကီး ေစာ္ကားခံခဲ႔ၾကရျပီးျဖစ္ပါသည္။

တစ္ဖန္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွ စ၍ ယခုတုိင္ေအာင္ ဆက္တုိက္ပင္ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္ၾကီးကို ဖ်က္စီးခံေနရပါျပီ။

ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံဂုိဏ္းၾကိးသည္ ပညာရွင္အင္အား ဘာသာ၀င္အင္အား ေငြေၾကးအင္အား
ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ီအင္အား အခုိင္မာဆုံး အဓမၼ၀ါဒီဂုိဏ္းၾကီးျဖစ္ပါသည္။
ေငြရတု ပူဇာ စာအုပ္ကုိ ေလ႔လာၾကည္႔လွ်င္ အလြန္ပင္ ထင္ရွားမည္ျဖစ္ပါသည္။
ပညာတတ္ အမည္ခံ အရွင္ဥာဏိႏၵာလကၤာရ အရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ (ျမစ္ၾကီးနား) စသူမ်ား၊
ဥိးစုိးေအာင္ (သ.စ.အ- ဓမၼာစရိယ၊သုေတသန) စသည္မ်ား အျပင္ စာေရးတတ္သူ ေဟာေျပာတတ္သူ
အမ်ားအျပားရွိေနၾကပါသည္။
အေျခခံသင္တန္းမ်ားေရာ ဓမၼ၀ိဟာရီ သင္တန္းမ်ားပါရွိၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။
ဓမၼ၀ိဟာရီ သင္တန္းတုိ႔တြင္ အာသ၀ကၡယ၀ိဟာရီစာတမ္းျပဳစုရေၾကာင္းလဲ သိရပါသည္။

ဓမၼဆရာ ဥိးရန္ေအာင္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားအရ ၾသဠာရိကသုခုမ ေဆးပညာရွင္မ်ားအုပ္စုလုိက္ၾကီးပင္
ထုိပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဂုိဏ္းသားမ်ားျဖစ္သြားေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။

အင္း၀ဘဏ္သူေဌး ဦးရင္စိန္ တုိ႔လုိ သူေဌးမ်ားေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊
ဦး၀င္းျမင္႔ေမာင္ လုိ ပုံႏွိပ္တုိက္ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊

အရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ (ျမစ္ၾကီးနား) လုိ သိန္းေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီခ်မ္းသာသူမ်ားေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊
စာအုပ္မ်ား အမ်ားအျပား ထုတ္ေ၀ႏုိင္ေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။

အရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ (ျမစ္ၾကီးနား) သည္ စာအုပ္မ်ားစြာကုိ ကုိယ္တုိင္ေရးျပီး
ကုိယ္တုိင္ထုတ္ေ၀လ်က္ ကုိယ္တုိင္ပင္ ေနရာမ်ားစြာသုိ႔ လုိက္လံသြားလာကာ ေပးေ၀စည္းရုံးေနေၾကာင္း
သိရပါသည္။

ထုိင္ႏုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ေက်ာင္းသား အျဖစ္ျဖင္႔ေနထုိင္လ်က္ ၀ါဒျဖန္႔ေနသူ အရွင္ကုမာရာလကၤာရ လုိ(kumara@rollerboys.com) ႏုိင္ငံတကာ
ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္မ်ားကုိ ဖန္တီးနုိင္ျခင္းေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊
ဓမၼ၀ီဟာရီ ရွင္ဥာဏ ကုိယ္တုိင္ပင္ ၀ိဟာရီ အမည္ခံလ်က္ အင္တာနက္ အသုံးျပဳ
ေဟာေျပာခ်က္ ေဆြးေႏြးခ်က္တုိ႔ကိုျပဳလုပ္ေနျခင္းေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊(www.forums.myanmarcommunity.com)
ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္လည္း တစ္ဘ၀သာရွိသည္႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၀ါဒီ ရွင္ဗုဒၶဒတၳ လုိ ထုိင္းဘုန္းၾကီးမ်ား
ရွိေနျခင္းေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊
အင္တာနက္အားျဖစ္လည္း ကမၻာသုိ႔တုိင္ေအာင္ ေပါက္ေရာက္က်ယ္ျပန္႔လ်က္ရွိေနေၾကာင္း
သိရပါသည္။

စကၤာပူဗုဒၶဘာသာလူငယ္မ်ား အၾကားတြင္ အလြန္ေရပန္းစားေသာ ဂုိဏ္းျဖစ္၍ စကၤာပူေန ျမန္မာူဗုဒၶဘာသာလူက
မွာယူသျဖင္႔ ေပးပုိ႔ေရာင္းခ်ရသည္႔ စာအုပ္မ်ား မ်ားျပားေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။

အရိယဘ႑ာရန္ပုံေငြကဲ႔သုိ႔ေသာ ရန္ပုံေငြမ်ားလည္း အလွဴခံေလ႔ရွိျခင္းေၾကာင္႔ အလြန္တုိးတက္ ၾကီးထြားေနေၾကာင္း
သိရပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ လစဥ္ထုတ္ ေပးစာမ်ားကုိ ေရာင္းခ်သည္႔ သြင္းေငြမ်ားႏွင္႔ အခြန္လြတ္ထုတ္ေ၀ထားသည္႔
စာအုပ္ၾကီးတုိ႔ကုိ တအုပ္လ်င္ (၃၀၀၀) က်ပ္ႏုံးျဖင္႔ ေရာင္းခ်သည္႔အတြက္ အသင္း၀င္မ်ားထံမွ
ေရာင္းရေငြမ်ားေၾကာင္႔ အလြန္ပင္ တုိးတက္စည္ကားေနေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။
မုိးျပာဂုိဏ္းမွ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ီေနေသာ စာအုပ္မ်ားမွာ သိရသေလာက္ေတာ႔
ေလးဆယ္ေက်ာ္ ရွိပါသည္။ ေနာင္သီးသန္႔ တင္ျပေပးပါမည္။

ဆုိခဲ႔အပ္ျပီးေသာ အဓမၼ၀ါဒီဂုိဏ္းၾကီးသည္ ၂၅ ႏွစ္သက္တမ္း ကာလအတြင္း အၾကီးအက်ယ္
ထြန္းကားျပန္႔ပြားေနပါသည္။

ဦးဇင္း မေမြးခင္ကတည္းက တည္ေထာင္လာတဲ႔ အဓမၼ၀ါဒီဂုိဏ္းၾကီး
၂၆ ႏွစ္ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာပါျပီ။

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာသာသနာေတာ္ျမတ္ၾကီးအား အတုိက္စားဆုံး အေစာ္ကားဆုံး အဖ်က္စီးဆုံး
အႏၱရာယ္ၾကီး ျဖစ္ေနပါသျဖင္႔ ျပန္႔ပြါးမလာေအာင္
ေထရ၀ါဒ သာသာသနာေတာ္အတြက္ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္
သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔အား တင္ျပအပ္ပါသည္။

“ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ အဖြဲစည္းပုိင္ ပစၥည္းခုိးတာဟာ အဒိႏၷဒါနကံ မထုိက္ သီလမပ်က္” ဟူေသာ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ႏွင္႔ စပ္လ်င္း၍ တင္ျပခ်က္
အရွင္ဥာဏက -
“ဂရုဓမၼသီလထဲက မခုိးရသိကၡာပုဒ္ရဲ႕ အနက္မွာနည္းနည္းပါးပါး ခုိးယူမူ႔ မပါ၀င္ဘူး။
ဒါသိဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါကေလးေလာက္ေတာင္ လုိက္နာဖုိ႔ ျဖစ္လာရင္ ဒီသီလာဟာ လူေတြမလုိက္နာႏုိင္ျဖစ္လာမယ္။ လူမလုိက္နာႏုိင္တဲ႔ ဟာကုိ ဘုရားက
တရားလုိ႔ မလုပ္ဘူး။”
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၄၅)

ဒါေတြကုိ ေထာက္ျပီး အေသးအမြားခုိးမူ႔ဟာ မဂ္သီလာျဖစ္တဲ႔ “ဂရုဓမၼသီလ မျဖစ္ဘူး”။ ဒါဟာ ဘုရားဖြင္႔တဲ႔
“ဂရုဓမၼသီလ မခုိးရသိကၡာပုဒ္ရဲ႕ အနက္ပဲ ဒါရ႕ဲ႕ အနက္ကုိ ဘုရားဖြင္႔တာ က်န္ပါေသးတယ္
ဆက္ဖြင္႔ရေအာင္။
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၄၇)
မဂ္သီလျဖစ္တဲ႔ ဂရုဓမၼသီလ မခုိးရ သိကၡာပုဒ္အရမွာ လူပုိင္မဟုတ္တဲ႔ ပစၥည္းအမ်ားအျပား ခိုးယူျခင္း မပါ၀င္ဘူး။
သူပုိင္မဟုတ္တဲ႔ ပစၥည္းအမ်ားအျပားကုိ ခုိးယူေပမယ္႔ ခုိးရင္ သီလမပ်က္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတယ္။
ဒါကုိေတာ္ေတာ္ၾကီး သိဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ သူမဟုတ္ သူပုိင္ပစၥည္းခုိးမိျပီး စိတ္ပ်က္ေနၾကသူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။
ဒါ ဆုတ္ယုတ္ဖုိ႔ပဲ။
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၄၇/၈)

“ႏုိင္ငံေတာ္ဆုိတာ နတ္ၾကီးတစ္ပါးပါပဲ။ ျမဳိ႔၊ ရြာဆုိတာေတြလည္း နတ္ေတြပဲ၊ သမ၀ါယမအဖြဲ႔၊ ရဲအဖြဲ႔ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔၊
စစ္တပ္အဖြဲ႔၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔၊ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးအဖြဲ႔၊ ဒါေတြလည္း နတ္ေတြပဲ နတ္ေတြ နတ္ျဖစ္ေၾကာင္း
ရွင္းရင္ သိပ္ရွည္သြားမယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္လုိက္ရင္ေတာ႔ လူတစ္ဥိးခ်င္း ပုဂၢလိကပုိင္မဟုတ္တဲ႔ ပစၥည္းေတြဟာ နတ္ပုိင္ပစၥည္းေတြပဲ။
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၄၉)
လူနဲ႔ နတ္တုိ႔ ဒီလုိခြဲရမွာျဖစ္တယ္။ လူအစုအမွတ္ေတြဟာ လူဆုိတဲ႔ ဂုဏ္ရည္က ေက်ာ္သြားျပီ။
အဲဒီလူေတြပုိ္င္တဲ႔ ပစၥည္းဟာ လူပုိင္ပစၥည္းအျဖစ္ကုိ ေက်ာ္ျပီး နတ္ပုိင္ပစၥည္းေတြျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီပစၥည္းကုိ ခုိးယူျခင္းဟာ ဒီသီလ သိကၡာမွာ အခုိးမေျမာက္ဘူး သီလမပ်က္ေသးဘူးေပါ႔။
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၅၀)
ႏုိင္ငံပစၥည္း ခုိးတာဟာ ဂရုဓမၼသီလ မခုိးရ သိကၡာပုဒ္ မပ်က္ဘူး။ ပစၥည္းပုိင္သူဟာ ပုဂၢလိက မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲ။
ျမဳိ႕ ပုိင္၊ ရြာပုိင္၊ ဌာနဆုိင္ရာပုိင္၊ အဖြဲ႔ အစည္းပုိင္၊ သမ၀ါယမပုိင္
ပစၥည္းေတြကုိ ခုိးတာဟာလည္း ဂရုဓမၼသီလ (မခုိးရ သိကၡာပုဒ္) အရ
အခုိးမေျမာက္ဘူး။
(ဘုရား-စာအုပ္-စာ-၁၅၁)

ရွင္းလင္းခ်က္
အရွင္ဥာဏ၏ အထက္ပါ ေဟာေျပာခ်က္တုိ႔ကုိ အဌကထာဆရာတုိ႔၏ အလုိႏွင္႔ ညွိႏႈိင္းတုိက္ဆုိင္
ၾကည္႔ေသာအခါ…………….

သံယုတ္စေသာ အဌကထာတုိ႔၌
“အဒိႏၷႆ အာဒါနံ အဒိႏၷဒါနံ။
ပရႆ ဟရဏံ ေထယ်ံ ေစာရိကာတိ ၀ုတၱံ ေဟာတိ။
(သံယုတ္ အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄။
ကၠုတိ၀ုတ္ အဌကထာ-၂၁၈။
မဇၥ်ိမ ပဏၰာသ အဌကထာ-၁၊ ၂၀၂။
အဘိဓမၼာ အဌကထာ-၁၊ ၁၄၁)

အရွင္သည္ ကုိယ္ႏုတ္ျဖင္႔ မေပးအပ္ေသာ သူတပါး ဥစၥာကုိ ခုိးယူျခင္းသည္ အဒိႏၷဒါန မည္၏။
သူတပါး ဥစၥာကို ေဆာင္ျခင္း၊ ခုိးျခင္း၊ ၀ွက္ျခင္း ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။“ ဟု ဖြင္႔ဆုိထားေသာေၾကာင္႔
သူတပါး ဥစၥာကုိ ခုိးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။“ ဟု ဆုိရာ၌ သူတပါးဟူသည္
မိမိမွ တပါး အျခားေသာ သူတုိ႔ကုိ သူတပါးဟု ဆုိရပါသည္။

သံယုတ္ အဌကထာ စသည္တုိ႔၌-
“အဒိႏၷ ႏၱိ ပရပရိဂၢဟိတံ၊ (သံယုတ္ အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄)
အဒိႏၷံ ဆုိတာ သူပါးသိမ္းဆည္းအပ္ေသာ ဥစၥာတည္းဟု“ ဖြင္႔သလုိ

ကခါၤ၀ိတရဏီ အဌကထာ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၅ ၌လည္း
“အဒိႏၷံတိ အညႆ မႏုႆ ဇာတိကႆ သႏၱကံ။”
အဒိႏၷံ ဆုိတာ မိမိမွ တစ္ပါး အျခားလူဇာတ္ ရွိသူ၏ ဥစၥာတည္း” ဟု ဖြင္႔ဆုိထား၏။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ မိမိမွ တပါး အျခားသူ တစ္ဥိးတစ္ေယာက္ပုိင္ ပစၥည္းျဖစ္ေစ၊
ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ ပစၥည္းျဖစ္ေစ၊
ရပ္ကြက္ပုိင္ ပစၥည္း ျဖစ္ေစ၊
အဖြဲ႔စည္းပုိင္ ပစၥည္းျဖစ္ေစ ခုိးယူပါက အဒိႏၷဒါနပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အဒိႏၷဒါန ကံ ၌…….
၁။ သူတပါး ဥစၥာျဖစ္ျခင္း၊
၂။ သူတပါး ဥစၥာဟုသိျခင္း၊
၃။ ခုိးယူလုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊
၄။ ခုိးယူေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ကုိယ္မူ၊ ႏႈတ္မူ လုံးလ တစ္ခုခုကုိ ျပဳျခင္း၊
၅။ ခုိးယူျခင္း၊
ဟူေသာ အဂၤါ (၅) ခ်က္ႏွင္႔ျပည္႔စုံလွ်င္ အဒိႏၷဒါနကံ ေျမာက္ပါ၏။
(ခုဒၵက အဌကထာ-၂၁၊
အဘိဓမၼာ အဌကထာ-၁၊ ၁၄၁)

အရွင္ဥာဏ သည္ “ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ“ ဟူ၍ နာမည္တပ္ကာ အဖြဲ႔အစည္းၾကီး တခု ဖြဲ႔ထား၏။
ထုိအဖြဲ႔အစည္းၾကီး ၏ ေခါင္းေဆာင္သည္ အရွင္ဥာဏ ျဖစ္ေန၏။
အရွင္ဥာဏသည္ သူ၏ အဖြဲ႔၀င္ အားလုံးတုိ႔အား
သတ္နည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
ခုိးနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
လိမ္ညာနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
မူးယစ္ေသစာ သုံးစြဲနည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကို သင္ၾကားေပးေန၏။

တစ္နည္းေျပာရလွ်င္……
သီလ သာသနာ၊
သမာဓိ သာသနာ၊
ပညာသာသနာကုိ ဖ်က္စီးေနပါသည္။

ေနာက္တမ်ဳိးေျပာရလွ်င္………..
ပရိယတ္သာသနာ၊
ပရိပတ္သာသနာ၊
ပဋိေ၀ဓ သာသနာ ကုိ အုပ္စုဖြဲ႔၍ ဖ်က္စီးေနတယ္ဆုိတဲ႔ အေၾကာင္း
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္း သိေစရန္
နမူနာမွ် တင္ျပအပ္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသာသနာမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ အဓမၼဝါဒီ သမိုင္း
ပထမအႀကိမ္ (၅) ႏွစ္တာကာလ

သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းလုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား အခန္း (၁၅) ၊ အပိုဒ္ (၁၂၁) အရ သာသနာႏွစ္ ၂၅၂၄ ခုႏွစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၂ ခုႏွစ္ နယုန္လ ၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ မွ စၿပီး သာသနာႏွစ္ ၂၅၂၉ ခု ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၇ ခု ၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၈၅ ခု ေမလ အထိ ပထမအႀကိမ္ ငါးႏွစ္တာကာအတြင္း
၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ဝိနည္း ဓမၼကံ ဥပေဒအခန္း(၂)၊ ပုဒ္မ-၃၊ လုပ္ထံဳးလုပ္နည္းမ်ား အပိုဒ္(၅၇)အရ ဖြဲ႔စည္းကာ ဝိနည္းတရားေတာ္ႏွင့္အညီ စစ္ေဆးဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့သည္မွာ -

၁။ ေက်ာက္သေဘာၤဝါဒ

၂။လူေသလူျဖစ္ဝါဒ

၃။ေၾကာင္ပန္းေတာရဝါဒ

၄။ ေက်ာက္ပံုေတာရဝါဒ

၅။ရွင္မာလာဝါဒ(ေရတာရွည္)ဝါဒ

၆။ဓမၼနီတိဝါဒ

၇။မိုးညိဳ(ေျမာက္ဥကၠလာပ)ဝါဒ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
– ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ(၁၇)ရက္ေန႔တြင္ဥာဏစာဂီဝါဒကို အဓမၼဝါဒအျဖစ္အတည္ျပဳခဲ့သည္။
– ၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ(၃)ရက္ေန႔တြင္ ဆူးေလဦးျမင့္သိန္းဝါဒကို အဓမၼဝါဒအျဖစ္အတည္ျပဳခဲ့သည္။
– ၁၉၈၃-ခုႏွစ္၊ မတ္လ(၂၄)ရက္ေန႔တြင္ ဦျမတ္သိန္းထြန္းဝါဒကို အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳခဲ့သည္။

၈။ေျမာင္ၿမိဳ႔နယ္ ေက်ာင္းျဖဴရြာ ထြန္တံုးလက္က်န္ဦးထင္ဝါဒကို အဓမၼဝါဒျဖစ္ေၾကာင္းဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

၉။မင္းကြန္းေရႊျမင္တင္ေတာင္ေနရွင္ဥာဏႏွင့္ ရွင္ဂုဏတို႔၏သာသနာေရးေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆိုလႊာကိုအေၾကာင္းျပဳကာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ ရဟႏာၱ ဟု ဝန္ခံမႈေၾကျငာမႈႏွင့္ ေသာတာပန္ဟုဝန္ခံမႈေၾကညာမႈတို႔ကို ၁၃၄၄-ခု၊ ျပာသိုလ ( )ရက္ ၊ ၁၉၈၃ ခု ….. လ ( )ရက္ေန႔တြင္ အဓမၼဝါဒအျဖစ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

၁၀။ႏိုင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႕႕႔အမွတ္(၁၀)ျဖင့္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေသာ ဝိနိစ ၦယမွာ ဘယ္အမႈျဖစ္ေၾကာင္းကို တိတိက်က် မသိရဘဲ ရွိေနပါသည္။ ၄င္းအမွတ္(၁၀)အဖြဲ႕ဲ႔ကဆံုးျဖတ္ထားမႈရွိေၾကာင္းမွ်သာသိရပါသည္။

ဒုတိယအႀကိမ္(၅)ႏွစ္တာကာလ

တစ္ဖန္ ၁၉၈၅-ခု၊ ေမလမွစကာ ၁၉၉၀-ျပည့္ႏွစ္၊ မတ္လအထိ ဒုုတိယအႀကိမ္ (၅)ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာလည္း ဝိနိစ ၦယ မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးေတာ္မူူခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။(၂၅၂၉-၂၅၃၃)

တတိယအႀကိမ္ (၅)ႏွစ္တာကာလ

တစ္ဖန္ သာသနာႏွစ္ ၂၅၃၃-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၅၂-ခုႏွစ္ ၊တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ ၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၀-ျပည့္ႏွစ္ ၊ မတ္လ (၁၁) ရက္ မွ စကာ သာသနာႏွစ္ ၂၅၃၈-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၅၆-ခု ၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၅-ခု ၊ မတ္လ အထိ တတိယအႀကိမ္ (၅)ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာလည္း ဝိနိစၦယတို႔ကို ေဆာင္ရြ႕က္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။

စတုတၳအႀကိမ္ (၅)ႏွစ္တာကာလ

တစ္ဖန္သာသနာႏွစ္ ၂၅၃၉-ခု ၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၅၆-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၅-ခု မတ္လ မွ စကာသာသနာႏွစ္ ၂၅၄၃-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၀-ခု ၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၀-ခု မတ္လ အထိ စတုတၳအႀကိမ္ (၅)ႏွစ္တာကာလအတြင္း

၁၁။၁၉၉၈-ခု၊ မတ္လ (၁၉)ရက္ေန႔တြင္ စန္းကေလးဝါဒကို အဓမၼဝါဒအျဖစ္ဆံုးျဖတ္ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ ဝိနည္း ဓမၼကံ အဓိကရုဏ္း မႈခင္းမ်ား ေျဖရွင္း ဆံုးျဖတ္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒ ပုဒ္မ (၆) အရလည္းေကာင္း၊ ၁၉၆၁-ခု၊ ပံုႏွိပ္သူမ်ားႏွင့္ ထုတ္ေဝသူမ်ား မွတ္ပံုတင္ဥပေဒပုဒ္မ(၆)အရလည္းေကာင္း၊ ျပစ္မႈတဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ(၁၈၈)အရလည္းေကာင္း၊ ေတးသံသြင္းလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ အမိန္႔ (၁၃/၁၄) တို႔အရလည္းေကာင္း စန္းကေလးဝါဒကို ေဟာေျပာျခင္း၊ သင္ၾကားပို႔ခ်ျခင္း၊ စာအုပ္အျဖစ္ ရိုက္ႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ျခင္း၊ကူးယူျဖန္႔ခ်ိျခင္းႏွင္ အသံဖမ္းတိတ္ေခြမ်ားျဖင့္ အသံသြင္းျဖန္႔ခ်ိျခင္း တို႔ကို ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။

ပဥၥမအႀကိမ္(၅)ႏွစ္တာကာလ

တစ္ဖန္ သာသနာႏွစ္ ၂၅၄၃-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၀-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၀ႏွစ္ မတ္လမွစကာ သာသနာႏွစ္ ၂၅၄၇-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၅-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၅-ခု၊ မတ္လ အထိ ပဥၥမအႀကိမ္(၅)ႏွစ္ တာကာလအတြင္းမွာလည္း ဝိနိစ ၦယမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ဆဌမအႀကိမ္(၅)ႏွစ္တာကာလ

တစ္ဖန္ သာသနာႏွစ္ ၂၅၄၇-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၆၀-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၅-ခု မတ္လမွစကာ သာသနာႏွစ္ ၂၅၅၂-ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၀-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၁၀-ခု၊ မတ္လ အထိ ဆဌမအႀကိမ္(၅)ႏွစ္တာကာလအတြင္း-

၁၂။မိုးကုတ္ဝိနစ ၦယကို ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူသည္။(၂၀၀၅၊ေမလတြင္ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ထုတ္ေဝသည္)

၁၃။ဘိကၡဳနီဘာဝါဘာဝိနိစ ၦယကိုဆံဳးျဖတ္ေတာ္မူသည္။ (၂၀၀၄-တြင္ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ထုတ္ေဝသည္)

၁၄။ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖတ္လမ္း(၁၀)ရက္စခန္း အထူးသင္တန္းက်မ္းပါ အခ်က္(၂)ခ်က္တို႔ကို ဝိနိစ ၦယခ်ေတာ္မူသည္။(လက္ႏွိပ္စက္မူသာရွိသည္)

၁၅။ဦးေခမိႏၵ(မိုးညွင္းၿမိဳ႕သတိပဌာန္ရိပ္သာဆရာေတာ္)ႏွင့္ ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ(ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးသင္တန္းေက်ာင္းဆရာေတာ္) တို႔၏ဝါဒကို အဓမၼဝါဒဟု ဝိနိစ ၦယခ်မွတ္ေတာ္မူသည္။(၂၀၀၈)

၁၆။ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ ၏(မိုးျပာဝါဒႏွင့္ႏြယ္ေသာ)ဝါဒကို အဓမၼဝါဒဟု ဝိနိစ ၦယခ်မွတ္ေတာ္မူသည္။

၁၇။ပစၥဳပၸန္ကမၼဝါဒဗုဒၵဘာသာအမည္ခံ မိုးျပာဂိုဏ္းဝါဒမ်ားကိုေဆာင္ရြက္ရန္ စာမူမ်ား ေရာက္ရွိလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရ…………..

သာသနာကုိ ဖ်က္စီးမည္႔ အဓမၼ၀ါဒီ တုိ႔၏ လွဳပ္ရွားပုံ ႏွင္႔ ၄င္းတုိ႔၏ အမည္နာမမ်ား
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီ တုိ႔၏ လွဳပ္ရွားပုံ ႏွင္႔ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီ ဘက္မွ နာမည္ၾကီး ပုဂၢဳိလ္ မ်ားကုိ ဗဟုသုတ ရရန္ အလုိ႔ငွာ တင္ျပပါအုံးမည္
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီ အဖြဲ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာစာေပႏွင္႔ အသင္႔အတင္႔ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္သူမ်ား ျဖစ္လွ်င္
ဗုဒၶစာေပ ႏွင္႔ မဆန္႔က်င္ေအာင္ ေဟာေျပာ၍ သိမ္းသြင္းကာ
ဗုဒၶစာေပ ကုိ လုံး၀ မသိသူျဖစ္လွ်င္ ဗုဒၶကုိ လုံး၀ ဆန္႔က်င္သြားေအာင္
ေဟာေျပာ၍ သိ္မ္းသြင္းၾကသည္ဟု သိရပါသည္
ထုိအဖြဲ၏ လွဳပ္ရွားပုံမွာ သုိသိပ္ၾကပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပန္႔ပြါးေနေသာ ျမဳိ႔ၾကိးမ်ားမွာ
ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ျမစ္ၾကီးနား၊ မုိးညင္း၊ မုိးေကာင္း
ပဲခူတုိင္း ေတာင္ငူ၊ ျပည္ စသည္တုိ႔တြင္ အမ်ားအျပား ျပန္႔ႏွံ႕ ေနပါသည္

ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီ ဘက္ အဓိက ဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္

၁။ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာပုရုသွ် (ဘုရား)၊
ေခါင္ေဆာင္ၾကိး (ခ)သွ်င္မုိးျပာ (ခ) ရွင္မုိးျပာ (ခ) အရွင္ဥာဏ (ခ) ရွင္ဥာဏ (ခ) ဥာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ အရွင္ဥာဏ
(ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္ဥာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ ဥာဏ (ခ) ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္မုိးျပာ (ခ) ဘၾကိး ၀ိဟာရီ (www.forums.myanmarcommunity.com)
(ခ) အႏုပါဒါ (ခ) ေဗာဓိဥာဏ (ခ)ေမာင္ဥာဏ္ထက္

၄င္း အမည္မ်ားသည္ ဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္ၾကီး တဥိးတည္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-မႏၱေလး၊ ရန္ကင္းေတာင္ေျခ၊ အႏုပါဒါယဥ္ေက်းမူတရားဌာန၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၊ မုိးျပာျခံ၊
-မႏၱေလး၊ အေရွ႕ ရုိးမအေျခ၊ မုိးေပါက္က်ေခ်ာင္၊ မုိးျပာေက်ာင္း။

၂။ ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္ဂုဏ
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-မႏၱေလး၊ ရန္ကင္းေတာင္ေျခ၊ အႏုပါဒါယဥ္ေက်းမူတရားဌာန၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၊ မုိးျပာျခံ၊
-မႏၱေလး၊ အေရွ႕ ရုိးမအေျခ၊ မုိးေပါက္က်ေခ်ာင္၊ မုိးျပာေက်ာင္း။

၃။ ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္ဇဋိလ
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-မႏၱေလး၊ ရန္ကင္းေတာင္ေျခ၊ အႏုပါဒါယဥ္ေက်းမူတရားဌာန၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၊ မုိးျပာျခံ၊
-မႏၱေလး၊ အေရွ႕ ရုိးမအေျခ၊ မုိးေပါက္က်ေခ်ာင္၊ မုိးျပာေက်ာင္း။

၄။ ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္နာဂ
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-မႏၱေလး၊ ရန္ကင္းေတာင္ေျခ၊ အႏုပါဒါယဥ္ေက်းမူတရားဌာန၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၊ မုိးျပာျခံ၊
-မႏၱေလး၊ အေရွ႕ ရုိးမအေျခ၊ မုိးေပါက္က်ေခ်ာင္၊ မုိးျပာေက်ာင္း။

၅။ဓမၼ၀ိဟာရီ ေဒၚသီလနႏၵီ
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-မႏၱေလး၊ ရန္ကင္းေတာင္ေျခ၊ အႏုပါဒါယဥ္ေက်းမူတရားဌာန၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၊ မုိးျပာျခံ၊
-မႏၱေလး၊ အေရွ႕ ရုိးမအေျခ၊ မုိးေပါက္က်ေခ်ာင္၊ မုိးျပာေက်ာင္း။

(ဤငါးဥိးသား တုိ႔သည္ မူလျဖစ္သူမ်ား၊ ဂုိဏ္းေထာင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္)

၁။အရွင္ဥာဏိႏၵာလကၤာရ (သကၤန္း၀တ္ဘက္က ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ၾကီး)
စည္ပင္ဂုိဏ္းအုပ္ေက်ာင္း၊ ေတာင္ငူျမဳိ႔၊ ပဲခူးတုိင္း။(အေနာက္ျခမ္း)
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

၂။အရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ ((သကၤန္း၀တ္ဘက္က တတိယေခါင္းေဆာင္ၾကီး)
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႕ က ေရြးခ်ယ္ဖြဲ႔စည္းအပ္ေသာ
ႏုိင္ငံေတာ္ သီျခား၀ိနည္းဓုိလ္ အဖြဲ႔အမွတ္ (၁၆/၂၀၀၈)၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္
ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ
ျမစ္ၾကီးနားျမဳိ႔၊ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကိး သင္တန္းေက်ာင္း၊

၁၅။ဦးေခမိႏၵ(မိုးညွင္းၿမိဳ႕သတိပဌာန္ရိပ္သာဆရာေတာ္)ႏွင့္ ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ(ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးသင္တန္းေက်ာင္းဆရာေတာ္) တို႔၏ဝါဒကို အဓမၼဝါဒဟု ဝိနိစ ၦယခ်မွတ္ေတာ္မူသည္။(၂၀၀၈)

၁၆။ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ ၏(မိုးျပာဝါဒႏွင့္ႏြယ္ေသာ)ဝါဒကို အဓမၼဝါဒဟု ဝိနိစ ၦယခ်မွတ္ေတာ္မူသည္။

ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္သည္႔ေန႔- ၁၃၇၀- ျပည္႔ႏွစ္၊ တပုိတြဲ လျပည္႔ေက်ာ္ ၈-ရက္(17.2.2009) အဂၤါေန႔

ယခုအခါ ထုိ ဆရာေတာ္ကုိ ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ထားပါသည္
ထြက္ေျပးတိန္းေရွာင္ေနသည္ ဟု သိရပါသည္

၃။အရွင္ကုမာရာလကၤာရ (kumara@rollerboys.com)
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

သကၤန္း၀တ္ဘက္မွ ၁၅ ပါးရွိသည္႔အနက္ အဓိက အက်ဆုံးပုဂၢဳိလ္မ်ားသာ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

၁။ ဆရာဦးစုိးေအာင္
(ဓမၼနာယက+စာစုေဂါပက+ လူပုဂၢဳိလ္ ဘက္က ပထမေခါင္းေဆာင္ၾကီး၊
အမွတ္ ၈၅၊ ၃-လမ္း၊ မာလာျမဳိင္၊ ၁၆-ရပ္ကြက္၊ အုပ္က်င္း၊ လွဳိင္ျမဳိ႔နယ္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ႔။
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

၂။ဆရာၾကီးဦးရန္ေအာင္
(ဓမၼဆရာ+စာစုေဂါပက+ လူပုဂၢဳိလ္ ဘက္က ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ၾကီး၊
အမွတ္ ၂၈၄၊ ဇဂၤမလမ္း၊ ၆-ရပ္ကြက္၊ သာေကတျမဳိ႔နယ္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ႔၊
(ဖုံးနံပါတ္- ၀၁-၅၄၀၉၆၀၊ 09-80-25444)
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

၃။ ဦးျမင္႔၀င္းေမာင္ (ရွင္မုိးျပာ စာအုပ္မ်ားကုိ ထုတ္ေ၀ရန္ ပုံႏွိပ္သည္႔ မူပုိင္စာပုံႏွိပ္တုိက္)
ေအဇက္စာေပအိမ္၊ ၃၄-လမ္း၊ အလယ္ဘေလာက္၊ ေက်ာက္တံတားျမဳိ႔နယ္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ႔။
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။

၄။ဦးရင္စိန္ (ဓမၼဆရာ) (အင္း၀ဘဏ္လီမီတက္)
-ရန္ကုန္ျမဳိ႔ ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ (ဌ) ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းလမ္း၊ အမွတ္ (၂၀)၊ မုိးျပာျခံ။
(အရိယ ဘ႑ာေငြ၊ ေငြစာရင္းအမွတ္-၈၂-၂၃၇၀၉၊ အင္း၀ဘဏ္လီမီတက္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ႔။
အမွတ္ – ၅၅၄/၅၅၆၊ ကုန္သည္လမ္း၊ ေက်ာက္တံတားျမဳိ႔နယ္၊ ရန္ကုန္ျမဳီ႔။ ေပးစာအမွတ္(၅/၂၀၀၈။ ၁၃၇၀- ခုႏွစ္၊
ကဆုန္လျပည္႔ေန႔၊ ထုတ္ေ၀သည္႔ စာေစာင္ငယ္မွာ ၾကည္႔)

ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ မုိးျပာဂုိဏ္း ၂၅-ႏွစ္ျပည္႔ ေငြရတုပူဇာ စာအုပ္ထဲမွ
မုိးျပာဂုိဏ္း၏ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ပုဂၢဳိလ္ မ်ားထဲမွ ထုတ္ႏုတ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။

ေထရ၀ါဒ သာသနာေတာ္တြင္ တည္ရွိၾကကုန္ေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံတုိ႔ႏွင္႔ ေရွးဆရာေတာ္ၾကိးမ်ား အဆက္ဆက္ ျပဳစုအပ္ကုန္ေသာ ဂႏၱ၀င္က်မ္းၾကီးမ်ား အားလုံးတုိ႔ကုိ ပ်က္ရယ္ျပဳကာ ဖ်က္စီးထားခ်က္တုိ႔ႏွင္႔ စပ္လ်င္း၍ တင္ျပခ်က္

ဗုဒၶတရားစာအုပ္ေတြကုိ ျပန္ဖတ္ပါတယ္။ ဟုိးအရင္က နည္းနည္းပါးပါး ဖတ္ဖူးတဲ႔အတုိင္း အခုျပန္ဖတ္ေတာ႔လည္း
ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ကုိ မဆြဲေဆာင္ႏုိင္ပါဘူး။ သုတၱန္ေတြအားလုံးကုိ ဘုရားေဟာတာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ယုံတယ္။
ဒီဃနိကယ္မွာပါတဲ႔ မဟာပရိနိဗၺာန သုတ္မွာ ဘုရားရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္ေတြ အေၾကာင္းနဲ႔ ေစတီတည္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ
ပါေနတယ္။ ဘုရားလြန္ျပီးမွ ျဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိ ဘုရားက ဘယ္လုိေဟာမွာလဲ။
ေနာက္ျပီးေတာ႔ တန္ခုိးကၠုဒၶိပါဒ္ေတြဟာ တရားေတာ္ေတြအတြက္ ေဘးရန္ျဖစ္တယ္လုိ႔ သုတၱန္တခုမွာပါျပီး
ဗုဒၶကုိတုိင္က မိစၦာဒိဌိေတြနဲ႔ တန္ခုိးျပဳိင္တာ၊ အံဖြယ္သရဲ တန္ခုိးကၠုဒၶိပါဒ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္ထုတ္ေဖာ္ျပသတဲ႔
သုတ္ေတြမွာလဲ ပါေနတယ္။
ေသျပီးျဖစ္-မျဖစ္ ငါမယူဘူးလုိ႔ေျပာခဲ႔တဲ႔ ဗုဒၶကုိယ္တုိင္က ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ လူျဖစ္လုိက္ နတ္ျဖစ္လုိက္ တိရိစၦာန္ျဖစ္လုိက္နဲ႔။
ဘုရားဟာ အဲဒီလုိ ပါရမီျဖည္႔ခဲ႔တယ္ဆုိတာကုိ ဘယ္စာေပမွ မေလ႔လာေသးတဲ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ မယုံၾကည္ခဲ႔ပါဘူး။
လူ႔အစိတ္အပုိင္းေတြရဲ႕ သဘာ၀ေတြဟာ တရားမဟုတ္ဘူး။ ရုပ္နာမ္ခ်ဳပ္တာကုိ နိဗၺာန္လုိ႔ ဘယ္တုံးကမွ ဗုဒၶမေဟာဘူး။
ဥပါဒါနကၡႏၶာခ်ဳပ္တာကုိ နိဗၺာန္လုိ႔ပဲ ေျပာတာ။ ဘ၀ဆုိတာ လူမဟုတ္ဘူး။ ဒုကၡျဖစ္တယ္။ အျပင္အပ ပေယာဂ ျဖစ္တယ္….ဆုိတဲ႔
တရားေတြကုိ နာၾကားရေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရိယသစၥာဓမၼကုိ စတင္သိျမင္ခြင္႔ ရခဲ႔ပါတယ္။
(ဓမၼ၀ိဟာရီ ေငြရတုပူဇာ စာအုပ္- ႏွာ ၇၃-၇၅)
ေဖာ္ျပပါစာတုိ႔ကုိ ေရးသားျဖန္႔ေ၀သူသည္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ သာ၀ကၾကီးျဖစ္သူ ကုိေပါက္ (မႏၱေလး)
ျဖစ္ပါသည္။
ယင္းပုဂၢဳိလ္က ေရးသားသည္႔ ဘ၀မရွိတဲ႔လူသား မွ ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

အထက္ပါစကားရပ္တြင္ ေထရ၀ါဒ သာသနာအတြင္းရွိ ပိဋကတ္က်မ္းစာတုိ႔ကုိ လူတုိ႔က အယုံၾကည္မဲ႔သြားေအာင္
အမ်ဳိးမ်ဳိး ေရးျပထားပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ရွင္မုိးျပာ၏ တရားမ်ားကုိနာၾကားရမွ အရိယသစၥာတုိ႔ကုိ သိျမင္သြားေၾကာင္း
ကုိလည္း ၀န္ခံထားပါသည္။
အထက္ပါစကားရပ္ အားလုံသည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာျပအပ္ေသာ ေဒသနာတုိ႔ကို ဖ်က္ဆီးထားခ်က္မ်ားသာ
ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အဓမၼ၀ါဒမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ တုိ႔သည္ ကုိးကြယ္ေနၾကသည္႔ ဘုရားသည္ ဘုရားမွား ဘုရားတု ျဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ ယင္းဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ေနၾကေသာ ေထရ၀ါဒီတုိ႔သည္ တရားမရႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ စသည္ျဖင္႔ ေရးသာျဖန္႔ေ၀ထားခ်က္ႏွင္႔ ပတ္သက္၍ တင္ျပခ်က္
“ေတ,ဇ,သု,ေန,မ,ဘူ,စံ,နာ,၀ိ,ေ၀” ဆုိတဲ႔ ဇာတ္ၾကီးေတြနဲ႔ ဇာတ္ေတြထဲမွာ ဘုရားေလာင္းဇာတ္လုိက္ေတြ သိၾကပါတယ္ ဘုရား။
အဲဒါေတြကုိ သူတုိ႔ တကယ္သိႏုိင္ၾကပါ႔မလား။
ကုိယ္႔ေရွ႕ လူကေျပာေတာ႔ သိရတာေပါ႔ဘုရား။(ပ)
ၾကားနာ ဖတ္ရွဴသိမွ ဘုရားဟာ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည္႔ရတယ္လုိ႔ သိိိရင္ ဘုရားေတြ
အဲဒီေလာက္ဘ၀ေတြ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ မသိေပဘူးလား။
ဘုရားက ေရွ႕ ဘ၀ ေနာက္ဘ၀ ျဖစ္မျဖစ္အယူေတြကုိ သူမယူဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။
အဲသည္ေတာ႔ ဘုရားက သူမယူဘူးလုိ႔ေျပာတာကုိ ၾကားနာ ဖတ္ရွဴသိနဲ႔ ဘုရားသိေနသူက
ယူေနတယ္ဆုိေတာ႔ အဲသည္လုိယူေနတဲ႔ ဘုရားဟာ ဘုရားမွား ျဖစ္ေနပါတယ္။
တကယ္႔ဘုရားက မွားတာလား။
သူတုိ႔အသိထဲက ဘုရားမွားတာလားဆုိေတာ႔ သူတုိ႔အသိထဲက ဘုရားကမွားတာပါဘုရား။
အသိမွားခံရထားရတဲ႔ ဘုရားက သပၸဳရိသလား၊ အသပၸဳရိသလား ဆုိေတာ႔ အသပၸဳရိသေပါ႔။
အသပၸဳရိသ ကုိ ဆည္းကပ္မိသူဟာ တရားမရႏုိင္ပါဘူး။
တရားမရသူဟာ လူ႔တန္ဖုိးမက်ေအာင္ ဘာနဲ႔မွ တားစရာ မရွိပါဘူး။
(ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ လမ္းညြန္စာအုပ္- ႏွာ- ၇၆-၇၇)

အထက္ပါ စကားရပ္တြင္
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ကုိးကြယ္ရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ေလးသေခ်ၤႏွင္႔ ကမၻာတသိန္းကာလတုိင္ေအာင္ ေရွးဘ၀ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ရွိခဲ႔သူျဖစ္၍ ဘုရားမွားျဖစ္သည္။
အသပၸဳရိသဘုရား( ဘုရားယုတ္မာ) ျဖစ္သည္ဟု ကဲ႔ရဲ႕ ရွဳတ္ခ်ထားပါသည္။
ယင္းသုိ႔ပါရမီ ျဖည္႔က်င္႔ခဲ႔ေသာ ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္လွ်င္ တရားမရႏုိင္သူမ်ားသာ ျဖစ္၍
ယေန႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလုံးသည္ တရားမရႏုိင္သူမ်ားခ်ည္း ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲထားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ယင္းအဆုိ အားလုံးသည္ အဓမၼ၀ါဒသာ ျဖစ္ပါသည္။

အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိသူမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မဟုတ္ၾကေတာ႔ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားခ်က္မ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္၍ တင္ျပခ်က္
အရဟံ- ဆုိပါေတာ႔။ အရဟ၊ အရ-ဟ၊ အ-ရဟ လုိ႔ သုံးပုဒ္လုပ္ျပီး ပူေဇာ္ခံထုိက္သူ၊ ကိေလသာေ၀းသူ၊
သံသရာ စက္အကန္႔ကုိ ခ်ဳိးဖ်က္သူ။ သည္သူဟာ ဘုရားပဲလုိ႔ ေျပာတာေပါ႔။
ေအး အဲဒီစာေတြက သိပ္ျမင္႔တယ္။
တုိ႔လူေတြနဲ႔ မတန္ဘူး။
မတန္မရာေတြကို တုိ႔က ရြတ္ဆုိေနမိၾကတာပဲ။
အက်ဳိးထက္ အျပစ္မ်ားဖုိ႔ ရွိတယ္။
သည္စာေတြဟာ စိတၱဇ= အျပစ္ျဖစ္ေစမယ္။
ဘုရားမုိ႔ လူကုိ စိတၱဇ မေပးႏုိင္ဘူးလုိ႔ မေအာက္ေမ႔နဲ႔။
ဖန္ဆင္းရွင္ ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္သူေတြက ဖန္ဆင္းရွင္ ဘုရားကုိ စိတ္ထဲမွာ ထင္သလုိမ်ဳိး ျဖစ္သြားတာေပါ႔။
အဲဒီလုိ စိတၱဇ ျဖစ္သြားေတာ႔ အျပစ္ၾကီးတယ္။။
ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူးလုိ႔ ျဖစ္တယ္။
သိပ္ၾကီးက်ယ္သြားလိမ္႔မယ္။
ဒီအေၾကာင္း ဒီေလာက္ပဲ ေျပာၾကရေအာင္။
ဥာဏကထာ (ပထမတြဲ) စာအုပ္ (ႏွာ-၁၂၀-၁၂၂)

အထက္ပါ စကားရပ္သည္ အရဟံ ဟု ရြတ္ဆုိသူမ်ားသည္ စိတၱဇ ျဖစ္၍ ကိေလသာ ျဖစ္ေနၾကေသာေၾကာင္႔
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အျဖစ္မွပင္ ပ်က္ရေၾကာင္း ေရးသား၍
ဘုရား၏ စာမ်ားကုိ ဖ်က္စီးထားပါသည္။
အဓမၼ၀ါဒ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ တင္ျပအပ္ပါသည္။

ေဂါတမ ဗုဒၶကုိ ဘုရားတုဟု ဆုိထားျခင္း၊ ကံ၏အဓိပၸါယ္ကုိ မွားယြင္းစြာ ဆုိျခင္း၊ ဘုရား တရား သံဃာ တုိ႔ကုိ မွားယြင္းစြာ ပစ္ပယ္ျခင္း စသည္တုိ႔ႏွင္႔ ပတ္သက္၍ တင္ျပခ်က္
ေနာက္ဘ၀ ျဖစ္ေစတာက ကံ။ ဒါမွမဟုတ္ ကံသတၱိပဲ။ ဒါေတြဟာ ပရမတၳေတြပဲ။
ဒါေတြ အရွိ အျဖစ္ကေန ေလွ်ာက်ရင္ ေနာက္ဘ၀ကုိ ဘယ္သူပုိ႔မလဲ။
ေနာက္ဘ၀ေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူ သယ္ေဆာင္မလဲ။
သည္လုိခက္သြားတာေပါ႔။
ေနာင္ဘ၀ကူးလုိ႔ မရေတာ႔ဘူးဆုိရင္ သည္တရားေတြက ဘာလုပ္ရမွာလဲ လုိ႔။
အဲဒီေတာ႔ တရားဟာ မရွိေတာ႔ဘူးလားလုိ႔လဲ စိတ္ကူးမိတယ္။
တရားမရွိရင္ ဒီတရားေတြကုိ ေဟာတဲ႔ ဘုရားဆုိတာလည္း ရွိလုိ႔ျဖစ္ပါ႔မလားလုိ႔ စိတ္ကူးေရာက္သြားတယ္။
ဘုရားမရွိဘဲ ဒီသံဃာေတြမရွိဘူး။ သည္သံဃာေတြ ေဆာင္ေနတဲ႔တရားေတြဟာ ဘုရားေဟာခဲ႔တာေတြပဲ။ သည္ေတာ႔ ဘုရားရွိတာေတာ႔ အမွန္ပဲ။
ဘုရားရွိရင္ တရားလဲ ရွိရမွာ အမွန္ပဲ။ အဲသည္တရားက ဘာလဲ။ ေနာင္ဘ၀ကူးစရာ မရွိေတာ႔ဘူးဆုိရင္ အဲဒီတရားဟာ ရိွဖုိ႔လုိေသးလုိ႔လား။
သည္ဘ၀ မွာေကာ တရားက ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ပါ႔မလား။ (ပ)
စစ္ၾကည္႔ေတာ႔ ကံေကာင္းတာေတြက တရားျဖစ္ျပီး ကံဆုိးေတြဟာ မတရားေတြပဲ။ (ပ) ကံေကာင္း ကံဆုိးဟာ လူမွာပဲ ျဖစ္တယ္။
ကံေကာင္း ကံဆုိးရဲ႕ အက်ဳိး နဲ႔ အပစ္ကလဲ လူမွာပဲ ျဖစ္တယ္။
သည္ေတာ႔ ကံက လူကုိ မလြန္ဘူး။ အရင္က သိတဲ႔ ဘုရားက အခုသိတဲ႔ ဘုရားနဲ႔ မတူေတာ႔ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။
အရင္က သိတဲ႔ ဘုရားက ဘ၀သေခ်ၤက်င္လည္ရာေတြနဲ႔ ေသျပီး တရားရင္ရင္ မျဖစ္မွာလုိ႔ ေဟာတဲ႔ ဘုရား။
အခုသိတဲ႔ ဘုရားကေတာ႔ လူမွာ ဒုကၡ၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဒုကၡျငိမ္းရာနဲ႔ ဒုကၡျငိမ္းေၾကာင္းေတြကုိ ေဟာတဲ႔ ဘုရား။ (ပ)
ဘုန္းၾကီးဘ၀ ဘုရားႏွစ္ဆူရွိခဲ႔တာ ျဖစ္သြားတာေပါ႔။
ဒါေပမယ္႔ တျပိဳင္နက္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားမွန္ကုိ သိေတာ႔ အရင္ဘုရားဟာ ကြယ္သြားပါတယ္။
ဥာဏ ကထာ (ပထမတြဲ) စာအုပ္- (ႏွာ-၂၇၀-၂၇၇)

အထက္ပါ စကားရပ္တုိ႔တြင္ ေလးသေခ်ၤႏွင္႔ ကမၻာတသိန္း ပါရမီျဖည္႔ရေသာ ေဂါတမဗုဒၶသည္ ဘုရားအတု ျဖစ္သည္ဟု ဆုိထားပါသည္။
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ အတြက္ ယင္းအဆုိထက္ ပုိ၍ၾကီးမားေသာ အေစာ္ကား ခံရမူမ်ဳိး မရွိႏုိင္ေကာင္းျပီ။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေဂါတမဗုဒၶေဟာၾကားထားသည္႔ တရားတုိ႔ကုိပင္ ယူ၍ ေဂါတမဗုဒၶကုိ ပင္ ဘုရားအတုဟု ဆုိထားေသာ ရွင္မုိးျပာ၏
အဆုိအားလုံးကုိ အဓမၼ ဟု ဆုံးျဖတ္ပါသည္

ကံကုိပယ္ဖုိ႔ေဟာထားျပီး ငရဲ၊ ျပိတၱာ၊ စသည္႔သတၱ၀ါမရွိ၊ (၃၁)ဘုံမရွိဟု ဆုိလုိထားေသာစကား…(၁၂)
ကုိယ္႔အေပၚမွာ နတ္ေကာင္ၾကိးျဖစ္ေနမလား။
ျပိတၱာေကာင္ျဖစ္ေနမလား။
တေစၱေကာင္ျဖစ္ေနမလား။
သရဲေကာင္ ျဖစ္ေနမလား။
ဘီလူးေကာင္ ျဖစ္ေနမလား ေပၚျပီေပါ႔။ ေပၚျပီဆုိရင္လည္းပဲ
ဒီအေကာင္ကေတာ႔ ငါေတာ႔ လာျပီးႏွိပ္စက္ေနျပီေဟ႔ ဆုိျပီးသကာလ
ဒုကၡကုိျမင္ျပီေပါ႔။ အဲဒီလုိ ျမင္ျပီဆုိမွေတာ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အရိယသစၥာ ဆုိတာကုိ
မျမင္ခ်င္လုိ႔ကုိ မရေတာ႔ဘူး။
(ရွင္ဥာဏ၏ ၀ိမုတၱိေဒသနာ၊ စာ-၅၁-၅၂)

လြတ္လပ္တယ္ ဆုိတာ ကုိယ္႔အေပၚမွာ အေကာင္တစ္ေကာင္ေကာင္ ရွိရင္
လြတ္လပ္ပါ႔မလား။
(မလြတ္လပ္ပါဘုရား)
မလြတ္လပ္ပါဘူးေနာ္
ကုိယ္႔အေပၚ ဘာေကာင္မွ မရွိဘူးဆုိလုိ႔ကေတာ႔ ဒီလူ လြတ္လပ္ျပီေပါ႔ေနာ္။
လြတ္လပ္ေအာင္ကလည္း ကံ ရွိရင္ အေကာင္က မရွိဘဲ ေနပါ႔မလား
(ရွိမွာပါ ဘုရား)
ကံရွိရင္ အေကာင္ကေတာ႔ ရွိမွာပဲ ဘာေကာင္မွ မရွိခ်င္ဘူးဆုိရင္
ဘာကံမွ မလုပ္ဘဲ ေနရမွာပဲ။
((ရွင္ဥာဏ၏ ၀ိမုတၱိေဒသနာ၊ စာ-၅၇-၅၈)

လူသည္ ကံအေထာက္ပ႔ံမပါဘဲ အေမ၊ အေဖေၾကာင္႔သာ ျဖစ္သည္ဟုဆုိထားေသာစကား…..(၁၁)
ကမၻာ႔လူသား သတၱ၀ါမ်ားအားလုံး အနႏၱတန္းခုိးရွင္ ဘုရားသခင္က
ဖန္ဆင္းမူ႔ေၾကာင္႔ျဖစ္ေပၚလာၾကတာမဟုတ္။
ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ႔ဘူးေသာ ကံေၾကာင္႔ျဖစ္ေပၚလာၾကတာလဲ မဟုတ္
အေၾကာင္းအေထာက္ပ႔ံ မရွိဘဲ ျဖစ္ေပၚလာၾကတာလဲ မဟုတ္။
အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား အမိအဘ ႏွစ္ပါးတုိ႔မွ ေပါက္ဖြားျဖစ္ေပၚလာၾကတယ္ဆုိတာကုိကမၻာ႔လူသားေတြအားလုံး
ကုိယ္တုိင္သိျမင္နားလည္ႏုိင္ေလာက္ျပီ။
(ဓမၼ၀ိဟာရီ ရွင္၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ၏ အရိယသစၥဓမၼေပတံ၊ စာ-၂၂၀)

ဘုရားရွင္မွာ စိတ္ဆင္းရဲမူ ေဒါမနႆ ေ၀ဒနာရွိဟု ဆုိထားေသာစကား……..(၁၀)

ဘုရားဟာ ရဟန္းေတြဆူဆူညံညံ အသံေၾကာင္႔ စိတ္ဆင္းရဲမူ
ခံစားရတာ ေတြ႔ရတယ္။
ဘုရားဟာ ဒုကၡအဆုံးကုိ ေရာက္ျပီးေပမယ္႔
ခံစားမူ ဆင္းရဲေတာ႔ သူမ်ားလုိပဲ ခံစားရတယ္။
ခံစားမူ ဆင္းရဲဟာ ဘုရားပယ္တဲ႔ ဒုကၡမဟုတ္ဘူး ဒါေၾကာင္႔ ခံစားစရာကုိ
သူမ်ားလုိပဲ
ဘုရားခံစားရတယ္။
(ရွင္ဥာဏ၏ ဘုရား၊ စာ-၁၀၀-၁၀၁)

ဘုရားရွင္၌ သဗၺညဳတဥာဏ္မရွိဟု ဆုိထားေသာစကား……….(၉)
ဘုရားကုိ လူေတြက အားလုံးကုိ သိတဲ႔သူ (သဗၺညဳတ)ျဖစ္တယ္လုိ႔
ေျပာေနၾကပါတယ္။
အဲဒါေမးပါရေစ
လူေတြေျပာတာ အမွန္လား။
အမွားလားလုိ႔ျဖစ္တယ္။
ဘုရားက အမွားျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျဖတယ္။
(ရွင္ဥာဏ၏ ဘုရား၊ စာ- ၁၁၃)

မာနတ္ဆုိတာတကယ္မရွိ၊ ဘုရားမွာ ဖုိမဆက္ဆံလုိတဲ႔ စိတ္ေတြျဖစ္ဟုဆုိထားျပီး ဘုရားရွင္အားရင္႔ရင္႔သီသီး ေစာ္ကားထားေသာစကား….၈

“တပည္႔ေတာ္တုိ႔ သိခဲ႔ၾကတာ မွားလွပါတယ္ ဘုရား”
“ဘယ္လုိလဲ”
“ဖုိမ ကိစၥဆုိရင္ လြန္က်ဴးတာ၊ စိတ္ကူးရင္ေတာင္ ယုတ္မာတယ္ ထင္တာဘုရာ”
“ဒီကိစၥ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ဆုိရင္ စိတ္လည္းကူးရမွာေပါ႔”
“အဲဒီစိတ္ကူးမ်ဳိးဆုိရင္ စိတ္ယုတ္ေတြျဖစ္ေနတာလုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ ဘုရား”
“မသိလုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ”
“ဘာမသိတာလဲ ဘုရား”
ဒီလုိ စိတ္ကူးမ်ဳိး ဘုရားေတာင္ ကူးခဲ႔ေလာက္တယ္ဆုိတာ မသိၾကဘူး”
“ဟုတ္ပမလားဘုရား”
တြက္ၾကည္႔ရမွာေပါ႔”
“ဘာတြက္မွာလဲ ဘုရား”
“မာနတ္က မႈိင္ေနလုိ႔ သမီးသုံးေယာက္က ေမးေတာ႔ ဘုရားကုိ ရွဳံးခဲ႔လုိ႔ ေျပာတဲ႔အခါ
ဒါ သူတုိ႔ လုပ္ေပးမယ္ဆုိျပီး သမီးေတြက ဘုရားရွင္ဆီ ခ်ဥ္းကပ္တယ္ဆုိတာၾကားဖူးမွာပဲ”
“ဒါ တစ္ကမၻာလုံး အသိပဲ ဘုရား”
“မာနတ္ေရာ သမီးေတြပါ တကယ္နတ္သား နတ္သမီးေတြ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားစိတ္ေတာ္
ျဖစ္ေတြဆုိတာ သိေလာက္ျပီေပါ႔ေနာ္”
“သိပါျပီဘုရား”
“အဲဒါပဲေပါ႔”
ဘယ္လုိလဲ ဘုရား”
“မာနတ္ရဲ႕ သမီးလတ္ဆုိသူ အပ်ဳိရြရြဖားဖားနဲ႔ ဖုိမ ဆက္ဆံမလားေပါ႔ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ
ကုိ လူေတြဆီ ျဖန္႔ဖုိ႔က ပုိျပီး အေရးၾကီးတယ္လုိ႔ပဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။
ဒီထက္သာမယ္႔ ကုိယ္၀န္ရွိစ မာရ္နတ္သမီးၾကီးနဲ႔ ဖုိမဆက္ဆံမလားေပါ႔၊ ဒါ ခံစားယစ္မူးျပီး
ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ျဖန္႔ေ၀မူ႔ အပ်က္ခံလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ လုိ႔ျဖစ္တယ္။
“အပ်ဳိေဖာ္၀င္စ မာရ္နတ္သမီးငယ္ အပ်ဳိေပါက္နဲ႔ ဖုိမဆက္ဆံမလားေပါ႔၊
ဒါေတြနဲ႔ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကုိ လူေတြရတာ မျဖစ္ထုိက္ဘူးလုိ႔ စိတ္ေတာ္မွာျဖစ္ခဲ႔တယ္”
“မာရ္နတ္ သမီးသုံးေယာက္ကုိ ဘုရားေအာင္ခံႏုိင္တယ္ ဆုိတာလား ဘုရား”
“ဟုတ္တယ္”
“ဟုတ္ပါ႔မလား ဘုရား”
“ဟုတ္တာေပါ႔”
“ဒါေတြ ဘယ္လုိသိလဲ ဘုရား”
“တရားအေလွ်ာက္ သိတဲ႔ဥာဏ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ျပီးသိတာေပါ႔”
“ဘယ္လုိ တရားအေလွ်ာက္ လဲဘုရား”
“ကာမရူပ၊ အရူပ ကံ ၀ိပါက္ေတြဟာ ဒုကၡတရားေတြ မဟုတ္ဘူးလား”
“ဟုတ္တာေပါ႔ဘုရား”
“ဒုကၡျဖစ္တာေတြကုိပဲ မမက္ၾကဘူလား”
“မက္ၾကပါတယ္ဘုရား”

(အရွင္ဥာဏ၏ ဓမၼကထာ၊ စာ-၂၂၇-၂၂၉၊ ၂၀၀၅-ခုႏွစ္၊ၾသဂုတ္လထုတ္)

ဘာသတရားကုိ အပုိဟု စြပ္စြဲထားေသာစကား…၇
ေလာက္ၾကိးမွာ ဘာသာတရားေတြကေတာင္ အပုိျဖစ္ေနတယ္။
ဘာသာတရားမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ပကတိ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊လွ်ာ၊ ကုိယ္ ဆုိတဲ႔အရာေတြနဲ႔သာ
ေနထုိင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ျပီးသြားမွာ။
ျမတ္စြာဘုရားက ဆုိရင္ အဲဒီ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊လွ်ာ၊ ကုိယ္ ဆုိတဲ႔အရာေတြကုိပဲ
ေျပာခဲ႔တာပါ။ ဟုိလုိလုပ္ ဒီလုိလုပ္ ဆုိတာေတြကုိ တားျမစ္ခဲ႔တာပါ။

(ဓမၼ၀ိဟာရီ၏ နိဗၺာန္ကုိသြား ေနာက္ဆုံးရထား၊ စာ-၃၊ ၁၉၉၀-ခုႏွစ္)

သူရာေမရယ သိကၡာပုဒ္အရ အရက္ႏွင္႔မူးယစ္ေဆးမ်ားကုိ မေမ႔တဲ႔အထိ သုံးစြဲေကာင္းဟု ဆုိေသာစကား…..၆
ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေသစာကုိ ေမ႔ေလ်ာ႔တဲ႔ေနရာအထိ မူးယစ္ျခင္းမွ ေရွာင္မယ္ဆုိတာမ်ဳိး
အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။
ဒီေတာ႔ ဒီသိကၡာပုဒ္ အဓိပၸါယ္ဟာ ေသရည္ေသရက္ (မူးယစ္ေဆး၀ါး) မေသာက္သုံးရဘူးလုိ႔သာ
အဓိပၸါယ္မရဘူး။
ေမ႔ေလ်ာ႔တဲ႔ အထိ ဒါေတြမေသာက္သုံးရဘူးလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။
အတုိင္းအထြာရွိရွိ ယစ္မူး၊ ေသာက္စားရင္ ပမာဒဌာန မေရာက္ဘူး။
သူတုိ႔ဟာ ဘာမွ မမွားဘူး။ အျပဳမူလည္း မမွားဘူး။
အေျပာအဆုိလည္း မမွားဘူး။ အေနအထိုင္လည္း မမွားဘူး နဂုိအတုိင္းပဲ။

(ဘုရား၊ စာ-၁၅၁၊ ၁၆၉-၁၇၀)


မခုိးရဟု ဆုိရာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပုိင္သာ မခုိးရဟု ဆုိ၍၊ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္၊ အဖြဲ႔အစည္းပုိင္ ပစၥည္းမ်ား ခုိး၍ရသည္ဆုိေသာစကား…..၅
ႏုိင္ငံပုိင္ ပစၥည္းခုိးတာဟာ ဂရုဓမၼသီလ (မခုိးရ သိကၡာပုဒ္) မပ်က္ဘူး။
ျမဳိ႕ ပုိင္၊ ရြာပုိင္၊ ဌာနဆုိင္ရာပုိင္၊ အဖြဲ႔ အစည္းပုိင္၊ သမ၀ါယမပုိင္
ပစၥည္းေတြကုိ ခုိးတာဟာလည္း ဂရုဓမၼသီလ (မခုိးရ သိကၡာပုဒ္) အရ
အခုိးမေျမာက္ဘူး (ခုိးေကာင္းတယ္ ဟူလုိ)


ပါဏာတိပါတအရ မသတ္ရဆုိတာ လူသာေျပာျခင္းျဖစ္၊ တိရိစၦာန္ေတြ သတ္လုိ႔ရဟု ဆုိေသာစကား…၄
လူသိမ်ားတာက ဘုရားဟာ သတ္မူက ေရွာင္ရမယ္ အသက္ကုိ အားလုံးရဲ႕ အသက္အျဖစ္
ေဟာတာလုိ႔ သိေနၾကတယ္။
ဒီလုိ သိမွားတာကေတာ႔ ဟိႏၵဴနဲ႔ႏြယ္ျပီး သိမိလုိ႔ပါပဲ။ ဟိႏၵဴက မသတ္ရတဲ႔ဟာ အားလုံးရဲ႕ အသက္ပါပဲ။
သစ္ပင္ေလာက္ပဲက်န္ပါတယ္။
(ဘုရား၊ စာ-၁၃၁)

ဒါေတြေၾကာင္႔ ဘုရားရဲ႕ မသတ္ရမယ္႔ အခ်က္ရဲ႕ အနက္ဟာ လူ႔အသက္ပဲ ျဖစ္တယ္
အျခားအေကာင္ပေလာင္ေတြရဲ႕ အသက္မဟုတ္ဘူး။
(ဘုရား၊ စာ-၁၃၅)

ေရွးဘ၀ေနာက္ဘ၀ႏွင္႔ (၃၁)ဘုံကုိ လက္မခံေသာစကား-၃
ဗုဒၶဘုရား ရဲ႕ တရားဟာ ၾကံဆခ်က္ သက္သက္ေတြမပါတဲ႔ (အတကၠာ၀စရ) တရားဓမၼျဖစ္လုိ႔
(အဲဒီ ဗုဒၶဘုရားထဲမွာ) မေမြးမီနဲ႔ ေသျပီးတုိ႔၊
အထက္ဘ၀က္ ေအာက္အ၀ီစိတုိ႔..မပါဘူး။
(ဓမၼ၀ိဟာရီ ဗုဒၶသာသနာႏွင္႔ျမန္မာျပည္၊ စာ-၁၀၊၂၀၀၆)
0 comments share

ေရွးဘ၀ေနာက္ဘ၀ လက္ခံပါက အက်ဳိးမရွိဟု ဆုိေသာစကား..၂
တုိ႔..ေနာက္ဘ၀သိသလား။(မသိဘူး) ေအး…မသိဘူးစာရင္းထဲ အေသကုိ ထည္႔သြင္းရမယ္။
နည္းနည္းကေလးမွ ေခါင္းျပဴမလာေစနဲ႔။
မသိတာကုိ မသိတဲ႔အတုိင္း မသိစာရင္းထဲ ထည္႔မထားမိဘူး ဆုိရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ သို႔မဟုတ္ မသိတာကုိ
မသိစာရင္းထဲ ထည္႔ေပမယ္႔ ေခါင္းေထာင္လာျပီး လူရည္လည္လုပ္တာကုိ ခံရတယ္ဆုိရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ဘာသာတရားရဲ႕ အမူေတာ္ေတြကုိ ထမ္းထမ္း
ဘယ္ေလာက္ထိ ဘာသာတရားကုိ က်ဳိးက်ဳိးႏြံႏြံ ကုိင္းကုိင္းရွဳိင္းရွဳိင္း ဆည္းကပ္ ဆည္းကပ္
ဘယ္ေတာ႔မွ အဲဒီဘာသာတရားရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးကုိ မခံစားရဘူး။

(ရွင္မိုးျပာ၏ ဘာသာတရားက ေပးေသာဆုလာဘ္၊ စာ-၁၁-၁၃၊)

ေရွးဘ၀ေနာက္ဘ၀ လက္မခံေသာစကား–၁

၁…..က်ဳပ္တုိ႔က သူတုိ႔ကုိ အဓိက ဆုိဆုံးမတာမွာ..ဘယ္တရားမွ မရခ်င္ေန..ရ.ခ်င္ရ
ေရွ႕ ဘ၀ ေနာက္ဘ၀ေတာ႔ မေတြ႔ရဘူးေနာ္လုိ႔ ဆုိတာေလာက္ကေတာ႔ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ
ခ်ဥ္းကပ္ေနတဲ႔ ခ်ာတိတ္ကေလးေတာင္ သိတန္ရာတယ္လုိ႔ထင္တယ္။
အဲဒီေတာ႔ သူဆုိတာက က်ဳပ္တုိ႔အနားမွာ အခ်ဥ္းကပ္ရဆုံးသူလည္း ျဖစ္တယ္။
က်ဳပ္တုိ႔ ေငြနဲ႔ေၾကးနဲ႔ အမ်ားဆုံး အကုန္က်ခံရဆုံး ျပဳစုတဲ႔သူလည္းျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတာင္မွ က်ဳပ္တုိ႔ရဲ႕ အစဆုံးျဖစ္တဲ႔. (ေရွးဘ၀ ေနာက္ဘ၀ မေတြ႔ရဘူးလုိ႔ ဆုိတဲ႔)
ဟာကို ( လာေလွ်ာက္တယ္။)
ေရွ႕ဘ၀ ေနာက္ဘ၀ကုိ တကယ္ျမတ္စြာဘုရား မေဟာပါဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ကလည္းပဲ
ေရွးဘ၀ေနာက္ဘ၀ကုိ လုံး၀မေဟာၾကားဘူး။
ေရွးဘ၀ ေနာက္ဘ၀ ကုိ ယူဆတဲ႔သူ..ဆုိရင္ျဖင္႔. မိစၦာဒိဌိဆုိျပီးသကာလ… က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ပဋိပကၡ
အေနအထားမွာ ရွိတယ္။
(ရွင္မုိးျပာ၏ ဘာသာတရားက ေပးေသာဆုလာဘ္၊စာ ၂၊၁၉၉၆)

မႏၱေလး ေဂဇက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။

အဆင့္ ၇ ဆိုတာ ဘာလဲ

အဆင့္ ၇ ဆိုတာ ဘာလဲ
Posted by admin on April 13, 2011 1 Comment

ဂ်ပန္အစိုးရက ဖူကူရွီးမားညဴကလီယား အက်ပ္အတည္းကို ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အဆင့္ ၇ သို႔ တိုး ျမႇင့္လိုက္တယ္လို႔ ေၾကညာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြၾကားထဲမွာ စိုးရိမ္ေရမွတ္တက္လာ ခဲ့ပါတယ္။ “အဆင့္ ၇ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘာလုပ္ရမွာလဲ” ။ “အဆင့္ ၇ ဆိုတာဘာလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြဟာ စိုးရိမ္ မႈေတြ၊ ေ၀ခြဲမရမႈေတြနဲ႔အတူ ေရာႁပြမ္းထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဂ်ပန္အစိုးရက ေျပာတဲ့ အဆင့္ ၇ ဟာ ဘာလဲဆိုတာ သိထားဖို႔ေတာ့လိုအပ္လာပါၿပီ။ အဲဒီအဆင့္ ၇ ဆိုတာက International Nuclear Event Scale လို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ညဴကလီယားျဖစ္ရပ္မ်ားကို တိုင္းတာေသာစေကး အ ဆင့္ ၇ ဆင့္ရွိတဲ့အထဲမွာ အျမင့္ဆံုးနဲ႔ အစိုးရိမ္ရဆံုးအဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ သံုညကေန ၇ အထိရွိပါတယ္။

ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

7 – Major accident အဓိကက်ေသာမေတာ္တဆမႈ

6 – Serious accident စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမေတာ္တဆမႈ

5 – Accident with wider consequences ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ေသာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ

4 – Accident with local consequences ေဒသတြင္းအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ

3 – Serious incident စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္

2 – Incident ျဖစ္ရပ္

1 – Anomaly ပံုမွန္မဟုတ္မႈ

0 – Deviation (no safety significance) သိသာေသာဥပါဒ္မျဖစ္မႈ

အဲဒီအဆင့္ ၇ ဆင့္ကို ဘယ္သူက တိုင္းတာသတ္မွတ္ထားတာလဲလို႔ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိလာပါတယ္။

ညဴကလီယား မေတာ္တဆျဖစ္ပြားလာတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ေဘးကင္းလံုျခံဳေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သြက္လက္ထိေရာက္ စြာဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာ အႏုျမဴစြမ္းအင္ေအဂ်င္စီ IAEA ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ International Nuclear and Radiological Event Scale (INES) ကို သတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႔ သတ္မွတ္တာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ ပညာရပ္ဆိုင္ရာေမးခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွင္းရွင္းေျပာရလို႔ ရွိရင္ ငလ်င္တိုင္းတာတဲ့ပံုစံလိုမ်ဳိး ေလာ့ဂရစ္သမ္တြက္ခ်က္မႈပံုစံေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္တြက္ ထားတဲ့ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၀ ကေန အဆင့္ ၇ အထိ တခုနဲ႔တခုၾကား ကြာျခားခ်က္ပမာဏဟာ ဆယ္ဆကြာပါတယ္။ ဆိုလိုတဲ့သေဘာက အဆင့္ ၀ ထက္ အဆင့္ ၁ က ဆယ္ဆပိုျပင္းတယ္၊ ပိုအႏၲရာယ္ ႀကီးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါ။ အဆင့္ ၀ က လူကို ေဘး ဥပါဒ္သိသိသာသာ မျဖစ္ေစဘူးလို႔ ဆိုတဲ့အတြက္ အဆင့္ ၇ ဆိုလို႔ရွိရင္ အဲဒါထက္ အဆ ၇၀ ပိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ျဖစ္ပါ တယ္။

ဒီေတာ့ အဆင့္ တဆင့္စီဟာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာကို သိနားလည္ထားသင့္ပါတယ္။ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တ့ဲ အဆင့္ ၇ Major accident ဆိုတာဟာ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ေတြ အေျမာက္အျမားထြက္ရွိေနၿပီး လူ႔ က်န္းမာေရးကိုေရာ သဘာ ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုပါ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထိေရာက္ေစတဲ့အတြက္ တန္ျပန္အေရးယူေဆာင္ရြက္တာေတြကို ေသေသ ခ်ာခ်ာအစီအစဥ္ခ်ၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကမာၻမွာ အဆင့္ ၇ ေရာက္တယ္လို႔သတ္မွတ္ခံရတဲ့ ညဴကလီယားမေတာ္မဆမႈဟာ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႔ မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ (ယခင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ) အခုအခါ ယူကရိန္းႏိုင္ငံ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ ညဴကလီယား ေဘးသင့္မႈ ျဖစ္ပါ တယ္။ စမ္းသပ္မႈလုပ္ရင္းနဲ႔ အားႀကီးမားလွတဲ့ ေရေႏြးေငြ႔ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ၿပီး မီးေလာင္ကာ ညဴကလီယားေလာင္စာေတြ ကေန ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ေတြ ပတ္၀န္းက်င္ေလထုထဲကို အႀကီးအက်ယ္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ လူ ၅၆ ဦးေသ ဆံုးၿပီး လူ ၄၀၀၀ ေလာက္ဟာ ကင္ဆာေရာဂါမ်ဳိးစံု ခံစားခဲ့ရပါတယ္။

ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ၿမိဳ႕ကိုလည္း လံုး၀စြန္႔ခြာခဲ့ရၿပီး လူမေနေတာ့တဲ့ အရပ္ေဒသျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၃၀ ကီလိုမီတာ အထူး ကန္႔သတ္ဇံုဆိုၿပီး သတ္မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ အခုေလာေလာဆယ္ ဂ်ပန္မွာျဖစ္ပြားေနတဲ့ ဖူကူရွီး မား ညဴကလီယားအက်ပ္အတည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆင့္ ၆ Serious accident ဆိုတာဟာ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ေတြ သိသိသာသာခ်ည္းထြက္ရွိေနၿပီး အဲဒါကို ေသေသခ်ခ်ာ အစီအစဥ္ေရးဆြဲသတ္မွတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က ဆုိဗီယက္ယူနီယံ Mayak ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ Kyshtym disaster အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။ စြန႔္ပစ္ညဴကလီယားျဒပ္ေတြကို ျပန္ လည္ အသံုးခ်ဖို႔လုပ္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္မွာ အေအးေပးတဲ့စနစ္ခၽြတ္ယြင္းၿပီး ေရေႏြးေငြ႔ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါ ေၾကာင့္ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ တန္ခ်ိန္ ၇၀ ကေန ၈၀ အထိ ေလထုထဲပ်ံ႕လြင့္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေဒသ တြင္းျပည္သူေတြအေပၚ ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာအထိ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈွရိွခဲ့တယ္ဆိုတာကို မသိခဲ့ရပါဘူး။

အဆင့္ ၅ Accident with wider consequences ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ေသာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ေရဒီယို ဓာတ္သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ေတြဟာ အတိုင္းအတာတခုအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ထြက္တာကိုေခၚတာပါ။ ဒီလိုျဖစ္လာခဲ့ရင္ စနစ္တက်နဲ႔ စီစဥ္သတ္မွတ္ၿပီး တန္ျပန္အေရးယူေဆာင္႐ြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသဆံုးမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြ ထိ ခိုက္ပ်က္စီး ညဴကလီယားေလာင္စာေတာင့္ေတြတစိတ္တပိုင္း အရည္ေပ်ာ္တာေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ Windscale fire ။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု Three Mile Island accident ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ကေနဒါႏိုင္ငံ First Chalk River accident ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ Lucens partial core meltdown ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံ Goiânia accident စတဲ့ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အဆင့္ ၄ Accident with local consequences ေဒသတြင္း အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈဆိုတာကေတာ့ ေရဒီယို ဓာတ္ သတၱိႂကြတဲ့ျဒပ္ေတြ အနည္းအက်ဥ္းစိမ့္ထြက္ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့တာကို ေခၚတာပါ။ ေဒသတြင္းမွာ စားေသာက္ စရာေတြနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္တားျမစ္တာေတြလုပ္ၿပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္ရတဲ့အဆင့္ပါ။ လူထုၾကားမွာ ဓာတ္ေရာင္ ျခည္သင့္ခံရႏိုင္တဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္သတ္မွတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ကမာၻေပၚက ညဴကလီယားမေတာ္တဆမႈေတြ ထဲမွာ တဦးေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ေပါင္းဖိုထိခိုက္မႈျဖစ္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိန္၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ အာ ဂ်င္တီးနား၊ ခ်က္ကိုစလိုဗားကီးယား၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

အဆင့္ ၃ Serious incident စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဆိုတာကေတာ့ ညဴကလီယားစက္႐ံုေတြ ၊ ဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြမွာ အလုပ္ လုပ္တဲ့အလုပ္သမားေတြ တႏွစ္ကို ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ ပမာဏထက္ ၁၀ ျမင့္မားတဲ့အဆင့္ကို ေခၚတာပါ။ ေသ ေလာက္တဲ့အထိ မျဖစ္ပါဘူး။ အေရျပားေတြ ေလာင္သြားေလာက္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိန္၊ ဟန္ေဂရီ၊ စပိန္ႏိုင္ငံ ေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

အဆင့္ ၂ Incident ျဖစ္ရပ္ဆိုတာကေတာ့ လူေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ပမာဏဟာ ၁၀ မီလီ ဆီးလ္ဗာ့တ္ ပဲရွိ ပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ပမာဏထက္ပိုမိုတဲ့ ေရာင္ျခည္သင့္ ခံရမႈအဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ စပိန္၊ ဆြီဒင္၊ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေတြမွာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အဆင့္ ၁ Anomaly ပံုမွန္မဟုတ္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ တႏွစ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရရင္ အႏၲရာယ္မျဖစ္ ေစတဲ့ ပမာဏကို ေက်ာ္လြန္တဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဆင့္ ၀ ကေတာ့ Deviation (no safety significance) သိသာေသာဥပါဒ္မျဖစ္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ေဘးဥပါဒ္သင့္တဲ့အဆင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ စလိုေဗးနီး ယား၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႔မွာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဂ်ပန္အစိုးရကသတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ အဆင့္ ၇ ဆိုတာက ဘယ္ေနရာကိုသတ္မွတ္ထားသလဲဆိုတာက သာမန္ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ မသိမျဖစ္သိဖို႔လိုအပ္တဲ့ အခ်က္ပါ။ အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္မႈေတြ ျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါပဲ။ ဖူကူရွီးမား ဒိုင္း အိခ်ိ အမွတ္ (၁) ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုေနရာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္အစိုးရက အဲဒီလိုမေၾကညာခင္မွာ IAEA ကို ႀကိဳ တင္အသိေပးၿပီး ယာယီသတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ေလွ်ာက္လႊာကို တင္ထားခဲ့တယ္လို႔ IAEA ကဆိုပါတယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး

၃း၅၁ နာရီ

ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္
ေန႔သစ္ မွ တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ိုင္း(၁၉)

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ိုင္း
၂၀-၃-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔(၁၂)နာရီမွ ညေန(၄) နာရီအထိ Shade ဂ်ာနယ္ မေကြးရုံးခြဲ မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေရာက္လာေတာ့ နီးနီးနားနား ၿမိဳ႕ထဲ မွာ Shade စာေပ၀ိုင္း ကို ေျပာင္းရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရုံးမွာ လုပ္ျပန္္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျမးေလးက ေအာ္ ေအာ္ၿပီး ငိုသံမ်ားေၾကာင့္ စာေပ၀ိုင္း အရိွန္ပ်က္ရျပန္ပါတယ္။ အမ်ားရဲ႕လြပ္လတ္ခြင့္ အရိွဆုံးေနရာ တစ္ေနရာကို နီးနီးနားနားထပ္မံေျပာင္းေရြ႕ရ ပါဦးမည္။ ဒီတစ္ပတ္ SHADE စာေပ၀ိုင္းကို ေရာက္လာၾကသူ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကေတာ့ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဆရာလြမ္းထား(မေကြး)၊ ဆရာေနျခည္(မေကြး)၊ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူ၊ ပန္းခ်ီဆရာ ကဗ်ာဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးနဲ႔ စာေရးသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြ မပါတာ ပါတာထက္ အဓိက ရိွတ္ဂ်ာနယ္ တိုးတက္ေရးအတြက္ကိုသာ ဦးတည္ေျပာၾကားေဆြးေႏြးေပးရျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း အစခ်ီေျပာၾကားပါတယ္။သူဖတ္လားတဲ့ ဘြဲ႕လြန္တက္ေနတဲ့ စုပုံခ်စ္ေက်ာင္းသူေလးနဲ႔ ဆရာရဲျမလြင္ ဘာသာျပန္ေရးတဲ့ ေခ်မစုံ လက္မစုံ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ အေတြ႕အႀကဳံ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အိုထိုသာကဲ (OTOTAKE) တို႔အေၾကာင္းကို အက်ယ္တ၀င့္ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာ ကဗ်ာဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးကလည္း သူႀကိဳးႀကိဳးစားစားရွာေဖႊလာခဲ့တဲ့ အထက္တန္္းေက်ာင္းမွာ သင္ၾကားခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေကသီလႈိင္ ေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က (သံသရာ) ဆိုတဲ့ကဗ်ာအစ၊ အလယ္ပိုက္ကိုသာ ဖတ္ၾကားသီဆို ျပခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ အဆုံးမသတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီကဗ်ာရဲ႕ အဆုံးပိုက္ကေလးကို ရွာေဖႊေပးၾကပါလို႔ စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကို တန္႔လွန္႔ႏိုးေဆာ္ အကူအညီေတာင္းဆို သြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာလြမ္းထား(မေကြး) ကလည္း အလုပ္မအားလို႔ စာေပ၀ိုင္းကို (၃)ပတ္ ပ်က္ခဲ့ေၾကာင္း နဲ႔ ဖတ္္မွတ္လာတာ ေတြကို ေဖာက္သည္ခ်ေျပာၾကားသြားျပန္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာ မင္းသူကေတာ့ SHADE စာေပ၀ိုင္းကို တက္ျဖစ္လာတာ သူ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားလာပါေၾကာင္း၊ စာေပ၀ိုင္းကိုလာဖို႔အတြက္ စာေတြကို မ်ားမ်ားရွာေဖႊၿပီး ဖတ္ရေတာ့ သူ႔ဘ၀ အတြက္ လက္ေတြ႕အက်ဳိးရိွခဲ့ပါေၾကာင္း စတင္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီတစ္ပတ္ Shade စာေပ၀ိုင္းမွာ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္တာက ဆရာေနျခည္(မေကြး) ေဆြးေႏြးခ်က္ကို တင္ျပပါရေစ..။၂၀၀၃၊ ေအာက္တိုဘာလထုတ္၊ စာေရးဆရာ မင္းလူေရးတဲ့ (လမ္းျဖတ္ကူးသည္ ့) ၀ထၳဳတိုေလးမ်ားစာအုပ္ ထဲက (ဓါးနဲ႔ႏွင္းဆီ ဆိုတဲ့၀ထၳဳတို)ေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသမွ်ေျပာပါ့မယ္။ ဇာတ္ေကာင္က ေအာင္ေငြ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က သူဇာပါ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ညဳိမႈိင္း။ ေနာက္တစ္ဦးက ေပါက္စပါ။ ဇာတ္ေကာင္ေလးေယာက္ ထဲက အဓိကက်တဲ့ ဇာတ္ေကာင္က ႏွစ္ေယာက္ပါ။ဆရာမင္းလူကေတာ့ ၀ထၳဳေရးသားတင္ျပပုံက ေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကို တက္သြားလိုက္ က်သြားလိုက္နဲ႔ တန္ပိုျမွင့္ေပးပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း အေၾကာင္းအရာပုံေဖာ္ထားတာက ဆပ္ကပ္ျပပြဲ တစ္ပြဲကို အေျခခံတင္ျပထားပါတယ္။ အျပေလးေတြ အေျပာေလးေတြနဲ႔ တစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ခန္း ခန္းကူး ခန္းဆက္ကေလးေတြကလည္းေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္မ်ားကို ရုပ္လုံးၾကြေအာင္ ပုံေဖာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဆုံးျပကြက္မွာ ဆပ္ကပ္ထုံးစံအတိုင္း ဆပ္ကပ္လူရြင္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဆပ္ကပ္အခန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပသပါတယ္။ အဓိက အခန္းကို ေၾကာျငာလိုက္တဲ့အခါမွာ ပရိတ္သတ္က အေတာ္စိတ္၀င္စားသြားပါတယ္။ အဲဒီဇာတ္၀င္ခန္းကေတာ့ အမ်ားေၾကာက္တဲ့ ဓါးေပါက္ ျပကြက္ပါ။ ဓါးေပါက္၀ိဇၨာက ေအာင္ေငြပါ။ စက္၀ိုင္းႀကီးတစ္ေနရာကို ေခါက္ျပေပးတဲ့ေနရာမ်ား ကို ဓါး၀ိဇၨာက အတိအက်မွန္ေအာင္ ဓါးေရးျပၿပီး ပစ္ေပါက္ျပေနပါတယ္။ အဲဒီ စက္၀ိုင္းႀကီးကို ေနာက္ခံထားၿပီး ဓါးေပါက္ခံမယ့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာပါတယ္။ သူ႔ကို စက္၀ိုင္းမွာကပ္ထားၿပီး ေခ်ေတြ လက္ေတြကို စက္၀ိုင္းနဲ႔ ကပ္ၿပီးခ်ည္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခန္းကို ခဏရပ္ထားၿပီး ဓါးေပါက္သူ ဓါးေပါက္ခံမယ့္ ေကာင္မေလးတို႔ ေနာက္ေၾကာင္း ကိုယ္ေရးဇာတ္လမ္းမ်ားကို ေဖာ္ျပေပးပါတယ္။ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြဟာ ဓါးေပါက္သူ ဆရာႀကီးတစ္ဦးထံမွာ ပညာအဆင့္ဆင့္ သင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေနာက္ ဓါးေပါက္ခံရသူ ေကာင္မေလး ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း ကိုလည္း ျပန္လည္ခင္းျပေပးထားပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က လွလွပပေလး ေဖာ္ျပၿပီး ဒီဓါးေပါက္ခံသူ တစ္ဦးက ဆပ္ကပ္ထဲက ထြက္သြားေတာ့ ယခုေကာင္မေလးက အစားထိုးၿပီးေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒီေကာင္မေလးကို ဓါးေပါက္တဲ့ ေအာင္ေငြက ငါ့အတြက္ကံေပၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ႀကိဳက္ေနပါတယ္။ သူ႔တပည့္ ေပါက္စ ကိုရင္ဖြင့္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဆပ္ကပ္ ဓါးေပါက္ခန္းမေရာက္ခင္ တညမွာ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဆပ္ကပ္ပြဲ ေနာက္ကအတြင္းခန္းထဲကို ခဏ၀င္သြားပါတယ္။ဓါးေပါက္ခံသူ ေကာင္မေလးရဲ႕အခန္းထဲက အသံႏွစ္သံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႕ တစ္ဦးက က်ားပါးစပ္ထဲကို ၀င္ၿပီး က်ည္ဆံအျဖစ္သက္စြန္႔ဆံဖ်ား သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့ ဘ၀တူ ကိုညိဳမႈိင္းတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုညိဳမႈိင္းက သူ႕ခ်စ္သူကို ဓါးေပါက္သူေအာင္ေငြရုပ္ဆိုးႀကီးနဲ႔ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္း အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ ဒါကို ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက အစအဆုံးနားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ သူေတာ္ေတာ္ခံစားထိခိုက္ သြားေၾကာင္း သူ႔တပည့္ ေပါက္စကို ရင္ဖြင့္ၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဒီည ဓါးေပါက္အခန္းမွာ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာက ႏွင္းဆီပန္းကေလးကို ေခါင္းေပၚမွာတင္ၿပီး စက္၀ိုင္းျပားႀကီးမွာေခ်ေတြ လက္ေတြကို သေရႀကိဳးနဲ႔ ကပ္ၿပီးခ်ည္လိုက္ပါတယ္။ စက္၀ိုင္းႀကီးနဲ႔ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာကို ခ်ာခ်ာလည္ေနေအာင္ လွည့္ေပးေနပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ေကာင္မေလးရဲ႕ေခါင္းေပၚက ႏွင္းဆီပန္းကို မွန္ေအာင္ပစ္ရမယ္။ ေနာက္က ဓါးေပါက္ခံသူေကာင္မေလးနဲ႔တြဲကပ္ထားတဲ့ စက္၀ိုင္းႀကီးကလည္း လယ္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ႏွာ ကိုလည္း အ၀တ္စီးထားပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ကလည္း အသဲတယားယား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဒီအခန္းမွာ ေကာင္မေလးကို မွန္္ေအာင္ပစ္မယ္..။ စင္ေပၚမွာ မေတာ္တဆ မွန္သြားလည္း အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး တပည့္ေပါက္စနဲ႔ တိုင္ပင္ထားၿပီးသားပါ။ ဓါးေခ်ာင္းေတြကို ကိုင္ၿပီးေပးေနသူ ေပါက္စကလည္း သူ႔ဆရာမ်က္ႏွာက ႏုတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး မထိ တထိၿပဳံးေနတာကိုျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဓါးကိုတအားလႊဲၿပီး ေပါက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေခါင္းေပၚက ႏွင္းဆီပန္းကိုသာ တတ္ကနဲ(ယခင္ကထက္ပိုၿပီး) မိမိရရ ထိစိုက္သြားပါတယ္။ အဲဒီညမွာဘဲ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဆပ္ကပ္ထဲကေန သူ႔တပည့္ေပါက္စနဲ႔အတူ အၿပီးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လမ္းမွာ တပည့္ေပါက္စ က ဆရာကို ေမးပါတယ္။ ဆရာသိပ္ သေဘာထားႀကီးတာပဲဆရာ။ သူ႔ကိုမမွန္ေအာင္ တကယ္ပစ္လိုက္တာအဟုတ္လားဆရာ..လို႔ေမးပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက (ေအး..ငါက လူကို မမွန္ေအာင္ အၿမဲေလ့က်င့္လာတာကိုး၊ တကယ္ လူကိုမွန္ေအာင္ ပစ္လိုက္လည္း မရေတာ့ဘူးကြာ..) ဆိုၿပီး ၀ထၳဳကို ဒီေနရာမွာ အဆုံးသတ္သြြားပါတယ္။
ဒီ၀ထၳဳကို ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတာကို ေျပာလိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ဆရာမင္းလူရဲ႕ ၀ထၳဳရသ ပ်က္သြားရင္ေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါ။ သဘာ၀ရုပ္တၱိမက်ပါဘူး။၀ထၳဳေကာင္းတစ္ပုဒ္ဟာ သဘာ၀လည္း က်ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဆပ္ကပ္ ဓါးေပါက္ခန္းဆိုတာ ဆပ္ကပ္မဟုတ္ပါ။ မ်က္လွည့္ လက္လွည့္ပညာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုရင္ ဆပ္ကပ္ပြဲေတြမွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ပြဲတိုင္းေပါက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဓါးလြဲေခ်ာ္ၿပီး လူကိုမွန္သြားလို႔ ေသသြားတယ္ ဆိုတာ ဘယ္အခါမွ မၾကားဘူးခဲ့ပါဘူး။ ဒါ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဓါးေပါက္သူက ဓါးကို ေပါက္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး မ်က္လွည့္ လက္လွည့္ပညာနဲ႔ လက္ထဲမွာေဖ်ာက္ လိုက္ပါတယ္။ စက္၀ိုင္းျပားကို(ဒိန္း)ဆိုၿပီး ဓါးေပါက္တဲ့ အသံေပးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စက္၀ိုင္းျပားႀကီးရဲ႕ေနာက္က ဓါးရိုးထြက္လာတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ထၳဳမွာ ကၽြန္္ေတာ္ေျပာၾကားခ်က္က အမွန္ဆိုရင္ သဘာ၀ရုပ္တၱိမက်ဘဲ ပ်က္သြားမွာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကိုေတာ့ စာဖတ္သူမ်ားနဲ႔ စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားက ဆက္လက္စဥ္းစား ေပးၾကပါလို႔ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ..။ (မွတ္ခ်က္။ စာမ်က္ႏွာအတြက္ေၾကာင့္ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားအား ျပင္ဆင္၍ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သာေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။)
စိတ္ အဆာေျပေအာင္ ရိွတ္ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀ရဲ႕ သုတ၊ရသစုံတဲ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းသို႔ သြားၾကပါစို႔…။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၁)

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၁)
၃-၄-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔ ညေန(၄) နာရီမွ ည(၇)နာရီအထိ For Ever ေဖာ္အဲဘား ကဖီး မွာ ေပါင္းဆုံ၀ိုင္းဖြဲ႔ၾကပါတယ္။ မေကြးၿမိဳ႕၊ ရန္ကင္းရပ္ကြက္၊ သုခိတာလမ္း ႏွင့္ ပိေတာက္လမ္းၾကားက ဆိုင္ပါ။ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၁)ႀကိမ္ကစၿပီး ဒီဆိုင္ကိုစတင္ေျပာင္းေရြ႕ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ကို ညေန(၄)နာရီက စတင္ေတာ့ စာေပ၀ိုင္းေတာ္ သားေတြမ်ားလာရင္ အခ်ိန္နည္းေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ လာမယ့္(၁၀-၄-၂၀၁၁) တနဂၤေႏြေန႔ မွာ ယခင္လို ေန႔(၁၂)နာရီကေန ညေန(၄)နာရီ အခိ်န္ကို ျပန္ခ်ိန္းၾကရပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ ရိွတ္စာေပ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကေတာ့ ဆရာညီေဇယ် (ခ) တကၠသိုလ္ရည္ရြယ္၊ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူ၊ ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)၊ ပန္းခ်ီဆရာ ကဗ်ာဆရာျမင့္ေဇာ္ဦး၊ ဆရာမ ေရႊယင္းေျမခင္စံပယ္ျဖဴ၊ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဆရာေနျခည္(မေကြး) နဲ႔ စာေရးသူတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာညီေဇယ် (ခ) စာေရးဆရာတကၠသိုလ္ရည္ရြယ္ က စတင္ၿပီး ေျပာဆိုပါတယ္။ ၂၀၁၁၊ ဧၿပီလထုတ္ ေရႊအျမဴေတမဂၢဇင္းထဲက နီနီႏိုင္(သထုံ)ရဲ႕ (ႏြားသုံးေကာင္)ဆိုတဲ့ ၀ထၳဳတိုေလးကို ခံစားေျပာၾကားပါတယ္။ ၀ထၳဳစလွ်င္ စျခင္း ေဒၚျပဴးမနဲ႔ သမီး ျမေသြးအခန္းျဖစ္ပါတယ္။ သမီးတစ္ေကာင္ ႏြားတစ္ေထာင္ ဆိုသလို သမီးကလည္း ရည္းစားက မ်ားဆို အမ်ားႀကီးပါဘဲတဲ့။ သမီးေလးက အသက္(၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္ေရာက္လာပါၿပီ။ သားသမီးငါးေယာက္ထဲက ဒီသမီးေလးျမေသြးက ရြာမွာ မိခင္ေဒၚျပဴးမနဲ႕ အတူေနရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚျပဴးမရဲ႕သားေလးေယာက္က အိမ္ေထာင္က်သြားၾကေတာ့ တစ္ျခားတနယ္က မိန္းမေတြရဲ႕ေနာက္ကို လိုက္သြားၾကပါတယ္။ အေမမုဆိုးမနဲ႔ ညီမေလးတို႔ ကို ဘယ္လိုေနသလဲေတာင္ ေမးျမန္းေဖာ္ မရၾကပါ။ ဒါနဲ႔ သမီးကေလးျမေသြး က အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေဒၚျပဴးမက သမီးကို အိမ္ေထာင္ျပဳေစ ခ်င္လွပါၿပီ။ ဒါနဲ႕ ေဒၚျပဴးမက သူတို႔မန္းက်ီးတန္းရြာထဲမွာ သူမ်က္ေစ႔က်ေနတဲ့ ေမာင္ထြန္းဆိုတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီသမား ေကာင္ကေလးနဲ႕ ေပးစားဖို႔ သမီးကို ခဏ ခဏ နားခ်ေနပါတယ္။ သမီးကလည္း လုံး၀ မႀကိဳက္ေၾကာင္း အေခ်အတင္ ျငင္းေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေမကို သမီးကေျပာပါတယ္။(အဲဒီေကာင္ေမာင္ထြန္းကို အေမက ဒီေလာက္ႀကိဳက္ေနရင္ အေမသာယူလိုုက္ပါေတာ့လို႔ ျပန္ေျပာ သတဲ့။) ေဒၚျပဴးမကလည္း မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး (ငါ့နဲ႕ အရြယ္က မတူလို႔ေပါ့သမီးရယ္ အရြယ္မ်ားတူခဲ့ရင္ ဘယ္ညည္းနဲ႔ ေပးစားေနမလဲ..၊ ငါ့ယူလိုက္မွာေပါ့..။) လို႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေမက သမီးကို ေခ်ာေမာ့ၿပီး ေမးပါတယ္။ သမီးမွာ ႀကိဳက္တဲ့လူရိွရင္ ေပးစားမယ္ေပါ့။ သမီးကလည္း ရိွေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီရြာကေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဟိုဘက္ရြာတမာတန္းက ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္း ဆိုတဲ့ ေကာင္ကေလးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ သမီးလင္ယူဖို႔ညိွႏႈိင္းသေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက ဟိုဘက္ရြာက ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းကို မီးစိမ္းျပၿပီးေျပာပါတယ္။ သူ႔ကိုတကယ္ေမတၱာရိွရင္ အေမေဒၚျပဴးမဆီကို လာေရာက္ ေတာင္းရမ္းဖို႔ စကားကမ္းလွမ္း ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဖခင္ဦးဘေက်ာ္ရယ္ မိခင္ေဒၚသိန္္းၾကည္တို႔နဲ႔အတူ သူတို႔ရြာကလူႀကီး(၃၀) ကို ေစ့စပ္ေၾကာင္းလွမ္းပြဲကို ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္ကေလးဘက္က မဂၤလာေဆာင္ရင္ ဆိတ္(၁၀)ေကာင္ တင္ေတာင္းမယ္လို႔ အစက ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းမွ စကားဖြင့္ေျပာထားၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ဒီပြဲေရာက္တာ့ ဆိတ္(၅) ေကာင္သာ တင္ေတာင္းမယ္ဆိုေတာ့ ေဒၚျပဴးမက လက္မခံျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ဒါနဲ႔ ႏွစ္ဘက္လူႀကီးေတြ အေခ်အတင္ ညိွႏိႈင္းလိုက္ေတာ့ ေနာက္ဆုံး ႏြားသုံးေကာင္ကို တင္ေတာင္းရန္ သေဘာတူလိုက္ၾကပါတယ္။ ေဒၚျပဴးမကလည္း စဥ္းစားပါတယ္၊ အရင္ေျပာတုံးက ဆိတ္ဆယ္ေကာင္ ေျပာၿပီး တကယ္တင္မယ္ဆိုေတာ့ ဆိတ္ငါးေကာင္သာ တင္မယ္ဆိုရင္ မကိုက္ဘူးလို႔ ေဒၚျပဴးမစဥ္းစားတြက္ခ်က္လိုက္ပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ႏြားသုံးေကာင္က ေငြသုံးသိန္းေက်ာ္တန္ကို ေလ်ာ့လို႔မျဖစ္ဘူး၊ ႏြားသုံးေကာင္ အျပည့္ရမွကို ျဖစ္မည္လို႔ သူ႔သမီးျမေသြးကို ေဒၚျပဴးမက တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သမီးကလည္း သူေကာင္ေလး ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းကို မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔မွာ ဒီႏြားသုံးေကာင္လုံးကို တပါးတည္း ဆြဲယူလာရန္ မွာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီနယ္မွာ မဂၤလာေဆာင္က အထူးအဆန္းျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ထူးဆန္းေနသလဲဆိုရင္ မဂၤလာေဆာင္က သတိုးသားရြာတမာတန္္းမွာေရာ သတိုးသမီးရြာမန္းက်ီးတန္းမွာပါ တရက္တည္း ႏွစ္ပြဲၿပိဳင္က်င္းပတာပါ။ သတိုးသားနဲ႔ သတိုးသမီးစုံတြဲ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးနဲ႔ ဟိုဘက္ရြာ မဂၤလာေဆာင္ေျပးလိုက္ ဒီဘက္ရြာ မဂၤလာေဆာင္ေျပးလိုက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ရြာကလူေတြအေတာ္ စိတ္၀င္စားေနၾကပါတယ္။ အဲ မဂၤလာေဆာင္ပြဲက်င္းပလို႔ လက္ဖြဲ႔ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းတြက္ခ်က္ၾကၿပီး သတိုးသားရဲ႕ဦးေလးနဲ႔အတူ တမာတန္းရြာက လူႀကီးစုံရာေတြလည္း သတိုးသမီးရြာ မန္းက်ီးတန္းရြာ မဂၤလာေဆာင္ကို ခန္း၀င္ပစၥည္းေတြအပ္ဖို႔ ပါလာၾကပါတယ္။ ေဒၚျပဴးမနဲ႔ ကေတာ့ သတိုးသားေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ ႏြားသုံးေကာင္ ကိုသာ ေမွ်ာ္ေနတာပါ။ ေနာက္က သတိုးသားေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းမွာ ႏြားႏွစ္ေကာင္ကိုသာဆြဲၿပီး လိုက္လာတာကို ေဒၚျပဴးမ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ႏြားေတြကလည္း ႏြားပိန္သားအမိပါ။ အမဲေပၚရင္ေတာင္ အသားမထြက္တဲ့ႏြားႏွစ္ေကာင္ပါ။ ေဘးမဲ့ေပးၿပီး ဒီႏြားေတြကိုလြတ္ရင္ ယူမယ့္သူ၊ဖမ္းမယ့္သူေတာင္ မရိွေလာက္ပါဘူး။ ေဒၚျပဴးမက စဥ္းစားေနရင္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားၿပီး သတိုးသားရဲ႕ဦးေလးကို လူႀကားထဲ သြားေမးလိုုက္ပါတယ္။ (ရွင္တို႔ေျပာတုံးက ႏြားသုံးေကာင္ဆို ယခု ပါလာတာက ႏြားပိန္သားအမိႏွစ္ေကာင္ထဲ ဆိုေတာ့ဘယ္မွာလဲ က်န္တဲ့ႏြားတစ္ေကာင္။ ရွင္တို႔ဂတိေပးၿပီး ၀န္္ခံေျပာၾကားထားတာေလ..။ လူႀကီးစကားမတည္ၾကပါဘူးေတာ္..။) လို႔ဆိုလိုက္ပါတယ္။
သတိုးသားရဲ႕ဦးေလးေျပာတဲ့ စကားေၾကာင့္ အေမေဒၚျပဴးမနဲ႔ သမီးျမေသြးတို႔ရယ္ ေဘးကလူေတြရယ္ အားလုံးက သေဘာေပါက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြျပဴး သြားၾကပါတယ္။
(ႏြားသုံးေကာင္ပါ ေဒၚျပဴးမရယ္ ခင္ဗ်ားျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္လို႔ပါ။ ႏြားထီတစ္ေကာင္၊ ႏြားမတစ္ေကာင္ နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတစ္ေကာင္ရယ္ဆိုရင္ ႏြားသုံးေကာင္ေပါ့၊ ဟား…ဟား..ဟား..။ ခင္ဗ်ားသမက္ၿငိမ္းခ်မ္းကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔သားအမိအတြက္ ႏြားတစ္ေကာင္ပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ….။) တဲ့။
ဒီ၀ထၳဳေရးသားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာကိုမင္းသူတို႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္ေဖာ္ျပေပးပုံက ရိုးသားေသာ္လည္း ေကာင္းပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ ရယ္စရာ ေမာစရာေတြကို တည့္တည့္ေပးထားတဲ့ ၀ထၳဳတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀အတြက္ ရယ္စရာေတြထက္ ေမာစရာေတြကို ေပးထားလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာကိုမင္းသူတို႔ ယခုအထိ လူပ်ဳိးႀကီးေတြလုပ္ေနၾကရပါတယ္….။ လို႔ ကဗ်ာဆရာညီေဇယ်(ခ) တကၠသိုလ္ရည္ရြယ္ က ခံစားေျပာဆိုတင္ျပသြားခဲ့ပါတယ္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ျပင္ဆင္ေရးသားထား၍ ေျပာစကားမ်ားႏွင့္မတူပါ။ ညီေဇယ် ေခၚ စာေရးဆရာတကၠသိုလ္ရည္ရြယ္ အား ကၽြန္ေတာ္တို႔အမ်ားက (တကၠသိုလ္ မေရာက္တဲ့ စာေရးဆရာ) ဟုေခၚဆိုၾကပါ၏။ ဒီရည္ရြယ္ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္ ေၾကာင့္လည္း ယေန႔အထိလူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနရပါသတည္း။ ျမန္မာျပည္က အပ်ဳိႀကီးမ်ား ၾကားသိႏိုင္ၾကပါေစေသာ္…..။)
စိတ္ အဟာရျပည့္၀ေအာင္ ရိွတ္ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀အတြက္ သုတ၊ရသစုံတဲ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို သြားၾကပါစို႔…။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ုိင္း(၂၀)

မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ုိင္း(၂၀)
၂၇-၃-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔လည္(၁) နာရီမွ ညေန(၃း၃၀) အထိ မေကြးၿမိဳ႕ ျပည္ေတာ္သာလမ္းက ေနရဥၨရာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ေပါင္းဆုံျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ မေကြးစာနယ္ဇင္းအမႈေဆာင္အဖြဲ႕ လပတ္အစည္းအေ၀း ေၾကာင့္ ေနာက္က်ၿပီး ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရိွတ္စာေပ၀ုိင္း(၂၀) ႀကိမ္ေျမာက္ပါ။ (၃-၄-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔) ကစၿပီး မေကြးၿမိဳ႕ ရန္ကင္းရပ္ကြက္၊ သုခိတာလမ္းနဲ႔ ပိေတာက္လမ္းေပၚက ေဖာ္အဲဘား စားေသာက္ဆိုင္ဦးယ်ာဥ္မွာ ညေန(၄)နာရီကေန ညေန(၆) နာရီထိ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို ေနရာေျပာင္းထားပါတယ္။ ယခုအပတ္ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို ေရာက္လာသူမ်ားကေတာ့ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူ၊ ပန္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦး၊ ေရနံ႔သာေအာင္ခ်မ္းေဇာ္၊ ေနျခည္(မေကြး)၊ လြမ္းရ(မေကြး)၊ ေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)၊ ဘိုျမင့္ရိွန္(ေအာင္လံ) နဲ႔ စာေရးသူတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္က စတင္ၿပီးေျပာပါတယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က စံပယ္အမ်ဳိးသမီးမဂၢဇင္းအတြဲ(၁)၊အမွတ္(၂) ကိုတင္ျပပါ တယ္။ အဲဒီအထဲက ဟာသစာေရးဆရာအီၾကာေကြးေခၚ ယခင္ကာလက ဓႏုျဖဴေက်ာ္ထြန္းရဲ႕ (ပန္းရိုင္းက်မရဲ႕ ဆႏၵမြန္) ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ၾကားသြားပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူကေတာ့ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ ကမၻာျပားၿပီ စာအုပ္ ထဲက ပညာသည္ နဲ႕ ပညာရွင္မ်ားအေၾကာင္း၊ စာေပဖတ္မွတ္ ေလ့လာရင္ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို အက်ယ္တ၀င့္ ခြဲျခား စိတ္ျဖာေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။ ေရနံ႔သာေအာင္ခ်မ္းေဇာ္ကေတာ့ စာေရးဆရာ အရွင္ေဇာတ(ခ်ပ္သင္း) ေရးတဲ့ (အေမကိုခ်စ္ၾကေစခ်င္)စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း။ အဲဒီအထဲက (အေမ သားလူထြက္ေတာ့မယ္) ၀ထၳဳတို ေလးကို ခံစားဖတ္ၾကားသြားပါတယ္။ ေနျခည္(မေကြး) ကလည္း ဒီတပတ္ အလုပ္မအားတာနဲ႔ က်မ္းမာေရးမေကာင္းလို႔ ေဆးစစ္ေနရတာေၾကာင့္ ဖတ္မွတ္လာတာနည္းေနေၾကာင္းနဲ႔ ပုံျပင္တိုေလးမ်ားကို ေျပာျပသြားပါတယ္။ ေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ) ကေတာ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို က်မ္းမာေရးမေကာင္းတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး မလာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း။ ဆရာေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညိဳ ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ျပသြားပါတယ္။ လြမ္းရ(မေကြး)ကလည္း အလုပ္မအား စိတ္မအားလို႔ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္း ကို မလာျဖစ္တာ ၾကာခဲ့ေၾကာင္း။ ၂၀၀၇- မတ္လထုတ္ Youth ယု မဂၢဇင္းက ကဗ်ာဆရာေမာင္သင္းေ၀ရဲ႕( ေက်ာက္တစ္လုံး၏ အထၳဳပတၱိ) ကဗ်ာကို ခံစားဖတ္ၾကားသြားပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦး ကေတာ့ (၂၁-၃-၂၀၁၁) ေန႔က ပန္းခ်ီဆရာ မေကြးကံညြန္႔ ကြယ္လြန္သြားလို႔ အထူးခံစား ၀မ္းနည္းမိပါေၾကာင္း နဲ႔စတင္ေျပာၾကားလာပါတယ္။ ၂၀၁၀၊ေမလထုတ္ ဟတ္ Health မဂၢဇင္းထဲက ကဗ်ာဆရာေနမ်ဳိးေရးတဲ့ (ေမြးေန႔) ကဗ်ာကို ခံစားဖတ္ၾကားသြားပါတယ္။
စာေရးသူကေတာ့ Shade ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၅)၊ အမွတ္(၁၈) ထဲက ဆရာစိုး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး) ေရးတဲ့ (အသူရာသိၾကားမင္းက စစ္ခင္းကာၿပိဳင္ၾကသည္) ေဆာင္းပါးကိုထုတ္ႏုတ္တင္ျပေ၀ဖန္ခဲ့့ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးကို ဆရာေရးျဖစ္ခဲ့တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔နယ္မွ စာေပမိတ္ေဆြ သန္းထြန္း(စကု) ေရးတဲ့ ( ၀တိ ံတာ မဟုတ္ပါ့လား ဟရို႕..) ေဆာင္းပါးကို ခ်ီးမြမ္းၿပီး အစခ်ီလို႔ စာေရးျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံသြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ စာေရးသူ ဆရာစိုး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး) ဟာ အေတြးအျမင္ မဂၢဇင္းကို လစဥ္ဖတ္ထားေၾကာင္း သိလုိက္ရပါတယ္။ သန္းထြန္း(စကု) ေရးသားထုတ္ေ၀ထားတဲ့ ၂၀၁၀၊ေအာက္တိုဘာလထုတ္ (အရွက္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ) အေတြးအျမင္ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ကိုလည္း ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္မွတ္ထားေၾကာင္း သိလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ ယခုလို မဟာသႀကၤန္အခါသမယအခ်ိန္မွာ လူငယ္ေတြ အရက္မေသာက္ျဖစ္ေအာင္ အကိုႀကီး အဖရာ စိတ္ဓာတ္ကိုေမြးၿပီး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အရက္ေသာက္လို႔ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဆရာရဲ႕ညီငယ္ေလး အေၾကာင္းကို ၀မ္းနည္းခံစားၿပီး က်န္တဲ့လူငယ္အားလုံး အတုယူေစၾကေစရန္ ရသေျမာက္စြာ ခံစားေရးသား ထားတာကို ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ စာေရးသူ ဆရာစိုး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး) နဲ႕အတူ စာဖတ္သူကၽြန္ုေတာ္တို႔လည္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာေပးခ်င္တာကို ဆရာရဲ႕ဒီေဆာင္းပါးက စာဖတ္သူေတြ ထိထိမိမိ ရရိွလိုက္ပါတယ္ဆရာ။
ဆရာစိုး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး)ရဲ႕ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ၿပီးမွပဲ ဆရာသန္းထြန္း(စကု)က ေမတၱာလက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ (အရွက္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ) စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ စာအုပ္ထဲက အထူးတလည္ဖတ္ျဖစ္တာကေတာ့ (၀တိ ံသာ မဟုတ္ပါ့လား ဟရို႕) ကို ထပ္ခါ ထပ္ခါဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီ ေဆာင္းပါးအစမွာ သန္းထြန္း(စကု) က (အရက္ အလြန္အကၽြံ မူးေနတဲ့(အသူရာ) သိၾကားမင္းေဟာင္းႀကီးကို သိၾကားအသစ္စက္စက္ ဦးမာဃ နဲ႔ သုံးဆယ့္သုံးဦးအဖြဲ႕တို႔က လွ်ပ္တစ္ျပက္ စစ္ဆင္ေရးျဖင့္ တိုက္ခိုက္ကာ ေတာင္ေအာက္သို႔ပစ္ခ်လိုက္သည္။ အားလုံးအရက္မူးေနၾကသျဖင့္ ဘာျဖစ္မွန္း မသိလုိက္ၾက။တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ႏွင့္ အသူရာျပည္မွာ အသြင္အျပင္ အေနအထားခ်င္း ဆင္တူျဖစ္ေနသျဖင့္ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ပင္ ေနလာခဲ့ၾကသည္။) အဓိကျခားနားခ်က္ တစ္ခုမွာ တာ၀တိ ံသာတြင္ အနီေရာင္ပန္းပြင့္ေသာ ကသစ္ပင္ရိွ၍ အသူရာျပည္မွာ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေသာ သခြပ္ပင္သာရိွၾကေၾကာင္းကို သန္းထြန္း(စကု)က ေပၚလြင္ေအာင္ ေဖာ္ျပေပးထားပါ တယ္။ ေစာေစာက မူးမူးေမ႔ေမ႔နဲ႔ ေနလာခဲ့တဲ့ အသူရာ သိၾကားမင္းေဟာင္းႀကီးက အရက္မူးေျပလို႔ ပန္႔၀န္က်င္ကို ေလ့လာၾကည့္ရႈလိုက္တဲ့အခါမွာ သခြပ္ပင္ေတြက အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေတြကိုသာ ျမင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့မွဘဲ အသူရာျပည္ကိုေရာက္ေနတဲ့ သိၾကားမင္းေဟာင္းႀကီးက အထိပ္တလွန္႔နဲ႔ သိေတာ္မူၿပီး ညီးျငဴေတာ္မူလိုက္ပုံ က ( အလို..ဒို႔မ်ားရဲ႕ တာ၀တိ ံသာ မဟုတ္ပါလား ဟရို႕..။) ဆိုၿပီး အသူရာ သိၾကားမင္းႀကီးက သူ႔ကိုကန္ခ်လိုက္တဲ့ သိၾကားမင္း ဦးမာဃတို႔အား တာ၀တိ ံသာ စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ လို႔ သန္းထြန္း(စကု) က ဒီေဆာင္းပါးကို အမႊန္းတင္ ေရးသားထားပါတယ္။ နိဂုံးခ်ဳပ္ဆိုရရင္ေတာ့ ဆရာစိုး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး) နဲ႔ သန္းထြန္း(စကု)တို႔ ေဆာင္းပါးရွင္ မ်ားက စာဖတ္သူမ်ားကို အဓိက ေပးလိုက္ခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပည္မွာ ဘီယာအရက္မ်ားျဖင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သားေကာင္းရတနာ အမ်ဳိးသမီး၊အမ်ဳိးသားလူငယ္ေလးမ်ားကို ၀ါးၿမိဳမသြားေစဖို႔အတြက္ သက္ဆိုင္ရာမ်ားမွ တားဆီးေပးၾက ေစရန္ ေစတနာထားၿပီး ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း စာေရးသူက ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ..။ အျခား စာဖတ္သူမ်ားနဲ႔ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကလည္း ဒီေဆာင္းပါးမ်ား အေပၚမွာ အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ သေဘာထားအမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲလြဲ ခံစား ေတြးေတာႏိုင္ၾကပါေစ…..။ စိတ္ အဟာရျပည့္၀ေအာင္ ရိွတ္ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀အတြက္ သုတ၊ရသစုံတဲ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို သြားၾကပါစို႔…။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္

မေကြးၿမိဳ႕ မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၁၃)

မေကြးၿမိဳ႕ မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း
၆-၂-၂၀၁၁ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔လယ္(၁၂)နာရီက ညေန(၃း၃၀)နာရီအထိ အခ်စ္ရြာဆိုင္ မွာ ေပါင္းဆုံ ၀ိုင္းဖြဲ႕ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ SHADE စာေပ၀ိုင္းကေတာ့ (၁၃)ႀကိမ္ေျမာက္ပါ။ စာေပ၀ိုင္း က်င္းပခဲ့တာ အရိွန္ရလာေတာ့ ေျပာၾက ဆိုၾကတဲ့ စာေပအေၾကာင္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးနက္ၿပီး တန္ဖိုးရိွလာပါတယ္။ SHADEစာေပ၀ိုင္းကို ေဆြးေႏြးစရာ စာတစ္ပုဒ္မွ ဖတ္မလာလို႔ကေတာ့ အမ်ားအလယ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ရမွာက ေမာင့္အခ်စ္ဦး ျဖစ္ေနၾကရမွာပါ။ အခ်စ္ရြာဆိုေတာ့ နာမည္နဲ႕ လိုက္ေအာင္ အတြဲကိုယ္စီ ေဘးမွာ ထိုင္ေနၾကေတာ့ မိမိေျပာတဲ့ စာေပရသအေၾကာင္းက စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေဘးကေန ၀ိုင္းၿပီးနားေထာင္ေပးသူမ်ားက စိတ္ပ်က္ၿပီး မ်က္လုံးႀကီးေတြမွာ အတြဲေတြဆီကိုသာ လွည့္ၾကည့္ကုန္ၾကပါတယ္..။ မွတ္မွတ္ရရ ဆရာေမာင္မြန္ျမတ္(မေကြး) စာေပ၀ိုင္းကို ႏွစ္ေခါက္ ေရာက္လာစဥ္က သူ႔မ်က္လုံးေတြမွာ စာပြဲ၀ိုင္းအလယ္ကို မေရာက္ဘဲ ေဘးထြက္ထြက္ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ စာေရးသူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာပါလို႔ သတိေပးရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာေမာင္မြန္္ျမတ္ကေျပာပါတယ္။ (ေဘးကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ၾကည့္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္တပည့္မေတြမ်ား အတြဲကိုယ္စီနဲ႔ ပါလာမလား ဆိုၿပီး စိတ္ပူလို႔ ၾကည့္မိပါတယ္ဗ်ာ) လို႔ဆိုပါတယ္..။( ဟုတ္ကဲ့ ပူတယ္ဆိုတာ မေအးလို႔ေပါ့ဆရာရယ္ ေနာ့္..)။ အဲဒီကေနာက္ေတာ့ ဆရာေမာင္မြန္ျမတ္ စာေပ၀ိုင္းကို မလာေတာ့ပါေၾကာင္း။ SHADE စာေပ၀ိုင္းကိုလာေနၾက ေရာက္လာသူမ်ားကေတာ့ ဆရာလြမ္းထား(မေကြး)၊ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)၊ ဆရာမေကြးျမင့္သန္း၊ ဆရာဘိုျမင့္ရိွန္္(ေအာင္လံ)၊ ဆရာေရနံ႔သာေအာင္ခ်မ္းေဇာ္(၂၀၁၀/၂၀၁၁ ခုႏွစ္၏ က်န္းမာေရး အတြက္ အကယ္ဒမီမင္းသားႀကီး) ႏွင့္ စာေရးသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာလြမ္းထား(မေကြး) က ပဏာမ စေျပာပါတယ္။ ရိွတ္ ဂ်ာနယ္ေရာင္းအား တက္လာလို႔ ၀မ္းသာအားရမိပါေၾကာင္း။ သတင္းစာ မွာ အပတ္စဥ္ အခ်ပ္ပိုေႀကာ္ျငာထည့္တာ ထိေရာက္လာေၾကာင္း။ ကၽြန္ေတာ့္သတင္းတိုေလးေတြကို စလင္းၿမိဳ႕နယ္မွ သက္ဆိုင္တဲ့ရြာေတြက ဖတ္ခ်င္ၾကလို႔ ေငြကိုႀကိဳတင္လာေပးထားပါေၾကာင္း။ မွာတဲ့အတိုင္း ဂ်ာနယ္ေစာင္ေရ မရရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ရမယ္ လို႔ ဆိုလာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ပ ဖတ္လာတဲ့စာေပကေတာ့ ဆရာေမာင္၀႑ေရးတဲ့ (မည္သည့္လူမွ ေမ်ာက္မဟုတ္ပါ) ဆိုတဲ့ ေလာ့ဂ်စ္အေၾကာင္း ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္ကေတာ့ ျပင္ပဖတ္မွတ္လာတဲ့ ၂၀၁၀ ခု၊ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ထုတ္ မဂၢဇင္းကို တင္ျပလာပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွ ဆရာေရနံ႔သာ၀င္းေမာင္ ေရးထားတဲ့ (သံကိုင္းလမ္းမႀကီး) ၀ထၳဳကို ထုတ္ႏုတ္ဖတ္ျပသြား ပါတယ္။ သံကိုင္းလမ္းမႀကီး ပ်က္၍ ဆိုးရြားပုံမ်ားကို ရသေျမာက္ေအာင္ ေရးျပသြားပါေၾကာင္း။ဆရာေရနံ႔သာ၀င္းေမာင္ ကို သံကိုင္းလမ္းမႀကီးအား သုေတသနျပဳၿပီး စာပန္းခ်ီေရးရန္ ဆရာေမာင္သိန္းဆိုင္ ကမွာခဲ့လို႔ ေရးသားေဖာ္ျပရပါေၾကာင္း။ ေရနံ႔သာ၀င္းေမာင္ အား ဒီ၀ထၳဳတပုဒ္နဲ႔တင္ လက္ဖ်ားခါေလာက္ေအာင္ စာေရးေကာင္းသူအျဖစ္ သတ္မွတ္လို္က္မိပါေၾကာင္း တို႔ကို ခံစား၊ ဖတ္ၾကားျပသသြားပါတယ္။
ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ) ကလည္း သံေနသံထားျဖင့္ ေလေျပထိုးၿပီး စာေပမဟုတ္တဲ့ ကိုယ့္ေတြ႔ အတၱလြန္မႈေလးမ်ားကို အက်ယ္တ၀င့္ တင္ျပေျပာဆိုလာ ပါတယ္။ မေကြးၿမိဳ႕ရဲ႕အတိတ္သမိုင္းေၾကာင္းကိုေျပာပါတယ္။ သူေရးသားလာခဲ့တဲ့ (တိုးတက္ေစေလ မေကြးေျမ) ကဗ်ာေလးကိုလည္း ခံစားဖတ္ၾကား ျပေနျပန္္ပါတယ္။ (ေနာက္ စာေပ၀ိုင္းေတြမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ၾကားၿပီး ခံစားမိပါေၾကာင္း ၊ေဖၚျပေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ.. ဆရာေဇာ္ရယ္..ေနာ္။)
ဆရာ မေကြးျမင့္သန္းကေတာ့ ဖတ္မွတ္လာခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္မွအေၾကာင္းကို တင္ျပလာပါတယ္။ဒီတပတ္ထုတ္ Hot News ဂ်ာနယ္က လူထုဦးစိန္၀င္း ေရးသားတဲ့ မွတ္သားစရာေဆာင္းပါးကို အဂၤလိပ္လို ျမန္မာလိုျပန္္ၿပီး ခံစားေျပာဆိုပါတယ္။ ေနာက္ အေကာက္ခြန္သတင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၂၅)မွ ဆရာထက္ေက်ာ္ ရဲ႕(အရည္အခ်င္းႏွင့္ေပးတဲ့နာမည္) ေဆာင္းပါး ႏွင့္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ေရးတဲ့စာမ်ားကို အက်ယ္တ၀င့္ ခံစား၊ဖတ္ၾကားေဆြးေႏြးေျပာဆုိပါတယ္။ မေန႔က ေန႔စဥ္သံဃာ့ဆြမ္းေလာင္းသင္း မွာ က်င္းပတဲ့ (လူငယ္ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း)အတြက္ အစည္းအေ၀းအေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာၾကားၿပီး ႏိုင္ငံသိေအာင္ ၀ိုင္း၀န္း သတင္းေရးသားေပးၾကပါရန္ ျပန္လည္ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာ ဘိုျမင့္ရိွန္(ေအာင္လံ) ကလည္း အေတြးအျမင္ ပါ၀ါဥကၠလာ ေရးတဲ့ (ေမြးတစ္ေန႔ ေသတစ္ေန႔)ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး ကို ဖတ္ၾကားခံစား၊ ေျပာဆိုျပပါတယ္။ သူကလည္း အဂၤလိပ္ဆရာဆိုေတာ့ ဘိုဆန္ဆန္ အဂၤလိပ္စာေတြနဲ႔ ညွပ္ၿပီး တင္ျပပါတယ္။
ဆရာေရနံ႔သာေအာင္ခ်မ္းေဇာ္ကေတာ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းကို လာခဲ့ရလို႔ ကၽြန္ေတာ္မသိတာေတြ၊ မဖတ္ျဖစ္တဲ့စာေတြ ကိုၾကားသိေနရလို႔ အမ်ားႀကီး ဗဟု သုတ ရပါေၾကာင္း။ သူဖတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ စာေပ ကေတာ့ စာေရးဆရာ ေမာင္ၾကည္သန္႔ ေရးတဲ့ (အညင္းပြားအမွတ္လြဲ လူသိနည္း ျမန္မာ့ျဖစ္ရပ္(၁၀၀) စာအုပ္) ကိုတင္ျပလာပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲက အခ်က္(၃) ခ်က္ ကို အက်ယ္တ၀င့္ ဖတ္ၾကား ေဆြးေႏြးသြားခဲ့ပါတယ္။
စာေရးသူကေတာ့ မေကြးၿမိဳ႕မွာ SHADE ဂ်ာနယ္ ရုံးခြဲဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားက်င္းပႏိုင္ရန္္အတြက္ နဲ႔ ညေန(၆)နာရီမွာ စာေရးဆရာ သာကီႏြယ္ေသြး(မေကြး) ရဲ႕ ကပ္ေက်ာ္ကမၻာေအးဓမၼေက်ာင္းက (မေကြးစာနယ္ဇင္းနဲ႔ မႏၱေလးစာေရးဆရာ မ်ား၊ စာေပခ်စ္သူမ်ား ေပါင္းဆုံၿပီး ေရးသူ ဖတ္သူ၊ အျပန္အလွန္စာေပေဆြးေႏြးပြဲ)မ်ား က်င္းပႏိုင္ေရး အစီအစဥ္ကို ရွင္းလင္းေျပာဆိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လွ်ပ္တစ္ျပက္ သတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၃)၊ အမွတ္(၂၂) ဆရာျမတ္ခိုင္ေရးတဲ့ (စာနယ္ဇင္းသမား အမွားႏွစ္ေထာင္)ထဲက စာေပႏွင့္စာနယ္ဇင္းမွာ ျပဒန္းထားတဲ့ Etich (၁၅)ခ်က္ ကို အေသးစိတ္ ဖတ္ၾကား ေဆြးေႏြးၿပီး ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္ခင္ဗ်ား..။
စိတ္ အဟာရျပည့္၀ေစဖို႔၊ SHADE ဂ်ာနယ္ကိုဖတ္လို႔၊ ဘ၀အတြက္ သုတ၊ရသစုံတဲ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းသို႔ သြားၾကပါစို႔…။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္