အသက္ထက္ဆုံး အခ်စ္….
(ကဗ်ာ)
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
*ေ၀ဒနာ အခ်စ္ဆိုးေတြနဲ႔
မေရမရာ ဇေ၀ဇ၀ါ အျဖစ္မ်ဳိးေတြေၾကာင့္
အိပ္မရတဲ့ ညေပါင္းေတြလည္း မ်ားခဲ့ေပၿပီ…..။
*ခ်စ္တတ္တဲ့အသည္းမွာ ေသြးေတြကခ်ဳိေနပါတယ္
ရင္ဘတ္ထဲက အသည္းကလီစာေတြကလည္း
ေတာင္းဆို ဆာေလာင္မြတ္သိမ့္ေနလိုက္ၾကတာ..
ဟို..ငယ္ငယ္တုန္းက… ကေလးေတြလို မိုးေပၚကိုေမာ့ၿပီး
ဖိုးေရႊလမင္းႀကီးေရ……ထမင္းဆီဆန္း ေရႊလင္ပန္းနဲ႔
ေပးပါ..ေပးပါလို႔……………………
ေအာ္ငိုၿပီး ေတာင္းလို႔ရရင္ အေကာင္းသား..။
*ယခုေတာ့ သူေကာင့္သား သက္ၾကားအို
ပတ္၀န္းက်င္က မ်က္ထားေတာ္ေတြညိဳ..လို႔
မင္း.. ရွက္သလားဆိုေတာ့လဲ “ဟင့္အင္” ေျပာ ေခါင္းေတြခါ
မပဒါ..ေျမမွာလူးရတာလဲ..ဒီအခ်စ္အတြက္ပဲ..တဲ့။
*အို..ခ်စ္သက္ထား အငယ္ေလးေရ..
မင္းလာမထူရင္လည္း ေနပါေစေတာ့
ငါ့အနားကိုလာ တိုးတိုးေလး မင္းနားမွာကပ္ၿပီး
ဘယ္သူေတြမွ မၾကားရေလေအာင္ မွာခဲ့ပါရေစ..ေတာ့
“““ေသခါနီး ငါ့အသည္းကို..မင့္အခ်စ္ ခမဲႀကိဳးေလး..ဆြဲေပးျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေပးလိုက္ပါေနာ္”””……..။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၂-၃-၂၀၀၅ (နံနက္၂း၃၀ နာရီ)ေရး၏။
No comments:
Post a Comment