က်ဳပ္ေျမးေလးကို က်ဳပ္မေသခင္ လွဴခ်င္ေသး။
က်ဳပ္တုံးကလည္း မလွဴခဲ့ရ သားေမြးေတာ့လည္း
အလွဴက ေ၀လာေ၀းခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေတြ…….။
တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ရွာလိုက္ရတဲ့ေငြေတြ..
လုပ္လိုက္ရတဲ့အလုပ္ေတြ..
ေကာင္းတာေတြေရာ မေကာင္းတာေတြပါ
ေက်နပ္တာေတြေရာ မေက်နပ္တာေတြလဲပါ
လူဘ၀ဆိုတာ ခဏကေလးပါလို႕ေျပာၾကေပလို႔သာ
ဘယ္ေတာ့မွ မေသၾကဘူးဆိုရင္
ပင္လယ္ေရေတြခမ္းကုန္ေအာင္ ၀ိုင္းလို႔ လုေသာက္ၾကမွာ…။
လက္ရွိ႕ဘ၀ကို ေက်နပ္ေနတယ္ဆိုတာ အရွားသား
ကိုယ့္ထက္သာ မနာလို ၀န္တိုစိတ္ေတြေၾကာင့္
ေဒါသမုန္းတိုင္းၾကားမွာ ေသာကေလွကိုစီးၿပီး
ဆင္ေသေကာင္ႀကီးကို တကမၻာမွတ္လို႕
ပင္လယ္ထဲအထိ လိုက္မိလာတဲ့ က်ီးမိုက္..။
ဘယ္မွာလဲ အခ်စ္၊ ဘယ္မွာလဲ ငါ့ဇနီး၊ငါ့သားသမီးေျမးလို႕
ကမ္းစပ္ကိုမွန္း ေတာင္ပန္တဖ်န္းဖ်န္းခပ္ျပန္ေနတဲ့
က်ီးမိုက္..(ႀကီးတဲ့အထိ ဆက္တိုက္မိုက္ေနတဲ့ က်ဳပ္ကို)
အိုခ်င္းဆုိး၊နာခ်င္းဆိုး၊ေသခ်င္းဆိုး ေတြက
ဟားတိုက္ရယ္ေမာလို႕ ႀကိဳဆိုေနၾကေလၿပီ……..။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္ (27-4-2009)နံနက္၉း၄၅ ေရး၏။
1 comments:
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ အကိုဟုေခၚပါရေစ။ခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာ။
ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ျပီး ေနာင္ကၽြန္ေတာ္လဲ ဒီအသက္ေရာက္ရွိႏိုင္ခဲ့ေသာ္ အကိုေရးသားသလို မိမိကိုယ္ကိုလဲ ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ ၾကိဳးသားရဦးမယ္ အကိုေရ။(ဦးဟုေခၚရမည္သိပါေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဝယ္မွန္းဆၾကည့္ရာ အကို႔ကို အရမ္းကို အသက္မၾကီးေစခ်င္ေသးလို႔ပါ ခင္ဗ်ာ။)
တရက္တမနက္ၾကီးသူမ်ားအား ထာဝစဥ္ ေလးစားလွ်က္........
ညီေလးခ်မ္းလင္းေန(ခရာလင္း)
Post a Comment