ဘာသာေရး
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
ဆရာခင္ဗ်ား၊ -ဆရာ၏ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ တပည့္ငယ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေမတၱာရပ္ခံ ေဆြးေႏြးတင္ျပခြင့္ျပဳပါ။
စာေပေ၀ဖန္ေရး မဟုတ္ပါ၊ စာေပေလာကတြင္ စာေပေ၀ဖန္ေရး လူၾကမ္းမင္းသားႀကီးဆရာ ေအာင္သင္အား ေစာဒကတက္ မေ၀ဖန္ရဲပါခင္ဗ်ား။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမက် မႏွစ္သက္ေသာ ယခု ကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္တကြ ျပည္သူလူထု၊ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ထံ၊ ျပန္လည္ ရွင္းလင္းေပးရန္ လိုအပ္မည္ ဆိုလွ်င္ ရွင္းျပ ေပးေစလိုပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားဘက္မွ ေရွ႕ေနလိုက္၍ ကၽြန္ေတာ္ မရဲတရဲ အကဲစြန္႔ၿပီး ေမတၱာရပ္ခံအယူခံလႊာတင္ျပျခင္းပါဆရာ။
အယူခံ မတင္ျပခင္မွာ၊ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း အနည္းငယ္၊ စကားပလႅင္ခံထား ရပါေစခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ ေႏြဦးမတိုင္ခင္က စတင္ထြက္ေပၚလာေသာ စာေပရူးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးအဖြဲ ေဆာင္းပါးေလးမ်ား။ အနည္းငယ္မွ်သာ ေရးသားခဲ့ဘူးပါေသးတယ္။ စာေပေလာကမွာ၀ါသနာရွင္၊ ပညာသင္၊ ကေလာင္ေသြးခါစ၊ မူလတန္း အဆင့္ပါဘဲ၊ ပညာဆည္းပူးဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရိွပညာအရည္အခ်င္း၊ စီးပြားေရး၊ ရာထူး၊ ဂုဏ္သိကၡာမွာ သုညေအာက္မွာ သုညအဆင့္သာ ရိွပါတယ္ဆရာ။ဒါေတြ ႀကိဳတင္ေျပာၾကားေနတာက ဆရာေအာင္သင္း ျပန္ၾကားမယ့္ စကားလုံးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တန္ရာ တန္ရာ ျပန္ၾကားႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။ ဆရာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ဇီးေစ့ကေလးနဲ႔ ေပါက္သလို၊ ျဖစ္ေနမွာေတာ့ ဧကန္ပါ ဆရာ၊ နာမည္ႀကီး ဆရာ တစ္ေယာက္ကို နာမည္ မရေသးတဲ့ အညၾတ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္က လူသိ နာမည္ႀကီးလာေအာင္ ေဆြးေႏြးတယ္လို႔ပဲ ထင္ခ်င္ရင္ ထင္ၾကပါေစေတာ့၊ အမ်ဳိးဘာသာ၊ သာသနာမ်က္ႏွာၾကည့္၍ ေရးသားမိပါတယ္။
ေလာကပါလ တရားနဲ႔ဘဲ ေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳပါဆရာ၊ ကိစၥမွာ အျပဳသေဘာနဲ႔ တင္ျပပါရေစ။
၁၉၉၅-ခုမတ္လထုတ္၊ သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္းအမွတ္(၃)၊ စာမ်က္ႏွာ(၇၉)မွာ ဆရာ ေအာင္သင္းရဲ႕ (မက်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီး တစ္ပါး) ဆိုေသာ ဘာသာျပန္ေခါင္းစဥ္ႀကီး ကိစၥပါ။ ဘာသာျပန္သူ ဆရာေအာင္သင္း ပဏမ ေရးသားထားရာမွာ-
မူရင္းေခါင္းစဥ္ကို တိုက္ရိုက္ဘာျပန္လိုက္လွ်င္ေတာ့ျဖင့္ (မက်န္းမာျခင္းကို တန္ဖိုးရိွေအာင္ လုပ္ပါဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္)ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာနားတြင္ ပိိုနီးေအာင္ဆိုၿပီး( မက်မ္းမာျခင္းသည္ လာဘ္္တစ္ပါး)ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ဆိုးႀကီး ေပးထားတာကို လုံး၀ မႏွစ္သက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ခါးခါးသီးသီး ကၽြန္ေတာ္ညင္းခ်င္သလဲဆိုေတာ့ဆရာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကလဲ ျမန္မာႏိုင္ငံပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားရာ တိုင္းျပည္ဆိုလွ်င္ လူတိုင္း လက္ခံမွာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ နားထဲကို (မက်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီး တစ္ပါး)လို႔ ဆရာက ဇြတ္ရိုက္သြင္းေပးလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ မည္သူေတြ နား၀င္ခ်ဳိပါမည္နည္း၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြဟာ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ေကာင္းက်ဳိးေတြနဲ႔ အေၾကာင္းရယ္၊ အက်ဳိးရယ္ ခေရေစ့တြင္းက်၊ ဒိ႒ိ၀ီစိကိစၥ စင္ၾကယ္ေအာင္ ဆုိဆုံးမ ေဟာၾကားထားခဲ့တာပါ။တရားေတာ္မ်ားကို မည္သူမွ် ျပင္ဆင္ေစာဒက တက္လို႔ မရပါ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ လက္သုံးစကားမွာ မူရင္း က်မ္းအဆို( အာေရာဂ်-ပရမာလာဘာ) ယေန႔အမ်ားသုံးေနတာ(အာေရာဂ်ံ ပရမာလာဘံ) က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီး တစ္ပါးျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ဓမၼပါဒ ပါဠိေတာ္က်မ္းတြင္ စာပုဒ္ေပါင္း(၄၂၄)ပုိဒ္ထဲမွ အပိုဒ္နံပါတ္(၂၀၄)မွာ ေသခ်ာျပသ ဆုိဆုံးမ ေဟာၾကားထားခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼပါဒအဌကထာ(ဒုတိယပေဂါ)စာမ်က္ႏွာ(၁၇၁)မွ (၁၇၃)အထိ စာပိုဒ္နံပါတ္(၂၀၄)နဲ႔ အက်ယ္ေဟာၾကားထားတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
ျမန္မာေတြရဲ႕နားေတြထဲမွာလည္း ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင့္ငါးရာေက်ာ္တိတိ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ရာသက္ပန္ အရိုးစြဲသည္လာတာက (က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါး ဟုဆိုေနၾကပါ) ယခုေတာ့ ဆရာေအာင္သင္းက(မက်န္းမာျခင္းသည္ လာတ္ႀကီး တစ္ပါး)ဟု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား ဆုံးမစကားကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ေဘးကို ဖယ္ၿပီး ဖ်က္ေခ်ပစ္ရာ က်ေနပါၿပီ။ ဒါျမန္မာျပည္ျဖစ္ေနလို႔ ေထာက္ျပရတာပါ။ ပညာရိွ သတိျဖစ္ခဲ စကားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံလိုပါ။ ဆရာေတာ္စာခ်၊ မီးေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပျဖစ္ေနရင္လည္း သည္းခံပါဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးထားတဲ့ သာဓက တစ္ခုလို မျဖစ္ေစရန္ တင္ျပပါရေစ။
ရြာတစ္ရြာမွာ သက္ေတာ္၀ါေတာ္ႀကီး ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ပါးဟာ(အကုသလာ၊ ကုသလဓမၼာ)ဟု အမွန္ဆိုရမည့္အစား သူ၏ မူရင္း ေပစာထုတ္ေအာက္ေျခနားမွာ ခ်ပိုးကိုက္သြား၍(အကုသလာ၊ကသလာဓမၼာ)ဟု တစ္ေခ်ာင္းငင္ မပါသံနဲ႔ဘဲ၊ တရားပြဲတိုင္းမွာ ေဟာၾကားလာခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန႔မွာ စာေပ၀ါသနာရွင္ တစ္ေယာာက္မွ ေစာဒက တက္ပါတယ္။
“ ေဟ့ ဒကာ၊ ငါ့၀ါေတာ္နဲ႔ ငါသိကၡာကို မင္းနဲ႔က်မွ အက်မခံႏိုင္ဘူး၊ မယုံရင္ ေက်ာင္းမွာ ရိွတဲ့ င့ါမူရင္း ေပစာထုတ္၊ယခုယူၾကည့္ ငါတစ္သက္လုံး တရားေဟာလာခဲ့တာ အမွန္ပဲ” လို႔ ေျပာၾကားတာကို ျပန္ၿပီးသတိရမိပါတယ္ဆရာ။
သင့္ဘ၀မဂၢဇင္းရဲ႕ ထိပ္ဆုံးေဆာင္ပုဒ္သည္(သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္တရား ျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမၻာ တည္ေစေသာ္) ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား၏ အဆုံးအမ တရားမ်ားသာလွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓါတ္ အေျခခံ မ႑ိဳင္မ်ား ျဖစ္သည္ဆိုတာ မည္သူမွ် ျငင္း၍ မရႏိုင္ပါဆရာ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ မူရင္းတရားစကားကို မေသြဖီ မေျပာင္းလဲသင့္ပါ။ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ ကာလေဒသ ပုဂိၢဳလ္ကို ၾကည့္ၿပီး တန္ရာ တန္ရာ သင့္ရာသင့္ရာ ၊ ဓမၼမ်ားကိုသာ သူ႔အဆင့္နဲ႔သူၾကည့္ၿပီး ေ၀ေနယ်ေတြကို ကၽြတ္တန္း၀င္ေအာင္ ခၽြတ္ေပးသြားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္စာေပေတြထဲမွာ မွတ္သား သိရိွခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆရာေပးထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္ႀကီးဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတိုင္းျပည္ႀကီးတြင္ လုံး၀ မသင့္ေလ်ာ္ပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ဒိ႒ိ (အယူမွား)ေစမဲ့ အဆိပ္လူးေနတဲ့ ေခါင္းစဥ္ႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ တရား ေဟာၾကားေသာ ေဒသနာ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္လည္း ေျပာင္းလဲ ေသြဖီ ဆန္႔က်င္ေနတာျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶဘာသာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အေနနဲ႔ မႏွစ္သက္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ (မက်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္ႀကီးတစ္ပါး)ဆိုေသာ ဒီေခါင္းစဥ္ဆိုးႀကီးအား ျပင္ဆင္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္။
စာေရးသူ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ျဖဳတ္ဦးေဏွာက္ကေလးဟာ (အတၱဒိ႒ိ)စြဲၿပီး အယူမွား၊ အမွတ္မွား၊ အသိမွားေတြနဲ႔၊ ဘာသာေရး အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းေနရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါဆရာေအာင္သင္းခင္ဗ်ား…။
ကိုးကားခ်က္မ်ား။ ။ ၁။ ဓမၼပဒ႒ကထာ(ဒုတိယပေဂါ)
၂။ သီရိမဂၤလာပရိတ္ေတာ္ (သီရိမဂၢၤလ ပရိတၱပါဠိ)
၃။ သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္းအမွတ္-(၃)၁၉၉၅ ခု မတ္လထုတ္
ဤစာမူကို(၁၉၉၅)ခု တြင္ေရးသားပါသည္။ သင့္ဘ၀မဂၢဇင္းႏွင့္ အျခားဘာသာေရးမဂၢဇင္းမ်ားသို႔ုလည္းပို႔ပါ၏။ ဘယ္မဂၢဇင္းတိုက္ကမွ မေရြးေသာစာမူျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ စာမူမ်ား အမွားျဖစ္ေနပါသလား?။ ဘေလာ့မိတ္ေဆြမ်ား အားမနာတန္း ေ၀ဖန္ေပးၾကပါခင္ဗ်ား….။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၉၉၅ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ေရးသားေသာ ဤစာမူကို ျပန္လည္တင္ျပထားပါသည္။
0 comments:
Post a Comment