ေဆာင္းပါး
ေမာင္ေကာင္း ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပေပးပါသည္။
ေသခါနီးအခ်ိန္တဲ့… လူတိုင္းမလြဲမေသြၾကံဳေတြ႕ၾကရမွာပါ။ အေႏွးနဲ႕အျမန္ပဲ ကြာသြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားစုဟာ ေသဖို႕ကိုေမ့ေနၾကပါတယ္။ ေသဖို႕ကိုေမ့ေနတာဟာ ငရဲကိုသြားဖို႕ ရိကၡာေတြစုေနသလိုပါပဲ။ ကိုယ္ေသရမယ္ဆိုတာကိုေမ့ေနၾကတဲ့အတြက္လည္း မလုပ္သင့္တဲ့အကုသိုလ္ေတြလုပ္ျပီး လုပ္သင့္တဲ့ ကုသိုလ္ေတြနဲ႕ ေ၀းေနၾကရတာပါ။ ငါ့ကိုယ္ငါ့ဟာင့ါဥစၥာ ဆုိတဲ့ “ငါ” ဆိုတဲ့ ဒိဌိၾကီးေတြနဲ႕ ငါ့သားအတြက္ ငါ့မယားအတြက္နဲ႕ တေနကုန္ရုန္းကန္ျပီး ကိေလသာႏြံဗြက္ထဲက ရုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတာပါ။ ေသခါနီး အခ်ိန္ေရာက္မွ ကိုယ့္မွာ အားကိုးစရာ ဒါန သီလ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ ရိကၡာေတြ မရွိတဲ့အတြက္ မဲ့ေသေတြ ေသသြားၾကတာမ်ားပါတယ္။ ကုသိုလ္ေတြ စုျပီးေတာ့ ျပံဳးေသေသတဲ့သူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ လူသားအားလံုးဟာ ေသမင္းကိုထမင္းစားျပီး ေစာင့္ေနၾကရတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသမင္းကိုမေမ့ဖို႕အင္မတန္မွ အေရးၾကီးပါတယ္။
ကၽြန္္ေတာ္ခုေဖာ္ျပမွာက ေသခါနီးလူတစ္ေယာက္ကို ဘာေတြလုပ္ေပးသင့္တယ္ .. ဘာေတြ မလုပ္ေပးသင့္ဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးပါ။ ကိုယ္လုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္တဲ့အရာတစ္ခုေၾကာင့္ တျခားလူတစ္ေယာက္ ဘ၀ကူးေကာင္းသြားရင္ ဘယ္ေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ေကာင္းမလဲေနာ္..။
--ေသခါနီးလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘးမွာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ဆရာေကာင္းေတြရွိေနဖို႕ အမ်ားၾကီး အေရးၾကီးပါတယ္။ ႏွလံုးသြင္းမွန္ေအာင္ေျပာျပတတ္ဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။
--လူနာရဲ႕အနားမွာ ၀မ္းနည္းတဲ့အမူအရာလံုး၀မျပပါနဲ႕။ လူနာရဲ႕ေဘးနားမွာ တရႈံရႈံနဲ႕ ငိုေနတာမ်ိဳးလံုး၀ မလုပ္သင့္ပါဘူး။
--အနားမွာဆူဆူညံညံေျပာဆိုမႈေတြ မလုပ္သင့္ပါဘူး။
--တခ်ိဳ႕သားသမီးေတြက စားႏုိ္င္တုန္းမွာမိဘရယ္လို႕ ဦးဦးဖ်ားဖ်ားေကၽြးမယ္မရွိဘူး။ မစားႏုိင္မွ အတင္းပါးစပ္ျဖဲျပီး အေဖစားပါ အေမစားပါနဲ႕ ေခ်ာ့ေကၽြးတာမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြလံုး၀မလုုပ္ရပါဘူး။ လူနာရဲ႕အေျခအေနၾကည့္ျပီး ဆရာ၀န္အစီအစဥ္နဲ႕ေကၽြးေမြးျပဳစုရပါ့မယ္။
--ေသခါနီးပုဂၢိဳလ္ဟာ အသက္ရႈၾကပ္တာတို႕၊ အသက္ရူမ၀တာတို႕၊ ေမာတာတို႕ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေ၀ဒနာႏွိပ္စက္လို႕ ရွိသမွ်အင္အားေတြလဲကုန္ေနတဲ့အတြက္ ယင္ေကာင္ေတာင္ အနားမခံႏုိင္ေတာ့တာမလို႕ ေျဖးညွင္းစြာကိုင္တြယ္သင့္ပါတယ္။
--ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ အားကိုးရွာတတ္ပါတယ္၊ ေရနစ္ေနတဲ့ပုဂိၢဳလ္ဟာ အားကိုးရွာတဲ့အေနနဲ႕ ဆြဲမိဆြဲရာ ဆြဲတတ္ပါတယ္။ ေသခါနီးမွာေရာင္ရမ္းျပီးေခၚတာေတြရွိတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ သားသမီးေတြဆိုရင္ မိဘေတြအေျခအေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ဆို ဘုန္းၾကီးေတြပင့္ထားတတ္ပါတယ္။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာေဘးနားမွာ ပရိတ္ရြတ္ေပးတာတို႕ သရဏဂံုတင္ေပးတာတို႕ လုပ္ေပးပါတယ္။ တရားအာရံုေလးနဲ႕ေသသြားရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သုဂတိေရာက္ရမွာ မလြဲပါဘူး။
--လူနာကိုေစာင္းရက္သားေလးနဲ႕ေနေစျပီး စားပြဲခံုေပၚ ဘုရားဆင္းတုေတာ္တင္၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊ ေရခ်မ္းေတာ္မ်ားပူေဇာ္လို႕ အေမ့အတြက္၊ အေဖ့အတြက္၊ သားအတြက္၊ သမီးအတြက္ ဘုရားမွာ ပန္း၊ ဆီမီး၊ ေရခ်မ္းမ်ား ကပ္လွဴထားတယ္.. ဘုရားအာရံုျပဳပါ ဘုရားပူေဇာ္ပါလို႕ေျပာေပးရပါမယ္။
--ပရိတ္၊ ပဌန္း၊ ဓမၼစၾကာ စသည္တို႕အာဂံုထားလွ်င္ရြတ္ေပးရပါမယ္.. မရရင္ေတာ့ စာအုပ္ၾကည့္ဖတ္ေပးရပါမယ္။ တရားတိတ္ေခြရွိရင္ သံေ၀ဂျဖစ္ေစမဲ့တရားမ်ိဳးေတြေဘးနားမွာ ဖြင့္ေပးရပါမယ္။
--အ၀တ္အထည္၊ လံုခ်ည္၊ အက်ီ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း အနံ႕အသက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးရပါမယ္။
--ျပဳခဲ့တဲ့ကုသိုလ္ေတြကိုစီကာပတ္ကံုးေျပာေပးရပါမယ္။ မိမိဘ၀တာျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမူေတြကို စာရင္း ျပဳထား သင့္ပါတယ္။ ျပီးရင္ေသခ်ာဖတ္ျပေပးရပါမယ္။
--ေဘးနားမွာေနတဲ့ ဘယ္သူေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရွိဖို႕လည္းအေရးၾကီးပါတယ္။ တခါက ေသခါနီးအမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ေယာက္ ဆံုးခါနီးသတိလစ္ျပီး ငါဘယ္သြားရမလဲ ငါဘယ္သြားရမလဲ လို႕ေအာင္ေျပာတဲ့အခါ အကင္းပါးတဲ့သမီးျဖစ္သူက အေမ- သမီးတို႕ေရႊတိဂံုဘုရားသြားၾကမလို႕ အေမေကာလိုက္ဦးမလား လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့ အေမက ေအး-ငါလည္းလိုက္မယ္ ဟုေျပာကာေသဆံုးသြားပါတယ္။ ေသခါနီး အာသႏၷကံေလး ေကာင္းသြားတဲ့သေဘာပါပဲ။ ေဘးနားမွာေနတဲ့ လူအမ်ားစုဟာ ျဖတ္ထုိးဥာဏ္ရွိဖို႕ အကင္းပါးဖို႕ ဗဟုသုတရွိဖို႕ အမ်ားၾကီးအေရးပါပါတယ္။
--ေသခါနီးလူနားသြားျပီးေတာ့လည္း မ်က္ႏွာေတြညိဳးငယ္မေနဖို႕လည္း အေရးၾကီးပါတယ္။ မ်က္ႏွာရႊင္ျပျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြနဲ႕ဆိုင္တဲ့ စကားေတြပဲ မ်ားမ်ားေျပာေပးရပါမယ္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမူေတြပဲေတြးျဖစ္ေအာင္ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႕ အားတက္ေစမယ့္ကုသိုလ္ ရမယ့္စကားေတြပဲ ေျပာေပးရပါမယ္။
--ေနာက္ျပီးေသခါနီးအခ်ိန္မွာ လံုး၀မငိုမိေအာင္သတိထားရပါမယ္။ ငိုသံၾကားရင္ ေသေတာ့မယ့္သူဟာ ကိုယ့္အတြက္နဲ႕ စိတ္ေသာကေရာက္ျပီးေသသလိုျဖစ္သြားပါ့မယ္။ စိတ္ေသာကေရာက္ျပီးေသရင္ေတာ့ အပါယ္ေလးဘံုကိုပဲ သြားရမွာပါ။ ငိုခ်င္လွ်င္ေအာင့္ထားပါ။ တခ်ိဳ႕ငိုခ်င္တာကိုေအာင့္ထားျပီး သတိလစ္ ေမ့ေမ်ာသြားတတ္ပါတယ္။ ေအာင့္မရရင္ ေနရာကေနအျမန္ဆံုးထြက္သြားလိုက္ဖို႕လိုပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တာေတြအားလံုးဟာ ေသခါနီးလူတစ္ေယာက္အတြက္ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အခ်က္ေတြပါပဲ။ အမ်ားၾကီးအေရးၾကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ေတြအမ်ားစုက ေသရင္ငိုဖို႕ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေနတာမ်ားပါတယ္။ ေသခါနီးလူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုသူ႕အတြက္အက်ိဳးရွိေအာင္ လုုပ္ေဆာင္ ေပးရမလဲလို႕ မစဥ္းစားမိၾကပါဘူး။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း သားေကာင္းသမီးေကာင္းမ်ား ပီသစြာျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ၾကေစဖို႕ဒီစာေလးကိုေရးသားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ လို႕လည္း ဆႏၵျပဳေပးလိုက္ပါတယ္။
အရွင္ဇနက(တိသရဏ၀ိဟာရ)၏ စာသားကို အေျခခံ၍ေရးသားထားပါသည္။
စာေရးသူ၊ ေမာင္ေကာင္း အခ်ိန္ Friday, March 13, 2009
0 comments:
Post a Comment