၂၄-၄-၂၀၁၀ ကိုးလ္ကၠတားမွ ျမန္မာျပည္ အျပန္ခရီး
နံနက္စာ ျမန္မာေက်ာင္းမွာ စားၿပီးတာနဲ႔ ေလဆိပ္သို႔ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလဆိပ္အသြားလမ္း မွာ ကိုးလ္ကၠတားၿမိဳ႕ ရဲ႕ ေလ့လာစရာက်န္ေသာေနရာမ်ားကို လိုက္လံျပသပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေတြ သူတို႔ျပည္ကိုအုပ္စိုးခဲ့စဥ္က တည္ထားခဲ့တဲ့ ဂဂၤါျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေဘလီတံတားႀကီးကိုေရာက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း(၃၅၀)ေက်ာ္ ၾကာတဲ့အထိ၊ အႏၱိယျပည္မွ ယေန႔အထိ ဘာတစ္ခုမွ ျပင္ဆင္စရာမလိုခဲ့ေၾကာင္း သိခဲ့ရပါတယ္။ ကားေပၚက မဆင္းရေတာ့ တံတားႀကီးဓာတ္ပုံ အျပည့္မရခဲ့ပါ။ အဲဒီကေနၿပီး အႏၱိယႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ကိုးလ္ကၠတား ဘူတာႀကီးေရွ႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ကားျဖတ္ေမာင္းၿပီးျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးၾကယ္ခန္း နားထည္၀ါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားျမင္ကြင္းကေတာ့ ဘူတာရုံႀကီးေရွ႕မွာ ကားေတြ၊ စက္ဘီးေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ သတင္းစာ၊ဂ်ာနယ္ေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေနတဲ့ စာနယ္ဇင္း ေစ်းတန္းႀကီးကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႕ျပည္ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ရိွၿပီး စာဖတ္သူမ်ားကို ေနရာတိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကားေမာင္း၍ မၾကာခင္မွာ ဂဂၤါျမစ္ကို ႀကိဳးတံတားေပၚက ျဖတ္ၿပီး တစ္ဘက္ကမ္းကို ျပန္ကူးလာခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း(၃၅၀)ေက်ာ္ၾကာထိ တာရွည္ခံေန တဲ့ တံတားႀကီးကို အေ၀းက ျပန္ျမင္ရျပန္ပါတယ္။
မၾကာခင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေန႔ကည ေစ်း၀ယ္သြားတဲ့ စူပါမားကတ္ဆိုင္မ်ားလမ္းကို ေရာက္ရျပန္တယ္။ (၂၃-၄-၂၀၁၀)ည (၇)နာရီအျပန္လမ္းမွာ အႏၱိယႏိုင္ငံ(T.M.C) စာတန္းပါ အလံမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဆႏၵျပအဖြဲ႕ လူအုပ္စုႀကီးကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕စုရပ္ ေနရာေတြမွာ မ႑ာပ္စဥ္ထိုးထားတာကိုလဲေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးရဲ႕ေနာက္မွာ ကားတစ္စင္းနဲ႕ မီးစက္ေမာင္းၿပီး ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းနဲ႕တိုက္ရိုက္ထုတ္ လႊင့္ေနတာကိုလဲ ဓာတ္ပုံရိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကားေနာက္မွာေတာ့ ရဲမ်ား၊ ရဲကားမ်ား၊ အခ်ဳပ္ကားမ်ားက တန္းစီၿပီးလိုက္ေနတာကိုေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ မ႑ာပ္ႀကီးတစ္ခုရဲ႕ေရွ႕က လူအုပ္ႀကီးကို မ်က္ရည္ယိုဗုန္းလား၊ ေသနပ္လား မသိပါ ပစ္ခတ္သံ(၂)ခ်က္က်တာ ကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ေအာ္ သူတို႔ျပည္က ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံကိုး လြတ္လပ္စြာ တရား၀င္ ဆႏၵျပလို႔ရပါေၾကာင္း ၾကားသိ၊ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ ဆႏၵျပလိုသူမ်ားကသက္ဆိုင္ရာသို႕ ႀကိဳတင္အေၾကာင္း ၾကားရတယ္ဟုသိရပါတယ္။(ညက ဓာတ္ပုံေရာ၊ မနက္ကဓာတ္ပုံမ်ားကို ပါတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။)
အဲဒီေနရာမွ ၀ိတူရိယ ဘုရင္မႀကီးရဲ႕ နန္းေတာ္ျပတိုက္ႀကီးကို ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေတြ ျမန္မာျပည္ကို အုပ္စိုးစဥ္ကာလက ၀ိတူရိယ ဘုရင္းမႀကီးဟာ ျမန္မာျပည္ကိုေရာ၊ အႏၱိယျပည္ကိုပါ ဤနန္းေတာ္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေၾကာင္းၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ နန္းေတာ္၏ အတြင္းကိုေတာ့ ၀င္ခြင့္မရပါ။ နန္းေတာ္၀န္းႀကီးအတြင္းသာ ၀င္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပုံမ်ား ရိုက္ၾကပါတယ္။
နံနက္(၉)နာရီမွာ ကိုးလ္ကၠတားေလဆိပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား အႏၱိယႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံအတြင္းတို႔က ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌါန။ အေ၀ဇနိယ ရွစ္ဌါနတို႔ကို တစ္ရက္လွ်င္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုက္လံပို႔ေပးတဲ့ စီးေတာ္ကားႀကီးနဲ႕ ခြဲခြါရပါေတာ့မည္။ ေလဆိပ္အတြင္း၀င္ၾကပါတယ္။ ေလဆိပ္ကေတာ္ေတာ္ခန္းညားထည္၀ါပါတယ္။ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္ေတြကလည္း ျမန္ဆန္သြက္လက္ပါတယ္။ လူ၀င္မူႀကီးၾကပ္ေရးဌါနဂိတ္ေတြကို (၁၀)ခု ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါတယ္။ ေလဆပ္အေဆာက္အဦးနဲ႕ ေလယာဥ္ဆီကို ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ပို႔ ေပးရပါတယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းႀကီးထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ထြက္ခြါမဲ့ေလယာဥ္ေတြကလည္း တန္းစီေနၾကပါတယ္။ ဆင္းလာတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကလည္းမ်ားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီးရမဲ့ေလယာဥ္မွာ လာတုံးက ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းပိုင္ ေလယာဥ္ကိုျပန္လည္ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာေလယာဥ္မယ္ အလွ(၆)ေယာက္ကိုျပန္လည္ျမင္ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာခ်င္းဆိုေတာ့ ေျပာရ၊ဆိုရတာအဆင္ေျပတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလယာဥ္ဟာ ကိုးလ္ကၠ တား ေလယာဥ္ကြင္းမွ အႏၱိယစံေတာ္ခ်ိန္(နံနက္ ၁၀း၁၅ နရီ)၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္(နံနက္၁၁း၁၅ နာရီ) မွာ ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚက ေန႔လည္စာေၾကြးပါတယ္။ ငါးနဲ႔ ၾကာဆန္ေႀကာ္၊ ၾကက္သားနဲ႔ထမင္း၊ ႏွစ္မ်ဳိးကို ႏွစ္သက္ရာတစ္မ်ိဳးကိုေၾကြးပါတယ္။ ငါးနဲ႔ၾကာဆန္ေၾကာ္ကိုသာ အမ်ားစားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွာ (၁၅)ရက္လုံး အႏၱိယႏိုင္ငံ၊ နီေပါႏိုင္ငံတို႔မွာ (ကႀကီးသုံးလုံးျဖင့္ နပမ္းလုံးလာခဲ့ရပါတယ္။) ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ယခင္က (အသုံးလုံး)ေၾကခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ကလည္း (ကသုံးလုံး)ေၾက၍ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ နာလည္ေအာင္ ေျပာျပရရင္ေတာ့ (၁) ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းတာနဲ႔၊ ေလယာဥ္ေပၚျပန္တက္တဲ့အထိ ဖင္ဂၽြတ္တက္ေအာင္ စီးခဲ့ရတာ ကားပါ။ (၂) ေရာက္ေလရာအရပ္တိုင္းမွာ စားခဲ့ရတာက ၾကက္သားပါ။ (၃)ေရာက္ေလရာအရပ္တိုင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ဆက္ဆံခဲ့ရတာက ကုလားေတြပါ။ စကားျပန္ကုလားေတြနာမည္က ကိုသန္းထြန္း၊ ကို၀င္း၊ ကိုထြန္းထြန္း၊ ကိုခ်ိဳတူး တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေလးေတြ ကိုယ္စီကိုယ္င တာ၀န္ေၾကၾကပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ကုသိနာရုံမွာ ထမင္းမနပ္၊ ထမင္းမ၀၊ဟင္းမင တာကလြဲလို႔ပါ။)
ေဟာ..ယခု ျမန္မာေလယာဥ္ေပၚမွာေတာ့ ကႀကီးသုံးလုံးနဲ႕လြတ္ခဲ့ပါၿပီ..(ငါးနဲ႕ၾကာဆန္ေၾကာ္ ကို အားလုံး သုံးေဆာင္ၾကပါတယ္..။ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ကို ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္(၁း၄၅)နာရီမွာ ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာေလဆိပ္ကလည္း လွပခန္႔ညားပါတယ္။ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေတြကၾကာတာ တစ္ခုပါပဲ။ ေအာ္ လူတိုင္းအတြက္ လုံၿခဳံေရးသည္ တာ၀န္ရိွၾကပါသည္။
ေလယာဥ္ဧည့္ခန္းမွ ထြက္လိုက္တာနဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ မိုးယံေရႊလမင္းႏွင့္ ျမတ္ဆုကုေဋထီဆိုင္ မွ ကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႀကိဳဆိုေနပါတယ္။ မိုးယံသူေဌး ဦးမ်ိဳးညြန္+ေဒၚတင္တင္ျမင့္တို႔ ရဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ မိုးယံေရႊလမင္းထီဆိုင္၏ မြန္ျမတ္ေသာ ဒါနကုသိုလ္ခရီး (၁၅)ရက္ အား ဦးေက်ာ္ေဌး(မုံရြာပင္ရင္း)၊ ဦးေအာင္ခိုင္၀င္း(ေတာင္ႀကီးပင္ရင္း)၊ ဦး၀င္းမင္း(ေနျပည္ေတာ္ပင္ရင္း)၊ ဦး၀င္းၾကည္(မေကြးပင္ရင္း)၊ ေဒၚခင္သန္းနြဲ႕(ေတာင္ဥကၠလာပင္ရင္း)ထီဆိုင္တို႔မွထီအေရာင္းကိုယ္စာလွယ္ေတာ္ငါးဦးႏွင့္ကံစမ္းမဲဆုရွင္ငါးဦး စုစုေပါင္း(၁၀)ဦးကို တတိယအသုတ္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါေၾကာင္း ေလးေလးစားစား အမ်ား ၾကားသိ၊ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ၾကေစရန္ တင္ျပအပ္ပါသည္။
အယူအဆ၊အေတြးအျမင္၊ အေရးအသားမ်ားမွာ အမွားပါခဲ့ပါလွ်င္ ျပင္ဆင္ေပးေတာ္မူၾကပါ။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု၊ဧၿပီလ(၃၀)ရက္၊ည(၉)နာရီ။
1 comments:
ဆရာ ေရ
ခရီးစဥ္ေလးအား ၾကည္ႏူးစြာဖတ္သြားပါသည္
သြားခြင္႔ ရခ်င္ပါေသးသည္
ေရႊစင္ဦး
Post a Comment