မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၆)

မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၆)
၁၅-၅-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ေန႔(၁၂)နာရီမွ ညေန(၃း၃၀)နာရီ အခ်ိန္ထိ မေကြးၿမိဳ႕၊ ရန္ကင္းရပ္ကြက္၊ သုခိတာလမ္းႏွင့္ ပိေတာက္လမ္းၾကား၊ Forever လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဥယ်ာဥ္မွာ ေပါင္းဆုံ ၀ိုင္းဖြဲ႕ၾကပါတယ္။ ဒီတပတ္ Shade စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကေတာ့ ဆရာႀကီး မေကြး၀င္းျမင့္၊ ဆရာေနျခည္(မေကြး)၊ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)၊ ပန္းခ်ီဆရာသူရိန္ၿမိဳင္၊ ပန္္းခ်ီဆရာမင္းသူ၊ ပန္္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦး၊ ကြန္ပ်ဴတာလုပ္ငန္းရွင္ ကိုႏိုင္၀င္း၊ ဆရာညီေဇယ်၊ ကာတြန္းဆရာေအေက၊ ဆရာသားဦး၊ ဆရာဘိုျမင့္ရိွန္(ေအာင္လံ)၊ ဆရာႏွင္းဦး(မင္းဘူး) နဲ႔ စာေရးသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီတပတ္ ထူးထူးျခားျခား ပထမအႀကိမ္လာေရာက္သူက ဆရာႏွင္းဦး(မင္းဘူး) ပါ။ ဆရာႏွင္းဦး(မင္းဘူး)က မင္းဘူးၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္ ကံေရရြာမွာေနပါတယ္။ ေရႊစက္ေတာ္ဘုရားသြားတဲ့လမ္းေဘးမွာ မင္းဘူးနဲ႔ (၂)မိုင္ေလာက္ေ၀းမယ္ထင္ပါတယ္။ မေကြးနဲ႔မင္းဘူးက (၃)မိုင္ခန္႔ေ၀းပါတယ္။ စုစုေပါင္း(၅) မိုင္ခန္႔ ေ၀းတဲ့ေနရာ ကေန SHADE စာေပ၀ိုင္းကို စက္ဘီးေလးနဲ႔ လာသူျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလို ေနပူေနတဲ့အခ်ိန္္ကာလမွာ အသြား၊ အျပန္ (၁၀)မိုင္ခန္္႔ခရီးစဥ္ကို စက္ဘီးေလးနဲ႔စီးလာရတာ ဆိုေတာ့ ရွိတ္၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားက ဆရာႏွင္းဦး(မင္းဘူး)အား အထူးေလးစား အံ႔ၾသသြားၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာႏွင္းဦး(မင္းဘူး)ကို Shade စာေပ၀ိုင္းက အထူးမွတ္တမ္းတင္ အပ္ပါတယ္။
ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္ကေတာ့ တစ္သက္တာ မွတ္သားေလာက္တဲ့ ကဗ်ာေလးနဲ႔ စတင္အဖြင့္ေျပာေပးပါတယ္။ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္း ကိုအဖြင့္စကား ေျပာေပးရရင္ေတာ့ စာအုပ္စာေပ လူ႔မိတ္ေဆြ၊ စာေပျမင့္မွ လူမ်ဳိးျမင့္မယ္ လို႔ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အလြန္ႀကီးေလးတဲ့တာ၀န္ကို စာနယ္ဇင္းသမားေတြျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ထမ္းေဆာင္ေနရတာကို မ်ားစြာ၀မ္းသာ ပီတိျဖစ္မိပါတယ္။ စိတ္ အဟာရျဖစ္ေအာင္ ခုလို Shade စာေပ၀ိုင္းေတြ ကို ပုံမွန္က်င္းပေပးတာလည္း အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ စိတ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ မေကြးတကၠသိုလ္ ရုကၡေဗဒပါေမကၡ ဆရာမႀကီးတစ္ဦးက ကၽြန္္ေတာ့္ကို ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လက္ေဆာင္ေပးဘူးပါတယ္။ သူ႔က တိုင္းရင္းေဆးဖက္၀င္ သစ္ပင္မ်ားကို သိလို၍ ကၽြန္္ေတာ့္ထံ အကူေတာင္းပါတယ္။ ကၽြန္္ေတာ္ကလည္း က်က်နန စာမ်က္ႏွာ(၁၈၀)ခန္႔ ေရးသားျပဳစုေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀တ္စုံတစ္စုံနဲ႔ ယခုေျပာမယ့္ ကဗ်ာေလးကို လက္ေဆာင္ရရိွခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးကို ဘ၀တစ္သက္တာ စြဲမွတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ယခုဒီ Shade စာေပ၀ိုင္းမွာ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးလုိက္ရပါတယ္။ လူ႔ဘ၀မွာ စိတ္ဟာ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း အဓိက တင္ျပေပးထားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္မွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာပ်က္စီးသြားရင္ ျပဳျပင္လို႔ရေၾကာင္းကို ပထမတင္ျပထားပါတယ္။ မွတ္သားဖို႔အတြက္ အလြန္လြယ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။
အက်ည္းတန္ရင္ ဘီးမွန္ကူ၍ရပါ၏
အိုစာမႈအသြင္ကို လိုရာျပဳျပင္လို႔ရပါ၏။
စိတ္ဓာတ္ယိမ္းယိုင္းသြားရင္ျဖင့္
မိတ္ကပ္ပင္ မလိမ္းႏိုင္ေတာ့ပါကလား…။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လူေတြဟာ မနက္မိုးလင္းကေန ညေန ေန၀င္ခ်ိန္အထိ ဘ၀သရုပ္ေဆာင္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ကျပေနၾကရတာပါ။ စိတ္ဓာတ္က်လို႔ မိတ္ကပ္ပင္ မလိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အိပ္ယာထဲမွာ လဲဲေနၿပီး ဘ၀အတြက္ ဆက္လက္ ကႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ..။ အမ်ားအတြက္ အားျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ..။ဟု၍ ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္မွ မွတ္သားစရာ မိတ္ဆိုေျပာၾကား သြားပါတယ္။
ဆရာေနျခည္(မေကြး)ကေတာ့ ၂၀၁၁၊ ဧၿပီလထုတ္ ေဖ႔စက္စ္ မဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ သူကိုယ္တိုင္ေရးသားထားေသာ (ထစ္ၿခဳံးမယ့္မိုး ဆက္ထုံးမဲ႔ႀကိဳး) ၀ထၳဳကို ခံစားေျပာဆိုပါတယ္။(လူေတြရဲ႕သံေယာဇဥ္က အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္ကာလကို လိုက္ၿပီးေျပာင္းလဲသြားတတ္ေၾကာင္း၊ တိရိစၧာန္ျဖစ္တဲ့ ေခြကေလးတစ္ေကာင္ဟာ သူ႔သခင္အေပၚမွာ ေသတဲ့အထိ မအိပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္ပဲ အသက္အေသခံၿပီး သံေယာဇဥ္တြယ္တာတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး ကို ၀မ္းနည္းတသစြာနဲ႔ ခံစားေရးသားခဲ့ပါေၾကာင္း) ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္ကလည္း ၂၀၁၁၊ဧၿပီလထုတ္၊ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္မဂၢဇင္းမွ ကဗ်ာဆရာ ကေလာင္အသစ္ကေလး ေမာင္ေကာင္းခန္႔(ေပါက္) ေရးသားတဲ့ (ပိေတာက္နဲ႔အတူ)ကဗ်ာေလးကို ခံစားဖတ္ၾကားပါတယ္။
ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ) ကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေရးသားထားခဲ့တဲ့ ၁၉၈၅၊သဘင္မဂၢဇင္းေဖာ္ျပခဲ့ေသာ (ပိေတာက္အားမာန္) ကဗ်ာကိုဖတ္ၾကားပါတယ္။ ပိေတာက္ နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ အနက္အဓိပၸါယ္မ်ားကိုလည္း ဖြင့္ဆိုသြား ပါတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာသူရိန္ၿမိဳင္ ကလည္း ဆိုမာလီယာပင္လယ္ထဲမွ ပင္လယ္ဓါးျပမ်ားအေၾကာင္းကို ၂၀၁၁၊ ေမလထုတ္ မႈခင္းစုံမဂၢဇင္းနဲ႔ ၂၀၁၀၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္တဲ့ ႏြယ္နီမဂၢဇင္း မ်ားက ေဆာင္းပါးမ်ားကို အေျခခံၿပီး အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူ ကေတာ့ ယေန႔ပြဲမွာ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ရည္ရြယ္ေခၚ ညီေဇယ် ရဲ႕ ေရွ႕မွ ေနရာယူၿပီး ထိုင္ရပါေၾကာင္း နဲ႔စတင္ ဖြင့္ဆိုပါတယ္။ (အေၾကာင္းရင္းမွာ Shade စာေပ၀ိုင္းကို တက္ရန္ပ်က္ကြက္ေနတဲ့ ညီေဇယ်ကို ကိုမင္းသူက ေျပာဆိုပါတယ္။ `` ညီေဇယ်ကြာ ဒို႔ Shade စာေပ၀ိုင္းကို မပ်က္မကြက္ တက္ေပးပါ။ ဆရာႀကီးမေကြး၀င္းျမင့္ ေတာင္ ငါ့တို႔ Shade စာေပ၀ိုင္းကို အၿမဲတန္းတက္ေနပါတယ္။ ဆရာႀကီးမေကြး၀င္းျမင့္က အပတ္တိုင္း တက္ေနၿပီကြ..´´။ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကရိုးရိုးသားသားေျပာတာပါ။ ဒါကို ညီေဇယ် က စကားအက်ေကာက္ၿပီး (ကိုမင္းသူက ဆရာႀကီး မေကြး၀င္းျမင့္ ကို နာမည္လိုက္ဖ်က္ေနပါတယ္ ) ဆိုၿပီး ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္ထံ တိုင္ေျပာမယ္ တကဲကဲလုပ္ေန ပါေၾကာင္း။) ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္က မၾကာခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနၿပီး ၿပံဳးစိစိနဲ႔ၾကည့္ေနပါတယ္။ Shade စာေပ၀ိုင္းေတာ္သား မ်ားလည္း တည္ရမလို ရယ္ရမလိုျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူကဆက္လက္ၿပီး ၂၀၁၁၊ ဧၿပီလထုတ္၊ ေ၀႔ဖ္မဂၢဇင္းမွ ဆရာေက်ာ္၀င္းေရးသားတဲ့( ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ခရီးႏွင့္ အေမရိကန္အမွားေၾကာ့သံသရာ) ေဆာင္းပါးအစ (လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ျဖစ္ေစ၊ မွားတတ္ၾကပါတယ္။အမွားနဲ႔မကင္းၾကပါဘူး။ဒါေပမယ့္ တစ္ခုတည္းေသာအမွားကို ထပ္ေၾကာ့ၿပီးမွားေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္ဘူးလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒါဏ္ျပင္းတဲ့အမွားတစ္ရပ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္က်ဴးလြန္မွားေနမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာၾကမၼာဆိုးဘဲ။ ႀကိမ္စာမိေနသလို ရတက္မေအးျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြနဲ႔ႀကဳံေတြ႕ေနရမယ္..။ ဒါေတြကို အေလးထားဆင္ခ်င္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။) ဆိုတဲ့ေနရာကေန အဆုံး( ဥပဒါဏ္ကင္းျခင္းျဖင့္ အမွားေၾကာ့သံသရာမွ ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ၾကပါေစ..။) ထိအက်ယ္တ၀င့္ ဖတ္ၾကား ျပသ သြားပါတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးကေတာ့ ဒီတစ္ပတ္မွာ က်မ္းမာေရးေဆာင္းပါးတစ္ခုနဲ႔ ထိုးထြက္လာျပန္ပါတယ္။ ၂၀၁၁၊ ေမလထုတ္ (၀မ္နက္ဟီတန္ဗ်ဴးတီး မဂၢဇင္း) မွ ရုပ္ရွင္မင္းသားေနေအာင္ ႏွလုံးခြဲစိပ္ကုသတဲ့အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးပါ။ စာေရးသူကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ေနေအာင္ နဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးသူတို႔ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေလးပါ။ (အေၾကာင္းအရာ ေ၀ဒနာကေတာ့ ႏွလုံးေသြးေၾကာက်င္း ေရာဂါပါ။ စင္ကာပူႏိုင္ငံကိုသြားၿပီး ႏွလုံးခြဲစိပ္ကုသခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း) ကို အက်ယ္တ၀င့္ ဖတ္ၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာ ႏွင္းဦး(မင္းဘူး) ကလည္း ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေျပာဆိုပါတယ္။ သူ ဖတ္မွတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ကြယ္လြန္္သြားေသာ ပန္းခ်ီေအာင္စိုးကို အမွတ္တရနဲ႔ ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ျပပါရေစ။ ေရးတဲ့စာဆိုက ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ဆရာေဒါင္းႏြယ္ေဆြပါ။ ေဒြးခ်ဳိးေလးပါ။ (ဖန္ခြက္၀ိုင္း ရွည္၀ါ၀ါ၊ ဘီယာျမ ခ်ဳိသင္း၊ လမင္းၾကယ္ ပင္လယ္ေပ်ာက္တယ္၊ ေလွေမွာက္ေလျခင္း…။) တဲ့။ ဒီကဗ်ာေလးကို ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္ကအတိုင္း စြဲလမ္းလာလို႔ အလြတ္ရေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ယခု အသက္(၆၀) ရိွပါၿပီ။ အဲ ေနာက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဆိုပါရေစ..။ ဆရာေဇယ် ေရးသားခဲ့တဲ့(စာသဘင္)ကဗ်ာတိုေလးပါ။ တစ္ေန႔မွာ ဆရာေဇယ်က ဆရာႀကီးဦးရန္ေအာင္ဆီကိုသြားၿပီး (စာသဘင္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကေလး) ကိုလက္ေဆာင္ေပး ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ရဲ႕ ေရွ႕ဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာ အမွတ္တရအေနနဲ႔ ဆရာေဇယ်က ေရးေပးလိုက္တဲ့ စာသဘင္ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကဗ်ာပါ။ အဲ ယခုမွ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ဘုတလင္-ခ်စ္ေလးရဲ႕(ကဗ်ာဟူသည္) စာအုပ္ထဲက ဖတ္လိုက္ရတာပါ။ သူတို႔ခင္ၾကပုံက (ကိုရန္ေအာင္၊ ေျပာင္ပ်က္ပ်က္၊ စာက၀ိန္ စိန္တခက္၊ ေဇယ်ေမာင္ လက္ေဆာင္သ၊ စာသဘင္ ရြင္ျပျပ..တဲ။့) သူလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဦးရန္ေအာင္လည္း မရိွေတာ့ပါဘူး၊ လက္ေဆာင္ေပးသူ ဆရာေဇယ်လည္း ကြယ္လြန္သြားၾကပါၿပီ..။ ဆရာႀကီးႏွစ္ပါးကိုလည္း အမွတ္တရျဖစ္ ေနာင္လာ ေနာက္သား မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသား၊ ရင္ဘတ္ခ်င္းအပ္ၿပီး Shade စာေပ၀ိုင္းမွာ ယခုလိုမွ်ေ၀လိုက္ရတာ မ်ားစြာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..။

စိတ္ အဆာေျပေအာင္ SHADE ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀အတြက္ သုတ၊ရသေတြစုံတဲ့ SHADE စာေပ၀ိုင္းသို႔ သြားၾကပါစို႔..။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္

Penulis : shwelannwelanwinkyi ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၆) ini dipublish oleh shwelannwelanwinkyi pada hari Wednesday, September 7, 2011. Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 0 komentar: di postingan မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း(၂၆)