မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း (၃၂)

Shade32
မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း (၃၂)
၂၆-၆-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔(၁၂)နာရီမွ ညေန(၃)နာရီအထိ မေကြးၿမိဳ႕၊ ရန္ေက်ာ္ရပ္၊ သုခိတာလမ္းႏွင့္ ပိေတာက္လမ္းၾကား က FOREVER လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဥယ်ာဥ္ မွာ ေပါင္းဆုံ ၀ိုင္းဖြဲ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ SHADE စာေပ၀ိုင္း (၃၂)ႀကိမ္ပါ။ စာေပ၀ိုင္းစတင္လာခဲ့တာ ျမန္မာႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔၊ တနဂၤေႏြေန႔ တစ္ပတ္သာ SHADE စာေပ၀ိုင္း တစ္ပတ္နားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Shade စာေပ၀ိုင္းသက္တန္း (၈)လနဲ႔ တစ္ပတ္ ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ..။ ယခုတက္ေရာက္ လာၾကတဲ့ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကေတာ့ ဆရာတကၠသိုလ္ရည္ရြယ္၊ ဆရာေနျခည္(မေကြး)၊ ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)၊ ပန္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦး၊ ဆရာလြမ္းရ(မေကြး)၊ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဧည့္သည္ေတာ္ စာေပ၀ါသနာရွင္ ဆရာေအာင္ေက်ာ္တိုး (ေငြၾကယ္ျဖဴစာေပ)၊ ဆရာသိန္းလင္း ႏွင့္ စာေရးသူတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒီတစ္ပတ္ ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္ ခရီးထြက္ေနလို႔ ပဏာမ ေျပာၾကားသူကေတာ့ ဆရာတကၠသိုလ္ရည္ရြယ္ (ခ) ညီေဇယ် ျဖစ္ပါတယ္။ သူဖတ္ၾကား ေဆြးေႏြးတာကေတာ့ (၀န္ခ်ေတာင္ႏွင့္ ရသစာတမ္းမ်ား) စာအုပ္ထဲက ဆရာေမာင္ရင့္မာ(ေက်ာင္းကုန္း) ေရးသားတဲ့ ( ေရနည္းနည္း အိုးေသးေသး) ရသစာတမ္းကို ၿခဳံငုံၿပီး ေျပာၾကားသြား ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ႏွစ္ေလာက္က ေျမလတ္ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေငြရတုအထိမ္းအမွတ္ မဂၢဇင္းထုတ္ခဲ့စဥ္အခါ သူ႔ကို အယ္ဒီတာလုပ္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ သူအယ္ဒီတာလုပ္ခဲ့စဥ္အခါက အားနာစရာ၊ ရႈက္စရာ ျဖစ္စဥ္ေလး တစ္ခုအေၾကာင္းပါ။ ဆရာမင္းသူ႔၀ဏ္ ထံ ကဗ်ာေတာင္းခံပုံ၊ ဦးေလးႀကီးဦးတင္ေမာင္ထံ စာမူေတာင္းခံၿပီး စာမူခ(၅၀၀) က်ပ္စီ ကန္ေတာ့ၾက ပါတယ္။ ဆရာႀကီးႏွစ္ပါးလုံးက စာမူခမ်ားေပးတာ မ်ားေနပါေၾကာင္း ေျပာၿပီး မဂၢဇင္းထုတ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ဆြမ္းကြမ္းအတြက္ဆိုၿပီး စာမူခမ်ားကိုျပန္လည္ လွဴဒါန္းလိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က စာမူခေပးၿပီး တိတ္ေခြ တစ္ခုယူလာပါတယ္။ အဲဒီတိတ္ေခြက စာမူတိတ္ေခြဟု ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတိတ္ေခြစာမူ ကို မဂၢဇင္းမွာ မသုံးျဖစ္လိုက္ပါ။ မဂၢဇင္းထြက္ၿပီး အသက္(၆၅)ႏွစ္ခန္႔ အမ်ဴိးသမီးတစ္ဦးနဲ႔ စာမူယူလာေသာ မိတ္ေဆြက ယခင္ႀကိဳတင္ေပးထားတဲ့ စာမူခ(၅၀၀) က်ပ္ကိုျပန္ေပးပါတယ္။ သူ႔စာမူ မဂၢဇင္းမပါလို႔ ျပန္ေပးပါေၾကာင္း။ ယခု အမ်ဴိးသမီးႀကီးမွာ တိတ္ေခြႏွင့္ စာမူေပးတဲ့သူရဲ႕ ညီမရင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း။ သူတို႔ေမာင္ႏွမမ်ားမွာ မိဘကို ေလးေလးစားစား လုပ္ေၾကြးေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၿပီး တစ္ၿမိဳ႕လုံးမွာ စီးပြားေရးလည္းေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္၍ စံျပဳထားသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသိရ၏၊။ သူ႔ညီမေျပာစကား ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အားနာၿပီး ရႈက္စရာျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
`` ကိုကိုက သိပ္ၿပီး စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တာပါ..။ သူစာမေရးႏိုင္တာကို တိတ္ေခြနဲ႔ စာမူေပးလိုက္တာပါကြယ္…။ ကိုကို ဘာေၾကာင့္ စာမေရးႏိုင္လဲဆိုေတာ့ ဂ်ပန္ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးတုံးက သူ႔လက္ကို ေသနပ္ထိမွန္ခံလိုက္ရၿပီး စာမေရးႏိုင္ဘဲျဖစ္သြားတာပါကြယ္..။´´
ထိုအျဖစ္ အပ်က္ကေလးကိုေတြးမိတိုင္း အခါမ်ားစြာ ရႈက္ရြံ႕ေၾကာက္လန္႔ ေၾကကြဲခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ တဒၤဂ မွ် အတၱဆူးခၽြန္ခၽြန္ေလးကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ဆုံးျဖတ္တတ္ၾကပါတယ္။ စတဲ့… စတဲ့.. အယ္ဒီတာရဲ႕မာနေလးကို မွတ္သားစရာ ရသစာတမ္းအား ဆရာတကၠသိုလ္ရည္ရြယ္က ခံစားဖတ္သြားပါတယ္။
ဆရာေနျခည္(မေကြး) ကလည္း စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕ စာေပၿပိဳင္ပြဲကိစၥ၊ မိသားစုကိစၥ၊ ရပ္ကြက္လူမႈေရးကိစၥေတြနဲ႔ မအားမလပ္တဲ့ၾကားမွ Shade စာေပ၀ိုင္းကို အားခဲၿပီးလာခဲ့ရပါေၾကာင္း၊ စာဖတ္ခ်ိန္နည္းေနလို႔ ေစာေစာက (၀န္ခ်ေတာင္ႏွင့္ ရသစာတမ္းမ်ား) စာအုပ္ထဲက အတိုအစ ကဗ်ာေလးကို ရြတ္ျပလိုေၾကာင္းဆိုၿပီး ခံစားရြတ္ဆိုသြားပါတယ္။
`သမီးေလးအတြက္ ထီးကေလးတစ္လက္´
သားကဓါး သမီးကထီး၊ မိဘေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ သို႔ေပမယ့္ တစ္ကယ့္တကယ္ဘ၀မွာေတာ့ ၊ မိဘကပဲ သားအတြက္ဓါးျဖစ္ရ၊ သမီးအတြက္ ထီးျဖစ္ရ၊ ၾကားဖူးတဲ့စကား မွားမ်ား မွားေနသလား။ (၂၀၀၅၊ ေမလ၊ မေဟသီမဂၢဇင္းထဲက ဆရာေမာင္တည္ၿငိမ္ ကဗ်ာမွ( ဓါးနဲ႔ထီး) ကိုအေျခခံေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။)
ေနာက္ကဗ်ာ အတိုအစ တစ္ခုကေတာ့ ` ပုရြက္ဆိပ္တစ္ေကာင္စာ လေရာင္´
ဒါနဲ႔ေတာင္ ပုရြက္ဆိပ္တစ္ေကာင္စာ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာေၾကင့္ လေရာင္မသာတာလဲ၊ ဒါပဲစိတ္နာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္။
ဒီကဗ်ာအတိုအစေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲကို တစ္စုံတရာ အေတြးမ်ား ၀င္ေရာက္ခံစားလာပါတယ္။ စာေရးသူ ဆရာေမာင္တည္ၿငိမ္ ရဲ႕ ဒီရသစာတမ္းစာအုပ္ကေတာ့ အစ အဆုံး ဖတ္သင့္ပါတယ္လို႔ ဖတ္ညႊန္း ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ဆရာေဇာ္ျမင့္ေဇာ္(ဗႏၶရ)ကလည္း ဆရာေနျခည္ေျပာသလိုပါပဲလို႔ စတင္ဆိုလာပါတယ္။ မေကြးတကၠသိုလ္ မဂၢဇင္းမွာ သူေရးခဲ့တဲ့(အေရြးမခံရတဲ့) ကဗ်ာေလးကိုခံစား ရြတ္ဆိုပါတယ္။
ဆရာလြမ္းရ(မေကြး) ကေတာ့ နီေမာင္(အင္း၀)ရဲ႕ (ပန္းႏု ႏွင္းဆီ) ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက (ႏွင္းဆီ ခ်စ္သူ) ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ရြတ္ဆိုပါတယ္။ မရြတ္ဆိုခင္ ရွင္းျပပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အမ်ဳိးသမီးက ေယာက္က်ားကို ယုံၾကည္ေအာင္စိတ္ခ်ေအာင္ ခံစားေျပာဆိုသြားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အစေလးက
` ခ်စ္ဇနီးမရီက ႏွင္းဆီပင္စိုက္ခ်င္သတဲ့၊ စိုက္ပါ စိုက္ပါ မတားပါဘူး။ အားေပးပါတယ္ စံပယ္လို သဇင္လို ဇြန္လို သစ္ခြလို လွလြန္းလို႔ ေမႊးလြန္းလို႔ ဒို႔ေတာ့ခူးမယ္ ဒို႔ေတာ့ဆြတ္မယ္ အလြယ္တကူ အခ်ဴခံရ၊ အလြယ္တကူ အဆြတ္ခံရ၊ အလြယ္တကူ အခူးခံရ၊ အလြယ္တကူ အေခၽြခံရ၊ ခံဘက္ကပန္း မႏွစ္ၿမိဳ႕ မစိုက္ပ်ဳိး၊ တန္ဘိုးမထား မေလးစား။ ေလးစားခ်စ္ၾကည္ ႏွင္းဆီပင္သာ စိုက္ခ်င္တယ္။ ႏွင္းဆီ ရနံ႔ ေမြးပ်ံ႕ပါတယ္၊ ႏွင္းဆီရဲ႕အဆင္း လွပျခင္း ႏွင့္ ျပည့္စုံတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ကား ႏွင္းဆီမွာ ခိုင္မာတဲ့လည္တိုင္လည္းရိွတယ္။ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ ရဲရင့္တဲ့ဆူး ထူးျခားစြာရိွတယ္။ (ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆုံးအပိုဒ္ကို ေရာက္ပါၿပီ)။ ႏွင္းဆီပန္းဟာ အျခားပန္းလို ခူးလိုကခူး ဆြတ္လိုကဆြတ္ ညႊတ္မေပးဘူး၊ ေ၀းပါေသးတယ္။ ဆူးနဲ႔ကာကြယ္ထားတယ္။ ႏွင္းဆီပန္းဟာ ဒါေတြေၾကာင္မို႔ ဒို႔ကခ်စ္တယ္။ ေလးစားတယ္။ ခ်စ္ဇနီးရဲ႕ခ်ိဳျမတဲ့စကား၊ နားထဲစိမ့္၀င္ မင္းဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ဇနီးအပီႀကီး ပီသပါေပတယ္။´(၁၉၈၅၊ မိုးေ၀မဂၢဇင္းမွ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူ ကိုနီေမာင္ဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကဆုံးပါးကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ကိုနီေမာင္ (၁၇)ႏွစ္ေျမာက္ အလြမ္းကဗ်ာျဖစ္ပါေၾကာင္း)။ ကဗ်ာဆရာလြမ္းရ(မေကြး) က ကဗ်ာဆရာကိုနီေမာင္အား တမ္းတမ္းတတနဲ႔ မ်က္ရည္က်မတတ္ ခံစားသီဆိုသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္ကေတာ့ SHADE စာေပ၀ိုင္းကို (၃)ပတ္ေလာက္ ပ်က္ကြက္ခဲ့လို႔ ေတာင္းပန္လာပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စီရီးကို ေျပာၾကားပါတယ္။ အက္ေဆး အေၾကာင္း ခံစားေျပာဆိုသြားပါတယ္။ (ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းနွင့္ ကၽြန္ေတာ္) အက္ေဆးကို အႀကိဳက္ဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း အက်ယ္တ၀န္႔ေျပာၾကားသြားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တကၠသိုလ္၀င္းေမာ္ ေရးတဲ့ (ဆားဒယ္)ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ဦးစားေပးတဲ့ အက္ေဆးကို ေျပာပါတယ္။ေလွလိုမဟုတ္တဲ့ ေရထဲမွာ ဆားဒယ္ဆိုတာ ေလးေထာင့္စပ္စပ္ ပလက္ႀကီးနဲ႔ ဦးမပါ၊ ပဲ႔မပါဘဲ၊ ခ်ာခ်ာလည္ေလွာ္ခပ္ေနတာကို ျပထားပါတယ္။ဆားဒယ္ေပၚကို တက္ရတာလည္းမလြယ္၊ ဆင္းရတာလည္းမလြယ္ပါဘူး။ တက္မိလိုရိွရင္လည္း တိမ္းေစာင္းၿပီးေမွာက္မသြားေအာင္ ညိမ္ၿပီးအသာေလး ထိုင္ေနၾကရပါတယ္။ ေလွလို ေဘာက္တူေတြလို ဦးတည္ရာကို တည့္တည့္မတ္မတ္ခရီးေရာက္ေအာင္ ဆားဒယ္က မသြားႏိုင္ပါဘူး။ ေက်ာ္တက္သြားေနၾကတဲ့ ေလွေတြ ေဘာက္တူႀကီးေတြကိုလည္း ဆားဒယ္ေပၚက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေပးၾကပါတယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ မင္းတို႔ကေဘာက္တူေလွႀကီးေတြပဲ သြားႏွင့္ၾကပါ။ ငါတို႔ကေတာ့ ဆားဒယ္ေတြပါကြာလို႔ ေျဖသာၿပီး ေပ်ာ္ရြင္စြာေျပာဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ယခု အသက္ႀကီးလာတဲ့ ဘ၀ကိုေရာက္လာေတာ့ လူဘ၀ႀကီးကိုလည္း ဆားဒယ္စီးရသလိုသေဘာမထားႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ေဘာက္တူေလွႀကီး ေတြနဲ႔တူတဲ့ မိမိထက္ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး သာသူေတြက ေက်ာ္တက္သြားသူေတြကို မုဒီတာ မပြားႏိုင္ၾကတဲ့အေၾကာင္း ေတြကို ဆားဒယ္မွာ ေရးဖြဲ႔ထားပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာကို အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ဆရာတင္လင္းေဇာ္မွ ခံစားေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ဒီတပတ္ SHADE စာေပ၀ိုင္းမွာ နာမက်န္းေထာက္ပံ႔ေငြ အတြက္အလွဴေငြေပးအပ္ပြဲေလး တစ္ခုက်င္းပေပးပါတယ္။ SHADE စာေပ၀ိုင္းေတာ္သား တစ္ဦး ပန္းခ်ီဆရာသူရိန္ၿမိဳင္ရဲ႕ ဇနီးမျဖဴ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ ေဆးရုံးတက္ေနရပါတယ္။ မေန႔က ဆရာမေကြး၀င္းျမင့္ နဲ႔ စာေရးသူကၽြန္ေတာ္တို႔ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးေဆးရုံးကို လူနာေမးသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ လိုအပ္တာမ်ားကို ကူညီေပးရန္ အားေပးစကားေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယေန႔ SHADE စာေပ၀ိုင္းမွာ ပန္းခ်ီဆရာသူရိန္ၿမိဳင္ မလာႏိုင္ေသာ္လည္း (သူ႔ကိုယ္စား) ပန္းခ်ီဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးထံ မျဖဴအတြက္ နာမက်န္းေထာက္ပံ႕ေငြ (၃၀၀၀၀ိ)သုံးေသာင္း က်ပ္အား SHADE ဂ်ာနယ္ မေကြးရုံးခြဲ သတင္းတာ၀န္ခံ ေနျခည္(မေကြး) က အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ကိုယ္စား လွဴဒါန္းခ်ီျမွင့္ေပး လိုက္ပါတယ္။
စိတ္ အဟာရျပည့္၀ေအာင္ SHADE ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀အတြက္ သုတ၊ရသစုံတဲ့ SHADE စာေပ၀ိုင္းသို႔ သြားၾကပါစို႔..။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္

Penulis : shwelannwelanwinkyi ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း (၃၂) ini dipublish oleh shwelannwelanwinkyi pada hari Thursday, September 15, 2011. Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 2 komentar: di postingan မေကြးၿမိဳ႕မွ SHADE စာေပ၀ိုင္း (၃၂)