ကိႏၷရာနာ ေပ်ာက္ေစရာ
ဓာတ္ဆိုသည္မွာ ဆန္းေတာ့ အဆန္းသား။ မယုံ၍လည္း မျဖစ္။ မ်က္ျမင္လက္ေတြ႔ ျဖစ္ေနသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္ရတာလဲဟု စဥ္းစားၾကျပန္ေတာ့လည္း ဥာဏ္မမီ၍ အေမာသာ အဖတ္တင္သည္။
မေကြး ေရနံေခ်ာင္း ကားစခန္းမွာ ဦးနီဟူေသာ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ရိွပါသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ၀က္ေမြးရန္ အတြက္ ၀က္ေပါက္စကေလး သုံးေကာင္ ၀ယ္လာသည္။ ၀က္ေပါက္စ ကေလး သုံးေကာင္ကို ရင္ခြင္မွာ ပိုက္ၿပီး သူေနတဲ့ သိဂၤါရပ္ကြက္ထဲက အိမ္ကို ျပန္ပို႔ပါသည္။ ဦးနီ ညေန အလုပ္သိမ္းလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ဳိးရန္ ျပင္လိုက္သည္။ ဦးနီ မိန္းမက “ ေရခ်ဳိးလို႔ မျဖစ္ေသးဘူးေလ၊ ေန႔လယ္က ေတာ္ပဲ ၀က္ေတြ ေပြ႔လာတာ မဟုတ္ဘူးလား”
ဦးနီကလဲ ထို အခါမွ သတိရကာ “ ေအး ဟုတ္ေပသားပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ေခၽြးေတြနဲ႔ ကိုယ္ေရကေလးေတာ့ သပ္လိုက္ဦးမွ ” ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ကိုယ္ေရသပ္၊ လက္ေျခ ေရေဆးလိုက္စဥ္ ဦးနီ အိမ္ေအာက္ မွ ၀က္ေပါက္ကေလး သုံးေကာင္ အတုံးအ႐ုံး ေသသြားပါေတာ့၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ ဦးနီႏွင့္ေတြ႔ေတာ့…
“ ေျပာ ..မေျပာခ်င္ပါဘူး ဦး၀င္းျမင့္ရယ္၊ မေန႔က ၀က္ကေလး သုံးေကာင္ ကိစၥ ေခ်ာေရာဗ်ဳိ႕၊ က်ဳပ္မိန္းမ က ေရမခ်ဳိးဖို႔ သတိေပးေသးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေရေတာင္ မခ်ဳိးပါဘူး၊ ကိုယ္ေရကေလးသပ္၊ ေျခကေလး ေဆး႐ုံနဲ႔ ၀က္ကေလး သုံးေကာင္ ေသေတာ့တာပဲ”
“ ဘယ္လို ဓာတ္သေဘာပါလိမ့္”
“ ဘယ္လို ဓာတ္သေဘာလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ။ ၀က္ကို လူက ထမ္းဗ်၊ ထမ္းၿပီး ၀က္ကို တစ္ေနရာ ခ်ထားၿပီး လူေရခ်ဳိးၾကည့္၊ ၀က္ ခ်က္ခ်င္းေသတယ္ဗ်ာ၊ ဒါေၾကာင့္ ၀က္ေမြးတဲ့ လူေတြ ဒီကိစၥ သိပ္သတိထားၾကရတယ္”
သည္အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မေကြးၿမိဳ႕မွ မိတ္ေတြ ဦးေဖသန္းႏွင့္ စကားစပ္မိၾကေတာ့--
“ ဒါေတြ အဆန္းက်ယ္သားပဲဗ်…ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုတ္ဖုတ္တဲ့ေနရာမွာ အုတ္ေတြ က်က္ေအာင္ ထင္းလုံးေတြ မီးၿမိဳက္ရတယ္မဟုတ္လား၊ အဲဒီထင္းထဲမွာ ဆီးျဖဴသား မပါရေအာင္ သိပ္ဂရုစိုက္ရတယ္၊ ဆီးျဖဴသား တစ္ေခ်ာင္းတစ္ေလ ၾကားညွပ္ပါသြားရင္ ရိွသမွ် အုတ္ေတြ အကုန္ကြဲေတာ့တာပဲ” ဟု ေျပာ၏။ အုတ္လုပ္သားႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႔၍ ေမးၾကည့္လိုက္ျပန္ေသာ္လည္း ..
“ မယုံလို႔လား.. အုတ္ဖိုး ခံႏိုင္ရင္ စမ္းၾကည့္ေလ.. ဆီးျဖဴသားကေတာ့ က်ဳပ္တို႔ အုတ္ဖုတ္တဲ့ လူေတြ သိပ္သတိထားရပါတယ္။ သူပါရင္ အုတ္ေတြ အကုန္ ကြဲျပတ္ကုန္တာပါပဲ၊ ဆီးျဖဴတစ္ေခ်ာင္း အုတ္တစ္ေသာင္းတဲ့ဗ် ” ဟူ၏။
တစ္ေန႔ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕၊ သိမ္ျဖဴေစ်း ေဆးပညာဌာနမွ တာ၀န္ခံ ဦးဇင္း ဦးျမဖူးႏွင့့္ ဓာတ္သေဘာ ဆန္းၾကယ္ေၾကာင္း စကားစပ္မိၾကေတာ့ ဦးဇင္း ဦးျမဖူးက..
“ ဦး၀င္းျမင့္ႏွယ္၊ ေလာကမွာ ဆန္း ၾကယ္တာေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ကမၻာ့ရန္ဘက္ ေၾကာင္နဲ႔ ၾကြက္ဗ်၊ ေၾကာင္ႏွုတ္ခမ္းေမြးနွင့္ ၾကြက္ႏႈတ္ခမ္းေမြး ၊ ( ယင္းစီရင္ပုံကို ေျပာျပပါသည္၊ လြယ္လည္း လြယ္ပါသည္၊ ပညာဥာဏ္ အေျမာ္အျမင္မရိွသူမ်ား ကုသိုလ္ကံ ၊ အကုသိုလ္ကံ မသိသူမ်ား အလြဲသုံးစားလုပ္က ဒုကၡေရာက္ႏိုင္၍ ထည့္သြင္း မေဖၚျပေတာ့ပါ)၊ ( စာေရး)၊ ေနာက္တစ္ခု ဆန္းတာက ကိႏၷရာနာ ကုထုံးဗ်၊ ဓာတ္စာႏွင့္ ကုတာ ေပ်ာက္တာ သုံးေယာက္ရိွၿပီ၊ သုံးေယာက္ေပ်ာက္တာေနာ္၊ သူက လူမွာ အျဖစ္နည္းတဲ့ အနာကို ကိႏၷရာဆိုတာ ခ်ဳိင္းၾကားထဲက အက်ိတ္လုံးေတြ ေပၚလာတာ ဘယ္ေရာ၊ ညာေရာ ၊ တစ္လုံးက ႏွစ္လုံ၊ ႏွစ္လုံးက သုံးလုံး ဆိုတာကို ဆက္တိုက္ေပၚလာေတာ့ လက္ႏွစ္ဘက္ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာလို ၀ဲပ်ံေတာ့မလို ေျမွာက္ထားရတာေပါ့။ အဲဒီလို ကိႏၷရာ အနာကို ဓာတ္စာႏွင့္ကုသဗ်၊ ပထမဆုံး ဒကာ တစ္ေယာက္ဗ်၊ ဒကာႀကီး ဘာမွ လုပ္မေနနဲ႔။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ မုန္႔လုံးေရေပၚ သုံးဆယ့္သုံးလုံးတိတိ တထိုင္တည္းနဲ႔ အကုန္ စားႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ေမးေတာ့ စားႏိုင္တယ္တဲ့၊ ဘာနဲ႔ စားဆိုၿပီး ဓာတ္စာေပးလိုက္တယ္။ ႏွစ္ရက္ရိွေတာ့ ယူပစ္သလို ေပ်ာက္တယ္ဗ်ဳိ႔။
“ တယ္ဟုတ္ပါ့လား၊ ကိုယ္ေတာ္”
“ ဟုတ္ဆို၊ ေဆး၀ါးဘက္ လိုက္စားေနေတာ့ နည္းေကာင္း လမ္းေကာင္းေလးေတြ ကိုယ္ေတြ႔ကေလးေတြ ေျပာၾကသဗ်၊ ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းလည္း အ့ံၾသသြားတာေပါ့၊ တစ္ေယာက္ေတာ့ ေပ်ာက္ၿပီ ဆိုၿပီး ၀မ္းသာေနတုန္း၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပန္တယ္။ အခုဟာက ဒကာမဗ်၊ ကိႏၷရာနာပဲ၊ ခ်ဳိင္ၾကားအနာဆိုေတာ့ လက္ႀကီး ေျမွာက္လာရတာေပါ့၊ ဦးဇင္းက ေျပာတာေပါ့၊ ဒကာမႀကီး ကိႏၷရာနာ အေကာင္းဆုံးနည္းက မုန္႔လုံးေရေပၚ သုံးဆယ့္ သုံးလုံးတိတိ အ၀စားဗ်ာ၊ ေပ်ာက္ရေစ့မယ္ ေျပာလိုက္တယ္၊ အဲဒီ ဒကာမႀကီးလဲ၊ ဒီနည္းပဲ ေပ်ာက္တယ္ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ဓာတ္စာနဲ႔ ကုတာ ကိႏၷရာနာေတာ့ ေပ်ာက္တာ ခ်ည္းပဲ” ဦးဇင္း ဦးျမဖူးက ၀မ္းသာအားရ မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူလည္း ကိႏၷရာနာ ဓာတ္စာေဆးကုနည္း ရကတည္းက လက္တည့္စမ္း ကုခ်င္ေနပါသည္။ အမွန္ကေတာ့ အနာဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ေနသူေတြကို ေပ်ာက္ကင္း ခ်မ္းသာေစလိုေသာ ပင္ကိုယ္စိတ္ရင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၀သည္။ ေလာေလာဆယ္ စာေရးသူ၏ အသိအကၽြမ္းထဲက မည္သူမွ် မေပါက္ၾက၊ သြားရင္းဟန္လႊဲလည္း ေပါက္သူမေတြ႔ျဖစ္ေနပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ သီတင္းကၽြတ္လက စာေရးသူတို႔ ဇာတိ သမန္းေတာ ရြာသို႔ အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္သြားပါသည္။ ေဆြမ်ဳိးေတြအိမ္ တစ္အိမ္တက္ဆင္း လည္ယာမွ အစ္ကို ၀မ္းကြဲေတာ္သူ ကိုႀကီးေပြးအိမ္ ေရာက္သြားပါသည္။ ကိုႀကီးေပြး မိန္းမ မဆန္းသည္ သံဒယ္အိုးတစ္လုံးျဖင့္ ေျမပဲဆန္ ေၾကာ္ေနပါသည္။
“ မဆန္း၊ ကိုႀကီးေပြး ေရာဗ်”
“ ေတာ္တို႔ ကိုႀကီးေပြး ခ်ဳိင္းၾကားမွာ ကိႏၷရာ နာ ေပါက္လို႔ေတာ့၊ ေညွာ္ေၾကာ္တာ ေညွာင္ေနမွာစိုးလို႔ အေနာက္ပိုင္း ေညွာ္ေရွုာင္သြားေလရဲ႕”
ဟန္က် လိုက္ေလျခင္း၊ ကိႏၷရာနာ ကုခ်င္ေနသူႏွင့္ ကိႏၷရာနာ ေပါက္သူတို႔ ယခုမွ ေတြ႔ရၿပီ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေျမပဲဆန္ေၾကာ္ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ကိုႀကီးေပြး ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနရေတာ့၏။
မၾကာမီ ကိုႀကီးေပြး ေရာက္လာသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ၀ဲပ်ံေတာ့မတတ္ ေျမွာက္လွ်က္…
“ ကိုႀကီးေပြး၊ ကိႏၷရာနာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရိွၿပီလဲ”
“ ၾကာၿပီ၊ တို႔ရြာက ဆရာဦးဘိုးမင္းေဆး လိမ္းတာပဲ၊ ေပါက္လိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ဆိုသလို မသက္သာပါဘူးကြာ၊ ခုလဲ မိဆန္း ေညွာ္ေၾကာ္မယ္ဆိုလို႔ ေညွာ္ေရွာင္သြားေနတာ”
“ကိုႀကီးေပြး ကိႏၷရာနာ ႏွစ္ရက္အတြင္း ယူပစ္သလို ေပ်ာက္ေစရမယ္၊ ခင္ဗ်ား တစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ မုန္႔လုံးေရေပၚ သုံးဆယ့္သုံးလုံးတိတိ ကုန္ေအာင္ စားႏိုင္ပါ့မလား”
“ ေအးစားႏိုင္တယ္”
“ ေကာင္းၿပီ၊ အဲဒီလို ဆိုရင္ မဆန္း ညေနေစာင္းမွာ မုန္႔ေထာင္းဗ်ာ၊ မုန္းလုံးေရးေပၚလုပ္ဖို႔၊ ညက်ရင္ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မယ္”
စာေရးသူက က်က်နန မွာခဲ့ၿပီး ညေနေစာင္းေတာ့ ကိုႀကီးေပြးအိမ္ တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္ပါသည္။ အားလုံး အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ မုန္႔လုံးေရေပၚ ပူပူေႏြးေႏြးကို ပန္းကန္ျပားထဲ သုံးဆယ့္သုံးလုံးတိတိ မမွားေအာင္ ေရထည့္လိုက္ၿပီး…
“ ကဲ ကိုႀကီး ေပြးစားေတာ့”
“ မင္းဟာက ဟုတ္ေကာ ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ၊ မုန္႔လုံးေရေပၚဆိုတာ ေကာက္ညွင္းေတြနဲ႔ လုပ္ရတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဓာတ္ခ်ဳပ္ၿပီး ပိုဆိုးေနမွျဖင့္”
“ စားစမ္းပါဗ်ာ၊ လက္ေတြ႔ ကုထုံးပါဗ်၊ ဒီရြာမွာ ကၽြန္ေတာ္သုံးရက္ ေနဦးမွာ ၊ မေပ်ာက္ဘူးဆိုရင္ လည္ကို ဓားနဲ႔ စဥ္းလွည့္”
ကိုႀကီးေပြးသည္ မုန္႔လုံးေရေပၚ ႀကိဳက္သူပီပီ ခဏျခင္းႏွင့္ ကုန္ေအာင္ ၀ေအာင္ စားပစ္လိုက္သည္။ အံ့ၾသစရာပါေပ။ အနာနာ၍ လက္ႀကီး ေျမွာက္ထားရသူ ကိုႀကီးေပြးသည္ မုန္႔လုံးေရေပၚ စားလိုက္သည့္ ညမွာပင္ အနာသက္သာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ မျပန္မီအတြင္း သူ႔ကိႏၷရာနာ ရွင္းရွင္းေပ်ာက္ကင္းသြားပါသတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုႀကီး ေပြးက…
“ တို႔ဗမာ ေဆးနည္းေတြ ဓာတ္စာေတြက အံ့ၾသစရာပဲကြာ၊ မင္းေဆးနည္း ေကာင္းသေဟ့” ဟု ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္လွ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ ရြာအျပန္ ဆုံဆီ ေမႊးေမႊး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါ၏။
စာေရးသူသည္ ကိုႀကီးေပြးကို လက္ေတြ႔ကုၿပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကိႏၷရာနာ ေပါက္သူ ကုရပါေသးသည္။
ထုိသူကား ဦးေတာျဖစ္ပါသည္။ ဦးေတာသည္ မေကြးၿမိဳ႕နယ္၊ အင္းတိုင္ႀကီးရြာမွာ ထန္းသမား ျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႐ိုးရာ အတိုင္း ေယာင္ႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။
စာေရးသူႏွင့္ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ စာေရးသူ မေကြးမွ ေရနံေခ်ာင္းသို႔ အသြား ၊ ေဒါင္းေနရြာ ေဆးခန္း၌ ေခတၱ နားရင္း ဦးေတာႏွင့္ ေတြ႔ရပါေတာ့သည္။ စာေရးသူက စပ္စု ေမးျမန္းၿပီး ကိႏၷရာနာ ေပ်ာက္နည္း လမ္းညႊန္ေပးလိုက္ပါသည္။ တိုတိုႏွင့္ လိုရင္း ေရးရေသာ္ မုန္႔လုံးေရေပၚ သုံးဆယ့္သုံးလုံးတိတိ အ၀လုပ္စားပါဗ်ာဟု ေျပာပါသည္။ စာေရးသူ အိမ္ျပန္ေရာက္၍ တစ္ပတ္အၾကာ ဦးေတာ ကိႏၷရာနာ ကၽြန္ေတာ့္ ဓာတ္စာေဆးေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္း ဦးေတာကိုယ္တိုင္ လာေရာက္၍ ေက်းဇူးတင္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေျပာျပပါေတာ့သည္။
ကိႏၷရာနာေပါက္၍ လက္ေတြ႔ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္းကိုေတာ့ စာေတြ႔မဟုတ္၊ လက္ေတြ႔။ ယေန႔အထိ ႏွစ္ဦးကု၊ ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ကင္းပါသည္။ မုန္႔လုံးေရေပၚ သုံးဆယ့္ သုံးလုံး စားကာမွ်ႏွင့္ ခ်ဳိင္းၾကားထဲက ကိႏၷရာနာ ဘာေၾကာင့္ ေပ်ာက္ပါလိမ့္ ဆိုတာကိုေတာ့ ယေန႔အထိ ေတြးမရပါေခ်၊ ေၾသာ္ …ဓာတ္သေဘာကား ဆန္းျပားပါဘိ။
၅၂။ မ်က္ႏွာသစ္မႈ သတိျပဳ
ဂ႐ုမျပဳၾကလို႔ပါ။ က်န္းမာေရးအတြက္ အစီအစဥ္က်က်နန ေနထိုင္က်င့္သုံးသြားမယ္ဆိုရင္ အာဂႏၱဳက ေရာဂါေတြ မကပ္ေရာက္ႏိုင္ဘူး။ ေရာဂါဆိုတာကလည္း အေသးအမႊားကေန အႀကီးအမားျဖစ္လာတတ္တာကိုး။
လူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ အပူအပုပ္ေတြရိွပါတယ္။ ရာသီဥတု အပူေၾကာင့္ ေညွာ္ခိုး ေညွာ္နံ႔ေၾကာင့္၊ အပူအစပ္ အစားအစာေတြေၾကာင့္၊ ေဒါသခိုးေၾကာင့္ အမ်ားအျပား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ခႏၶာကိုယ္မွာ ေလာင္ကၽြမ္းေနတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအပူခိုးေတြ မေလာင္ကၽြမ္းရေအာင္ ဂ်ပန္က ေရ၀၀ေသာက္နည္း ညႊန္ျပာထားပါတယ္။ ဒီနည္းလည္း ေကာင္းပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း လက္ခံက်င့္သုံးေနၾကပါၿပီ။
အပူေၾကာင့္ အခိုးအေငြ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အခိုးအေငြ႔ဟာ အေပၚကို တြန္းကန္ ေရြ႕လ်ားတတ္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အပူအပုပ္မ်ားရင္ အေပၚကို လ်ံတက္လာပါတယ္။ ဒီအခါ လူမွာ ဇက္ေၾကာေတြ တက္လာပါတယ္။ ေခါင္းေတြကိုက္၊ မ်က္႐ိုးေတြကိုက္၊ ႏွာရည္ေတြထြက္၊ အာေခါင္ေတြေျခာက္၊ သြားေတြ နာလာတတ္ပါတယ္။
သြားနာၿပီဆိုမွျဖင့္ ထမင္းဆို ေ၀လာေ၀း၊ ေရေသာက္ဖို႔ပင္ အေတာ္ႀကိဳးစားယူရပါတယ္။ သြားေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားဖူးသူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ တေလာက ဦးေလးအရြယ္ မိတ္ေတြတစ္ေယာက္သြားေတြနာ၊ သြားဖုံးေတြ ေရာင္ၿပီး ၇ ရက္ေလာက္ သြားေ၀ဒနာ ခံစားေနရပါတယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေဆးေတြ လုပ္ပါတယ္။ အခ်ည္းႏီွးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ စာေရးသူက…
“ ဦးေလး သြားနာ ေပ်ာက္ခ်င္သလား”
“ ဘယ္ႏွယ့္ေျပာပါလိမ့္၊ ေပ်ာက္ခ်င္တာေပါ့”
“ ဒါျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ လုပ္မလား”
“ လုပ္မယ္၊ ေျပာ ဘာေဆးလဲ၊ အဂၤလိပ္ေဆးေတြ ဗမာေဆးေတြ စုံၿပီေနာ္”
“ ေဆးဆိုတာ ခဏပါ ဦးေလးရယ္၊ တရားေသေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း ၿငိမ္းေအာင္လုပ္မွ ေပ်ာက္တာပါ၊ သြားထဲ ေဆးပူေတြသိပ္၊ ဟုိဟာထည့္၊ ဒီဟာထည့္ လုပ္တာဟာ ထုံက်ဥ္ၿပီး ခဏပန္း သက္သာတဲ့ သေဘာ ေဆာင္တာပါ၊ မူရင္း ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္းရင္း ၿငိမ္းေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းက အခု ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမယ့္ နည္းပဲ”
“ ကဲ၊ ဒါျဖင့္ေျပာ ဘာလုပ္ရမလဲ”
“ ဦးေလး မနက္အိပ္ရာထေတာ့ မ်က္ႏွာအရင္သစ္သလား၊ သြားအရင္ တိုက္သလား”
“ သြားအရင္ တိုက္တာေပါ့”
“ အဲဒါ မွားတယ္၊ ကဲ…မနက္ျဖန္ကစၿပီး ဦးေလး မ်က္ႏွာအရင္သစ္ပါ၊ ေရေအးေအးနဲ႔ သစ္ပါ၊သစ္တဲ့အခါ ပါးစပ္ထဲ ေရမ၀င္ေစရဘူးေနာ္”
“ ေမာင့္ဟာက အဆန္းပဲ”
“ မဆန္းပါဘူး ဦးေလးရယ္၊ ေရွးျမန္မာ သမားေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ လက္သုံး ေဆးနည္းနာေတြပါ၊ အိပ္ရာထ မ်က္ႏွာသစ္အရင္ဆုံး သစ္ၿပီးလို႔ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ရိွမွ သြားတိုက္ရမယ္”
“ မ်က္ႏွာသစ္ၿံပီး ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာ မသုတ္ရဘူးလား”
“ သုတ္ပါ၊ ျဖစ္ပါတယ္၊ သုံးရက္ေလာက္ လုပ္ၾကည့္ ေပ်ာက္ရမယ္”
“ ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ”
“ မယုံစမ္းၾကည့္ေပ့ါေလ”
သြားနာ ဦးေလး ျပန္သြားၿပီးေနာက္ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ အိမ္သို႔ ေပါက္ခ်လာပါသည္။
“ တယ္ေကာင္းတဲ့ နည္းပဲ၊ က်ဳပ္ျဖင့္ အစက ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါ့မလားလို႔၊ ေအးေလ ဒါလုပ္တာ အက်င့္ပါေနတာကိုး၊ ေရွ႕နဲ႔ေနာက္ ေျပာင္းျပန္လုပ္ရတာပါဆိုၿပီး သတိတရ လုပ္တာ ဟုတ္သဗ်ဳိ႕၊ ပထမရက္နဲ႔ကို သက္သာသြားသဗ်၊ အဲဒီနည္း ဘယ္ကရလဲ ေျပာစမ္းပါဦး”
“ ရန္ကုန္ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာ ေညာင္ကန္အရွင္ ကၠုႏၵက ဆီက ရတာ၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တပည့္သားေျမးေတြကို “ ဦးဇင္းတို႔ အိပ္ရာထ မ်က္ႏွာအရင္သစ္သလား၊ သြားအရင္ တိုက္သလား” လို႔ ေမးေတာ္မူသတဲ့”
“ အင္းဆက္စမ္းပါဦး”
“ ဒါနဲ႔ ေညာင္ကန္ အရွင္ကၠုႏၵကတို႔က သြားတိုက္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာသစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက “ ဦးဇင္းတို႔ အဲဒါမွားေနတယ္၊ မ်က္ႏွာကို အရင္သစ္ၿပီးမွ တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာမွသြားတိုက္ ပါးလုပ္က်င္းၾက၊ ေန႔တိုင္း သတိရိွရိွနဲ႔ လုပ္သြားရင္ သြားနာ သြားကိုက္ တစ္သက္လုံး မျဖစ္ဘူး” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူသတဲ့”
ဒီနည္းဟာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ နည္းပါ။ နံနက္ အိပ္ရာထမွ ခံတြင္းထဲ သြားဖုံးထဲ၊ မ်က္ႏွာထဲမွာ အပူေတြ ေလွာင္ၿပီး ေအာင္းေနပါတယ္၊ အေပၚက မ်က္ႏွာသစ္၊ ေရစင္ေအးေအးကေလး ဖ်န္းလိုက္တာနဲ႔ အာခံတြင္းထဲက အခိုးေတြ အျပင္ထြက္လာပါတယ္။ “ အေအးရိွ အပူလာ” ဆိုတဲ့ နိယာမသေဘာပါ။
သြားဖုံးထဲ၊ သြားထဲ၊ ခံတြင္းထဲက အပူအပုပ္ေတြ မရိွေတာ့၊ သြားနာတယ္ဆိုတာ ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မလဲ၊ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး မႏၱေလး သီေပါေခတ္က နန္းတြင္းအပ်ဳိေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ အတူေနထိုင္တဲ့ ေဒၚရန္( အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ကြယ္လြန္သူ အာဇာနည္ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏ ညီအရင္း) နဲ႔ စကားစပ္မိၾကေတာ့ “ အေမရန္လဲ မ်က္ႏွာကို အရင္ဆုံး သစ္ၿပီးမွ သြားတိုက္တယ္ကြယ့္” လို႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာပါတယ္။ အေမရန္ ဆယ္ႏွစ္သမီး အရြယ္ကတိုင္ က်င့္လာခဲ့တဲ့ အက်င့္တဲ့၊ ယုံပါတယ္၊ အေမရန္ သြားေတြ ခိုင္တုန္း၊ ပဲႀကီးေလွာ္ ၀ါးႏိုင္တုန္း။
မေကြးၿမိဳ႕နယ္၊ တရားသူႀကီး ဦးေက်ာ္လွဆိုတာလဲ ရိွပါတယ္။ သူနဲ႔ စာေရးသူတို႔ ညီရင္း အစ္ကိုလို ခင္မင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ သစ္နည္းေပးေတာ့….
“ င့ါကြာ …လည္ေခ်ာင္း ခဏ ခဏ နာသကြ၊ လွ်ာေတြ ဘာေတြပါ နာတတ္တယ္၊ ငါလဲ မင္းေျပာတဲ့ နည္းအတုိင္း မ်က္ႏွာအရင္သစ္တယ္၊ သုံးရက္ေလာက္ လုပ္ၾကည့္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းနာတာေတြ၊ အာေတြ၊ လွ်ာေတြ နာတာေတြ မေပၚလာေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာလာပါသည္။
ဒါေၾကာင့္ နံနက္ အိပ္ရာထတဲ့အခါ အထူးဂ႐ုစိုက္ဖို႔က ပါးစပ္ထဲ ေရမ၀င္မိဘို႔၊ သြားအရင္ မတိုက္မိဘို႔၊ မ်က္ႏွာ အရင္ဆုံးသစ္ၿပီးလို႔ အတန္ၾကာမွ သြားတိုက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေဆာင္ပုဒ္ကေတာ့ “ မ်က္ႏွာသစ္မႈ သတိျပဳ” ဟူ၍။
၅၃။ ေမးဖ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ၀က္ၿခံေပါက္
“ ဦး၀င္းျမင့္၊ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး ျဖဴျဖဴေလ၊ မေန႔ကမွ ပခုကၠဴက လိုက္လာတာ”
မေကြးေကာလိပ္ စာၾကည့္တိုက္ အ၀င္၀တြင္ သခ်ၤာနည္းျပဆရာ ဦးခ်စ္လြင္က “ ျဖဴျဖဴ” ဟု အမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ ငန္းျဖဴမေလးလို လွေသာ သူ႔ညီမေလးႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ သူ႔ညီမေလး အသက္ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရိွပါဦးမည္။
“ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ သိရတာ ၀မ္းသာပါတယ္၊ ဆရာတို႔ ေမြးခ်င္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရိွတုန္း”
“ ေမြးခ်င္းလား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ပဲ ရိွပါတယ္၊ ညီမေလးက ဆယ္တန္း ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေအာင္တယ္၊ အေဖအေမနဲ႔ မခြဲခ်င္လို႔ ေက်ာင္းေတာင္ ဆက္မတက္ဘဲ အိမ္မွာေနတယ္၊ ခု ကၽြန္ေတာ့္ကို လြမ္းလို႔ လိုက္လာတာ၊ သြားဦးမယ္ဗ်ဳိ႕၊ ညီမေလးေရာက္ခိုက္ ၿမိဳ႕ထဲ လိုက္ျပလိုက္ဦးမယ္ေနာ္”
ဆရာ ဦးခ်စ္လြင္တို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သည္ အသင့္ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ျမင္းလွည္းေပၚသို႔ တက္၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ထြက္သြားသည္။
“ တကယ္ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ႏွမေဟ့” ပထ၀ီဌာနမွ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ေက်ာ္ျမင့္ႀကီးက အနားမွ မွတ္ခ်က္ခ်၏။ ဟုတ္လည္း ဟုတ္သည္။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမသည္ ေက်ာင္း၀န္း်င္ ေစ်းဆိုင္ေတြ တစ္၀ိုက္မွာ ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲမွာ၊ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္မွာ အၿမဲတတြဲတြဲ ေတြ႔ရသည္။
တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ စာေရးသူသည္ မေကြးေကာလိပ္ ေက်ာင္းဖက္သို႔ ထြက္လာခဲ့မိသည္။ လမ္းတြင္ သမိုးသုေတသနအရာရိွေဟာင္း ဦးေအာင္သန္းႏွင့္ ေတြ႔ရာ…
“ စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ၊ ဆရာ ဦးခ်စ္လြင္ ညီမေလး ဒီေန႔မနက္ ဆုံးသြားရွာတယ္”
“ ဗ်ာ၊ ဟုတ္ရဲ႔လား၊ မေန႔ကေတာင္ ျမသလြန္ ဘုရား ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ေတြ႔လိုက္ပါေသး”
“ ဟုတ္ပါတယ္…ျမန္ဆန္လိုက္တာဗ်ာ၊ ေမးခိုင္ပိုး၀င္လို႔ပဲ”
“ ေမးခိုင္ပိုး၀င္ရေအာင္ ဒီေကာင္မေလးဟာ ဘာေရာဂါျဖစ္လို႔လဲ”
“ ေမးဖ်ား ၀က္ျခားေပါက္တာေပါ့၊ အဲဒါ ေညွာ္ေတြမိ၊ မတည့္တာေတြ စားနဲ႔ ေမးႀကီး ေရာင္ကိုင္းလာၿပီး ဒီေန႔မနက္ ေမးထူးေခၚမရ ျဖစ္သြားတာပဲ”
“ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ၊ ေဆးခန္းေကာ မသြားဘူးလား”
“ သြားတာေပါ့၊ ေဆးႏွစ္လုံးေတာင္ ထိုးေသးတာပဲ၊ ေမးဖ်ားေပါက္တဲ့ ၀က္ၿခံဖုဆိုတာ မေပါ့ရဘူးဗ်၊ အဲဒါ ၀က္ၿခံစြယ္ျဖဴလို႔ေခၚတယ္”
“ ေအးဗ်ာ…သူတို႔ကလဲ အဖုေလးဆိုေတာ့ မေလးစားတာ အေရးမထားတာလဲ ျဖစ္မွာေပါ့၊ သြားလိုက္အုံးမယ္ေလ၊လိုတာ ကူညီရတာေပါ့”
စာေရးသူသည္ ဆရာဦးခ်စ္လြင္အိမ္( မေကးေကာလိပ္တြင္ ဆရာမ်ားကို တိုက္အိမ္ကေလးေတြ ၀င္းႏွင့္ၿခံႏွင့္ သီးသန္႔ထားရိွ၏) သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဆရာဦးခ်စ္လြင္၏ ညီမေခ်ာကေလး ျဖဴျဖဴသည္ ခုတင္ထက္တြင္ ပက္လက္ကေလး ။ သူခ်စ္ေသာ အစ္ကို႔ကို ခြဲခြာသြားပါၿပီ။ က်န္ရစ္သူ ဆရာ ဦးခ်စ္လြင္မွာေတာ့ “ ညီမေလးေရ…ညီမေလးေရ၊ အေဖနဲ႔ အေမကို အစ္ကို ဘယ္လို ေျပာရမွာလဲကြယ့္” ႏႈတ္မွ တဖြဖြေျပာလိုက္၊ တက္သြားလိုက္ ေသာကမီး ေတာက္ေလာင္ေနရွာပါသည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဆရာမ်ားကလည္း ဆရာဦးခ်စ္လြင္ ျဖစ္အင္ကို မၾကည့္ရက္ၾက
စာေရးသူလည္း ၾကာၾကာၾကည့္မေနရက္ေတာ့ပါ။ အသုဘအတြက္ စီမံစရာ ကိစၥမ်ားကို စီမံရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစိမ္းတရံၿမိဳရြာလာ၍ ကြယ္လြန္ရေလသူ ျဖဴျဖဴ အသုဘကို စည္စည္ကားကားေလးျဖစ္ေအာင္ နီးစပ္ရာ အေပါင္းအသင္းမ်ားထံ၊ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္ကားရိွသူမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ရပါသည္။ ကုသုိလ္ကံလည္း တစ္မ်ဳိးေကာင္းပါသည္။ ၾကားရသူတိုင္း စုပ္တသပ္သပ္ သနားႏွေျမာမဆုံး။ ေတာင္းဆိုသည့္ အကူအညီကို ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ေပးလာၾကပါသည္။
ယင္းကဲ့သို႔ အကူအညီေပးၾကည့္သည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားထဲတြင္ မေကြး၊ ေရနံေခ်ာင္း ဘတ္စ္လိုင္းေျပးဆြဲေနေသာ ကားပုိင္ရွင္ ဦးဘသိုက္လည္းပါ၀င္ပါသည္။ ျဖဴျဖဴ၏ အသုဘပို႔ကို ဦးဘသိုက္ကားတြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေကာလိပ္မွာ ဆရာဆရာမမ်ား ပါ၀င္ၾကပါသည္။ ကားပိုင္ရွင္ ဦးဘသိုက္က…
“ ရင္နာစရာ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ၊ ဒီလို ေမးဖ်ားေပါက္တဲ့ ၀က္ၿခံကို မေပါ့ရဘူးဗ်၊ အထူးသျဖင့္ ေညွာ္ေရွာင္ရတယ္၊ ဖန္ခါးေစ့ကို ေသြးၿပီး လိမ္းရင္ ေပ်ာက္တာေပါ့ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနရင္းက ေညွာ္မိရင္ ေမးခိုင္ၿပီး သြားေတြ ေစ့သြားႏိုင္တာေပါ့၊ အဲဒီလို အခါမ်ဳိးမွာ ေရနံစိမ္း အေကာင္းဆုံးပဲဗ်”
“ ေရနံစိမ္းဟုတ္လား ဦးဘသိုက္၊ လုပ္စမ္းပါဦး၊ ေမးခိုင္ေရာဂါေနာ္၊ ေရနံစိမ္း ဘာလုပ္ရမွာတုန္း ေျပာစမ္းပါဦး”
“ ဟာ … ေမးခိုင္ေရာဂါလို႔ ေျပာေနၾကတာပါဗ်ာ၊ အမွန္က အနာ ၀င္တာပါ၊ ဒီမွာ ေဆးနည္းေကာင္းရိွတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ေတြ႔၊ အခု လိုပဲ က်ဳပ္လဲ ေမးဖ်ား ၀က္ၿခံေပါက္ဖူးခဲ့တာေပါ့”
“ ဟုတ္ကဲ့ ၊ ေျပာပါဦး”
“ က်ဳပ္တကယ္ေပတာ၊ ကားက တစ္ဖက္ဆိုေတာ့ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ေညွာ္ေတြ မိ႐ုံတင္ မကဘူး၊ ၾကက္သားေၾကာ္ေတြ စားနဲ႔၊ အို …ေမးကေန ပါးႀကီးပါ ေဖာင္းလာတာေပါ့၊ တိုတို ေျပာရင္ အနာ၀င္ပါေလေရာ၊ အနာ၀င္တယ္ဆိုတာက ေမးႀကီးခိုင္ၿပီး သြားေတြ ေစ့သြားတာေပါ့၊ အေမလုပ္သူကလည္း ေျခမကိုင္မိ၊ လက္မကိုင္မိေပါ့၊ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနတုန္း၊ က်ဳပ္တို႔အဖြား သီလရွင္ႀကီး ေရာက္ခ်လာတယ္၊ က်ဳပ္ျဖစ္အင္ျမင္ေတာ့ “ ဟဲ့..ဟဲ့ ၀က္ၿခံစြယ္ျဖဴ ေပါက္တာ မေပ့ါရဘူးဟဲ၊ ခု အနာ၀င္သြားတာ၊ ေရနံယူစမ္း။ ဆားလဲ ယူခဲ့ေပါ့” အေမလဲ ဘြားသီလရွင္ႀကီး ေျပာတာေတြ သြားယူရတာေပါ့၊ ဒါနဲ႔ ဘြားသီလရွင္ႀကီးက ေရနံစိမ္း စားပြဲဇြန္း ႏွစ္ဇြန္းဗ်၊ ဆားက လက္ဖက္ရည္ ဇြန္းကေလး တစ္ဇြန္း၊ ပန္းကန္လုံးထဲထည့္ၿပီး က်ဳပ္ပါးစပ္ကို အတင္း ၿဖဲၿပီး ခုနက ေဖ်ာ္ထားတာေတြ ေလာင္းခ်ေတာ့တာပဲ၊ အိုေလာင္းခ်ၿပီး ေရေႏြးတစ္ခြက္တိုက္ ေစာင္ၿခံဳထားခဲ့တယ္၊ ထြက္လာလိုက္တဲ့ ေခၽြးေတြဗ်ာ၊ ေရခ်ဳိးထားသလား မွတ္ရတယ္၊ က်ဳပ္လဲ အဲဒီေတာ့မွ အေကာင္းပကတိ ျဖစ္သြားတယ္၊ အမွန္ကေတာ့ ေမးခိုင္တာဟာ အနာ၀င္တာပါဗ်ာ၊ အနာ၀င္လာၿပီလားဆိုမွျဖင့္ အသက္အရြယ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေရနံစိမ္းဆား အေကာင္းဆုံးပဲ”
ဦးဘသိုက္က အားပါးတရ ေျပာပါသည္။ မည္သူ အနာ၀င္၍ ထိုေဆးနည္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္း သက္ေသသကၠာယျဖင့္ ေျပာျပပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူလည္း စာေရးသူတို႔ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာ ေဆးအေက်ာ္အေမာ္ျဖစ္ေသာ အသက္ ၇၈ ႏွစ္ သမားေတာ္ႀကီးကို ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့…
“ ေအး ေမးခိုင္ပိုးေတြ ဘာေတြ ငါမသိဘူး၊ ေမးဖ်ားေပါက္တဲ့ ၀က္ၿခံဟာ လူေသႏိုင္တယ္ကြ၊ ေမးဖ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ၀က္ၿခံေပါက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ မရိွရာတဲ့-မွတ္ထား၊ မင္းတို႔ ေခတ္ပညာတတ္ေတြ ေျပာရတာ လက္၀င္သကြာ ၊ အဲ …ေမးခိုင္တယ္၊ ေမးထူး ေခၚမရ ျဖစ္သြားတာဟာ ေညႇာ္မိၿပီး အနာ၀င္တာကြ အနာ၀င္တာကို အိမ္သုတ္တဲ့ ေရနံစိမ္းနဲ႔ဆား အေကာင္းဆုံးပဲ” ဟု မိန္႔၏။
ထို႔ေၾကာင့္ အနာျဖစ္လွ်င္ ဂ႐ုစိုက္ပါ၊ အထူးသျဖင့္ ေမးဖ်ား အနာေပါက္လွ်င္ ပို၍ ဂ႐ုစိုက္ပါ၊ အကယ္၍ အေညႇာ္မိၿပီး အနာ၀င္ေသာ္ ေရနံစိမ္းနဲ႔ဆား အသက္ အရြယ္အလိုက္ တိုက္ပါ၊ ေမးခိုင္းပိုး၀င္ ပါၿပီ၊ လက္လႊတ္ရေတာ့မည္ ဟု ဆိုေသာ လူနာမ်ားကို ထိုေဆးၿမီးတိုျဖင့္ အသက္ကယ္ဖူးေၾကာင္း မ်ားပါၿပီ။ ျမန္မာတို႔၏ ပင္ကုိယ္စိတ္ရင္း ေစတနာ ေကာင္းမ်ားကို မိမိတို႔အိမ္တြင္ ဟင္းလ်ာေကာင္းေလးမ်ားရက ဟင္းခြက္ကမ္းဘိသကဲ့သို႔ ေဆးၿမီးတိုေကာင္းကေလးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အမ်ားသိေအာင္ ကမ္းလိုက္ရပါသတည္း။
သတၱ၀ါမ်ား က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
၅၄။ ဆီးေရာဂါေဘး ကင္းေ၀းေရး
မိန္းမမွာ “မီး” ၊ ေယာက်္ားမွာ “ ဆီး ” ဆိုဘဲသကဲ့သို႔ ေယာက်္ားေတြ အေရးႀကီးဆုံး ဆီးပါ၊ ဆီးကို ဂ႐ုစိုက္ရပါမည္။ ဆီးေရာဂါေၾကာင့္ ဆီးက်ဥ္၊ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးေတာင့္၊ ဆီးမေျဖာင့္၊ ဆီးနီ၊ ဆီး၀ါ၊ ဆီးနည္း၊ ဆီးခိုးမႈတ္၍ မ်က္စိမႈန္ျခင္း၊ ခါးေတာင့္ျခင္း ျဖစ္လာသည္။ အမ်ဳိးသားမ်ား က်န္းမာေစရန္ အတြက္ ဆီးကို အဓိက ထားရာသည္။
ဆီးေကာင္းေနမည္ ဆိုပါက မ်က္စိၾကည္လင္ျခင္း၊ အသားအေရ စိုေျပျခင္း၊ အေညာင္းအကိုက္ ၊ ဒူလာပါဒရက္ ေ၀ဒနာေတြ ကင္းေ၀းႏိုင္သည္။
ဆီးေရာဂါ မျဖစ္ေစေရးႏွင့္ ဆီးေရာဂါ ရေနသူမ်ားကို စာေရးသူ နည္းေကာင္းတစ္ခု ေပးခ်င္၏။ ထုိနည္းေကာင္းကို ဦးေလး မဂၤလာ ဦးေအာင္ျမင့္ထံမွ ရ၏။ သူေျပာတက “ က်ဳပ္ ဟိုတုန္းက သြားေလရာ ဆီးေဆးပုလင္း ကေလး ေဆာင္သြားရတယ္၊ ဆီးက မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ေအာင္ ေအာင့္တာကိုး၊ ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနဲ႔ စကားစပ္မိၾကေတာ့ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက ေပးတဲ့ နည္းပဲဗ်၊ အဲဒီနည္းက ေရခ်ဳိးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဆီးမသြားမိေအာင္ သတိထားဖို႔ပဲ၊ ဆီးကို ေအာင့္ထားရမယ္၊ ေအာင့္ထားလို႔ မရဘူးဆိုရင္လည္း ေရမခ်ဳိးနဲ႔ဦး၊ ေရ၀၀တစ္ခြက္ ထေသာက္လိုက္ဦး၊ ေသာက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ခ်က္ခ်င္းေရ မခ်ဳိးနဲ႔ဦး၊ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေနဦး၊ ဆီးအိမ္ထဲ ေရ ေရာက္ပါေစဦး၊ဒီေတာ့မွ ေရခ်ဳိးဗ်၊ အဲဒီလိုက်င့္သုံးသြားမယ္ဆိုရင္ ဆီးေရာဂါ လုံး၀ ကင္းစင္သြားမယ္ က်ဳပ္တို႔ မိဘမ်ား ေရွးလူႀကီးမ်ား “ ဟဲ့ ..ေရခ်ဳိးမလို႔လား၊ ေရခ်ဳိးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေရ၀၀ေသာက္ခ်ဳိးဟဲ့” ဆုံးမေလ့ရိွတယ္၊ ေရ၀၀ေသာက္ခ်ဳိးဆိုတာ အလကား ေျပာတာမွ မဟုတ္ဘဲဗ်၊ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာတာပဲဟာ၊ ကဲဗ်ာ၊ ဆီးအိမ္ထဲမွာ ေရမရိွဘူး၊ ေရေလာင္းခ်ဳိးလိုက္ေတာ့ အေအးနဲ႔ အေပၚက ေလာင္းေတာ့ အပူက ငုပ္လွ်ဳိးဆင္းသြားတာဗ်၊ ဆီးအိမ္ထဲမွာ ဆီးနည္းေနေတာ့ ေရနည္းနည္းကေလးသာရိွတဲ့ ဒယ္အိုးကင္းကို မီးၿမိႇဳက္သလိုေပါ့၊ အိုးကင္းကပ္ ဂ်ဳိးျဖစ္ကုန္ေတာေပါ့၊ အဲဒီ ဂ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ဆီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မေျဖာင့္တာေတြ ဆီးေတာင့္တာေတြ ဆီးပူေညာင္းက်တာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ ေရခ်ဳိးေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေရ၀၀ေသာက္ခ်ဳိးေပါ့၊ ဆီးမသြားမိေအာင္ သတိထားပါ၊ က်ဳပ္ေတာ့ အဲဒီနည္းအတိုင္း က်င့္သုံးလာခဲ့တာ သြားေလရာ ေဆာင္ရတဲ့ ဆီးေဆးပုလင္း လက္လႊတ္ရတဲ့အထိ ဆီးေရာဂါ ကင္းေ၀းသြားတယ္” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
“မိန္းမေတြ မီးယပ္ ဓမၼတာ မထိန္ဖို႔ သတိထားရသလို၊ ေယာက်္ားေတြမွာလည္း ဆီးမက်င္၊ ဆီးမေျဖာင့္၊ ဆီးေရာဂါမရဘို႔ အေရးႀကီးသကိုး၊ ဒါေၾကာင့္ ဆီးေရာဂါရေနသူေတြ ဆီးေရာဂါေနသူေတြ ဆီးေရာဂါ မျဖစ္ေရး ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အဲဒီနည္းအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ ဆီးေရာဂါေဘးမွ ကင္းေ၀ေစမယ့္ေပါ့ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ ဆီးေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြ အပူအစပ္ အစားအေသာက္ကိုလည္း သတိထားဆင္ျခင္ရမယ္ေနာ္”
ထိုကဲ့သို႔ မဂၤလာ ဦေအာင့္ျမင့္က မိန္႔၏။ ထို႔ေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ေျပာၾကားပါသည္။ အက်ဳိးထူး ခံစားၾကရပါသည္။ ဆီးေရာဂါ ျဖစ္ေနသူတို႔ ခ်မ္းသာမႈ ရၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားခ်မ္းသာမႈ ရၾကေစရန္ တင္ျပလိုက္ရပါသတည္း။
ဆီးေရာဂါေဘး ကင္းေ၀းၾကပါေစ။
အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းေရာဂါကင္း စာအုပ္ကို ဘေလာ့တင္ခြင့္ျပဳေသာ ဆရာႀကီး မေကြး၀င္းျမင့္ အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။
သတ္ပုံအမွားမ်ားပါရင္ သီးခံေတာ္မူၾကပါမိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား...။ က်မ္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ..။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၀၉ ခု၊ေအာက္တိုဘာလ(၂)ရက္၊ည(၁၀)နာရီ ကူးေရးတင္ပါသည္။
1 comments:
ေရာက္ပါတယ္..ေနာ္
ေကာင္းလိုက္တာ
အခုလိုထူးထူးဆန္းဆန္း
ကုနည္းေတြသိရတယ္မွတ္သားထားပါတယ္
ဦးေရ..ေက်းဇူးပါပဲေနာ္
Post a Comment