ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)ရက္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ေမြးေန႕ပါ...။
လြပ္လပ္ေရး၏ဖခင္ႀကီးအား ဤတရားေတာ္ျဖင့္ အမွတ္တရဂုဏ္ျပဳနာၾကားပူေဇာ္လိုက္ရပါသည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
လူ.အသိ လူ.ဘ၀
"ဒီကေန. ၀ါတြင္းကာလ ထူးၿမတ္တဲ့ေန.ကေလးမွာ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီး ေဟာေဖာ္
ညႊန္ၿပေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ၿမတ္ေဒသနာေတာ္ေတြကို နားကတရားနာ၊ ခႏၶာကိုယ္ကို
ဥာဏ္လွည့္ၿပီးေတာ့ သုံးသပ္တယ္မယ္၊ ဆင္ၿခင္တတ္မယ္၊ ပြားမ်ားတတ္မယ္၊ ႏွလုံးသြင္းတတ္
မယ္ ဆိုလို.ရွိရင္ ေဟာဒီတရားနာ ပရိသတ္အေပါင္း ဒကာ၊ဒကာမမ်ားရဲ. စိတ္အစဥ္ထဲမွာ အကုသိုလ္ ေတြ တဒဂၤၿငိမ္းၿပီးေတာ့ ကုသို္လ္ဓမၼေတြ စြမ္းအားေတြကို မရႏုိင္ဘူးလား"
(ရႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)
"ရႏိုင္ပါတယ္။တရားအသိကို ႏွလုံးသားထဲမွာ ဥာဏ္ႏွင့္ၾကည့္ရင္ ၿမင္ႏိုင္ပါတယ္။ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဘုန္းၾကီးတို.ပရိသတ္ေတြ ဘုရားရွင္ရဲ. အဆုံးအမေတြဟာ အၿပင္ေလာကကို ၾကည့္ေဟာတာလား၊ ခႏၶာၾကည့္ေဟာတာလား"
(ခႏၶာၾကည့္ေဟာတာပါဘုရား)
"အၿပင္အာရုံကို ေဟာတာလား၊ ခႏၶာၿဖစ္စဥ္ကို ေဟာတာလား"
(ခႏၶာၿဖစ္စဥ္ကိုေဟာတာပါဘုရား)
"ေဟာဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးရဲ. ၿဖစ္စဥ္ကို ေဟာေဖာ္ညႊန္ၿပတဲ့အခါမွာ ဦးစြာပထမ ဒကာ၊ဒကာမတို.သည္ ဒီကေန. တၿခားမွာ ေတြ.တာလား၊ သာသနာတြင္းမွာ ေတြ.တာလား။"
(သာသနာတြင္းမွာ ေတြ.တာပါဘုရား)
"ေၾသာ္ ...သာသနာတြင္းမွာလူ.ဘ၀ၾကီးရလာခဲ့တာေပါ့ေနာ္"
(တင္ပါဘုရား)
"ဘာရေနပါလိမ့္"
(လူ.ဘ၀ရေနပါတယ္ဘုရား)
လူ.ဘ၀ရဖို.ဆိုတာ လြယ္သလား၊ ခက္သလား
(ခက္ပါတယ္ဘုရား)
ဒီလိုဆိုရင္ ပခုံးႏွစ္ဖက္ၾကားက ေခါင္းပါတိုင္းေကာ လူလို.ေၿပာလို.ရပါ့မလား
(မရပါဘုရား)
"လူ.အသိတရားေတြ ရရွိထားမွ လူလို. ေခၚတယ္။ ဘုုရားရွင္ကေတာ့ ကုသိုလ္တရားနဲ. အကုသိုလ္တရားေတြကို ခြဲၿခားသိတတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကိုမွ လူလို.ေခၚပါတယ္တဲ့ေနာ္။လူဆိုတာဘာကို ခြဲၿခားသိတတ္တယ္"
(ကုသိုလ္နဲ. အကုသိုလ္ကိုပါဘုရား)
"ဟုတ္တယ္၊ ခြဲၿခားသိတယ္ေနာ္။ေအး.........အကုသိုလ္မွန္သမွ်ေတြကို က်ဴးလြန္မိလို.ရွိရင္
ဒီပစၥဳပၸန္ဘ၀ေရာ တစ္သံသရာလုံးေရာ ဆင္းရဲရမွာလား၊ ခ်မ္းသာမွာလား"
(ဆင္းရဲမွာပါဘုရား)
"ဆင္းရဲတယ္ဆိုကတည္းက ေကာင္းတဲ့အာရုံလား၊ မေကာင္းတဲ့အာရုံလား"
(မေကာင္းတဲ့အာရုံပါဘုရား)
"ဒီမေကာင္းတဲ့အာရုံဆိုေတာ့ စင္ၾကယ္တယ္လိုေၿပာတာလား။မည္းညစ္တယ္လို. ေၿပာတာလား"
(မည္းညစ္တယ္လိုေၿပာတာပါဘုရား)
"အဲဒီ မည္းညစ္တဲ့စိတ္ တစ္နည္းအာၿဖင့္ မည္းညစ္တဲ့နာမ္တရားေတြနဲ. ေနသြားတဲ့ပုဂိၢဳလ္မ်ား
ရဲ. သြားရာလမ္းခရီးသည္ကား ေကာင္းတဲ့လမ္းလား၊ မေကာင္းတဲ့ လမ္းလား"
(မေကာင္းတဲ့လမ္းပါဘုရား)
ႏွစ္သြယ္ လမ္းမ
"လူပင္ၿဖစ္ၿငားေသာလည္း လူ.အသိမရွိခဲ့ၿခင္းေၾကာင့္ ဒီပုဂိၢဳလ္ရဲ.လူ.ဘ၀ရၿပီးေတာ့ ေနခဲ့ရၿခင္းသည္
ၿမတ္မွာလား၊ ရႈံးမွာလား"
(ရႈံးမွာပါဘုရား)
"ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးတို.ရဲ.ဘ၀၊ ဒကာ ဒကာမမ်ားရဲ.ဘ၀ကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးက
ရုပ္လုံးေဖာ္ၿပတဲ့အေနနဲ. ကံႏွစ္ခုကို ေဟာတယ္ေနာ္"
(တင္ပါဘုရား)
"ဘာနွစ္ခုကို ေဟာပါလိမ့္"
(ကံႏွစ္ခုပါဘုရား)
"ကုသိုလ္ကံရယ္၊ အကုသိုလ္ကံရယ္ လို.မွတ္လိုက္ပါ ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဒီကုသုိလ္ကံနဲ. အကုသိုလ္ကံ ႏွစ္ခုတို.ရဲ. စြမ္းအားတို.ေၾကာင့္ လူေတြဟာ သုဂတိဘ၀နဲ.
ဒုဂၢတိိဘ၀ဆိုၿပီးေတာ့ မလည္ေနရဘူးလား"
(လည္ေနရပါတယ္ဘုရား)
"အကုသိုလ္ကံ က်ဴးလြန္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြက ဒုဂၢတိဘ၀ေတြနဲ. လည္ေနရသလို ကုသိုလ္ကံ
စြမ္းအားေတြၿဖည့္ၿပီး လူ.အသိရွိရွိနဲ. ေနထိုင္ၿပီးေတာ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္စြမ္းအားေတြၾကိဳးစား
ၿပီး ေနထိုင္ရင္ေတာ့သုဂတိကေန မဂ္ဖို္လ္ကိုမရႏိုင္ဘူးလား"
(ရႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)
"ဘုရားရွင္က လမ္းႏွစ္လမ္းကို ေဖာ္ၿပတယ္ေနာ္။အို နာ ေသ ထပ္တဲ့လမ္းရယ္၊ အို နာ ေသလြတ္တဲ့လမ္းရယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ၾကိဳက္ရာေရြးခ်ယ္ လမ္းႏွစ္သြယ္ကို ညႊန္ၿပခဲ့တယ္"
(တင္ပါဘုရား)
"လမ္းကဘယ္ႏွစ္လမ္းပါလိမ့္"
(ႏွစ္လမ္းပါဘုရား)
"ဘာပါလိမ့္မလဲဆိုရင္ အို နာ ေသထပ္တဲ့လမ္းနဲ. အိုနာေသလြတ္တဲ့လမ္း ဟုတ္ၿပီလား"
(တင္ပါ့)
၀တ္ရည္စားသုံး ပ်ားပိတုန္း
"ဒီေတာ့ လူစင္စစ္ၿဖစ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ဗုဒၶရဲ. အဆုံးအမ တရားေတာ္ၿမတ္ေတြကို ႏွလုံးသား
ရင္ခြင္ထဲမွာ ထိန္းသိမ္းၿပီး လိုက္နာက်င့္သုံးရမွာလား။ တၿခားလုပ္ရမွာလား"
(လိုက္နာက်င့္သုံးရမွာပါဘုရား)
"လိုက္နာက်င့္သုံးတယ္ဆိုတာက လူစင္စစ္တို.သည္ မိမိတို. ေနထိုင္ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ေကာင္းတဲ့ ကာယကံမႈေတြ၊ ေကာင္းတဲ့ ၀စီကံမႈေတြ၊ ေကာင္းတဲ့ မေနာကံမႈေတြကို ၿပဳမႈၿပီး ေနထိုင္သြားတတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ားဟာ ဒီလူ.အသိေလးရွိေနၿခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶ
ရဲ.အဆုံးအမအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံးသူေတြလို. မဆိုရဘူးလား"
(ဆိုရပါတယ္ဘုရား)
"ဒီလို လိုက္နာ က်င့္သုံးဖို.အတြက္ ဆရာသမားဆိုတဲ့ အမွီေကာင္းရွိဖို. လိုတယ္ေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"သစ္ပင္တစ္ပင္ေကာင္းရင္ ဘာၿဖစ္တာတဲ့လဲ"
(ငွက္တစ္ေသာင္းနားပါတယ္ဘုရား)
"ေလာကမွာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးတည္းဟူေသာ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ခိုလွုံခြင့္ရၾက
တဲ့ ဘုန္းၾကီးတို.ေရာ၊ ဒကာ ဒကာမတို.ေရာ အာလုံးတို.သည္ ငွက္ေပါင္းေၿမာက္ၿမားစြာနဲ.
မတူဘူးလား"
(တူပါတယ္ဘုရား)
"ဘုရားရွင္သာသနာ အရိပ္အာ၀ါသမွာ ခိုလႈံေနၾကတဲ့ ဘုန္းၾကီးတို. ဒကာ၊ဒကာမတို.ရဲ.စိတ္
အစဥ္တို.ဟာ ဘုရားရွင္ရဲ. ေဟာေဖာ္ညႊန္ၿပခဲ့တဲ့ ဓမၼစြမ္းအားေလးေတြကိုနားေထာင္ၿပီး သိခြင့္ရလာၿပီ ဆိုကတည္းကိုက ဒီတရား အသိေလးေတြဟာ ဆင္းရဲေစသလားတည္း၊ ခ်မ္းသာေစသလား"
(ခ်မ္းသာေစပါတယ္ဘုရား)
"ဒီခ်မ္းသာေစတတ္တဲ့ တရားအသိေလးေတြကို ခဏႏွလုံးသြင္းရမွာလား၊ အၿမဲတမ္းလား"
(အၿမဲတမ္းပါဘုရား)
"ဒီဘုရားရွင္ရဲ. ဓမၼစြမ္းအားေတြဟာ ႏွလုံးသြင္းတတ္တဲ့သူေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းခြင့္မရေနဘူးလား"
(ရပါတယ္ဘုရား)
"ႏွလုံးသြင္းသူေတြ၊ လိုက္နာသူေတြ အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါတယ္ ဟုတ္လား။ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
လုိလားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြအတြက္ တကယ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းပါတယ္။ၿငိမ္းခ်မ္းခြင့္ ေတြရေနတယ္။ဘယ္အသိနဲ. ေနလုိ.လဲဆိုရင္...."
(တရားအသိနဲ.ပါဘုရား)
"ေၾသာ္.......သံဃာေတာ္ အရွင္ေကာင္း၊ အရွင္ၿမတ္ေတြက တရားစြမ္းအားေတြကို ရင္၀ယ္ပိုက္သယ္ေဆာင္လာၿပီးေတာ့ အဲဒီဓမၼစြမ္းအားေတြကို ေ၀ငွေပးမေနၾကဘူးလား"
(ေပးေနပါတယ္ဘုရား)
"တစ္နည္းအားၿဖင့္ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီး တစ္ခုနဲ. တူပါတယ္။ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးနဲ.တူတဲ့ သာသနာ
ေတာ္ၿမတ္ၾကီးမွာ ဓမၼတည္း ဟူေသာ ပန္း၀တ္ရည္ေလးေတြကို ေသာက္သုံးဖို. စားသုံးဖုိ.
ေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ ပ်ားပိတုန္း လိပ္ၿပာေလးေတြဟာ မေအးခ်မ္းရဘူးလား။"
(ေအးခ်မ္းပါတယ္ ဘုရား)
"ဘုရားရွင္ရဲ. သာသနာေတာ္ၿမတ္ၾကီးမွာ ဒီဘုရားရွင္ရဲ. အဆုံးအမ တရားေတာ္ေတြကုိ
သံဃာေတာ္အရွင္ေကာင္း၊ အရွင္ၿမတ္ေတြက ဓမၼ၀တ္ရည္ေတြ ထုတ္ေတာ့ ဒကာ၊ဒကာမ
ေတြ ေသာက္သုံးခြင့္မရဘူးလား။"
(ရပါတယ္ဘုရား)
"ေသာက္သုံးခြင့္ရတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြကိုခ်မ္းသာေစတာလား၊ ဆင္းရဲေစတာလား။"
(ခ်မ္းသာေစပါတယ္ ဘုရား)
"ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ အလိုလိုၿဖစ္လာတာလား၊ ခံယူက်င့္သုံးလို.လား။"
(ခံယူက်င့္သုံးလို.ပါ ဘုရား)
ေက်းဇူးမ်ားထုံ သံဃာ့ဂုဏ္
"အဲသလို ခံယူက်င့္သုံးတတ္လာၿပီဆိုရင္ ကံနဲ. အက်ဳိးေပးကို သိတဲ့စိတ္ကေန တစ္ဆင့္တက္ၿပီးေတာ့ ဥာဏ္နဲ. အက်ဳိးေပးကိုသိလာတယ္။သစာတရားေလးေတြကို နားေထာင္တက္လာတယ္။သီလက်င့္စဥ္ ကေန သမာဓိက်င့္စဥ္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သုံးတတ္
လာတယ္။အဲဒီက တစ္ဆင့္ ပညာဆိုတဲ့ က်င့္စဥ္ေတြကို က်င့္သုံးလို. ေသာတာပန္ေတြၿဖစ္ၾက
သကဒါဂါမ္ ေတြၿဖစ္ၾက၊ အနာဂါမ္ေတြၿဖစ္ၾက၊ ရဟႏၲာေတြၿဖစ္ၾကတာဟာ ေဟာဒီဘုရားရွင္သာသနာမွာ တရားတည္းဟူေသာ ၀တ္ရည္ေတြ ေသာက္သုံးခြင့္ရတာ သံဃာေတြ တည္ရွိေနေသးလို. မဟုတ္ဘူးလား"
(မွန္ပါဘုရား)
"ကဲ..ဒီေတာ့ ဒီေန.ဘုန္းၾကိးတုိ. ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား အက်ဳိးအလို.ငွာ ေလာကမွာ ဘုရားရတနာ၊
တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာေတြ ေပၚေပါက္လာေနတာ မဟုတ္ဘူးလား
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဒီထက္မက လိုရင္းေၿပာရရင္ ဘုန္းၾကိးတို. ေယာဂီသူေတာ္ေကာင္းမ်ား တရားရဖို.အတြက္
သံဃာတာ္ေတြ တည္ရွိေနေသးတာ ဟုတ္လား။ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ မ်ားမ်ားၿပဳလုပ္ဖို.အ
တြက္၊ တရားထူးတရားၿမတ္ရဖို.အတြက္ ေဟာေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရွိေနလို.
ဘုန္းၾကီးတို. ပရိသတ္မ်ား သႏၲာန္မွာ သဒၶါတရာေတြ ဟာအၿမဲမၿပတ္ တိုးတက္ခြင့္ မရေနဘူးလား"
(ရေနပါတယ္ဘုရား)
"အဲဒါဟာ ကုသိုလ္မ်ဳိးေစ့ကို စိုက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ အႏုတၱရံ၊ပုညေခတံၱေလာက ႆတဲ့။ဒါနမ်ဳိးေစ့၊
သီလမ်ဳိးေစ့၊ဘာ၀နာ မ်ဳိးေစ့တို.ကို စိုက္ပ်ဳိးရန္ လယ္ယာေၿမ ေကာင္းသဖြယ္ သံဃာေတာ္မ်ား
တည္တံ့ေနတာ ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့)
"ဒီေတာ့ ဒီရတနာၿမတ္သုံးပါး တည္ရွိေနလို.လူေတြ နတ္ေတြဟာ ကုသို္လ္ေတြတိုးတက္ခြင့္ရေနတာ။ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္္စံ၀င္သြားၿပီးေနာက္ သံဃာေတာ္ေတြသာ မရွိဘူးဆိုရင္ ဒီဘုရားရတနာနဲ. တရားရတနာဟာ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဒီေတာ့ ဒီသံဃာေတာ္ေတြရွိေနလုိ. ဘုရားနဲ.တရားကိုသိခြင့္ရတာပါ"
(တင္ပါ့)
"ဘုရားရွင္အေၾကာင္းကို သိခြင့္ရတယ္။တရားအေၾကာင္းကိုလည္းသိခြင့္ရတယ္။သံဃာအေၾကာင္းကိုလည္း သိခြင့္ရတာဟာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြ ရွိေနလို. ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့)
"ဒီေတာ့ အဲဒီသံဃာေတာ္ အရွင္ေကာင္း အရွင္ၿမတ္မ်ားသည္ သာသနာ အတြက္ ေက်းဇူးမ်ားအေၾကာင္းကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ အမိန္.ရွိထားတယ္ေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"သံဃာေတာ္မ်ားတည္တံ့ေနၿခင္းေၾကာင့္ ဘုန္းၾကိးတို. ဒကာ၊ဒကာမမ်ား ေက်းဇူးမ်ားၿပား
လြန္းတာ ဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးက သာသနာမွာ ဘယ္သူ.ကို
ညႊန္းတာတဲ့လဲ ပရိသတ္"
(သံဃာကိုပါဘုရား)
"သံဃာကိုညႊန္းတယ္ ဟုတ္လား။ေအး မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီကိုလည္း ငါဘုရား တစ္ပါးတည္းကို အာရုံၿပဳၿပီး မလွဴနဲ.။သံဃာကို လွဴပါလို.အမိန္.မရွိဘူးလား။"
(ရွိပါတယ္ဘုရား)
"သံဃာကိုအာရုံၿပဳၿပီး လွဴရၿခင္းဟာ ငါဘုရားကို လွဴဒါန္းရာေရာက္ပါတယ္လို. မေဟာဘူးလား"
(ေဟာပါတယ္ဘုရား)
"ပုဂိၢဳလ္္ကိုမလွဴပါနဲ.။သံဃာကိုသာ လွဴပါလို.မိန္.တယ္။ဘာၿဖစ္လို.လဲေမးေတာ့ သံဃာဟာ
သာသနာအတြက္ ေက်းဇူးမ်ားလြန္းလို ဟုတ္ကဲ့လား"
(တင္ပါ့)
"သံဃာေတာ္သာလွ်င္ သာသနာေတာ္ၿမတ္ကို တည္တံ့ေအာင္ ထမ္းပိုးရြက္ေဆာင္ ႏိုင္တယ္။ဒီသံဃာဟာ သာသနာမွာ ပရိယတၱိသာသနာကိုထမ္းပိုးရြက္ေဆာ္ႏိုင္တယ္။ ပဋိပတၱိသာသနာေတာ္ၿမတ္ကို လည္းထမ္းပိုးရြက္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ေနာ္"
(တင္ပါ့)
"သံဃာေတာ္ေတြသာ မရွိဘူးဆိုရင္ ဒီပရိယတ္ ပဋိပတ္ဘာၿဖစ္ၿပီတဲ့လဲ"
(ကြယ္မွာပါဘုရား)
"ကြယ္ၿပီဟုတ္လား။အဲသလို ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္ ကြယ္တာနဲ. ပဋိေ၀ဒ သာသနာလည္း
ကြယ္မွာေပါ့ ဟုတ္လား။သာသနာကြယ္တာနဲ. ေလာကၾကီး ေမွာင္အတိ ၿဖစ္သြားၿပီေနာ္"
(တင္ပါ့)
"ေၾကာက္စရာ မေကာင္းဘူးလား"
(ေကာင္းပါတယ္ဘုရား)
ေလးသြယ္ေယာဂီ အလီလီ
"ဒါေၾကာင့္ သာသာနာဆိုတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ. အဆုံးအမ တည္တံ့ရၿခင္းအေၾကာင္းရင္းကို သိေစလို
လို.ေၿပာလိုတာပဲၿဖစ္တယ္။ကဲ...ဘုန္းၾကီးတို.ေဟာလိုက္တဲ့တရားေလး ၿပန္ဆက္ၾကပါစို.။ကဲ ဒီရခဲလွတဲ့ သာသနာတြင္းမွာ သာသနာတြင္းကုသိုလ္ၿဖစ္တဲ့ ၀ိပသာနာကုသိုလ္ေကာင္းမႈကိုမွမယူတတ္ၾကဘူး၊ မယူႏို္င္ၾကဘူးဆိုရင္ မဆုံးရႈံးရဘူးလား"
(ဆုံးရႈံးပါတယ္ဘုရား)
"သာသနာတြင္းကာလမွာ လူလာၿဖစ္ ပါလ်က္ကယ္နဲ. သာသနာတြင္းကုသိုလ္ရွိေနပါလ်က္နဲ.
မရယူတတ္ဘူးဆိုရင္ သာသနာနဲ. ေတြ.ပင္ေတြ.ၿငားေသာ္လည္း လြဲမေနဘူးလား"
(လြဲေနပါ့့တယ္ဘုရား)
"ဒါေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈဆိုတာ လူတိုင္း လူတိုင္း မရယူႏိုင္ပါဘူး"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ကုသိုလ္ရွိသူမွ ကုသိုလ္ကိုယူႏိုင္ပါတယ္။ဘာရွိသူမွ ဘာကို ယူႏိုင္တယ္"
(ကုသိုလ္ရွိသူပါဘုရား)
"ကုသိုလ္ရွိသူ၊ ကုသိုလ္ယူႏိုင္တယ္ ဟုတ္လား။ကုသိုလ္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မွေနာ္။ ၀ိေသသပုဒ္ ပါပါတယ္။
ကုသိုလ္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ားဟာ ကုသိုလ္ကိုယူႏိုင္တယ္။ကုသိုလ္မရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ကုသိုလ္ကို မယူႏိုင္ဘူး
ေနာ္။ဒီေတာ့ ဘုန္းၾကီးတို.ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿပန္ၿပီးသတိထားမိလို.ရွိရင္ ငါ
ကုသိုလ္ရွိသလား၊မရွိဘူးလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ် ဟုတ္ၿပီလား။ဘယ္လို
ခ်မလဲဆိုရင္ ကုသိုလ္ရွိတယ္လို. ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ေပးရမယ္ ဟုတ္ၿပီလား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဘာရွိတပုဂိၢဳလ္ပါလိမ့္"
(ကုသိုလ္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ပါဘုရား)
"ဘုန္းၾကီးတို. ခဏခဏေၿပာခဲ့ပါတယ္။ဒီသာသနာတြင္း ကုသိုလ္ၿဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ေလးမ်ုဳိးရွိတယ္လို. ေၿပာခဲ့တယ္။ တရားရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟာ တရားမွတ္ေနတယ္လို.ဆိုရင္ နံပါတ္တစ္က အခ်ဳိ.ဟာ မွတ္ေတာ့ မွတ္
ေနပါရဲ.။ 'ဆုတ္ယုတ္မႈေတြနဲ. တရားရႈမွတ္ေနလို. ဆုတ္ယုတ္မႈတုိ.ၿဖင့္ တရားရႈမွတ္ေနတဲ့
ေယာဂီ'လို. ေခၚရတယ္။
ဒုတိယလူက တည္တံ့ရုံမွ်ၿဖင့္ တရားရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီတဲ့။
တရားကေတာ့ မွတ္ေနတာပဲေနာ္ မတူၾကဘူး။ နံပါတ္သုံး ပုဂိၢဳလ္က်ေတာ့ အထူးအားၿဖင့္ၾကိဳး
စားရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီလို. ဆိုတယ္ေနာ္။
နံပါတ္ေလးက ဥာဏ္ခ်င့္ယွဥ္ၿပီးေတာ့ အားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဆိုၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္က ေယာဂီ
ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိၿပပါလိမ့္"
(ေလးမ်ဳိးပါဘုရား)
"နံပါတ္တစ္ေယာဂီကို ၾကည့္ၾကပါစို.။ဘာေယာဂီတဲ့လဲ"
(နံပါတ္တစ္ေယာဂီပါဘုရား)
"နံပါတ္တစ္ေယာဂီက ဘယ္လို ေယာဂီတဲ့လဲ။ဒကာ၊ဒကာမေတြဆုတ္ယုတ္မႈေတြနဲ. တရားရႈမွတ္
ေနတဲ့ ေယာဂီတဲ့ဟုတ္လား။"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး မိမိကိုယ္ကိုေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ႏိုင္ေအာင္လို. ေသခ်ာ ႏွလုံးသြင္းေပးပါ
ဟုတ္ၿပီလား။ဒီပထမ ေယာဂီဟာ တရားေတာ့ထိုင္ေနတယ္ေနာ္။ တရားမမွတ္တာ မဟုတ္ဘူး။
မွတ္ေတာ့ မွတ္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ.အတြက္ ဘာမွတိုးတက္မလာဘူး။ ထိုင္ေတာ့ ထိုင္ေနတာ
ပဲ။ ေဒါင္ေဒါင္ေခါက္ရင္ တာ၀န္ေက်ရုံ ၀တ္ေက်တန္းေက်ပဲ ေနထိုင္တယ္။ ရက္ေတြ.၊လေတြ.
ေစ့ေရာက္ဖို.ပဲ သူ.အတြက္ရွိေနတယ္။ငါ ထူးၿခားတဲ့ စြမ္းအားေတြရေအာင္ အားထုတ္မယ္ဆို
တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြမရွိဘူး။သူမ်ားထိုင္လို. ထိုင္ေနရတာပဲ။သူမ်ားထရင္ ထသြားတာပဲ။ဟုတ္ကဲ့
လား။ အဲသလို ထိုင္ေနတဲ့ ပုဂမ်ားဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈေတြနဲ. တရားမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီေတြေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ဘာနဲ.မွတ္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္တဲ့လဲ။"
(ဆုတ္ယုတ္မႈနဲ.မွတ္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ပါဘုရား)
"ဒုတိယပုဂိၢဳလ္က်ေတာ့ တည္ရုံမွ်ၿဖင့္ တရားမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီေနာ္။ဘာတဲ့လဲ"
(တည္ရုံမွ်ၿဖင့္ တရားမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီပါဘုရား)
"တည္ရုံေလာက္ပဲ တည္တာ။ တရားကေတာ့မွတ္ေတာ့ မွတ္ေနတာပဲ။အမွတ္ကလည္း မပ်က္ပါဘူးတဲ့။ အခ်ိန္လည္း မပ်က္ဘူး။ဒါေပမဲ့ ၀ိပသာနာရႈကြက္ အေပၚ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးၾကီး မစူးစိုက္ဘူး။၀ီရိယေတြနဲ. ထင္ရွားလာေအာင္ ၾကိဳးပမး္အားထုတ္မႈမရွိဘူး။
သာမန္ပဲ မွတ္ေနတာ။ငါမွတ္ေနတာပဲလို. စကားၿဖင့္ ေၿပာရရုံသာ မွတ္ေနတယ္။ လုံ.လ၀ီရိယေတြ မရွိဘူး။စူးစိုက္မႈနဲ. ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စူးစမ္းဆင္ၿခင္မႈမရွိဘူး။တိုးတက္ေအာင္လည္းမၾကိဳးစားဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီပုဂိၢဳလ္ဟာ တည္ရုံေလာက္သာ မွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီပုဂိၢဳလ္ၿဖစ္တယ္၊ ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ေယာဂီႏွစ္မ်ုဳိး ရွိသြားၿပီေနာ္။ ၿပန္ေၿပာၿပပါမယ္။ ဆုတ္ယုတ္မႈတို.ၿဖင့္ တရားရႈမွတ္ေနတဲ့
ေယာဂီနဲ. တည္ရုံကာမွ်ၿဖင့္ တရားရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"တတိယပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ အထူးၾကိဳးစား အားထုတ္ရ ရႈမွတ္ေနတဲ့ေယာဂီတဲ့ေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"၀ိေသသပုဒ္အားၿဖင့္ အထူးၾကိဳးစားအားထုတ္ရ ရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟာ ၾကိဳးစားေနတာပဲ။
တကယ့္ကို နင္လား၊ ငါ လား ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနတယ္။ သူဟာ ၀ီရိယေတြလည္းစိုက္
ထုတ္ၿပီး ၾကိဳးစားတာ ဟာ သူမ်ားထသြားရင္လည္း ၾကိဳးစားၿပီးမွတ္ေနတာပဲ။သုိ.ရာတြင္ သူ
ဟာ ဥာဏ္မပါပဲၾကိဳးစားေနတယ္။ဥာဏ္စြမ္းအားက သူ.သႏၲာန္တာမွာ ၿဖစ္မလာဘူး။ၿဖစ္မလာေတာ့ ဒီေယာဂီပုဂိၢဳလ္ဟာ ၾကိဳးေတာ့ ၾကိဳးစားေနပါရဲ.၊ ဒါေပမဲ့ သူ.အတြက္ မထူးၿခားဘူး။တရားေတြ ထူးထူးၿခားၿခားၿဖစ္မလာဘူး။ဘာၿဖစ္လို.လဲေမးရင္
ဥာဏ္မပါဘဲ အားထုတ္ေနလို ဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"အားရပါးရ ေၿဖေစခ်င္ပါတယ္။ဘယ္လို ရႈမွတ္ေနတာတဲ့လဲ။"
(ဥာဏ္မပါဘဲ ရႈမွတ္ေနလို.ပါဘုရား)
"အဲဒါဟာ တတိယေယာဂီပုဂိၢဳလ္ေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"နံပါတ္ေလးပုဂိၢဳလ္က ဥာဏ္ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ အားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီပုဂိၢဳလ္ဟုတ္ၿပီလား"
(တင္ပါ့)
"ဘယ္လိုေယာဂီ ပုဂိၢဳလ္တဲ့လဲ။ဥာဏ္ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ အားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီပါဘုရား။အဲဒီပုဂိၢဳလ္ဟာ ဥာဏ္နဲ. ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနတယ္။အရာရာ
တိုင္းမွာ ဥာဏ္ေလးနဲ. အကဲခတ္ေနတယ္။မွတ္စိတ္နဲ. အာရုံကိုက္ေအာင္ ဥာဏ္ေလးနဲ.ယွဥ္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတယ္။အဲဒီလို ပုဂိၢဳလ္က်ၿပန္ေတာ့ ဥာဏ္ယွဥ္ၿပီးအားထုတ္ေနတာမို.လို ေယာဂီပုဂိၢဳလ္ေလးမ်ဳိးထဲမွာ နံပါတ္ေလးေယာဂီဟာ ဘုရားရွင္အၾကိဳက္ ေယာဂီဟုတ္လား"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"တရားထူး တရားၿမတ္ကို ရႏိုင္တဲ့ ေယာဂီလို.ေခၚတယ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ပစၥဳပၸန္္ လမ္းညႊန္ေပးေနတဲ့ ဆရားသမားရဲ. စကားေတြ၊ အဆုံးအမေတြကို အဲဒီနံပါတ္ေလးပုဂိၢဳလ္ ကလုိက္နာက်င့္သုံးမႈေတြရွိေနတယ္။ဟုတ္လား။"
(တင္ပါ့)
အလိုၾကိး အၿမီးေပါက္
"တခ်ဳိ.က်ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ၾကိဳးစားေနၿပီးေတာ့ ဆရာသမားရဲ. အဆုံးအမကို
လုိက္နာက်င့္သုံးမႈ မရွိရင္ ၾကိဳးစားရုံနဲ.မဂ္ဖိုလ္နဗၺာန္္ကို ရႏို္င္ပါ့မလား"
(မရႏိုင္ပါဘုရား)
"ဒါေၾကာင့္ ဆရာေကာင္း၊ သမားေကာင္းေတြရဲ. အဆုံးအမအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံးမွ ရည္မွန္း
ခ်က္ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ႏိုင္တယ္။တရားေတြရႏိုင္ပါတယ္။ဥပမာ ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေၿပာၿပပါမယ္။
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ အမ်ဳိးေကာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ အလြန္တရာမွ အရုပ္ဆိုးပါတယ္။
သူ.နာမည္က ေမာင္ရုပ္ဆိုးတဲ့။အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ သူ.ကိုရုပ္ဆိုးလြန္းလို. အမ်ဳိး
သားေရာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကပါ အေဖာ္မလုပ္ၾကဘူး။ေမာင္ရိုးဆိုးဟာ ဒီေလာက္ထိေတာင္ အ
ရုပ္ဆိုးရွာတယ္ေနာ္။ဘယ္ရြာသြားသြား မိဘေတြ ပစၥည္းဥစၥာ ရွိေပမယ္ အရုပ္ဆိုးလြန္းလို. မည္
သည့္ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် အဖက္မလုပ္ၾကဘူး။ဒီေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးဟာ သူ.ကိုယ္သူ စဥ္းစားလာတယ္။
အို... ငါ့ကို အမ်ဳိးသားေတြကေရာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြက ပါ အသိအမွတ္မၿပဳ
ၾကဘူး။ အမ်ဳိးသမီးေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ဘက္အၿဖစ္ မေရြးခ်ယ္ၾကဘူး။ဘယ္သူမွလည္း
အေရးမစိုက္ၾကဘူူး။မထူးဘူးေလ ငါ့ဘ၀ေတာ့ ေသလည္းမထူး ရွင္လည္းမထူးပါဘူး။ ေတာင္
ေခ်ာက္ ကမ္းပါးတစ္ခုက ခုန္ခ်ၿပီး ေသတာမွ ေကာင္းလိမ့္ဦးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာထဲကို ထြက္
သြားရွာတယ္။ေတာအုပ္တစ္ခုမွာ ၿခေသၤ့ၾကီးတစ္ေကာင္နဲ. ေတြ.သတဲ့။ ၿခေသၤ့ၾကီးကလည္း
အလြန္တရာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ ၿခေသၤ့ၾကီး။ ၿခေသၤ့ၾကီးကလည္း အသင့္ေစာင့္ေနတယ္။
မည္သည့္သတၱ၀ါ လာလာ အကုန္စားမယ္ေပါ့။အဲဒီ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက ၿခေသၤ့ၾကီးကို လွမ္းၿမင္ေတာ့ ေႀသာ္..တေတာင္ေစာင့္နတ္မင္း ေခ်ာက္ၾကီးထဲ ငါခုန္ဆင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး။
ပင္လယ္ထဲလည္း ခုန္ဆင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ၿခေသၤ့ၾကီးအစား ငါခံေတာ့မယ္။ ၿခေသၤ့ၾကီးက
ငါ့ တစ္ကိုယ္လုံးကိုစားရင္ ေတာ္ေတာ္၀ၿဖိဳးလာလိမ့္မယ္။ခ်မ္းခ်မ္းသာသာရွိပါေစေတာ့ဆိုၿပီး
ေမာင္ရုိးဆိုးလည္း ဘယ္အေၿပာေကာင္းမလဲ တစ္ခါတည္း တစ္ရွိန္ထိုးပဲ ၿခေသၤ့ၾကီးဆီကိုေၿပးသြားရွာတယ္။ေၿပးသြားၿပီးေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီးအနား ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲၿခေသၤ့ၾကီးက ဒီလူဆန္းပါလား။ခါတိုင္းဆိုရင္ လူေတြဟာ ငါ့ကိုၿမင္ရင္သိပ္ေၾကာက္ၾကတယ္။ေၿပးကုန္ၾကတယ္။ဒီလူက ငါ့အနားေၿပးလာေနတယ္။
တၿခားလူေတြလိုလည္း မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ေဟ. ..လူသားသင္ ဘာလို. ငါ့ဆီကို
ေၿပးလာေနတာလဲ ၊ ငါ့အစားခံ ဖို. ဘာၿဖစ္လို. လာတာလဲလို. ေမးေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက
ၿခေသၤ့မင္းၾကီး အကြ်န္ုပ္ဟာ ေသလည္းမထူး၊ ရွင္လည္းမထူးပါဘူး ၊ အကြ်န္ုပ္ကဲ့သို. အရုပ္ဆိုးတဲ့လူသား မ်ားအတြက္ဘ၀ကို ခင္တြယ္စရာလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး၊ အေပါင္းအေဖာ္ဆိုတာ လည္းမရွိပါဘူး၊ အကြ်ႏ္ုပ္ဟာ ေသတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ၿခေသၤ့မင္းၾကီး အကြ်ႏ္ုပ္ေသတာ ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အကြ်ႏ္ုပ္
ၿခေသၤ့မင္းၾကီး အစားခံဖို.လာတာပါ၊ အကြ်န္ုပ္ကို အားရပါးရ ၀ါးမ်ိဳစားသုံး လိုက္စမ္းပါလို.
ေၿပာေတာ့ ၿခေသၤ့မင္းၾကီးက မင္းဘာလို. အစားခံခ်င္ရတာလဲ ကြာဆိုေတာ့ အကြ်န္ုပ္ အရုပ္ဆိုးလို.ပါ။ အကြ်န္ုပ္ကို လူေတြက အေပါင္းအသင္းမလုပ္ၾကဘူး။အမ်ုိဳးသမီးေတြကလည္း အကြ်န္ုပ္ကို ဘယ္သူမွ အလိုမရွိၾကဘူး။ဒီေတာ့ အကြ်န္ုပ္အတြက္ ဘာထူးမွာလဲ။ ေသလည္းမထူး၊ရွင္လည္းမထူးပါဘူး။ ၿခေသၤ့ၾကီး က်ုဳပ္ကို စားသုံးလိုက္ပါဆိုေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီးက ေၾသာ္..မင္းကဒီလိုလား။မင္းက အရုပ္ဆိုးလြန္းလို. အစားခံခ်င္တယ္ေပါ့ေလဆိုေတာ့...
ဟုတ္ပါတယ္။အကြ်န္ုပ္ အရုပ္ဆိုးလို. အစားခံခ်င္တာပါ။ကဲ..ဒါဆိုရင္ မင္းအရုပ္ဆိုးတဲ့ဘ၀
က လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ ငါလုပ္ေပးမယ္။အရုပ္ဆိုးတဲ့ဘ၀က လြတ္ေၿမာက္ဖို.အတြက္
ငါေၿပာၿပတာကို မင္းနားေထာင္ရမယ္ ဟုတ္လားလို.ေၿပာတယ္ေနာ္"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"အရုပ္ဆိုးတဲ့ဘ၀ဟာ လြတ္ေၿမာက္ဖုိ.အတြက္ ၿခေသၤ့က နည္းေပးၿပီးဟုတ္လား။ ဘာတဲ့လဲဆို
ရင္ၿခေသၤ့က မင္းငါ့ကို ခုနစ္ပတ္ ပတ္ၿပီးေတာ့ ကၿပီးေတာ့သြားကြာ၊ခုနစ္ပတ္ပတ္ၿပီး ငါ့ကို
ကၿပ။ခုနစ္ပတ္ၿပည့္တာနဲ. ငါ့ေရွ.မွာလာရပ္။ရပ္တာနဲ. မင္းပုံသ႑ာန္ေတြ ေၿပာင္းလဲသြားေစ
ရမယ္လဲဆိုေရာ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ။ေမာင္ရုပ္ဆိုးက သူအရုိးဆိုးေတာ့ လွခ်င္လြန္းလို.
တစ္ခါတည္း ၿခေသၤ့ၾကီးကို ပတ္ၿပီးေတာ့ ကလိုက္ခုန္လို္က္ ပတ္လိုက္နဲ. ခုနစ္ပတ္လည္း
ၿပည့္လို.ၿခေသၤ့ၾကီးမ်က္ႏွာ ေရွ.မွာဒိုင္းဆို ရပ္လုက္ေရာ ၿခေသၤ့ၾကီးကေၿပာတယ္။ေမာင္ရုပ္ဆိုး မင္းေမာင္လွၿဖစ္သြားၿပီ။အရုပ္မဆိုးေတာ့ဘူးကြ။
မင္းေမာင္ေခ်ာ၊ ေမာင္လွၿဖစ္သြားၿပီ။ မင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿပန္ၾကည့္စမ္းဆိုေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက ၾကည့္ေတာ့ဟာ... ဟုတ္တယ္။ အရုပ္မဆိုးေတာ့ဘူး။လွသြားတယ္။ဒီေတာ့
ၿခေသၤ့ၾကီးက မင္းၿပန္ေတာ့။သို.ေသာ္ မင္း ငါ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ လူေတြကို မေၿပာေလနဲ.။
မင္းဒီက စနဲ.ပတ္သတ္ၿပီး လူေတြကို မေၿပာေလနဲ.ကြာ။လူေတြဟာ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေလာဘ
ေဒါသ ေမာဟေတြ သကၠာယေတြ မ်ားတယ္ဆိုေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္
ၾကိဳးစားပါ့မယ္လို. ေၿပာၿပီးေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးဟာ ၿပန္သြားတယ္။ရြာလည္းေရာက္ေရာ
လူေတြက သူ.ကို လွမ္းႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ေမာင္ရုပ္ဆိုး ေရမင္ေခ်ာလို.လွလို.ပါလားစသည္
ၿဖင့္ ဟိုလူကေၿပာဒီလူကေၿပာနဲ. အမ်ိဳးသမီး နားေတြ ေရာက္ၿပန္ေတာ့လည္းပဲဟာ...
ကိုရုပ္ဆိုးက တယ္လွေနပါလားလို. ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ စကားေၿပာၾက၊ အေပါင္းအေဖာ္ေတြ လုပ္ၾက
နဲ.ဆုိေတာ့ သိပ္သေဘာက် သြားၿပီ။သိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ သူ.မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း
ပဲ သူ.ေလာက္ရုပ္မဆိုးေပမယ့္ မလွတလွ။ မဆိုးတဆိုးေလးရွိေနတယ္။ အဲဒီတစ္ေယာက္က
လည္းပဲ သူ.လိုသိပ္လွခ်င္ လာတယ္ေနာ္။လွခ်င္လိုက္တာ၊ သိပ္လွခ်င္လာေတာ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးကို ေမးၿပီေပါ့။ဟာ..သူငယ္ခ်င္း။ငါကြာ မင္းလို သိပ္လွခ်င္တာပဲ။ငါဘာလုပ္ရမလဲ
အၾကံေပးပါဦး၊ မင္းလိုလွရင္သိပ္ေကာင္းမယ္။ မင္းကိုေလ အမ်ဳိးသမီးမေၿပာနဲ. အမ်ဳိးသား
ေတြေတာင္ ေငးကုန္ၿပီကြာ။မင္း သိပ္ေခ်ာသိပ္လွတာဟာ မင္းဘယ္လိုနည္းေတြရလာသလဲ
ကြာ။ေၿပာၿပပါဦး။ငါ မင္းေၿပာတဲ့အတိုင္း လုပ္မယ္ကြာ။ သူငယ္ခ်င္းေၿပာသာေၿပာ စသည္
ၿဖင့္ ေမးဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ က်ေတာ့လည္း ေမာင္ရုိးဆိုးခမ်ာ ေၿပာရေတာ့တာေပါ့။ ေအးပါ
ကြာ၊ ဒီလိုပါပဲ ငါက မထူးေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ေသလည္းမထူး၊ ရွင္လည္းမထူး၊ ေနလည္း
မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ငါက ေတာထဲကိုသြားတယ္လို.ဆိုၿပီးေတာ့ ဇာတ္စုံလည္း ခင္းၿပလိုက္ေရာ
ေမာင္ရုပ္ဆိုး ေၿပာတဲ့အတိုင္း သူ.သူငယ္ခ်င္းကလည္း လွခ်င္ေတာ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ေခ်ာသလို
ေခ်ာေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ေတာ့ အဲဒီလမ္းအတိုင္း ေတာထဲကို သြားတယ္။သြားရင္း သြားရင္း
နဲ. ၿခေသၤ့ၾကီးနဲ. လည္းေတြ.ပါေလေရာ ေတြ.တဲ့အခါ သူ.သူငယ္ခ်င္းကဲ့သို.ပဲ သူကလည္း
မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီးဆီ အစားခံဖို. ေၿပးသြားသတဲ့။ေၿပးသြားေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကိး
ဆီလည္းေရာက္ေရာ ၿခေသၤ့ၾကီးက ေဟ့လူ သား မင္းဘာၿဖစ္လို. ငါ့ဆီကုိေၿပးလာေနသလဲလို.ေမးသတဲ့။
ဒီေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီး ကြ်န္ေတာ္ေလ အရုပ္ဆိုးတယ္။ လွခ်င္လိုိ. ၿခေသၤ့ၾကီးထံ လာရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို သနားေပးပါဆိုၿပီး ေၿပာသတဲ့။သူကလည္း လွခ်င္တာကိုးေနာ္။ ဒီေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီးက ေႀသာ္..လွခ်င္တာကိုး။ လွခ်င္
ရင္ေတာ့ ကြာမထူးပါဘူး။ငါေၿပာၿပပါ့မယ္၊ မင္းလွခ်င္ရင္ေလ မင္း ငါ့ကိုကၿပီးေတာ့ ခုနစ္ပတ္ပတ္။ ၿပီးေတာ့ ခုနစ္ပတ္ၿပည့္ရင္ ငါ့ေရွ.မွာရပ္၊ ရပ္ရင္ မင္းေမာင္ရုပ္ဆိုးလွသလိုပဲ လွသြားမွာေပါ့။ နဂိုကတည္းကမွ မင္းကသိပ္အရုပ္
ဆိုးၾကီးမွ မဟုတ္ဘဲလို.ေၿပာသတဲ့။အဲသလိုလည္း ေၿပာလိုက္ေရာ သူကအားရပါးရနဲ. ခုန္ေပါက္ၿမဴးထူးၿပီးေတာ့ကို ကၿပီးပတ္သတဲ့။ ေၿခာက္ၾကိမ္ေၿမာက္ပတ္ၿပီး သြားၿပီဆိုေတာ့ လွခ်င္တဲ့သူက ဘယ္လိုစဥ္းစားသလဲဆိုေတာ့
ေမာင္ရုပ္ဆိုးက ခုနစ္ပတ္ပတ္လို.လွသြားတာ။ ရွစ္ပတ္သာပတ္ လိုက္ရင္ေတာ့ ဒီထက္ပိုလွသြားလိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး ေတြးသတဲ့"
(တင္ပါ့ဘုရား)
"ခုနစ္ပတ္ထက္ ရွစ္ပတ္ဆိုရင္ ငါပိုၿပီး လွသြားလိမ့္မယ္။ သူ.ထက္ ပိုလွေအာင္ သူ.ထက္ ငါတစ္ပတ္ပိုပတ္ၿပလိုက္မယ္။ ဒီလိုေတြးတာေနာ္။ လူဆိုတာ သိပ္ခက္တယ္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ။ေအး...လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ၿပိဳင္တဲ့
ေနရာမွာကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္ကိုလည္းသတိမထားမိဘူး။ ဒါဟာ လုပ္သင့္၊ မလုပ္သင့္လဲစဥ္းစားဆုံးၿဖတ္တတ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ မရွိဘူး။ မရွိေတာ့ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ ဒကာ၊ဒကာမ။ တို.ခုနစ္ပတ္ၿပည့္လည္း သူ မရပ္ေတာ့
ဘူး။ ရွစ္ပတ္ ပတ္ခ်လိုက္တယ္။ရွစ္ပတ္ၿပည့္လို. ၿခေသၤ့ေရွ.မွာလည္း ရပ္လိုက္ေရာ ဖ်တ္ဆိုရင္ အၿမီးထြက္လာတယ္။ ေနာက္က အၿမီးထြက္သြားၿပီ ဟုတ္လား ဒကာ၊ ဒကာမေတြ။ အၿမီးထြက္လာေတာ့ အၿမီးတန္းလန္း တန္းလန္္းၾကီးနဲ. ၿဖစ္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ ၿခေသၤ့ၾကီးကလည္းဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။အဓိကက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေၿပာၿပတဲ့စကားကို နားမေထာင္ဘူး။ လွခ်င္တာကလည္း သူမ်ားထက္လွေအာင္ဆိုတဲ့ ေလာဘစိတ္က ၾကီးထြားၿပီးေတာ့ စည္းကမ္းမလိုက္နာဘဲ ပိုပတ္ခ်လိုက္တာ မလွဘဲ အၿမီးတန္းလန္းၾကီး မရသြားဘူးလား"
(ရသြားပါတယ္ ဘုရား)
"ဘာၿဖစ္ခ်င္လြန္းလို."
(လွခ်င္လြန္လို.ပါဘုရား)
"ပိုလွခ်င္လို. ဟုတ္လား။ ပိုၿပီးေတာ့ လွခ်င္လြန္းလို. ဟုတ္လား ပရိသတ္။ တို.ဒကာ၊ ဒကာမေတြ မလွခ်င္ဘူးလား"
(...........)
"ဟင္......ဘာမွလည္း မၾကားရဘူး။ေနာက္က ေယာဂီေတြ မလွခ်င္ဘူးလား"
(........)
"ဟင္...မေၿပာၾကေတာ့ဘူး။ လွခ်င္ရင္ေၿပာေလ၊ ဒီဘုန္းၾကီးက အၾကံဥာဏ္ေပးမလို.ပါ"
(.......)
ငုပ္မိသဲတိုင္ ၿမဲႏိုင္ဖ်ားေရာက္
ကဲ...ဒီေတာ့ ဒီဥပမာေလးကို ၾကည့္ၿခင္းၿဖင့္ ပထမလူၿဖစ္တဲ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက လွခ်င္လို. ဘာလုပ္သလဲဆိုရင္ ပရိသတ္တို.ေရ သူဟာ စြန္.စားလိုက္တယ္။ စြန္.စားတယ္ဆိုတာက အသက္ကိုေတာင္ ပဓာနမထားပါပဲ
တကယ္ကို စြန္.စားခဲ့တာ။ စြန္.စားႏိုင္မွ စြမး္တာကိုး။စြန္.မွ ဘာၿဖစ္ပါလိမ့္
(စြမ္းပါတယ္ဘုရား)
စြန္.မွ စြမ္းတယ္ေနာ္။ စြန္.မွ စြမ္းပါတယ္၊ မွွ်မွရပါတယ္၊ ၿငိမ္မွ ၿငိမ္းပါတယ္တဲ့။ ဟုတ္လား ပရိသတ္။ဒီစကားေလး သုံးလုံးကို မွတ္ထားေပးပါ။သုံးလုံးတည္းေနာ္။ သုံးလုံးပဲ မွတ္ထားမယ္ ဘာတဲ့။
စြန္.မွ စြမ္းတယ္၊ မွ်မွရတယ္၊ ၿငိမ္းမွ ၿငိမ္းတယ္တဲ့
(တင္ပါ့ဘုရား)
သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။စြန္.စြန္. စားစားတဲ့။စြန္.စားရဲတဲ့ ပုုဂိၢဳလ္မ်ားရဲ. ေက်းဇူးရလဒ္ဟာ ေရွ.မွာပန္းတိုင္။ နားလည္တယ္ေနာ္။စြန္.စားတယ္ေနရာမွာ သတိ၊ဥာဏ္၊ရွိဖို.လိုတယ္။ ဆရာသမားမ်ား ဥပနိႆယ အၿပည့္ရယူ
ၿပီးေတာ့ စြန္.စြန္.စားစားကိုယ္နဲ. အသက္ မငဲ့ကြက္ပါပဲနဲ.တကယ္စြန္.စားရဲေသာုဂိၢဳလ္၊ သတိၱရွိရွိ ၾကိဳးစား စြန္.စားရဲေသာုဂိၢဳလ္တို.ရဲ. ေရွ.မွာ ဘာရွိတာတဲ့လဲ
(ပန္းတိုင္ပါဘုရား)
ေရွ.မွာ ပန္းတိုင္ရွိတယ္ ဟုတ္လား။ေရွ.က ပန္းတိုင္က ၾကိဳဆိုလ်က္ ရွိေနတယ္။ ပန္းတုိင္ဆိုတာ အရိယာ မဂ္ဥာဏ္၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ ေသာတာပတၱိ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ဆိုတဲ့ပန္းတိုင္၊ သကဒါဂါမိ္မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ဆိုတဲ့
ပန္းတိုင္၊ အနာဂါမိမဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ဆုိတဲ့ ပန္းတိုင္၊ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္။ အဲဒီ ပန္းတိုင္ေတြရွိတယ္ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
အဲဒီပန္းတိုင္ကို ေရာက္လိုတဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ဘာလုပ္ရမွာတဲ့လဲ
(စြန္းစားရပါမယ္ဘုရား)
စြန္.စားရတယ္။ ၿပန္ေၿပာပါ့မယ္။ စြန္.ႏိုင္ရင္ စြမ္းတယ္။ မစြန္.ႏို္င္ရင္ မစြမ္းဘူး။ မစြမ္းႏိုင္ဘူး ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခ်င့္ခ်င့္ ခ်ိန္ခ်ိန္ သုခမိန္
ဘုန္းၾကီးတို. ေယာဂီေတြ၊ ေလာကမွာ လူေတြဟာ တရားေတာ့ ရွာၾကတယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
တရားေတာ့ ရွာၾကပါတယ္။ ဆုံးခန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ မၾကိဳးစားၾကဘူး။လမ္းခုလတ္၌ပင္လွ်င္ ရပ္ကုန္ႀကတယ္ေနာ္။ တရားတိုးတက္ဖို. ရွိေနပါလ်က္ မိမိသႏာၱန္ထဲမွာ သဒၶါဓာတ္ကေလးေတြ ဆုတ္ယုတ္လာတယ္။
တရားမွတ္ရင္း မွတ္ရင္းနဲ. သဒၶါဓာတ္ေတြ ဆုတ္ယုတ္ၿပီးေတာ့ စိတ္အစဥ္ထဲမွာ ဆက္လက္ၿပီး အားထုတ္မယ့္ ၀ိရိယဓာတ္ေတြကို မၿဖစ္ပါဘဲနဲ. အိမ္ၿပန္လိုတဲ့ စိတ္ေတြ ေပၞလာတယ္။သဒၶါ၊ ၀ီရိယေတြ ေလ်ာ့နည္းလာတယ္။
အဲဒီသဒၶါ တရား၊ ၀ီရိယတရားေတြ ေလွ်ာ့နည္းသြားၿခင္းေၾကာင့္ စြန္.စားလိုမႈ မရွိေတာ့ဘူး။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဟုတ္လား၊ဘုန္းၾကီးေၿပာခဲ့ၿပီးၿပီ။ စြန္.ႏိုင္ရင္ စြမ္းတယ္ သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
စြန္.မွစြမ္းတယ္။ၿပီးေတာ့ေကာ
(မွ်မွရပါတယ္ဘုရား)
မွ်မွရတယ္ေနာ္။ မွ်တရတယ္ေၿပာတာေပါ့။ဣရိယာပုတ္ေတြ မွ်တရတယ္။ဣရိယာ ပုတ္ေတြမွ်တရတယ္ ဆုိတာက အထိုင္အထ မွ်တရတယ္။ထိုင္လို.ခ်ည္းလည္းပဲ မေနရဘူး။ စၾကၤန္ကမၼ႒ာန္း ေလးေတြ၊ရပ္မွတ္ၿခင္းေတြ၊
ထိုမွတ္ၿခင္းေတြကို မွ်မွ်တတနဲ. ေနထိုင္တတ္ရတယ္။ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ မွ်တရတယ္။ အေနအထိုင္မွ်တရတယ္။ အသြားအလာ မွ်တရတယ္။ အသြားမ်ားရင္လည္းပဲ မၿဖစ္ၿပန္ဘူး။မေတာ္တဲ့စကား ၀ိုင္းဖြဲ. ေၿပာေန
တဲ့ေနရာေတြဟာလည္းပဲ ေယာဂီအတြက္ မမွ်တတဲ့ေနရာပဲ။ ေရွာင္တတ္ တိမ္းတတ္ ေနတတ္ ထိုင္တတ္ရတယ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ေနာ္။အထိုင္နဲ.အထ၊ အသြားနဲ.အလာညီမွ်ဖို. သိပ္လိုအပ္တယ္။အစားအေသာက္ဆိုတာကလည္းပဲ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ မွ်မွ်တတ စားသုံးတတ္ရတယ္။ အအိပ္၊ အေန အကုန္ လုံးမွ်တရတယ္။အေရးၾကီးတယ္ေနာ္။ဣရိယာ
ပုတ္မွ်တၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ကအစ စကားေၿပာတာကအစ မွ်မွ်တတ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုလို.ရွိရင္ ဒီပုဂိၢဳလ္ပန္းတိုင္ကို ေရာက္မွာပဲ
(တင္ပါ့ဘုရား)
မငဲ့မေထာက္ ပန္းတိုင္ေရာက္
ေနာ္။မွတ္ထားေပးပါ။ အေရးၾကီးပါတယ္။မွ်မွရတယ္ မမွ်ရင္ မရပါဘူး။ ခုနေလးက ဒုတိယလူသည္ ဒကာ၊ဒကာမ ေတြသိပ္လွခ်င္တယ္ေနာ္။ သူ. သူငယ္ခ်င္းေမာင္ရုပ္ဆိုးက သိပ္လွသြားတာကို။လွသြားတဲ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက
သိပ္လွသြားတာကိုး။ လွသြားတဲ့ ေမာင္ရုပ္ဆိုးက ဘာေၾကာင့္ လွသြားတာလဲဆိုရင္ စြန္.စားရဲလို.ဟုတ္လား။
(တင္ပါဘုရား)
စြန္.လိုစြမ္းသြားတာ အစြမ္းထက္သြားတာ။သူ.ဘ၀မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရူပကာယ ရုပ္ရည္ကေလး ေခ်ာေမြ.ၿပီးေတာ့ ဘ၀အတြက္ ကံေကာင္းသြားရွာတယ္။ေနာ္ သူဟာ စြန္.စားတယ္။ ေသလည္း မထူးဘူး၊ ရွင္လည္း မထူး
ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးနဲ. ေသတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဆိုၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့၊ စြန္.စြန္.စားစား ၊ တုန္လႈပ္ၿခင္း မရွိဘူး။တကယ့္ကို စြန္.စားတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ.သြားတာ မဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ၿပီးေတာ့ ၿခေသၤ့ကို ၿမင္ၿပန္ေတာ့လည္းပဲ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားၿခင္း မရွိဘူး။ လွည့္ၿပန္ေၿပးခ်င္တဲ့ ေနာင္တေတြမၿဖစ္ပါဘဲနဲ. ရဲရဲ၀ံ့၀ံံံ့ အစားခံတယ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဟန္လုပ္ထားတာလား၊ တကယ္အစားခံတာလား
(တကယ္အစားခံတာပါ ဘုရား)
ေၾကာက္ရြံ.တုန္လႈပ္ၿခင္း မရွိပါဘဲနဲ. တကယ့္ကို အစားခံတယ္။အဲဒါေၾကာင့္လည္းပဲ ၿခေသၤ့ဆိုတဲ့ ပညာရွိပုဂိၢဳလ္က သူ.ကံတရားေလးေတြ ကံေကာင္းဖို.အတြက္ ဖန္တီးေပးလိုက္တယ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ေအး..မင္း စြန္.စားၿခင္းရဲ. အက်ဳိးရလဒ္က တန္ဖိုးရွိၿပီကြာ။ သြားေတာ့ဆိုၿပီး ေအာင္ၿမင္မႈ မရလိုက္ဘူးလား
(ရပါတယ္ဘုရား)
ေအး...ေလာကမွာ ရဟန္းပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ လူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မည္သည့္ပုဂိၢဳလ္မဆို ကုသိုလ္တရားေတြ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ စြန္.စားရဲရတယ္ေနာ္။ ဘုန္းၾကီးတုိ. သာသနာ၀န္ထမ္း
ရဟန္းေတာ္မ်ားဘ၀ဆိုရင္လည္း ငယ္ရြယ္စဥ္တုန္းကပဲ သာသနာထဲကို ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပန္ေတာ့ဦးစြာ ပထမ မိဘႏွစ္ပါးနဲ. စြန္.ရတယ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
အလြန္တရာ ခ်စ္ခင္ရပါတဲ့ မိဘႏွစ္ပါး။မိခင္ဖခင္တို. အေပၞမွာ အလြန္ခ်စ္ပါတယ္။အေဇအေမနဲ. ခြဲခြာရမွာကို သိပ္ၿပီးေၾကာက္ရြံ.ခဲ့တယ္။တစ္သက္ပတ္လုံးပဲ အေဖအေမအနားမွာ ေနသြားမယ္။ အေဇအေမ ကိုၿပဳစုယုယၿပီး
ေစာင့္ေရွာက္မယ္။ဒီလိုရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို လွမ္းၾကည့္တဲ့ခါမွာ မၿဖစ္ေသးဘူး။သူတို. ကလည္း ကိုယ့္ကိုထာ၀ရ မေစာင့္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ အားတင္းၿပီး ခြဲခြာဖို.ၾကိဳးစားရတယ္။ခဲြခြာရေတာ့မယ့္ဆဲဆဲေလးမွာ
မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ၿပီး စိတ္ကိုတင္းရပါတယ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါဟာ နံပါတ္တစ္ စြန္.စားၿခင္းတစ္ခု။အမိအဖ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ မိသားစု ေတြနဲ. ခြဲခြာရမယ္ဆိုတာ သာသနာ၀န္ထမ္းရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀ကတည္းက စြန္.စားရပါတယ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
သူ.လို ငါလို လူေတြကိုေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ တကယ့္ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးၾကီးနဲ. အလုပ္ၾကီးလုပ္လိုတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြ၊ ဘ၀ကိုရင္နာတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြ၊ ဘ၀အတြက္ရတက္ေအးရေအာင္ တကယ့္ဒုကၡၿငိမ္းေအာင္ ၾကိဳးစားလိုတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြအတြက္ေလာကၾကီးကို စြန္.ရတယ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ေလာကကိုစြန္.စားရဲရတယ္။မစြန္.စားရဲရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေလာကမွာ အထြဋ္အထိပ္ကို မေရာက္ႏိုင္ဘူး။ဒကာ ဒကာမေတြနားလည္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခင္မင္ရင္းႏွီးရေသာ ဓမၼဘေလာ့ဂါတစ္ဦး၏ ေမးလ္အား တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)ရက္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ေမြးေန႕ပါ...။
လြပ္လပ္ေရး၏ဖခင္ႀကီးအား ဤတရားေတာ္ျဖင့္ အမွတ္တရဂုဏ္ျပဳနာၾကားပူေဇာ္လိုက္ရပါသည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု၊ေဖေဖာ္၀၀ါရီလ(၁၃)ရက္၊စေနေန႕၊ညေန(၅း၁၃)နာရီတြင္ ကူးယူတင္ျပပါ၏။
0 comments:
Post a Comment