ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ ၀န၀ါသီ အရွင္၀ါယာမိႏၵ ေဟာၾကားေသာတရာေတာ္..
ကိုေက်ာ္ေဇလွ http://www.dhammaknowledge.co.cc/ , http://www.myautoosayadaw.com/ , http://www.dhammaknowledge.com/ မွ ဓမၼဒါန ေရးသားပူေဇာ္သည္။
ကိုဖိုးသား ေပးပို႕ထားေသာေမးလ္အား တဆင့္ေဖာ္ျပေပးပါသည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
ဆင္းရဲခံမွ ခ်မ္းသာရ
သာသနာ ၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းဘ၀ ဆိုတာခက္တယ္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ
(တင္ပါ့ဘုရား)
ကိုယ့္အိမ္ရာကုိယ့္ရာမွာ ေနခံစဥ္တုန္းကေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ၊
မိဘေတြ၊ မိသားစုေတြက ကိုယ့္အေပၞ အလိုလိုက္အၾကိဳက္ေဆာင္ၾကတယ္။ စားခ်င္သမွ်
ေကြ်းၾကတယ္။အစစ အရာရာေပါ့။ သာသနာ၀န္ထမ္းရွင္ရဟန္းဘ၀လည္းေရာက္ေရာ၊
အပူစားခ်င္ၿပန္ေတာ့လည္းပဲ အေအးခ်ည္းပဲ စားရတယ္။ဒါကိုလည္း
အမ်ားၾကီးသည္းခံခဲ့ရတယ္။ ဘုန္းကံေတြ မရွိေသးခင္ေတာ့ အစစအရာရာ
ပိုၿပီးဆင္းရဲတာေပါ့။ လူေတြလည္း အသိအကြ်မ္း မရွိေသးဘူး။ ဒီေတာ့ၿဖစ္သလိုပဲ
စားရတယ္။ၿဖစ္သလိုပဲ ၀တ္ရတယ္။ၿဖစ္သလိုပဲေနရတယ္။ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
အဲဒီေလာကဓံေတြကိုလည္းပဲ သည္းခံရပါတယ္။ ဒီထက္မက ေၿပာၿပဖို.မတတ္ႏိုင္တဲ့
စြန္.စားၿခင္း ၾကီးငယ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္ေနာ္။ဒကာ၊
ဒကာမေတြစြန္.စားၿခင္းသည္ မည္သည့္ပုဂိၢဳလ္မဆို
စြန္.ႏိုင္တဲ့ပုဂိၢဳလ္မ်ားအတြက္ စြမ္းတယ္လို.ေၿပာတယ္။ဒါေၾကာင့္
စြန္.စားရတယ္။ တရားေတြအားထုတ္တဲ့အခါမွာလည္း စြန္.စားရတယ္။တရားေတြ
တိုးတက္ဖို. ကိုယ့္အတြက္ အဓိကပန္းတိုင္ထားရတယ္။ထြက္လာတဲ့ ေနမင္းၾကီး
ၿပန္မ၀င္ခင္ ငါ့အတြက္ ၾကီးမားေသာ အခြင့္ေကာင္းၾကီးတစ္ခု ၿဖစ္ေစရမယ္ဆိုတဲ့
ဆုံးၿဖတ္ခ်က္မ်ဳိး မိမိကုိယ္ကို ခ်တတ္ရမယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ပရိယတၱိ ၀ိသာရဒ ဂုဏ္ေတြနဲ.လည္းပဲ ၿပည့္စုံဖို. လိုအပ္တယ္။ ပဋိပတၱိ ၀ိသာရဒ
ဂုဏ္ေတြလည္း ၿပည့္စုံေနဖို. လိုအပ္တယ္။ ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္
ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ရွိဖို. လိုအပ္တယ္။ဒါေလးေတြ ဒီလိုေပၞလာရင္
ဒီလိုမွတ္ရမယ္။ဒီလို က်င့္သုံးရမယ္ဆိုတဲ့ ၾကိဳတင္ၿပီး စြမ္းအားေလးေတြကို
စုစည္းထားတတ္ရတယ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
တရားအားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ေမတၱာလက္နက္ ကိုင္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဒါကို
လက္နက္ေကာင္းလို. ေခၞတယ္။ အရန္ကမၼ႒ာန္းေပါ့။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးၿဖန္းဖုိ.
လိုအပ္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
၀ိပႆနာ တစ္ခုတည္းကို အားထုတ္တတ္ရုံနဲ. မၿပီးေသးဘူး။ သမာထစြမး္းအားေတြလည္း
လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို ထည့္ေပးရတယ္။ဒါေၾကာင့္ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ေဟာဒီ
ယခုလို ရိပ္သာမွာ လာအားထုတ္တာကေတာ့ ဘာအႏၲရယ္မွ မရွိဘူးေနာ္။
ဘုန္းၾကီးတို. အရန္သင့္ ေဆာက္လုပ္ေပးထားတဲ့ေနရာမွာ လာေရာက္ၿပီးေတာ့
ေရွးဘုန္းေရွးကံရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက ၾကိဳးစားပမ္းစား ၿပဳလုပ္ထားတဲ့
အေဆာက္အဦးေတြ၊ ေနရာထုိင္ခင္းေတြ၊ စားစရာေတြ စသည္ၿဖင့္ ရုပ္ၿပသာသနာၿပဳ
အေဆာက္အဦးေတြ တည္ေထာင္ထားၿခင္းေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြအတြက္ လိုအပ္ေသးမရွိ
အဆင္သင့္ ၿဖစ္မေနဘူးလား
(ၿဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား)
ဘုန္းၾကီးမ်ား ဒီေနရာကို ေရာက္ခါစတုန္းက ဒီေနရာမွာ ဘာမွမရွိခဲ့ပါဘူး။
ဘာမွမရွိတဲ့ ၀ါးေက်ာင္းေလး တစ္ေဆာင္သာရွိတယ္။ အဲဒါကေနၿပီးေတာ့
သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းၾကီးကုိ စတင္ၿပီးေတာ့ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ႏွစ္ရပ္တို.ကို
လက္ကိုင္ထားၿပီး ၾကိဳးစားလာခဲ့ရပါတယ္
(တင္ပါဘုရား)
စြန္.စြန္.စားစားေပါ့ေနာ္။ အဲသလို စြန္.စားၿပီးေတာ့ မိမိသႏၲာန္မွာ
ဒါနအလုပ္ေတြ၊ သီလအလုပ္ေတြ၊ သမထအလုပ္ေတြ၊ ၀ိပႆနာအလုပ္ေတြ အဲသလို
အဂၤါရပ္ေတြနဲ. ၿပည့္စုံတဲ့ တရားထူးတရားၿမတ္ ကုသိုလ္စြမ္းအားေလးေတြကို
ၿပဳဖန္မ်ားလာေတာ့မွ အခုလို ၿဖစ္လာခဲ့တာပါ
(တင္ပါ့ဘုရား)
အလိုလို ၿဖစ္လာတာလား၊ စြန္.စားလိုလား
(စြန္.စားလို.ပါ ဘုရား)
ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ယခုလို အားပါးတရ တရားနာႏိုင္တာေလးဟာလည္း စြမး္အားတစ္ခုပါပဲ
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဦးစြာပထမ ဘုန္းၾကီးတို. ရိပ္သာ စဖြင့္စဥ္တုန္းကဆိုရင္
သာမန္ေလာက္ပါပဲ။ေဟာ့ဒီ ဓမၼရုံက ၀ါးေလးကာၿပီး အုန္းမိုးထားတာေနာ္။
ၾကမ္းေတာင္မခင္း ရပါဘူး။ေၿမၾကီးေပၞမွာပဲ ထိုင္ရတယ္ေနာ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ၿပီးေတာ့မွ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ၀ိုင္းလွဴၾကလို. အခင္းေလးၿဖစ္လာတယ္။
အကာမရွိေသးဘူး။ဖ်ာၾကီးေတြ၊ ၀ါးထရံေတြကာၿပီး ထားရတယ္။တၿဖည္းၿဖည္း
ၿမိဳ.သူၿမိဳ.သား နယ္သူနယ္သား ဒကာဒကာမမ်ား စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္
ယခုလို ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္လာၾကတယ္ေနာ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
အရင္တုန္းက မီးဆိုရင္လည္း ဖေယာင္းတိုင္ေလးထြန္းၿပီး
အားထုတ္ခဲ့ရတယ္။အခုဆိုရင္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးေတြနဲ. ၿပည့္ၿပည့္စုံစုံ
ၿဖစ္လာတယ္။ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
အဲသလို ဆင္းရဲၿခင္းရဲ. ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာရွိသလဲ
(ခ်မ္းသာၿခင္းပါဘုရား)
ဘယ္သူမပိုင္ ဘုံဆိုင္မွတ္ၾက
ခ်မ္းသာၿခင္းရွိပါတယ္။ စြန္.စားရင္ၾကိဳးစားရင္ ေအာင္ၿမင္မႈရတယ္ဆိုတာကို
ဒကာ၊ဒကာေတြကို သိေစခ်င္လိုပါ
(တင္ပါ့ဘုရား)
မည္သည့္ပုဂိၢဳလ္မဆို ၾကိဳးစားရင္ ဘာမဆို မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလား
(ၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)
မလုပ္ရင္ေတာ့ မၿဖစ္ဘူးေပါ့။တကယ္လုပ္ရင္ အဟုတ္ၿဖစ္ပါတယ္။ဒါဆိုရင္
တိုးတက္လာတဲ့ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြဟာ အထင္ၾကီးစရာလားဆိုရင္
မဟုတ္ပါဘူး။ဘုန္းၾကီးတို.က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အထင္ၾကီးစရာ ဘာမွ
မရွိပါဘူး။ေဟာဒီ ေက်ာင္းတိုက္ေတြဟာလည္းပဲ ဘုန္းၾကီးမ်ားနဲ.
ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ဒါဟာ သာသနာၿပဳ ေနရာ႒ာနေလး တစ္ခုအၿဖစ္ ဘုန္းၾကီးတို.က
ဖန္တီးေပးတဲ့သေဘာသက္သက္ပါ။ ဟုတ္ၿပီလား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒီေက်ာင္းတုိက္ အေဆာက္အအုံေနရာ႒ာနေတြနဲ. ပတ္သက္လို. ဘုန္းၾကီးတို.
နည္းနည္းေလးမွ ငဲ့ကြက္မႈမရွိပါဘူး။ တြယ္တာလို. လည္းမရပါဘူး။
ဘာၿဖစ္လို.လဲေမးေတာ့ မည္သည့္အရာမဆို ၿမဲၿမံၿခင္း မရွိဘူးဆိုတာ
ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ သေဘာေပါက္ထားတယ္။ အရာမွန္သမွ်ေတြဟာ ရုပ္ေလာကၿဖစ္ၿဖစ္၊
နာမ္ေလာကၿဖစ္ၿဖစ္ မည္သည့္ပုဂိၢဳလ္မဆို ရုပ္နာမ္ေလာက မွန္သမွ်တို.ဟာ
ၿမဲၿမံၿခင္းမရွိ၊ ခိုင္ခံ့ၿခင္းမရွိ၊ တည္ၿမဲၿခင္းမရွိဘူး။ဟုတ္ကဲ့လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
မိမိရုပ္နာမ္ေလာကေတာင္မွ ၿမဲၿမံၿခင္းလည္းမရွိ၊ တည္ၿမဲၿခင္းလည္းမရွိ၊
ခိုင္ခံ့ၿခင္းလည္းမရွိဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္အေၾကာင္းရင္ကိုစြဲၿပီး
ၿဖစ္ေပၞလာေသာ ခႏၶာပြားေတြ။ ရုပ္ပြားေတြ နာမ္ပြားေတြဟာလည္းပဲ
နိစၥေလာကမရွိဘူး။
အနိစၥေလာကတာၿဖစ္ပါတယ္။ ဘာတဲ့လဲ
(အနိစၥေလာကပါဘုရား)
သုခေလာကလား၊ ဒုကၡေလာကလား
(ဒုကၡေလာကပါဘုရား)
အတၱေလာကလား၊ အနတၱေလာကလား
(အနတၱေလာကပါဘုရား)
အနတၱေလာကၾကီးပါ။ အဲသလို အနိစၥလို. ၿမင္ဖို.လိုတယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာရွိေနတဲ့
အနိစၥကိုအနိစၥလိုၿမင္မယ္။ဒုကၡကို ဒုကၡလို.ၿမင္မယ္။ အနတၱကို
အနတၱလို.ၿမင္ရမယ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဆင္ၿခင္ေတြးဆ သခၤါရ
အရွိကို အရွိအတိုင္း ၿမင္ရမယ္ေနာ္။အပိုမၿမင္ရဘူး။အပိုၿမင္ေအာင္ မၾကဳိးစားရဘူး။
(တင္ပါ့ဘုရား)
သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။အနိစၥဆိုတဲ့ သေဘာအေပၞမွာ ဥာဏ္ကေလးနဲ. သိရုံေလာက္သာ
သိဖို.လိုတယ္။အနိစၥလကၡဏာ ဥာဏ္ကေလးေတြ ေပၞလြင္ေနဖို. အနိစၥလကၡဏာ ဖုႆနဥာဏ္၊
အနိစၥကိုၿမင္တဲ့ သေဘာ၊ အနိစၥရဲ. လကၡဏာဓာတ္ကေလးကို ေတြ.ထိတဲ့သေဘာ၊
အနိစၥလကၡဏာ ထိုက္တဲ့သေဘာ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
မၿမဲတဲ့ အမူအယာ၊ အဲဒီမၿမဲတဲ့အမူအယာရဲ. ေၿပာင္းလဲေနတဲ့သေဘာ၊
ေၿပာင္းလဲေနတဲ့လကၡဏာ၊ ဟုတ္လား။ေၿပာင္းလဲေနတဲ့ တစ္ေနရာနဲ. တစ္ေနရာ
မတူတာေလးေတြ ေၿပာင္းလဲေနတဲ့သေဘာကို လကၡဏာလိုေခၞတယ္။
အဲဒီမၿမဲမႈသေဘာေလးကို ဥာဏ္နဲ.လွမ္းၿပီးေတြ.ေနတာ အရသာေပၞလြင္ေနတယ္။
အဲဒီမၿမဲတဲ့သေဘာ၊ အဲဒီၿဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္၊ ၿဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္ လကၡဏာကို
ဥာဏ္နဲ.လွမ္းၿပီးေတာ့ၿမင္ေနတယ္။ေတြ.ထိေနတယ္။ အဲဒီ
ေတြ.ထိတဲ့ဥာဏ္သည္ ဖုႆနသေဘာ။ဥာဏ္နဲ.ေတြ.ထိေနတယ္။ ခႏၶာရဲ.ေၿပာင္းလဲမႈလကၡဏာ
ဓာတ္ကေလးေတြကို ဥာဏ္ေလးနဲ.လွမ္းၿပီး တစ္မွတ္ခ်င္း၊ တစ္မွတ္ခ်င္း
လွမ္းေတြ.ေနတယ္။ အဲဒါကို အနိစၥလကၡဏာ ဖုႆန။
အဲဒါေလးကို ၿမင္ရင္း ၿမင္ရင္း၊ မွတ္ရင္း မွတ္ရင္းနဲ. ဖ်တ္ဆိုရင္ အနိစၥေတြ
ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတာက လကၡဏဥာဏ္၊ အဲဒီဥာဏ္က မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ကို
ကူးသြားတာေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ၊ဒကာမေတြက ခႏၶာကိုယ္ၾကီးရဲ. အနိစၥကိုသာၿမင္ေအာင္ၾကည့္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခႏၶာကိုယ္ ဘယ္ေနရာပဲၾကည့္ၾကည့္ ဆံပင္၊ ဆံေခ်ာင္းေလးက အစ
ဟုိေၿခဖ်ားထိၾကည့္၊ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အနိစၥကလြဲလို. တၿခားမရွိဘူးေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
နိစၥရွိသလား၊ ၿမဲတာရွိရဲ.လား
(မရွိပါဘုရား)
ၿမဲတဲ့ေနရာေလး ဘယ္နားမွာ တစ္ခုရွိေနေလသလဲလို. အပ္ဖ်ားေလးနဲ.
ေထာက္ေထာက္ၿပီး ရွာဘိသကဲ့သို. တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ဥာဏ္တည္းဟူေသာ
အပ္ဖ်ားေလာက္နဲ. ေထာက္ေထာက္ၿပီးေတာ့ၾကည့္ရင္ ၿမဲၿမံၿခင္းေလာက
ရွိ၊မရွိ
(မရွိပါဘုရား)
ခ်မ္းသာၿခင္း ဘ၀ ရွိ၊ မရွိ
(မရွိပါဘုရား)
ခိုင္ၿမဲၿခင္းေလာကၾကီး ရွိ၊ မရွိ
(မရွိပါဘုရား)
သတိ ပညာေမြးၿမဴပါ
ဒါေလးေတြကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ၿမင္ေအာင္ၾကည့္၊ မရွိတာၿမင္ရင္
အဲဒီပုဂိၢဳလ္ လမ္းမေပၞေရာက္သြားၿပီ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ေႀသာ္..အနိစၥ လကၡဏာဓာတ္ ကေလးေတြၿမင္သြားၿပီဆိုရင္ ၀ိပႆနာလမ္းမေပၞ
ေရာက္သြားၿပီ။ဒီထက္ ပိုမသိခ်င္နဲ.
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒကာ၊ ဒကာမေတြက အလုပ္လုပ္ရင္ သိခ်င္တဲ့စိတ္က ေရွ.ကေန ေရာက္ေနတယ္။အလုပ္က
ေနာက္က၊ ရခ်င္တာေလးက ေရွ.က ၿဖစ္ပါ့မလား
(မၿဖစ္ပါဘုရား)
ဆႏၶေတြက သိပ္ေစေနတယ္ ဟုတ္လား။စိတ္ဆႏၶေတြက သိပ္ေစာေနေတာ့ ရခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ
လြန္ကဲေနရင္လည္း တရားက ရပ္ေနတတ္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့)
လြန္ကဲမႈ လုံး၀ မရွိၿပန္ေတာ့လည္းပဲ ရလိုတဲ့စိတ္ လုံး၀ မရွိၿပန္ရင္လည္း
ေလ်ာ့ရဲေနတတ္ၿပန္တယ္။ တရားသၿဖင့္ လိုခ်င္စိတ္ေတာ့ရွိရမယ္။
အလြန္လည္းမၿပင္းထန္ရဘူး။ေလ်ာ့လည္း မေလ်ာ့ရပါဘူး။ တင္းလည္းမတင္းရပါ
ဘူး ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခပ္မွန္မွန္ေလးနဲ. တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါေရာက္ေအာင္သြားမယ္ ဒီလိုမ်ဳိး
ရွိရမယ္။သြားတဲ့အခါမွာလည္း မေမာေအာင္ သြားရမယ္ေနာ္။ေတာင္ၾကီးေပၞ
တက္လို.ရွိရင္ အေၿပးတက္ရင္ ဘာၿဖစ္တယ္
(ေမာပါတယ္ဘုရား)
အေမာဆို.ၿပီးေတာ့ မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ရင္ေတြတုန္လာတယ္။ အဲသလို
တအားေမာပမ္းေနၿပန္ေတာ့လည္း ေရွ.ဆက္သြားရတာ အဆင္မေၿပေတာ့ဘူး။ဒါေၾကာင့္
သတိနဲ.ဥာဏ္ ယွဥ္တြဲၿပီး ခပ္မွန္မွန္ ေလးၾကိဳးစားၿပီးသြား
မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ေပၞကို မေရာက္ႏိုင္ဘူးလား
(ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)
ဘာလို.ေရာက္ႏိုင္တယ္လဲဆိုရင္ ၾကိဳးစားၿပီး သတိ၊၀ီရိယ၊ ဥာဏ္ေတြနဲ.
ခ်ိန္ၿပီး သြားလို. ေရာက္တယ္ေနာ္။ဒါဆိုရင္ ေတာင္ေအာက္ကေနၿပီးေတာ့
လူတစ္ေယာက္က ေတာင္ေပၞေမာ့ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေတာင္ေပၞေရာက္
ခ်င္လိုက္တာလုိ. ေအာက္ကေအာ္ငိုေနရုံနဲ. ေတာင္ေပၞေရာက္ပါ့မလား
(မေရာက္ႏိုင္ပါဘုရား)
ဘာၿဖစ္လို. မေရာက္တာလဲဆိုရင္ ေရာက္ေအာင္မွ မသြားဘဲ။မသြာလို. မေရာက္တာပါ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါေၾကာင့္ သြားၿပန္ေတာ့လည္းပဲ မၿပင္းထန္ရဘူး။
(တင္ပါ့ဘုရား)
အရာရာမွာ သတိ၊ ဥာဏ္ရွိရတယ္။ ဒီဘုရား သာသနာၾကီးရဲ. အဓိကေဆာင္ပုဒ္ဟာ
သတိ၊ပညာ လုိရင္းသာ တည္းလို.ဆိုတဲ့ သတိ၊ပညာ သာသနာပဲ
(တင္ပါ့)
ဆုံးမ စကား မေလးစား
အဲဒီ သတိနဲ.ပညာ ၿဖစ္ဖို.အတြက္သာ သမာဓိေတြကို ၀ီရိယေတြနဲ.
သဒၶါတရားဆိုတဲ့လက္နက္ေတြသုံးၿပီး ထူေထာင္ရတာ မဟုတ္လား။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ေအး....ခုနက ဥပမာထဲက ဒုတိယ လူကိုၾကည့္လိုက္ပါဦး။လွခ်င္လိုက္တာ၊
သူမ်ားလွလို. လွခ်င္တယ္။ကိုယ့္မွာက သတိ နဲ.အသိဥာဏ္ကအားနည္းတယ္။
သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သုံးရမယ္ဆိုတဲ့
စကား နားေထာင္တတ္တဲ့ ဥာဏ္မပါဘူး။ပညာကို ေရွ.တန္းမတင္ဘဲ ေလာဘကိုသာ
ေရွ.တန္းတင္ထားတယ္။ေလာဘနဲ.ဆက္စပ္တဲ့ ၀ီရိယကိုပဲထားတယ္။ ၿခေသၤ့ၾကီးက
ခုနစ္ပတ္ပဲ ပတ္ရမယ္လို.ေၿပာေပမယ့္ နားေထာင္
ရဲ.လား
(မေထာင္ပါဘုရား)
နားမေထာင္ဘဲနဲ. ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို မလုပ္ဘူးလား
(လုပ္ပါတယ္ဘုရား)
လုပ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူက ပိုၿပီးေတာ့ လွလာတာလား၊ အၿမီးေပါက္တာလား
(အၿမီးေပါက္ပါတယ္ဘုရား)
ေကာင္းတာလား၊ဆိုးတာလား
(ဆိိုးတာပါဘုရား)
အဲသလို ဆိုးၿပီး ဆင္းရဲၿခင္းၿဖစ္သြားတာကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လိုရွိရင္
ဆရာ.စကား နားေထာင္လို.လား၊ မေထာင္လို.လား
(နားမေထာင္လိုပါဘုရား)
နားမေထာင္တဲ့အၿပင္ သူမ်ားထက္ပိုလွေအာင္ ေလာဘတက္လာလို.ေနာ္။သူ.ရဲ. ေလာဘက
၀ိသမေလာဘ ၿဖစ္သြားတယ္။ရိုးရုိးေလာဘက ကိစၥမရွိေသးဘူး။ ၀ိသမေလာဘဆိုရင္ေတာ့
ဘ၀ပ်က္စီးရတယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
ကဲ.....ဒုတိယလူဟာ ခုနစ္ပတ္နဲ. မရပ္ဘဲ ေလာဘစိတ္နဲ. ရွစ္ပတ္လည္းပတ္လိုက္ေရာ
ခႏၶာကိုယ္ ဘာၿဖစ္သြားတာတဲ့လဲ
(အၿမီးထြက္သြားပါတယ္ဘုရား)
အၿမီးထြက္လာေတာ့ ဘ၀ပ်က္စီးမသြားဘူးလား
(ပ်က္သြားပါတယ္ဘုရား)
ပ်က္စီးသြားရွာတယ္ေနာ္။ေအးဒါေၾကာင့္ ဒကာ၊ဒကာေတြ အၿမီးမထြက္ေစနဲ.၊ ရွင္းရဲ.လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
မေလွ်ာ့တဲ့ဇြဲ အားမာန္ခဲ
အၿမီးထြက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ.။ ပုံမွန္လုပ္ပါေနာ္ မွန္မွန္ေလးေပါ့။
အၿမီးထြက္တယ္ဆိုေတာ့ အတၱလြန္ကဲတဲ့ သေဘာ။တခ်ဳိ.ပုဂိၢဳလ္ေတြက
တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုရင္ဇြဲသိပ္ေကာင္းတယ္။ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္းနဲ.
ဇြဲေတြ သိပ္တင္းလိုက္ေတာ့ တင္းရင္း တင္းရင္းနဲ. ဇြဲက ဒိုင္းဆိုရင္
ေအာက္ကိုၿပန္ၿပဳတ္က်တယ္။ၿပန္တင္ဖို. စြမ္းအားကလည္း မရွိေတာ့ဘဲနဲ.
အင္း...ငါလည္း တရားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထုိင္ၿပီးၿပီ၊ ေတာ္ေတာ္လည္း ၾကီးစား
ၿပီးၿပီ၊ သူမ်ားေတြထက္ေတာင္ ပိုထိုင္ေသးတယ္။ဒါေပမဲ့့
တရားလည္းမရလိုက္ဘူး။အိပ္ၿပန္ပါတာပဲ ေကာင္းတာပဲဆိုၿပီးေတာ့
က်သြားတဲ့ဇြဲအေပၞ ၿပန္မတင္ႏိုင္ဘဲ အိမ္မၿပန္ရဘူးလား။
(ၿပန္ရပါတယ္ဘုရား)
ဒါဟာ ၀ီရိယေတြလြန္ကဲၿပီး ၀ိီရိယေနာက္က ဥာဏ္မလိုက္ႏိုင္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ
စိတ္ေတြပ်ံ.လြင့္ကုန္တယ္။ ၀ီရိယနဲ. သမာဓိမမွ်တရင္ စိတ္ေတြ
ပ်ံ.လြင့္ကုန္ၿပီးေတာ့ သမာဓိမတည္ၾကည္ဘဲ ကုသိုလ္အာရုံနဲ.
မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဟုတ္ကဲ့လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါေၾကာင့္ အရာရာမွာ မွ်တရတယ္လို. ေၿပာတာပါ။ အေရးၾကီးလို. ေၿပာတာပါ။
တရားအားထုတ္တဲ့အခါမွာ သမာဓိနဲ. ၀ီရိယဟာ မွ်တရတယ္။သဒၶနဲ.ပညာဟာလည္း
မွ်တရတယ္ ညီမွ်ရတယ္။တန္းတူၿဖစ္ေနရတယ္။အရည္
အခ်င္း တူရတယ္။ ေယာဂီဟာ အဲဒီတရားေလးတစ္ခုကို သတိနဲ. ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ရတယ္။
သတိတစ္ခုသာမက ပိုသြားတယ္လို. မရွိပါဘဲနဲ. က်န္တဲ့ သမာဓိဆိုတာလည္း
လြန္ကဲတတ္ပါတယ္။သဒၶါဆိုတာလည္း လြန္ကဲတတ္
တယ္။၀ီရိယ လည္းလြန္ကဲတတ္တယ္။ပညာဆိုတာ လည္းလြန္ကဲတတ္တယ္။ဒါေၾကာင့္
တစ္ခုခုလြန္ကဲၿပီဆိုရင္ သတိနဲ.ၿပန္ၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္စြမ္းအားေတြၿဖစ္ေအာင္
ထူေထာင္ရတယ္ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခုနကေၿပာသလို ကုသိုလ္အာရုံနဲ. မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္
အိမ္ၿပန္ခ်င္လာလို. ၿပန္ၿပီဆိုကတည္းက အားထုတ္ရင္ ဆက္တိုးတက္မယ့္
တရားအာရုံေတြ မဆုံးရႈံးရဘူးလား
(ဆုံးရႈံးပါတယ္ဘုရား)
ဒီေနရာေရာက္ၿပီး တရားအားထုတ္ဖို. အခြင့္အေရးဆိုတာ လြယ္ပါ့မလား
(မလြယ္ပါဘုရား)
ေစာင္းၾကိဳးပမာ က်င့္သုံးပါ
အဘက္ဘက္က အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ဖို. ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားၿပီးမွ ေရာက္လာၾကတာပါ။
အိုးပစ္၊ အိမ္ပစ္၊ မိသားစုေတြ၊ စီးပြားေရးေတြ ခဏပစ္ခဲ့ၿပီးေတာ့မွ အားလုံး
က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးက အစ အစစၿပည့္စုံမွ
ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ ေနရာေလးမွာ ဖ်တ္ခနဲ ေပၞလာတဲ့ အိမ္ၿပန္ခ်င္တဲ့
စိတ္တစ္ခ်က္နဲ. ၿပန္ရမွာလား။ဒါမွမဟုတ္ ဒီစိတ္ကေလးရဲ. မၿမဲတဲ့သေဘာကို
သတိဥာဏ္နဲ. အကဲခတ္ၿပီး သတိနဲ. သိမ္းဆည္းရမွာလား
(သတိနဲ. သိမ္းဆည္းရမွာပါဘုရား)
ဒီေပၞတဲ့စိတ္ကေတာ့ တစ္ခ်ိန္လုံး ၿမဲေနရဲ.လား
(မၿမဲပါဘုရား)
ဒီမၿမဲတဲ့သေဘာကို အကဲခတ္ထားရင္ ဒီအိမ္ၿပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ဟာလည္း
ခဏပါပဲ။ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ရတာပါပဲ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဘာစိတ္ကေလးပဲေပၞေပၞ သတိနဲ.ကပ္ ဥာဏ္ကေလးနဲ.မွတ္လိုက္ရင္ ဘာေလးေပၞေပၞ
ခ်ဳပ္ေပ်ာက္မေနဘူးလား
(ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေနပါတယ္ဘုရား)
ဒီလိုသာ သတိ၊ ဥာဏ္မဦးစီးပါပဲနဲ. ကုသို္လ္စြမ္းအားေတြကို
မထူေထာင္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘာနဲ.တူလာသလဲဆိုေတာ့ နတ္ၿပည္မွာ နတ္သား၊
နတ္သမီးေတြ မေသခင္ ပုံစံေတြ ေၿပာင္းလဲလာၾကတယ္ေလ။တစ္သက္လုံးမွာ
ဘယ္ေတာ့မွာ မပ်င္းခဲ့တဲ့ နတ္သားနတ္သမီးေတြဟာ မေသခင္စုတိစိတ္မက်မီ
(၇)ရက္ေလာက္မွာ ပ်င္းလာသတဲ့။ အ၀တ္ေတြ အထည္ေတြဟာဘယ္ေတာ့ မွ မႏြမ္းေပမယ့္
စုတိစိတ္က်ခါနီးမွာ ႏြမ္းလာတယ္တဲ့။ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ခႏၶာကုိယ္ၾကီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေၿပာင္းလဲမႈ မရွိခဲ့ေပမယ့္ စုတိစိတ္က်ခါနီးမွာ
အိုးမင္းရင့္ေရာ္ၿပီး ေၿပာင္းလဲရွာတယ္တဲ့။နႏၵ၀န္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
အလြန္.အလြန္ေမြ.ေလ်ာ္ခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ သြားေရာက္ၿပီး
မေပ်ာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ဆင္းသြားရွာတယ္။ခုနစ္ရက္ၿပည့္တဲ့ေန.
စုတိစိတ္က်ၿပီးေတာ့ ေဒါမနႆစိတ္နဲ.မ်ား စုတိစိတ္က်လို.ရွိရင္
ငရဲဒယ္အိုးထဲကို တစ္ခါတည္း ဆင္းရတာပဲေနာ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါေၾကာင့္ဘ၀ဆိုတာ ငွက္ခါးပ်ံ သလိုပဲ ဒကာ၊ဒကာမေတြ။ တစ္ခါတစ္ရံ မွာ
ဘ၀အဆင့္ၿမင့္ေနတယ္။တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဘ၀ေအာက္တန္း က်ေနၿပန္တယ္။ဘ၀ဆိုတာဟာ
မခိုင္ၿမဲဘူးေနာ္။ ဘာၿဖစ္လို. မခိုင္ၿမဲတာလည္းဆိုရင္
မိမိသႏာၱန္မွာခိုင္ႏိုင္ ၿမဲႏို္င္တဲ့ တရားဓာတ္ေတြ
မရွိေသးလို.။ခုပဲၾကည့္ေလ တရားမွတ္ရင္းနဲ. ၀ီရိယေတြ လြန္ကဲ၊
ပညာမလိုက္ႏုိင္ေတာ့ ကုသိုလ္အာရုံနဲ. မေပ်ာ္ေတာ့ပါပဲနဲ. အကုသိုလ္အာရုံနဲ.
ေပ်ာ္ခ်င္လာတယ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါဟာ မခိုင္ၿမဲလို.ပဲ။ခိုင္ၿမဲတဲ့စိတ္ မိမိသႏာၱန္မွာ မရွိေသးလို.ပဲ။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒါေၾကာင့္ လြန္ကဲေသာ ၀ီရိယလည္း မရွိရေအာင္၊ သတိနဲ.
ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။လြန္ကဲေသာ သဒၶါလည္း မၿဖစ္ေစရဘူး။လြန္ကဲေသာ သမာဓိ၊
လြန္ကဲေသာပညာေတြၿဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ဒီပုဂိၢဳလ္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကိုေရာက္မွာ
မဟုတ္ပါဘူး၊ မေရာက္ပါဘူး။
(တင္ပါ့ဘုရား)
ပညာလြန္ကဲရင္လည္း ေကာက္က်စ္တတ္တယ္ေနာ္။ဥာဏ္လြန္ကဲရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ေကာက္က်စ္တတ္သလို၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း
ေကာက္က်စ္တတ္တယ္ေနာ္။
(တင္ပါ့)
အေတြးေတြ လမ္းေခ်ာ္ေနတတ္တယ္။ အသိေတြမ်ားၿပီး လမ္းေခ်ာ္ေနတတ္တယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေတြးေတြနဲ. အထင္ၾကီးေနတတ္တယ္ေနာ္။ဒါဟာ မဂ္ပဲ။ငါ
မဂ္ရၿပီ စသည္ၿဖင့္ အေတြးေတြေခ်ာ္ၿပီးေတာ့ အေတြးေတြ
နဲ.ပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနတတ္တယ္။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တရားအမွတ္ကေလးေတြ
ေကာင္းသြားလို. မွတ္စိတ္နဲ. အာရုံနဲ. ကိုက္ေနရင္း တစ္ခါတစ္ရံ ဖ်တ္ခနဲ
ထိန မိဒၶ အစားထိုး၀င္သြားတာေလးကို မဂ္လို. ထင္သြားတယ္။ ငါ
ေသာတာပန္တည္ၿပီ။ငါတရား ရထားၿပီလို.
ေတြးေနေရာ့။ကဲ......အဲသလိုအထင္ၾကီးသြားၿပီဆိုရင္ အဲဒါ ပညာလြန္ကဲေနတာ
(တင္ပါ့ဘုရား)
ဒီပုဂိၢဳလ္ မဂ္ဖို္လ္နိဗၺာန္နဲ. ေ၀းသြားၿပီဟုတ္လား။
နားလည္တယ္ေနာ္။ဒါေၾကာင့္ တရားမွတ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ဟာ သဒၶါနဲ.
ပညာမွ်တဖို.လိုအပ္တယ္။၀ီရိယနဲ .သမာဓိမွ်တဖို. လိုအပ္တယ္။သတိကေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ ပိုတယ္မရွိဘူး။
အလိုပဲရွိေနတယ္ေနာ္။
(တင္ပါ့ဘုရား)
၀ီရိယနဲ. သမာဓိ၊ သဒၡါနဲ.ပညာ မွ်တဖို.အတြက္ သတိသည္ လိုရင္းပဲ။သတိကပဲ
အၿမဲတမ္း ထိန္းေပးရတယ္။ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီမ်ားကို ခဏခဏ ေၿပာေနတယ္။
ေယာဂီမ်ားသတိထားၾက။ အရာရာတိုင္းမွာ သတိနဲ.ေဆာင္ၿပီး
ထားၾက။ အမွတ္ေတြ လြဲေနတယ္ သတိထားၾကလို. သတိကို ေရွ.တန္းတင္ၿပီး
ဘုန္းၾကီးမ်ား ခဏခဏေၿပာေနတယ္။လိုအပ္လို. ေၿပာေနတာေနာ္။ဘာၿဖစ္လို. သတိကို
အထူးအားၿဖင့္ ေၿပာေနရသလဲဆိုရင္ ဥာဏ္ကိုလည္း
ဒီသတိကပဲ ထိန္းရတယ္ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
သဒၶါကိုလည္းသတိကပဲ ထိန္းေပးရတယ္။၀ီရိယကိုလည္း သတိကပဲ
ထိန္းေပးရတယ္။သမာဓိကိုလည္း ဒီသတိကပဲ ထိန္းေပးရတယ္ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
သမာဓိလြန္ရင္ ဘာၿဖစ္တတ္သလဲဆိုရင္ အိပ္ငိုက္လာတတ္တယ္။သမာဓိလြန္ရင္
သတိကင္းေတာ့ အပၸမာဒေနရာမွာ ပမာဒက အစားထိုးလိုက္ၿခင္းေၾကာင့္
အိပ္ငိုက္ၿပီး ေၿမာေနတတ္တယ္ မဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
အဲဒီပုဂိၢဳလ္ရဲ. သႏာၱန္မွာ သတိဖ်တ္ခနဲ ကင္းတာနဲ. တရားမွတ္တာလား။ မတရားမွတ္တာလား
(မတရားမွတ္တာပါဘုရား)
ဟုတ္တယ္ လြဲေနတယ္ေပါ့။နားလည္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့)
အမွတ္သတိ ကင္းတဲ့စိတ္ဟာ မေကာင္းတဲ့ဘ၀ကို ပို.ေပးတတ္တယ္။ဒါေၾကာင့္
သတိရွိေပးရတယ္ေနာ္။သတိထားေပးရတယ္ေနာ္။ သတိနဲ.ဥာဏ္နဲ. ဥာဏ္နဲ.
သတိနဲ.ေနာ္။ယွဥ္တဲြထားရတယ္ ဟုတ္လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
အဲသလို တြဲတြဲၿပီး ၾကည့္လိုရွိရင္ သႏာၱန္ထဲမွာ အမွားေပ်ာက္ၿပီး
အမွန္ေရာက္ႏိုင္တယ္ေနာ္
(တင္ပါ့ဘုရား)
အစြန္.တတ္မွ အေနၿမတ္
ကဲ..ဟုတ္ၿပီ ဒကာ၊ဒကာမတို.။ ခုနေလးက ေၿပာခဲ့တဲ့ သာဓကေလးၿပန္
ေကာက္ၾကစို.။ဒီ ဒုတိယအမ်ဳိးသားသည္သြားေတာ့သြားတယ္ေနာ္။
သြားပင္သြားၿငားေသာ္လည္း သူကလိုခ်င္စိတ္က ေကာက္က်စ္တယ္။ၿပန္
ေကာက္ၾကည့္ဦး။သူကလွခ်င္တယ္ေနာ္။ လွခ်င္လုိ. ၿခေသၤ့ၾကီးက ေၿပာမယ္ဆိုတာ
သိလို.သြားတာ။တကယ္အသက္စြန္.ရဲလုိ. သြားတာဟုတ္ရဲ.လား
(မဟုတ္ပါဘုရား)
ေမာင္ရုပ္ဆိုးက်ေတာ့ တကယ့္ကို ေသလည္းမထူး၊ ရွင္လည္းမထူးဘူးဆိုၿပီး
တကယ့္ကို စြန္.စားၿပီးေတာ့ကို သြားတာ။ ငါ့အတြက္ ေလာကမွာေနလို.
ဘာထူးဦးမွာလဲဆိုတဲ့စိတ္နဲ. တကယ့္ကို စြန္.စြန္.စားစား ၀ီရိယနဲ.သြားတာ။
ဟုိ..ဒုတိယလူနဲ. ၀ီရိယခ်င္းတူရဲ.လား
(မတူပါဘုရား)
ဟုိ..ဒုတိယလူက တကယ္စြန္.စားတာ ဟုတ္ရဲ.လား
(မဟုုတ္ပါဘုရား)
ဒုတိယလူက ေလာဘနဲ.သြားတာေနာ္။ သြားကတည္းကိုက လွခ်င္လို. ေလာဘနဲ.သြားတာ ဟုတ္ကဲ့လား
(တင္ပါ့ဘုရား)
ရခ်င္၊ လိုခ်င္တဲ့စိတ္က ေရွ.ကေရာက္ေနတယ္။လိုခ်င္တဲ့စိတ္က
ေရွ.တန္းကိုေၿပးေနတယ္။ ေရွ.တန္းေၿပးေတာ့ ကၿပီးပတ္ၿပရေတာ့လည္း ေရွ.တန္းက
ေလာဘနဲ.ပိုလွခ်င္ေနၿပန္ေတာ့ ေၿပာစကား နားေထာင္ရဲ.လား။
(မေထာင္ပါဘုရား)
နားမေထာင္ေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ၿပည့္ရဲ.လား
(မၿပည့္ပါဘုရား)
ေအာင္ၿမင္မႈေကာရရဲ.လား
(မရပါဘုရား)
လြန္ကဲတာကိုး။ကဲ........ဒါေၾကာင့္မို.လို. ကမၼ႒ာန္အားထုတ္တဲ့ေဟာဂီမ်ားဟာ
ပထမလူလိုပဲ စြန္.စြန္.စားစားေဆာင္ရြက္တက္ရမယ္။ဆရာသမားဆိုတဲ့ ၿခေသၤ့ရဲ.
ေၿပာၿပတဲ့ စကားအတိုင္း မွ်မွ်တတ၊ စကားလည္း တစ္သေ၀မတိမ္း နားေထာင္တတ္ရမယ္။
သူသည္ခုနစ္ပတ္ဆိုရင္ ေရွ.ကိုနည္းနည္းေလးမွ မေက်ာ္ပါဘဲနဲ.
ခုနစ္ပတ္ၿပည့္တာနဲ. စိတ္ေတြလည္း လႈပ္ရွားမႈမရွိပါပဲနဲ. ၿငိမ္သက္စြာပဲ
ၿခေသၤ့ၾကီးေရွ.မွာရပ္လိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘ၀မွာ သူလိုခ်င္တဲ့
ၿငိမ္းေအးတဲ့ ေအာင္ၿမင္မႈ မရဘူးလား
(ရပါတယ္ဘုရား)
ကိုဖိုးသား ေပးပို႕ထားေသာေမးလ္အား တဆင့္ေဖာ္ျပေပးပါသည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခု၊ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၃)ရက္၊ည(၉)နာရီတြင္ ကူးယူတင္ျပေပး၏။
0 comments:
Post a Comment