ဘာမွ မလိုခ်င္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ….
ဘာသာေရး
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
ကိုဖိုးသားေလး ေမးလ္ေပးပို႔လိုက္တဲ့ ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ တရား(၂၉၂)ပုဒ္ကို ေဒါင္းလုပ္ဆြဲယူလိုက္ပါတယ္။ မေသခင္ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕တရားေတြကိုနာၾကား ေနပါ တယ္။ ဓမၼက ေပးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအသိတရားေတြက မက်င့္ေသးမီမွာကို လက္ေတြ႕ အက်ဴိးထူးေတြရေနပါၿပီ…။ ဆက္လက္ၿပီး ၀ိပသနာကိုု က်င့္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္…..။ ယခုနည္းနည္း ေလးတရားနာၿပီး တရားထိုင္ၾကည့္ေနတာကိုပင္ စိတ္ဓာတ္ေတြ ထူးထူးျခားျခား ႏူးညံ့သိပ္ေမြ႕ သြားတာကို လက္ေတြ႕ခံစားလိုက္ရပါတယ္..။ ကိုယ္ရည္ေသြးေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ..။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အလြန္ေဒါသႀကီးသူတစ္ေယာက္ပါ။ စာေပႏွင့္စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ စာေပနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘာမဆိုေငြေၾကး ကအစ မေမွ်ာ္ျမင္ဘဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကူညီခဲ့ပါတယ္။ စာေရး ဆရာအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ေအာင္၊ စာအုပ္ထုတ္ခ်င္ေနသူကို စာအုပ္ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပး ခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာ..ကၽြန္ေတာ္ အကူညီေပးခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ဦး(ရဲအုပ္)ကို သတင္းတစ္ပုဒ္အား ကၽြန္ွေတာ္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ရိွတဲ့ဂ်ာနယ္တိုက္သို႔ အခမဲ့ေမးလ္ပို႔ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးလိုက္ ပါတယ္..။သူက အသစ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ာနယ္တိုက္သို႕ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တဲ့ စာတို ေလးကို ေအာက္ကေရးလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကေလာင္အမည္ကို ေအာက္ဆုံးက ေရးၿပီးပို႔ လိုက္မိပါတယ္..။ သတင္းရဲ႕ အဆုံးမွာေတာ့ သူ႕ကေလာင္အမည္ကို ထင္ထင္ရွားရွား (အနက္ေရာင္)ျဖင့္ စာေရးသူရုံးလိပ္စာပါတပ္ေပးထားပါတယ္..။(အဲဒီ သတင္းဟာ သူေရးတဲ့ သတင္းမဟုတ္ပါ..။သတင္းေရးသူမွာ စာနယ္ဇင္းအတြင္းေရးမွဴး ေရးတာျဖစ္ပါတယ္။ သတင္း ေရးသားသူအတြင္းေရးမွဴးနဲ႔ တရားခံက အိမ္နီးျခင္းျဖစ္ေနလို႔ စာေရးဆရာ(ရဲအုပ္)နာမည္ ခံေစၿပီးပို႔ေပးတာျဖစ္ပါတယ္။သတင္းေမးလ္ပို႔စဥ္အခ်ိန္မွာ စာနယ္ဇင္းအတြင္းေရးမွဴး ကိုယ္ တိုင္ယူလာတဲ့ စီဒီခ်ပ္ကို ေကာ္ပီယူၿပီး ပို႔လိုက္တာပါ။)
ဂ်ာနယ္ထြက္လာတဲ့ေန႔မွာ အဲဒီသတင္းက စာမ်က္ႏွာတစ္မ်က္ႏွာအျပည့္ ခန္းခန္းနားနား ေဖာ္ျပ ပါလာပါတယ္။ ေအာက္က သတင္းေရးသူ ကေလာင္အမည္မပါဘဲ ေမးလ္ပို႔ေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကေလာင္(ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္) ဆိုၿပီးပါလာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ႀကိဳတင္မသိလိုက္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ခန္းအတြင္းသို႔ အဲဒီစာေရးဆရာ(ရဲအုပ္) ႏွင့္ စာနယ္ဇင္း အတြင္းေရးမွဴး တို႔ ႏွစ္ဦး ၀င္လာပါတယ္။ အမည္ခံ စာေရးဆရာ(ရဲအုပ္) က သူ႔ရဲ႕ကေလာင္အမည္မပါဘဲ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ပါလာလို႔ ေဒါသူပုန္ထၿပီး ရိုင္းစိုင္းစြာ၊ ျပင္းထန္စြာ၊ ေပါက္ကြဲေျပာဆို သြားပါတယ္။ ငမဲ၊ငဆနဲ႔ စိမ္ေခၚစကားမ်ားကိုလဲ ေျပာပါတယ္။ ယင္းသတင္းဂ်ာနယ္ကို တစ္ဘက္ကကိုင္၍ က်န္တစ္ဘက္က လက္ညိွးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီးေျပာဆို ႀကိမ္းေမာင္းေန ပါတယ္..။ ရဲအုပ္တစ္ဦးက တရားခံတစ္ေယာက္ကို ရိုက္ေတာ့၊ထိုးေတာ့မဲ့ပုံနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ေျပာ ဆိုေနပါတယ္..။
ေဒါသအလြန္ႀကီးတတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္တရားဓမၼမ်ားကိုနာၾကား က်င့္ႀကံထားတဲ့ေက်းဇူး မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးျခင္းမရိွခဲ့ပါ။ ၿပဳံးရယ္ခါျဖင့္ သူ႔ကို စိတ္မဆိုးေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေတာင္းပန္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ရိုးရိုးသားသားကူညီေပးခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ဒီကိစၥမွာ ဂ်ာနယ္တိုက္က မွားတာျဖစ္ေၾကာင္းကို ေအးေအးေဆးေဆးရွင္းျပေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ သူကျပင္းထန္းစြာေပါက္ကြဲေနေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာဆိုေနမိ ပါတယ္။
““ခင္ဗ်ားက ဘာဒုဥကၠဌ လဲ၊ ဘာလူႀကီးလဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔စာနယ္ဇင္းက ဒီလိုပဲ ေက်ာ္၊ျဖတ္၊ ေက်ာ္ခုတ္ေနၾကတာပဲလား?။သူမ်ားကိုသာ လုပ္လို႔ရမယ္..က်ဳပ္ကိုဒီလိုလုပ္လို႔ မရဘူးမွတ္ပါ။ ဒီသတင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပသနာတက္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရွင္းဖို႔သာ ျပင္ထားလိုက္ေပေတာ့ က်ဳပ္အေၾကာင္းသိေစရမယ္..”””
ကၽြန္ေတာ္က ေနပါအုံးဗ်ာ သတင္းပို႔ထားတဲ့ အီးေမးလ္ဖိုင္ကိုမွန္ကန္ေၾကာင္း ျပန္ဖြင့္ျပ ပါရေစ..။ဂ်ာနယ္တိုက္ကိုလဲ ေနာက္တစ္ပတ္မွာ ကေလာင္နာမည္မွားေနေၾကာင္း ရွင္းလင္း ခ်က္ထည့္ေပးပါရန္ အီးေမးလ္ပို႔ေပးပါ့မယ္..။ ဘယ္လိုပဲေျပာ၍ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မရပါ။ သူႏွင့္အတူပါလာေသာ ဤသတင္းကိုေရးသားေပးသူ အတြင္းေရးမွဴးကို ဇြတ္ဆြဲေခၚသြား ပါတယ္။
ဂ်ာနယ္တိုက္က သူတို႔မွားသြားေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေတာင္းပန္ေသာ္လဲ စာေရးဆရာ(ရဲအုပ္)က မေၾကနပ္ႏိုင္ေၾကာင္း တင္းမာစြာနဲ႔အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ကလည္း “ကဲ ဒီေလာက္မွ ေတာင္းပန္လို႔မရတာ ရွင္းလင္းခ်က္ထည့္မေနေတာ့ပါဘူး” လို႔ အျပတ္ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဒီေန႔အထိ စာေရးဆရာ(ရဲအုပ္) ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေၾကနပ္ပါ။ကၽြန္ေတာ့္ဆီကိုလုံး၀မလာေတာ့ပါ။ ဒါဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူကဒီသတင္းကို သူ႔ကေလာင္နာမည္နဲ႔ပါလာတဲ့ဂ်ာနယ္ကို အထက္အရာရိွကိုျပၿပီးမ်က္ႏွာလုပ္၍ ေနရာေကာင္းတစ္ခုကိုေတာင္းခ်င္ေနေၾကာင္း စုံစမ္း သိရိွ လိုက္ရပါတယ္..။ သူမ်ားသားသမီးကို ကိုယ့္သားသမီးလုပ္ၿပီး အခြင့္အေရးယူခ်င္ တာပါေလ..။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ရပေလကြယ္..။ အဲဒီအခြင့္အေရးဆုံးရႈံးသြားေသာ္လည္း ဒီနာမည္ႀကီး အမႈသတင္းႀကီးဟာ သူကစတင္ေဖာ္ေဆာင္သူဆိုၿပီး ၀န္ထမ္းေကာင္းဆုရရိွေရး၊ ရာထူးတက္ ေရး၊အတြက္ အထက္ ကို တင္ထားပါေသးသတဲ့ဗ်ာ..။သတင္းစတင္ေပးသူ၊နာမည္မေဖာ္ရဲတဲ့ တာ၀န္သိသတင္းေပး သူ(အရပ္သား)ကိုေတာ့…..ဘာလုပ္ေပးၾကမည္လဲမသိပါ..။
အင္း.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ပုထုဇဥ္လူသားအဆင့္ပဲဆိုေတာ့ ဒီစာကိုေရးလိုက္မိတာကိုက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွ တစ္ေငြ႕ေငြ႕ေလာင္းကၽြမ္းေနတဲ့ ေဒါသမီးခဲေလးမ်ားက ရဲတက္လာတာ ပါလား..။ မျဖစ္ေသးပါဘူး..မျဖစ္ေသးပါဘူး..။ သူ႔အသံ နားထဲကကို မထြက္ေတာ့ပါဘူး..။ သူ႕ရဲ႕ရိုင္းျပတဲ့အမူအယာေတြကိုလဲ မ်က္ေစ႕ထဲကကို မထြက္ေတာ့ပါဘူး…ဆိုတဲ့ ျမင္စိတ္၊ ၾကားစိတ္၊နံစိတ္၊စားစိတ္၊ ယားနာေကာင္းစိတ္၊ ျပန္လည္ေတြးေတာစိတ္ေတြကို ျဖစ္ပ်က္ရႈႏိုင္ ေအာင္.. တရားနာလက္စ ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕၀ိပသနာတရာေတာ္မ်ားအား ဆက္လက္နာၾကားေပရပါဦးမည္….။
တရားစစ္၊တရားမွန္ သစၥာတရားေတြကို နာၾကားေနရယုံနဲ႔ကို ရုပ္ေတြ၊စိတ္ေတြက ႏူးညံ့ ၾကည္လင္လာပါတယ္။ ေလာကုတၱရာတရားဘာ၀နာမ်ားကိုပြားေနခ်ိန္မွာ.. ဘာမွမလိုခ်င္၊ မလုပ္ ခ်င္ေတာ့ပါကလား…..။ သစၥာတရားနာၾကားထားတဲ့အသိေတြကိုသာ ဆက္လက္ က်င့္လိုက္ရ ရင္ျဖင့္…….
“ဆရာ.ဆရာ..စာနယ္ဇင္းေရြးခ်ယ္ပြဲနီးလာၿပီေလ..။ ဆရာအေရြးခံအုံးမွားလား..?။”
““ေဟး..ဘယ့္နဲ႔ေမးေနရတာလဲကြာ..၊ငါ့နာမည္စာရင္းကို ထိပ္ဆုံးကသာ ထားလိုက္ပါေတာ့ ကြာ…။ ဟဲဟဲ.. တရားထိုင္ေနခ်ိန္သာ ဘာမွ မလိုခ်င္၊မလုပ္ခ်င္တာပါ..။ ေလာကီေရးရာ စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕မွာေတာ့ …..ေသတစ္ဖန္ အသက္တစ္ဆုံး..ဥကၠဌ ေနရာကိုဆက္လက္ တာ၀န္ယူထားပါရေစကြယ္..””
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၀၉ ခု၊ဒီဇင္ဘာလ(၁၃)ရက္၊ည(၁၂း၀)နာရီေရးပါသည္။
3 comments:
ပုထုဇဥ္ လူသားေတြ ဆိုေတာ့လည္း ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေတြ ႐ွိေနဆဲေပါ့ ဦးဝင္းၾကည္ရယ္..
ဂလိုပါပဲ ဦးၾကည့္ရယ္ သည္းခံေပါ့။ မေရာက္တာေတာင္ ၾကာေနၿပီဗ် မေမ့ပါဘူးဦးၾကည္ စာေမးပြဲနဲ႔ နားပန္းသတ္ေနလို႔ အိမ္လည္ပ်က္ေနတယ္ဗ်။ အခုေတာ့အားသြားၿပီ။
ဦးေရ.. ေလးစားပါတယ္။ တရားအလုပ္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ထူးျခားတာေလးေတြျဖစ္ေပၚတတ္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဦးလည္းအသိေလးနဲ႔သူမ်ားဆဲတာကို ခံေနလိုက္တယ္ဆိုကတည္းကထူးျခားတာပါပဲ။ သည္းခံႏိုင္ျခင္းပဲေပါ့ေနာ္။ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဦး။
Post a Comment