လားေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္…*

ကိုဖိုးသား၏ ေမးလ္အားျပန္လည္ေဖၚျပေပးလိုက္ပါသည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၂-၁-၂၀၁၀ ေန႔(၁၁)နာရီ


လားေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္…*



*လားေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္…*
ဒီတစ္ပတ္ လပတ္စာေမးပြဲမွာ ျမန္မာစာ အမွတ္အမ်ားဆံုး ရတဲ့သူကို ဆရာမ ဆုခ်မယ္…

ဆုခ်မတဲ့လား.. အမွတ္အမ်ားဆံုး ရတဲ့သူ.. လြယ္ေတာ့ မလြယ္.. ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေပါင္း ေလးဆယ္ေက်ာ္ ငါးဆယ္တြင္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုး ရဖို႔ဟူသည္.. ကၽြန္ေတာ့္ ဘယ္ဘက္က ကပ္လ်က္ ထိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းကို လွည့္ၾကည့္မိသည္.. သူသည္ လူေတာ္.. သူေတာ္သလို ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မညံ့.. စာေမးပြဲတိုင္းတြင္ သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမသာ ကိုယ္မသာ.. အနည္းငယ္မွ်ေသာ အမွတ္ ကြာဟမႈမ်ားနဲ႔ သူ အဆင့္တစ္ျဖစ္လိုက္.. ကၽြန္ေတာ္ အဆင့္တစ္ ျဖစ္လိုက္.. ဘာပဲေျပာေျပာ ဆုရတာ မရတာ အသာထား.. ေအာင္ဖို႔ေတာ့ လုပ္ရမည္.. ေအာင္ရန္မွာ ေပးထားေသာ စာမ်ားကို က်က္ရံုမွတစ္ပါး အျခားမရွိ..

**********************************

ဒီေန႔ ျမန္မာစာ အေျဖလႊာ စာရြက္မ်ား ျပန္ေပးသည္.. တစ္ဦးခ်င္းအလိုက္ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံု အမွားမ်ားႏွင့္ ရရွိသည့္ အမွတ္စာရင္းကို စာရြက္ေပၚတြင္ ေဖာ္ျပထား၏.. ေဘးနားက ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းက အေျဖလႊာစာရြက္ အရင္ရ၏.. ၉၄-မွတ္.. အားပါး တယ္ေတာ္တာပဲ.. ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေျဖလႊာ စာရြက္ရ၏.. မ၀ံ့မရဲျဖင့္ အမွတ္စာရင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ၉၈-မွတ္တဲ့..

**********************************

ထို လပတ္ စာေမးပြဲတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းက တစ္တန္းလံုးတြင္ ဒုတိယ ရ၏.. ကၽြန္ေတာ္က ပထမ.. ျမန္မာစာ အမွတ္စာရင္း မသိခင္ အခ်ိန္အထိ က်န္သည့္ ဘာသာမ်ား၏ အမွတ္မ်ား ေပါင္းလဒ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းသည္ အတူတူ.. ယခု ျမန္မာစာ အမွတ္သိရမွ ကၽြန္ေတာ္က ၄ မွတ္အသာျဖင့္ ပထမ ရရွိသြားျခင္း ျဖစ္၏..

*********************************

မၾကာခင္ ပထမအစမ္း စာေမးပြဲ ေျဖရေတာ့မည္.. အခ်ိန္ကား နီးလာ၏.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ့္စာႏွင့္ကိုယ္ အလုပ္ရွဳပ္ေနစဥ္ ထုိသူငယ္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ့္ အနားေရာက္လာ၍..

“ဒီ ပထမအစမ္း စာေမးပြဲမွာ မင္းနဲ႔ငါ ဘယ္သူ ပထမရမလဲ ၿပိဳင္မလား ေဟ့ေကာင္” တဲ့..

သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိန္ေခၚစကား စေလၿပီ.. လပတ္ စာေမးပြဲတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ပထမရသည္ကို မေက်နပ္၍ ျဖစ္မည္.. ျဖစ္လည္း ျဖစ္ထိုက္ပါသည္.. ဒီေက်ာင္းတြင္ သူ႔အေဖက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး.. သူ႔အေမက ၇-တန္း အတန္းပိုင္ ဆရာမ.. အေဖေကာ အေမေကာ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ား ျဖစ္ပါလ်က္ ပထမ မရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေပါက္ကြဲေပမေပါ့..

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာမိ.. အသာ ၿငိမ္ေနမိသည္.. ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ ၿပိဳင္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိ၊ ႏိုင္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိ.. စာေမးပြဲတြင္ ေမးလာေသာ ေမးခြန္းမ်ားအား အကုန္ ေျဖႏိုင္လိုစိတ္သာ ရွိသည္.. ေနာက္ၿပီး ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံ က်င့္သံုးမိေနသည့္ စကားပံုတစ္ခု ရွိေနသည္.. ဘယ္အေၾကာင္း အရာတြင္ ပါရွိသည္ကို တပ္အပ္ မမွတ္မိေတာ့ေသာ္လည္း ထုိ စကားပံုကိုေတာ့ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မွတ္မိေန၏.. *အခ်င္းခ်င္း ရန္ၿငိႇဳးမထားရ*

ကံအရိွန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ႀကိဳးစားမႈ သဟဇာတ ျဖစ္သြား၍လား မသိ.. ထုိ ပထမအစမ္း စာေမးပြဲတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ပထမ ရရွိခဲ့သည္..

ဤကား ကၽြန္ေတာ္ ေလးတန္းတုန္းက အျဖစ္အပ်က္.. 1994 ခုႏွစ္၏ ေႏွာင္းပိုင္းကာလမ်ား.. အသက္အရြယ္ အားျဖင့္ ၉-ႏွစ္သာသာ..

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ယေန႔ ဒီအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ အသက္နည္းနည္း ရလာေတာ့ ပထမအေၾကာင္း စဥ္းစားမိသည္.. ပထမ..တဲ့.. ငယ္ငယ္က ဆရာေတြကေတာ့ ဥပမာ ေပးဖူးသည္.. ႀတိဂံ ႏွင့္ခိုင္းႏိႈင္း၍.. ႀတိဂံသည္ အေျခတြင္ အတိုင္းအတာ အားျဖင့္ ပမာဏ မ်ားမ်ား ရွိေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္း အထက္ပိုင္း ေရာက္သည္ႏွင့္ အတိုင္းအတာ ပမာဏ နည္းနည္းလာကာ ေနာက္ဆံုး အေပၚဆံုးတြင္ေတာ့ ပြိဳင့္တစ္ပြိဳင့္သာ ရွိေတာ့သည္.. ယေန႔ေခတ္တြင္ ပိရမစ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္လည္း ဒီ ဥပမာ ပို၍ ေပၚလြင္ပါသည္.. မည္သို႔ပင္ ဆုိေစ ပထမဟူသည္ အမ်ားထဲမွာမွ တစ္ေယာက္.. အေရအတြက္ မ်ားစြာထဲကမွ တစ္ဦး.. နယ္ပယ္တစ္ခု၏ level တူသည့္ အရာမ်ားထဲတြင္ ထိပ္ဆံုး level.. ဤသို႔အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားသည္.. (ဤေနရာတြင္ နယ္ပယ္ဟူသည္ စီးပြားေရး ဆိုလွ်င္လည္း စီးပြားေရး နယ္ပယ္၊ လူမႈေရးဆိုလွ်င္လည္း လူမႈေရး နယ္ပယ္၊ ပညာေရး ဆိုလွ်င္လည္း ပညာေရး..)

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ နားခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ ျဖစ္ေနသည္မွာ ထို ပထမ၊ ဒုတိယ.. အစရွိေသာ အဆင့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို မည္သူက သတ္မွတ္ပါသနည္း.. မိမိကိုယ္ကို မိမိကုိယ္တိုင္ သတ္မွတ္သည္လား.. တစ္ျခားသူက သတ္မွတ္ ေပးသြားတာလား.. ေနာက္ တစ္ဆင့္ ထို အဆင့္တို႔ကို မည္သူကပဲ သတ္မွတ္သည္ ျဖစ္ေစ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ သတ္မွတ္ခ်က္ ေတြၾကားမွာ ေပ်ာ္၀င္ေနသူ ေတြလား.. သတ္မွတ္ခ်က္ ေရစီးေၾကာင္းမွာ ေမ်ာပါ စီး၀င္ေနသူေတြလား..

မေန႔က ေမးလ္ကလာသည့္ ၀တၳဳတို တစ္ပုဒ္ ဖတ္မိသည္.. ဆရာမက အမွတ္ေပါင္းမွား၍ အဆင့္ ၄- ရရွိသြားသည့္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း.. အမွန္မွာ ဆရာမသာ အမွတ္ေပါင္း မမွားလွ်င္ ထိုေက်ာင္းသားသည္ အဆင့္တစ္ ရရွိမည့္ ေက်ာင္းသား..

ထိုသို႔ ဆရာမ အမွတ္ေပါင္းမွား၍ အဆင့္ ၄-သာ ရရွိသည့္ အေၾကာင္းကို ထိုေက်ာင္းသားက သူ႔အေမအား ေျပာျပေတာ့ ေက်ာင္းသား၏ အေမေျပာသည့္ စကားက အေတြးပြားစရာ.. “သားရယ္ အဆင့္လိုခ်င္လို႔ ေက်ာင္းတက္ တာလား.. စာတတ္ဖို႔ ေက်ာင္းတက္ တာလား” တဲ့..

****************************

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း ထုိေက်ာင္းသားကဲ့သို႔ ဆရာမ အမွတ္ေပါင္းမွား၍ အဆင့္တစ္ႏွင့္ လြဲခဲ့ေသာ အေျခအေနမ်ား မရွိခဲ့ေလဘူးလား.. တစ္နည္း စဥ္းစားလွ်င္ အဆင့္သတ္မွတ္သူ ဆရာသမား၏ အမွတ္ေပါင္း မွားမႈေၾကာင့္ အဆင့္တစ္ႏွင့္ မတန္ဘဲ အဆင့္တစ္,ေနရာ ေရာက္ခဲ့သည္ မ်ားလည္း မရွိႏိုင္ဘူးလား.. ရွိခဲ့ပါေသာ္ အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ မ်ားခဲ့ၿပီနည္း..

“သားရယ္ အဆင့္လိုခ်င္လို႔ ေက်ာင္းတက္တာလား.. စာတတ္ဖို႔ ေက်ာင္းတက္တာလား” တဲ့.. ဤစာေၾကာင္းပါ *စာတတ္ဖို႔* ဆိုသည့္ အေၾကာင္းအရာ ကိုေကာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဘယ္အဆင့္အတန္းမွာ ထားခဲ့ၾကပါသနည္း.. စာတတ္ဖို႔သည္ ပထမ ေနရာတြင္လား.. သို႔တည္းမဟုတ္ ဘယ္ အဆင့္အတန္းမွာလဲ.. ေက်းဇူးေတာ္အရွင္ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးကေတာ့ စာတတ္ဖို႔သည္ ဒႆမတဲ့.. ပထမေနရာတြင္ ရွိေနသည္ကား *စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔*

ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ *စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ* ဆိုသည္အား စာရွဳသူသည္ လက္ခံခ်င္လည္း လက္ခံမည္၊ လက္ခံခ်င္မွလည္း လက္ခံမည္.. သို႔ေသာ္ လက္ခံပါက ဘာေၾကာင့္ လက္ခံသည္၊ လက္မခံပါက ဘာေၾကာင့္ လက္မခံပါ.. စသျဖင့္ *ဘာေၾကာင့္* ဟူသည့္ အေမးအား ေျဖဆိုႏိုင္ ေအာင္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ အေမးလုပ္၍ အေျဖထုတ္ထား သင့္သည္.. ထို႔ျပင္ ထိုအေျဖမ်ားသည္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ၾကားမွာ ေမ်ာပါ စီး၀င္ေနေသာ အေျဖ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ေနာက္တစ္ဆင့္ ဆန္းစစ္ထားဖို႔ လိုဦးမည္ ထင္သည္.. သို႔ဆိုလွ်င္ စာေရးသူ အကၽြႏု္ပ္ ကိုယ္တိုင္ေကာ လက္ခံသည္လား၊ လက္မခံဘူးလား.. ဘာေၾကာင့္ လက္ခံသည္ လက္မခံသည္ ဆိုသည့္ အေျဖကိုေကာ ဆန္းစစ္ၿပီးၿပီလား..

ပထမႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေနာက္တစ္နည္း စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္.. ေလာကတြင္ မိမိ လုပ္ေသာ အလုပ္မ်ား၌ ဦးစားေပး လုပ္သည့္ အလုပ္မ်ား ကိုယ္စီကိုယ္စီ ရွိၾကေပမည္.. မိမိ ေရာက္ရွိလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေပၚ မူတည္၍၊ မိမိဘ၀တြင္ စံထား သတ္မွတ္သည္ေပၚ မူတည္၍ ပထမ ဦးစားေပးအလုပ္၊ ဒုတိယ ဦးစားေပးအလုပ္ စသည္ျဖင့္လည္း ကြဲသြားၾကေပမည္.. ထိုသို႔ စံထား သတ္မွတ္မႈသည္ ေလာကီပိုင္း တြင္လည္း ရွိမည္၊ ေလာကုတၱရာ ပိုင္းတြင္လည္း ရွိမည္.. ေလာကီပိုင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေလာကုတၱရာ ပိုင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေရးႀကီး သည္ကား စံထား သတ္မွတ္မႈ မလြဲဖို႔ ျဖစ္သည္.. စံထား သတ္မွတ္မႈ လြဲလွ်င္ ဦးစားေပး အလုပ္ လြဲမည္.. ဦးစားေပး အလုပ္လြဲပါက ေနာက္ဆံုးရလဒ္ပါ လြဲေပေတာ့မည္.. လက္ရွိဘ၀တြင္ ေခြးလို ႏြားလို က်င့္၍ ေသလြန္ေသာ အခါ ေခြးဘ၀၊ ႏြားဘ၀ ေရာက္သြားၾကသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား.. ကာမဂုဏ္ အာရံုထဲမွာမွ ရသအာရံုကို စံထား.. သမင္ေတြကို သတ္ (ဦးစားေပး အလုပ္လြဲ) ၍ သမင္သား အစားၾကဴးသျဖင့္ အရွင္လတ္လတ္ အသားၿပိတၱာ ျဖစ္ရေသာ သာဓကမ်ားကိုလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးၾကေပမည္..။

ေလာကုတၱရာ ပိုင္းတြင္ အေကာင္းဆံုးထဲ မွာမွ အေကာင္းဆံုး အလုပ္ကို စံထား လုပ္ေဆာင္ရမည္ ဟုလည္း ျမစိမ္းေတာင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားက မိန္႔သည္.. အားလံုး သိၿပီးသားကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ေျပာပါမည္.. ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာတြင္ အဘယ္အရာကုိ ျပဳမူ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ အျမတ္ဆံုးလဲဟု ေမးလွ်င္ ဘာ၀နာ အလုပ္ဆိုတာ အားလံုး သိၿပီးသား.. ထုိ ဘာ၀နာထဲ တြင္ေကာ.. သမထ ဘာ၀နာထက္ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာက သာ၍ ျမတ္ေပေသးသည္.. ဆရာေတာ္ ဘုရားမ်ား၏ အလိုအရေတာ့ အေကာင္းဆံုးကို ေရြးလုပ္မည္ ဆုိလွ်င္ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ အလုပ္ကိုသာ အခ်ိန္အားတိုင္း လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္း ၾကသည္သာ.. ဤတြင္ သိထား သင့္သည္ကား ဆရာေတာ္ ဘုရားမ်ားသည္ ဒါန၊ သီလကို ပယ္ျခင္းမဟုတ္.. တာ၀တႎသာ သက္တမ္းႏွင့္ တြက္လွ်င္ တစ္ရက္ပင္ မျပည့္သည့္ ယေန႔ေခတ္ လူ႔ဘ၀ သက္တမ္း တိုတိုတြင္ အေကာင္းဆံုး အလုပ္ကို ေရြးလုပ္ ေစခ်င္ၾကျခင္းသာ.. ဆရာေတာ္ ဘုရားမ်ား၏ ေမတၱာ၊ ကရုဏာကား ႀကီးမားေပစြ..

သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္ အရာေတြကို ဦးစားေပး၍ စံထား သတ္မွတ္၍ လုပ္ေနၾကပါ သနည္း.. စီးပြားေရးလား၊ ႀကီးပြားေရးလား၊ သားေရး သမီးေရးလား.. ဒါနလား.. သီလလား.. ဘာ၀နာလား.. ဦးစားေပး သတ္မွတ္ခ်က္ေကာ ထားၾကပါရဲ႕လား.. ကိုယ္ သတ္မွတ္သည့္ ေနရာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေကာ ေရာက္ေနၿပီလား.. ေရာက္လွ်င္ ထိုေရာက္ရွိသည့္ ေနရာသည္ တကယ္ေကာ မွန္ကန္ရဲ႕လား.. မွန္ မမွန္ေကာ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၿပီလား.. ကိုယ့္အတၱႏွင့္ ကိုယ္ လံုးလည္ ခ်ာလည္လိုက္ရင္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ၾကားမွာ အျမင္မတူ အျငင္းပြားေန ၾကသလား.. အျငင္းပြားဖို႔ ႀကိဳးစားေန သလား.. မျငင္းႏိုင္လို႔ ၿငိမ္ေနသလား.. မျငင္းခ်င္လို႔ ၿငိမ္ေန သလား..

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ကေတာ့ “အျငင္းအခံု လုပ္ေနရတာဟာ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြပဲ၊ အမွန္တရားဟာ ျငင္းေနစရာ မလိုတဲ့ အရာျဖစ္တယ္” လို႔ မိန္႔ျပန္တယ္.. ဒါကိုလည္း စာရွဳသူက သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုေပပဲလို႔ ဆုိဦးမလား..

စာေရးေနရင္းမွ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စဥ္းစားမိသည္.. ကၽြန္ေတာ္ အခု ေရးေနတဲ့ စာကေကာ ကၽြန္ေတာ္ဘာသာ ကၽြန္ေတာ္ စံထား သတ္မွတ္သည့္ အေၾကာင္း အရာေတြ၊ ပထမ ဦးစားေပးသည့္ အေတြးစဥ္ ေတြႏွင့္ ေရးသား ဖြ႔ဲသီသည့္ စာတစ္ပုဒ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား...


ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသား

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၂-၁-၂၀၁၀ ေန႔(၁၁)နာရီ

1/11/2010, MON:, 1:58:04 PM

Penulis : shwelannwelanwinkyi ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel လားေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္…* ini dipublish oleh shwelannwelanwinkyi pada hari Monday, January 11, 2010. Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 0 komentar: di postingan လားေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္…*