ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
မုဒိတာျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ျခင္း*
ဓမၼဂဂၤါ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပ ဓမၼဒါန မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ…။
*မုဒိတာျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ျခင္း*
(၁)
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ဂ်၀ါဟလာ ေနရူးႏွင့္ အမီတာ ဘာခ်န္တို႔ ေမြးရပ္ေျမ အလာဟဘဒ္ ၿမိဳ႕ကို ေက်ာ္ျဖတ္၍ ေကာသမၻီၿမိဳ႕ေဟာင္းဆီ အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ယခုတိုင္လည္း ေကာသမၻီ ခရိုင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေခၚေ၀ၚေနၾကဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ေကာသမၻီ ၿမိဳ႕ေဟာင္းသည္ ၿမိဳ႕ပ်က္ၾကီး သဏၭာန္လည္း မရွိေတာ့။ ေတာင္ကုန္း မို႔မို႔ေလးမ်ားႏွင့္ ေဃာသိတာရံု ေက်ာင္းေနရာဟု ယူဆရေသာ ပရိ၀ုဏ္ အုတ္ရိုးအုတ္ေဘာင္မ်ားသာ ေတြ႔ရသည္။
ေဃာသိတာရံု ေက်ာင္းဆိုသည္က ေဃာသက သူေဌးၾကီး၏ ေကာင္းမႈျဖစ္သည္။ ေဃာသက သူေဌးၾကီးႏွင့္ ဆက္ကာ သူေဌးၾကီး၏ ေမြးစားသမီးေလး သာမာ၀တီကို သတိရလိုက္သည္။ သာမာ၀တီက ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ ေကာသမၻီတိုင္း အရွင္ ဥေတနဘုရင္၏ မိဖုရားတစ္ပါး ျဖစ္လာသည္။ သာမာ၀တီတြင္ မာဂ႑ီ အမည္ရွိ ၿပိဳင္ဘက္ မိဖုရားတစ္ပါးလည္း ရွိေနျပန္သည္။
သာမာ၀တီက ဗုဒၶအရွင္ကို ၾကည္ညိဳ ေလးျမတ္သမွ် မာဂ႑ီ အတြက္ေတာ့ ဗုဒၶဘုရားဆိုတာ ခါးေသာ အသီးၾကီးပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကားလည္း ခါး၊ ျမင္လည္း ခါး၊ ေတြးလည္း ခါးေနေတာ့သည္။ ဗုဒၶအရွင္ကို ၾကည္ညိဳေသာ သာမာ၀တီကို အျပတ္ ရွင္းပစ္ခ်င္သလို ဗုဒၶ အရွင္ကိုလည္း ေကာသမၻီ အ၀န္းအ၀ိုင္းမွ လြင့္ထြက္သြား ေစခ်င္သည္။ သို႔ႏွင့္ ဗုဒၶအရွင္၏ ဆြမ္ခံလမ္း တစ္ေလ်ာက္တြင္ ဆဲနည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ဆဲေရးသူမ်ား ေပၚေပါက္လာေအာင္ မာဂ႑ီက ဖန္တီးခဲ့သည္။ အကြက္က်က် ဆဲနည္း ဆယ္မ်ိဳး ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ေကာသမၻွီ ၿမိဳ႕ေဟာင္း တစ္ေနရာမွာ ရပ္ေနရင္း ထိုျမင္ကြင္းကို လမ္းေမွ်ာ္ ေငးခဲ့ဖူးေလသည္။ ရႈေလာ့။ ဗုဒၶအရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား စီတန္းလွည့္လည္ကာ ဆြမ္းခံၾကြလာၿပီ။ လမ္းေဘး ၀ဲယာမွာေတာ့ ဆဲေရးေနသူမ်ား။ ေအာ္ဟစ္ ေျခာက္လွန္႔ ေနသူမ်ား။ လက္သီး လက္ေမာင္းတန္း ယိမ္းထိုးေနသူမ်ား။ ရီေ၀ က်ိန္းစပ္ေသာ မ်က္လံုး အၾကည့္မ်ား။
သာမန္ ရဟန္းတစ္ပါးထက္ အရိယာအျဖစ္ ပိုလြန္ေသာ အာနႏၵာ မေထရ္သည္ပင္ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားသြားသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ ေျခလွမ္း မွားစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။ ကိုုယ့္ကို မလိုလားသူတို႔ ၾကားတြင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရေသာ ၾကပ္တည္းမႈမ်ိဳးကို ၾကံဳဖူးေကာင္း ၾကံဳဖူးႏိုင္သည္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေနာက္ေက်ာ မလံုစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။
ဗုဒၶအရွင္ ၾကံဳေတြ႔ ေနရသည္က အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ၀ိုင္းအံုဆူပူ ဆဲေရးမႈၾကီး ျဖစ္သည္။ ဆဲတတ္သူမ်ားႏွင့္ တစ္မနက္ခင္းလံုး သာမက (၇)ရက္တိုင္တိုင္ ျဖစ္သည္။ ပထမဆံုး ရင္ဆိုင္ ေတြ႔ရေသာ နံနက္ခင္းဆီက ဗုဒၶအရွင္ႏွင့္ အာနႏၵာ မေထရ္ျမတ္တို႔၏ ဆြမ္းခံလမ္းေပၚက ဒိုင္ယာေလာ့ဂ္ကို ဤသို႔ ၾကားလိုက္ရသည္။
အာနႏၵာ “ျမတ္စြာဘုရား ေကာသမၻီသား ေတြဟာ တပည္ေတာ္ တို႔ကို ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးေနၾကပါၿပီ။ အရပ္တစ္ပါးကို ထြက္သြားၾကပါစို႔”
ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”
အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”
ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”
အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”
ဗုဒၶ “တကယ္လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ အရပ္က ရိုင္းပ်စြာ ဆဲေရးၾကမယ္ ဆိုရင္ေကာ အာနႏၵာ”
အာနႏၵာ “အျခားအရပ္ကို ထြက္သြားၾက တာေပါ့ ဘုရား။”
ဗုဒၶ “အာနႏၵာ ဒီလို မလုပ္ေကာင္း ေပဘူး၊ အဓိကရုဏ္း ျပႆနာ ျဖစ္ပြားတဲ့ ေနရာမွာ အဓိကရုဏ္း ၿငိမ္းေအးမွ သာလွ်င္ အရပ္တစ္ပါးကို ထြက္ခြာသင့္ ေပရဲ႕။”
ဗုဒၶအရွင္၏ ရဲရဲေတာက္ေသာ စကားေတာ္ ကိုလည္း ဆက္နာၾကည့္ ပါဦး။
“အာနႏၵာ ငါကိုယ္ေတာ္ဟာ စစ္ေျမျပင္ ထြက္တဲ့ ဆင္ေျပာင္ၾကီးနဲ႕ ထပ္တူျဖစ္ ေပရဲ႕။ စစ္ေျမျပင္က ဆင္ေျပာင္ၾကီးဟာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာက တိုက္ခိုက္ ပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့ ျမားေတြကို ၾကံ႕ၾကံ့ခံႏိုင္ သလိုမ်ိဳး မိုက္မဲ ညံဖ်င္းသူတို႔ ဆိုဆဲတဲ့ စကားအဖ်င္းေတြကို သည္းခံရန္မွာ ငါ့၀န္သာ ျဖစ္ပေစေတာ့။”
ဗုဒၶအရွင္က ဆဲေရးသူမ်ားကို မည္သုိ႔မွ် မတုန္႔ျပန္ခဲ့။ သို႔ႏွင့္ (၇)ရက္ အတြင္းမွာပင္ ဆဲေရးသူမ်ား ပ်င္းရိသြားသည္။ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္၏ တရားဓမၼကို အတြင္းသား အျပင္သား ခြဲျခားမသိေသာ မိုက္မဲစြာ ဆဲေရးသူတို႔အား ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ဖြယ္ မလိုခဲ့ပါေလ။ ကရုဏာျဖင့္ စုတ္သပ္ရံုပင္ ရွိေတာ့သည္။
(၂)
ဒုတိယ သင္တန္းၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ ဂ်မူးတကၠသိုလ္တြင္ ပါရဂူ က်မ္းျပဳေနသည့္ ပညာေရး ေကာ္မတီ၀င္ အရွင္ကု႑လက ဗာရာဏသီေရာက္ခုိက္ မိတ္ေဆြ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဘေလာ့ နည္းပညာ စာအုပ္ေလးမ်ား ဓမၼဒါန ျပဳေလသည္။
* အားလံုး ဘေလာ့ၾကေပေရာ။
* ဆည္းပူးထားသမွ် ဓမၼအသိ ဓမၼနည္းနာေတြ ျဖန္႔ေ၀ၾက ေပေရာ။
* အျခားသူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ဘာသာတရားကို မထိပါးေစဘဲ ဗုဒၶ အရွင္ျမတ္ရဲ႕ သတင္းစကား အစစ္အမွန္ ေတြကို ကမၻာ႔နားေတြ ၾကားေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက ေပေရာ။
* ျဗဟၼစိုရ္ ႏွလံုးသားကို ဖြင့္ကာ ကမၻာေျမရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ပြင့္လင္းၾက ေစေရာ။
(၃)
အေသာက မင္းတရား၏ ေက်ာက္စာေတာ္ သည္လည္း ယေန႔ အင္တာနက္ စီးဆင္းမႈကို ရုတ္ရုတ္သည္းသည္း ျငင္းခုန္ ရန္လိုမႈမ်ားျဖင့္ ျဖတ္သန္းလိုေသာ ဘာသာေရး ဘေလာ့ဂါမ်ား အတြက္ ေလးစား လိုက္နာဖြယ္ရာ ေကာင္းလွေပသည္။
“မိမိ ဘာသာတရား ကိုသာ လင္းပေစၿပီး အျခားသူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ် မျပဳသင့္ၾက။ အျခားသူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရား ကိုလည္း ေလးစားထိုက္ ေပရဲ႕။ အျခားသူ တို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားကို ေလးစားျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရားကို လင္းပ ထြန္းကားေစႏိုင္ သပ။ မိမိ ဘာသာတရားကို ထြန္းပ။ အျခား ဘာသာတရားကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရားရဲ႕ သခ်ဳႋင္းကို မိမိကိုယ္တိုင္ တူးျမႇဳပ္ရာ ေရာက္သလို အျခား ဘာသာတရား ကိုလည္း နာက်င္ေစတတ္ ေပရဲ႕။”
“ငါ့ ဘာသာတရား ကိုသာ ငါထြန္းပ ေစမည္” ဆိုတဲ့ အေတြး သက္သက္နဲ႕ မိမိ ဘာသာတရားကို တစ္ဖက္သတ္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးပၿပီး အျခား ဘာသာတရားကို ႏွိမ့္ခ် ပုတ္ခတ္ျခင္းဟာ မိမိ ဘာသာတရား ကိုသာ ပိုၿပီးထိခိုက္ဖြယ္ ရွိေတာ့တယ္။ ညီညြတ္ျခင္းဟာ မြန္ျမတ္စြ။ အားလံုး နားေထာင္ၾကေစ။ အျခား ဘာသာတရားတို႔ရဲ႕ သြန္သင္ခ်က္ ကိုလည္း နားေထာင္တတ္ရန္ ဆႏၵရွိၾကေစ။” (ေက်ာက္စာေတာ္ အမွတ္ ၁၂)
(၄)
ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္းကိုသူမဲ၊ လူပံုထဲ၌
ဆိုဆဲရိုင္းပ်၊ သူရန္စလည္း
မင္းက မျဖဳံ၊ မင္း မမႈန္ခဲ့
မတုန္မလႈပ္၊ မင္းျပံဳးရုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ၊ ဟုတ္ေပစြ ။
အခါတပါး၊ ျမတ္ဘုရားကို
ပုဏၰားဒြါဇ၊ အမ်က္ရွ၍
ငဆ နင္ပဲ၊ မ်ိဳးစံုဆဲ၏
ဆိုဆဲအားရ၊ ထိုခဏ၌
ဗုဒၶဘုရား၊ ထိုပုဏၰားႏွင့္
စကားခ်ီခ်၊ ဆိုခဲ့ၾက။
ဘာရဒြါဇ၊ ျဗဟၼဏ-
အိမ္၀ေရာက္လာ၊ သင့္ေဆြညာအား
ရသာခ်ိဳေအး၊ ခဲဖြယ္ေပး၍
မေကၽြးသေလာ၊ ေကၽြးသေလာ ။
ငါ့ေဆြငါ့မ်ိဳး၊ ငါျမတ္ႏိုး၍
မုန္႔မ်ိဳးစံုစြာ၊ သံုေဆာင္ပါ-ဟု
ငါေကၽြးေမြး၏၊ ငါေပး၏။
ဘာရဒြါဇ၊ ျဗာဟၼဏ
သူကျငင္းဆန္၊ လက္မခံေသာ္
ၾကံ ပ်ား ဆီဥ၊ ခဲဖြယ္စုသည္
မည္သူ႔လက္မွာ၊ ရွိသနည္း။
သူမယူဘိ၊ ေနသည္ရွိေသာ္
ငါ၏လက္မွာ၊ ရွိသည္သာ ။
ဘာရဒြါဇ၊ ျဗာဟၼဏ
ငါ့အားသင္ေပး၊ မယဥ္ေက်းသည့္
ဆဲေရးတိုင္းထြာ၊ ဆဲ တစ္ရာကို
ငါ လက္မခံ၊ မိန္႔လိုက္ဟန္သည္
သုတၱန္ထင္ရွား၊ အရွိသား။
ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္းသိ မသိ၊ ငါမသိခဲ့
ငါသိသည္မွာ၊ သိရံုသာတည္း
မင့္မွာတမူ၊ ယူမတူတို႔
ျငဴစူမႈိင္းမႈန္၊ အဆဲစံု၌
မတုန္မလႈပ္၊ မင့္ျပံဳးရုပ္သည္
ဟုတ္လွေပစြ၊ ဟုတ္ေပစြ။
(ေဇာ္ဂ်ီ)
ကဲ ငါ့ရွင္တို႔ သတိၾကီးစြာ မုဒိတာျဖင့္သာ ဘေလာ့ၾက ေပေရာ။ ဆဲေသာသူမ်ား အသံကား ၾကားရန္မလိုၿပီ။ ေဆြးေႏြး ေ၀ဘန္မႈမ်ား ကိုကား ဓမၼနည္းလမ္းက်စြာ ေျဖရွင္းၾကရ ေပလိမ့္မည္။
---***---
ဓမၼဂဂၤါ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပ ဓမၼဒါန မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ…။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသား
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၁၀ ခုဇန္န၀ါရီလ(၂၀)ရက္၊ည(၇)နာရီ
0 comments:
Post a Comment