၀ထၳဳတို
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
(၁)
က်ဳပ္ရဲ႕ သမီးရဲ႕ စာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ၿပီး အသဲမွာ ဓါးတစ္ရာ၊ လွံတစ္ရာနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ထိုးဆြခံေနရသလိုပါပဲဗ်ာ…။ က်ဳပ္ဖခင္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ မဟာအမွားကို မိသားစုဘ၀ရဲ႕ သမိုင္းမွာ စာမ်က္ႏွာ ေက်ာ္လွန္ၿပီး ခ်န္ထားခဲ့လို႔ ဘယ္မွာ ရမွာတဲ့လဲ။…ႏွစ္ေတြ ၾကာသြားလို႔ အသဲမွာ အမာရြတ္ ႀကီးလာခဲ့တာ သမီးရဲ႕ စာက ယေန႔အထိ က်ဳပ္အမွားကို ျပန္ဆြေပးေနပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္(၂၀)ေက်ာ္က က်ဳပ္တို႔ မိသားစုဘ၀ေလးကို ျပန္ေတြးမိပါတယ္။
(၂)
က်ဳပ္နာမည္က “ ေစာသာဦး ”၊ က်ဳပ္ဇနီးက “ ေဒၚျမတ္မိုး”၊ သမီးကေလးနာမည္က “ေမႊး” ပါဗ်ာ၊ ဘ၀ အစ သကၠရာဇ္ကို ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ လင္မယားဟာ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မွာ (စက္မႈ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း)ဆင္းခဲ့ၾကပါတယ္။…၁၉၇၃ ခုႏွစ္---အင္ဂ်င္နီယာဌာန မွာအလုပ္ကိုယ္စီရၿပီ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေျမလတ္ပိုင္းေဒသ ၿမိဳ႕နယ္ကေလး တစ္ၿမိဳ႕မွာ တာ၀န္က်ခဲ့ပါတယ္။ သာယာလွပတဲ့ အိမ္ေထာင္ကေလး တစ္ခုကို သာယာလွပ ရိုးသားၾကတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တည္ေဆာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာမႈ ဓေလ့ ထုံးစံ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို အျပည့္အ၀ ခံစားၾကရပါတယ္။
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ သမီးကေလး “ ေမႊး ” ကို အညာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ ႏွစ္ထဲမွာပဲ အစိုးရက ေပးတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ေျမကြက္ကေလးထဲမွာ ၀ါးအိမ္လွလွေလး တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ စားေသာက္စရာ သစ္သီးသစ္ပင္ စုံလင္စြာစိုက္ပ်ဴိးၿပီးအိမ္၀ိုင္းေလးထဲမွာ မိသားစု ကမၻာေလး တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ သြားေရး၊ လာေရးအတြက္လည္း မိသားစု (၃)ဦးအတြက္ စက္ဘီးကေလး တစ္စီးနဲ႔ လိုရာ ခရီးကို သြားၾကတယ္။ သမီးကေလး “ ေမႊး ” ကို စက္ဘီးကေလးနဲ႔ မူႀကိဳေက်ာင္းကို ပို႔ၿပီး ခ်စ္ဇနီး “ ျမတ္ ” နဲ႔ ရုံးဆင္း ရုံးတက္ စက္ဘီးကေလး စီးရတာ သိပ္ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းသား။ က်ဳပ္က ေရွ႕က စက္ဘီးကိုစီး၊ ေနာက္က “ ျမတ္ ” က ထိုင္လိုက္ရင္ က်ဳပ္ေက်ာျပင္ကို လက္သီးကေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး ထုၿပီး ေမးတယ္။ “ ေမာသလား ကိုဦးရယ္” ……တဲ့။ စိုင္းထီးဆိုင္ သီခ်င္း အမွတ္ရၿပီး က်ဳပ္က “ ေမာေတာ့၊ ေမာတာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ မေမာဘူး” …လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ သာယာလွပတဲ့ မိသားစု ဘ၀ကေလး စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တဲ့ ျဖစ္ခ်င္း၊ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။
(၃)
တစ္ေန႔ နံနက္က ထမင္းစားေနတုံးမွာ --အိမ္ေရွ႕လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ေအာ္ေခၚသံရယ္၊ ကားသံရယ္ ၾကားလို႔ လွမ္းၾကည့္မိတဲ့အခါ အိမ္ေပါက္၀ ကို ေခတ္ေပၚ (ပါရာဒို) ကားသစ္ တစ္စီးထုိးရပ္ပါတယ္။
“ ေဟ့ ဒါ--ေစာသာဦးနဲ႔ ျမတ္မိုးတို႔ အိမ္လား၊” “ဟာ သူငယ္ခ်င္း မိုက္ကယ္သိန္း လာလာ”။
လတ္စသတ္ေတာ့ တကၠသိုလ္မွာ အတူတူ ေနလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိုက္ကယ္သိန္းကို က်ဳပ္နဲ႔ ျမတ္လဲ စားလက္စ ထမင္းကို ရပ္ၿပီး အားရ၀မ္းသာ ဆီးႀကိဳ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။
“ ေဟ့ မိုက္ကယ္၊ သူငယ္ခ်င္း လာထိုင္ကြာ” မင္း ဘယ္ကို ေရာက္ၿပီး ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ..ဘယ္ကေန လာတာလဲ။ ဒီ သိန္းေထာင္ေက်ာတန္္ ကားႀကီး စီးလာေတာ့ ရွင္းပါဦး”
က်ဳပ္က ေမးခြန္း ရွည္ႀကီးေတြ ေမးတယ္- မိုက္ကယ္ သိန္းမွာ ေက်ာင္းၿပီးႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံျခားက ထြက္တယ္။ ကုမဏီ တစ္ခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ၿပီး ႀကီးပြားေနေၾကာင္း၊ ယခု မိဘမ်ားထံ လာကန္ေတာ့ေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္မျပဳေသးဘဲ မိဘကို လုပ္ေကၽြးေနေၾကာင္း၊ ေဒၚလာ ဘယ္၍ ဘယ္မွ် ရေၾကာင္း၊ ျမန္မာေငြ သိန္းႏွင့္ခ်ီၿပီး တစ္လတစ္လ ရရိွေၾကာင္းရယ္။ က်ဳပ္တို႔ မိသားစု ယခုလို ေနတာျမင္လို႔ စိတ္မေကာင္းဘူးတဲ့ဗ်ာ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကူညီမယ္။..သူအျပန္ ႏိုင္ငံျခား အလုပ္လုပ္ဖို႔ ေခၚမယ္ ကုန္က်စရိတ္ ေငြကိုသူကက်ခံေပးမယ္.. အို စုံလို႔ပါပဲ။
“ သူငယ္ခ်င္း ေစာသာဦးနဲ႔ ျမတ္- မင္းတို႔ စဥ္းစားမေနနဲ႔ ဒါအခြင့္အေရးပါ-ငါေနာက္လ၀က္ေလာက္မွာ ျပန္မယ္-ျမတ္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါဟာ-”။
“ သူငယ္ခ်င္း မိုက္ကယ္ရာ ငါေယာက်္ားကိုတကယ္ေခၚမယ္ဆိုရင္ငါ ခြင့္ျပဳပါတယ္ဟာ…မိန္းမသားပဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္--တိုက္နဲ႔ ကားနဲ႔ စိန္နားကပ္နဲ႔ ေနခ်င္တာေပါ့ဟာ..သမီးကေလး ေမႊးကိုလည္း အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ထားခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုဦးရဲ႕ သေဘာပါေလ။”
“ ကဲ ကဲ မင္းတို႔ လင္မယား တိုင္ပင္ၿပီး စီစဥ္ၿပီးရင္ ေရာ့ ငါ့လိပ္စာကဒ္၊ င့ါဆီကို တစ္ပါတ္ႀကိဳၿပီး လာခဲ့ၾကေပါ့ေနာ္..။
က်ဳပ္တို႔ လင္မယား ထီမထိုးဘဲ ထီေပါက္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ (ပါရာဒို)ကားႀကီးကို ေငးၾကည့္ က်န္ခဲ့မိပါေလေတာ့တယ္…”
(၄)
က်ဳပ္နဲ႔ ျမတ္လည္း မိုက္ကယ္သိန္း ေျပာတဲ့ စကားေၾကာင့္ရယ္၊ က်ဳပ္ကလည္း ဘ၀ကို စြန္႔စားၿပီး လုပ္ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ ျမတ္ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း မိုက္ကယ္သိန္း ေက်းဇူးေၾကာင့္ ယေန႔ ေရပန္းစားေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျခား ထြက္တဲ့ အလုပ္နဲ႔ ေဒၚလာစားႀကီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမတ္တို႔ မိသားစု ေနခ်င္ ေရာက္ခ်င္တဲ့ ဘ၀ျဖစ္တဲ့ တိုက္ရယ္၊ ကားရယ္၊ ေရႊရယ္၊ ေငြရယ္ လုိေလေသးမရိွ ထားေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ကေတာ့ အလို မျပည့္ခဲ့ပါဘူး။ မိသားတစ္စု အမိျမန္မာျပည္မွာ ေနခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကိုလည္း အၿမဲ တမ္းတေနမိပါတယ္။ ဘယ္ေရွးဘ၀က ဘယ္၀ဋ္ေၾကြးလည္း မသိပါ။ မိသားစု အသိုက္အၿမဳံေလး ပ်က္ၿပီး အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ ေ၀းတဲ့ အရပ္မွာ ဘ၀ကို စေတးခံလိုက္ရပါၿပီ။
အစာသာျမင္ၿပီး ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မျမင္ခဲ့မိတဲ့ ငါးမိုက္ဘ၀၊ တံငါသည္ေထာင္ထားခဲ့တဲ့ၿမဳံဘ၀ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ၀င္ၿပီး သာယာခဲ့မိတဲ့ ငါးမိုက္ဘ၀ ျပန္မထြက္တတ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။၊ က်ဳပ္ငယ္ငယ္က ဆရာဘုန္းႀကီး ဆုံးမခဲ့တဲ့ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း ထင္ၿပီး ဆရာေပါင္းမွားရင္ ဘ၀ ပ်က္တတ္သတဲ့ေလ..။
က်ဳပ္ဆရာ တင္ခဲ့တဲ့ မိုက္ကယ္သိန္း ေစခိုင္းတဲ့ အတိုင္း အကုန္္လုပ္ခဲ့တယ္။ စာခ်ဳပ္ေတြ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ရေအာင္ တစ္မ်ဳိး၊ ႏိုင္ငံထဲ ေနခြင့္ရေအာင္ တဖုံ ႏိုင္ငံျခားသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ နားလည္မႈ လက္ထပ္ စာခ်ဳပ္ထုိးေပးခဲ့ရတယ္။ ယခုေတာ့ ႏွစ္စာခ်ဳပ္ျပည့္လို႔ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသူ မေခ်ာက လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ျဖင့္ အပိုင္ ကိုင္ေပါက္လိုက္ပါၿပီ။ ကုမဏီကလည္း က်ဳပ္မျပန္သာေအာင္ မက္လုံးျပ ေဒၚလာ တိုးေပးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမိုက္ကယ္သိန္းလည္း ဒီကႏိုင္ငံသား ျဖစ္ေနၿပီတဲ့။ သူ႔မကယ္ႏိုင္-ကိုယ့္မကယ္ႏိုင္ အေၾကာင္းျပန္တယ္ေလ။ ေဒၚလာမက္မိတဲ့ က်ဳပ္-က်ဳပ္ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္၊ က်ဳပ္ခ်စ္တဲ့ မိသားစုနဲ႔လည္း ရာသက္ပန္ ေ၀းရၿပီ၊ ျမန္မာမႈ ၊ ျမန္မာ့ဟန္ ျမန္မာ့ ပတ္၀န္းက်င္ေတြထဲက ခ်စ္ဇနီး “ ျမတ္” ၊ ခ်စ္သမီး “ ေမႊး ” တို႔နဲ႔ ေဖေဖ ေ၀းရပါၿပီ။ သမီးရဲ႕ သတိတရ သတိေပးစာဟာ ေဖေဖ ေနာင္တရခဲ့တာ ယခုေတာ့ေနာက္က်သြားၿပီ။
(၅)
• ဟို --အေ၀းဆီက သမီးငယ္ရဲ႕စာ
ကဗ်ာကယာ ရွာဖတ္ၾကည့္
အသဲမာသူ အေဖမွာ အရည္ေပ်ာ္မ်က္ရည္၀ဲ
ေၾကကြဲဆို႔နင့္ခံစားရၿပီ သမီးငယ္…….။
အို …အေဖရယ္….
အေမေတာ္ေတြ မမ်ားလိုက္ပါနဲ႔
တေလာကလုံးရွာ-အေဖအစစ္ဆိုတာ အစားမရႏိုင္ပါဘူး။
အိမ္ဦးခန္႔က (အဟမ္း) ဆိုတဲ့
ေဖေဖရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံေတြဟာ
သမီးတို႔အတြက္ တကမၻာလုံး ရိွသမွ်
ေဘးရန္ အႏၱရာယ္ေတြကို
ေ၀းရန္ တားဆီးေပးေနခဲ့ပါၿပီ။…
ေဖေဖရဲ႕ (အဟမ္း) (အဟမ္း) ေခ်ာင္းဆိုးသံေတြ
ထပ္မံ ထပ္မံၿပီး ဘ၀ဂ္သို႔ လွ်ံေအာင္
သမီးတို႔ နား၀ ျမင့္မိုရ္ေတာင္မက
ထာ၀ရ ၾကားၿပီး အားကိုးေနပါရေစသား…။
အို ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ…။
က်ဳပ္တို႔ မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုရဲ႕ သမိုင္းမွာ ျပင္မရေတာ့တဲ့ မဟာအမွားႀကီး တစ္ခုကို ေဖေဖဘာနဲ႔ အစားထိုးလဲႏိုင္မွာလည္း ခ်စ္သမီးေလး “ ေမႊး ” ရယ္…။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
6-10-2009 နံနက္(၅)နာရီ ေရးသည္။
(ႏိုင္ငံျခားမွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ပါ..။)
1 comments:
အရမ္းေကာင္းတယ္..ႏွစ္သက္ပါတယ္..ေနာင္လည္းလာဖတ္ဦးမယ္..
Post a Comment