၀ထၳဳတို
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
(၁)
အသက္အရြယ္က ေလးနွစ္သမီးကေလး ခင္မမႏြယ္ပါ။ သူ့အေဖကဌာနတစ္ခုမွ ဒရိုင္ဘာတစ္ဦး ။ သူ႔အေမကဌာနတစ္ခုကစာေရးမ တစ္ဦးပါ ။ ေနတာကၿမိဳ႕သစ္ ရပ္ကြက္္ကပါ။ က်ြန္ေတာ္အိမ္နွင့္ေဘးခ်င္း ကပ္အိမ္မွာ ေနႀကတယ္ ၊ မိသားစုသံုးဦး ရွိႀကတယ္ ။ နံနက္ မိုး လင္း တာနဲ႕ဖခင္က ဖယ္ရီကား ႀကိဳအမီွ ထြက္ရတယ္။ အေမကလည္း ရုံးခ်ိန္ အမွီသြား ရတယ္ ။ သမီးငယ္ ခင္ပပႏြယ္ကလည္း ၿမိဳ႕ ထဲ မွ မူႀကိဳ ေက်ာင္းသူကေလး တစ္ဦးပါ ။ ေၿမလတ္ၿမိဳ့ ကေလး မွာ ဆိုေတာ့ စက္ဘီးတစ္စီး ၊ မိသားစု သံုးဦး ထမင္းဘူး ကိုယ္စီနဲ႕ နံနက္ ထြက္ႀက ၊ ညေနပိုင္းမွ ၿပန္ဆံုႀက ပါတယ္။
(၂)
ေ၀လီ ေ၀လင္း နံနက္ခင္း ေစာေစာ တစ္ေန႕မွာ.. ၊ ကၽြ်ြန္ေတာ့္အိမ္ေရွ႕ က စံပယ္ၿခံဳမွာ ကေလး တစ္ဦး မေၿပာ မဆို ၀င္ၿပီး ပန္းေတြ ခူးေနတာ က်ြန္ေတာ္ဇနီး နဲ႕ ေတြ႕ရပါတယ္ ။ လက္စ သပ္ ေတာ့ လူႀကီး ေတြမနိဳးခင္မွာ လာၿပီး ဟိုဘက္အိမ္မွ ခင္ပပႏြယ္ ကေလး ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ဇနီးကိုလည္းၿမင္ေတာ့ သူမရဲ့ ဂါ ၀န္ထဲ ကို ပန္းေတြထည့္ၿပီးသူ့အိမ္ဘက္ကို ေၿပး၀င္သြား ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္ကလဲ သူ႕စံပယ္ၿခံဳက ပန္းေတြကို နံနက္တိုင္း ထ ခူးၿပီး ၊ ဘုရားပန္း ကပ္ ေလ့ရိွပါတယ္ ။ အိမ္နီးခ်င္း ၿဖစ္တဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္းသူ ခင္ပပႏြယ္ ကေလးကို သူကိုယ္တိုင္ အလွ ၿပင္ေပးေနႀက ၊ စားစရာ အိမ္ မွာ မုန္႕ကေလး ေတြ ရွိရင္ လည္း သြား ၿပီး ေကၽြးေနႀကပါ ၊ အင္မတန္ မွ နုနယ္ငယ္ ရြယ္လွပေနတဲ့ မူႀကိဳေေက်ာင္းသူ ပပ ေလးဟာ တစ္ခါမွ ဒီလို မလုပ္ ခဲ့ပါဘူး ၊ မူႀကိဳေက်ာင္းေနလာမွ ဒီ လိုၿဖစ္လာတာပါ ။ ရပ္ကြက္ထဲ ေရာက္လာ တာလည္း သူမရဲ့ အသက္ (၆) လ သမီးအရြယ္က ဒီရပ္ကြက္ထဲ ကိုေရာက္လာ ခဲ့ႀကပါတယ္ ။ သေဘာၿဖဴ မေနာ ၿဖဴ ခင္ပပႏြယ္ ကေလးကို တစ္ရပ္ကြက္လံုးကခ်စ္ႀကလြန္းလို႕ ဟိုက ပပ ၊ ဒီက ပပ ရယ္လို႕ အနာဂါတ္ရဲ႕ ရတနာ ပန္းေကာင္းေလးတစ္ပြင့္အေနၿဖင့္ မ်က္နွာပြင့္လန္း ေနလ်ွက္ပါ ။ ဒီနွစ္မွ မူႀကိဳုေက်ာင္းကို စၿပီးထားတာပါ။ ( ၃ ) လဘဲ ရွိေသးတာ ၊ အရြယ္နဲ႔ မမ်ွ ပန္း ႀကိဳက္ တတ္တယ္ ။ လူႀကီးေတြ မသိေအာင္ ပန္းခိုးတာဆိုလို႔ ဒီတစ္ခါ စေတြ႕ ဘူးခဲ့တာ ။ ကၽြြန္ေတာ့္ဇနီးသည္က က်ြန္ေတာ္ကိုလာေၿပာလို႕သိရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ပန္းပြင့္ ကေလးေတြကို ၿမင္ရင္ လိုခ်င္စိတ္ရွိတာဘဲ လူႀကီးေတြဆီကို ေတာင္းရေလ ေကာင္းမွန္း မသိတာရယ္ေႀကာင့္ ၿဖစ္ရတာပါကြာ ။ သူ့အိမ္ကိုသြား မေၿပာနဲ႔ ၊ အားနာစရာႀကီးပါလို႔ နွစ္သိပ့္စကားေျပာခဲ့ရပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ၿဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို ေနာက္ထပ္ ( ၄ ) ႀကိမ္ ေလာက္ ထပ္ၿဖစ္တာကိုေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီကိစၥကို သိခ်င္တာနဲ႕ေက်ာင္းပိတ္ရက္တေန႕မွာ ခင္ပပႏြယ္ေလးကို မုန္႕ေပးၿပီး ေခ်ာ့ေမာ့ေမးၾကည့္ေတာ့ အေျဖက ရွင္းလင္းသြားပါတယ္..။
(“ဆရာမေတြက လက္ေဆာင္မပါရင္ မခ်စ္ၾကဘူး..”)။တဲ့ဗ်ာ…
(၃)
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သမီးႀကီးကလဲ ေဘးအိမ္မွ မူႀကိဳေက်ာင္းသူ ခင္ပပႏြယ္ကေလး ပန္းခိုးတဲ့ အက်င့္မပါေအာင္ဆိုၿပီး စံပါယ္ပန္းေတြကို ေန႔စဥ္ခူး၍ ပန္းကုံးသီၿပီး ေက်ာင္းမသြားခင္ ေပးေပးေနတာကို ျမင္ေနရပါတယ္။ နံနက္ခင္းတိုင္း ခင္ပပႏြယ္တို႔ မိသားစု စက္ဘီးကေလးတစ္စီးနဲ႔ ထြက္ၾကတယ္၊ ညေနမူႀကိဳေက်ာင္းကို ၀င္ၿပီး ခင္ပပႏြယ္ကို တစ္ခါတည္း ၀င္ေခၚလာတာေန႔စဥ္ျမင္ေနရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္သမီးက တကၠသိုလ္တခုကပါ။စာေမးပြဲေတြေျဖၿပီးေတာ ့ သူ႔ဆရာမ ေတြ ကို ကန္ေတာ့ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့ဆီကိုေငြလာေတာင္းပါတယ္။ဆရာမေတြက ဘာသာစုံ(၆)ဦး ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေဏွာက္သြက္သြက္ပါေအာင္ ေျခာက္ခဲ့ ရပါေတာ့တယ္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ့္သမီး တစ္ဦးတည္း မကန္ေတာ့ဘဲ ေနရင္လည္း သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးက ကန္ေတာ့ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သမီးပဲ က်န္ေနရင္ မ်က္ႏွာငယ္ရမွာေပါ့။ စာေမးပြဲေျဖႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ သမီးရယ္လို႔ ေျပာေတာ့လည္း…။ ေျဖႏိုင္၊ မေျဖႏိုင္ ဆရာမေတြကို ကန္ေတာ့မွ ေသခ်ာပါသတဲ့၊ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးေတြက စတန္႔ထြင္လိုက္ၿပီး ဒီေန႔ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြ ေရလိုက္လႊဲေနၾကပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခ်စ္သမီးရဲ႕ ပညာေရး စရိတ္အတြက္ ၿမိဳ႕ထဲအေပါင္ဆိုင္ကို သြားခဲ့ရတာေပါ့(မွတ္ခ်က္-ကၽြန္ေတာ္ဇနီးရဲ႕ နားကပ္ကို ခၽြတ္ၿပီး ေပါင္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအေပါင္ဆိုင္က အျပန္ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန(၄)နာရီ ေက်ာ္လြန္ၿပီ။)အဲဒီအခ်ိန္က ခင္ပပႏြယ္ေလးရဲ႕ မူႀကိဳေက်ာင္းေရွ႕မွာပါ။
ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မူႀကိဳေက်ာင္းေရွ႕မွာ ေရာက္ေနလို႔ ေဘးအိမ္မွ မူႀကိဳေက်ာင္းသူ သမီးငယ္ ခင္ပပႏြယ္ကေလးကို ၀င္ၿပီးႀကိဳလိုက္ပါတယ္။သူ႔ုဆရာမေတြက ၀ိုင္းၿပီးခ်စ္ေနၾကတာကိုျမင္ခဲ့ရပါတယ္။သူဟာ အျဖဴေရာင္ပန္းေလးသက္သက္ပါ။သူ႔ရင္္ထဲ ရိွတဲ့အတိုင္းေျပာတတ္ပါသည္။-မပီကလာ နဲ႔ ခင္ပပႏြယ္က ဆရာမေတြကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ “““ခ်ာမ-ခ်ာမ-သမီး သြားေတာ့မယ္ေနာ္၊ မနက္ျဖန္က်ရင္လည္း ဆရာမတို႔ပန္ဖို႔ ပန္းေတြ ယူလာပါအုံးမယ္ေနာ္ ခ်ာမ…။တာ့တာ..ဘိုင္ဘိုင္..သြားၿပီ…သြားၿပီ ”””””လို႔ ႏႈတ္ဆက္တာၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ယခုေခတ္မွာ ပန္းကေလးေတြကို ကိုက္ၿပီးဖ်က္စီးေနၾကသူမ်ား..ကင္းစင္ၾကပါေစ..။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ေရးပါ၏။
အယ္ဒီတာမ်ားက မသုံးရဲပါ ဟု ျပန္ပို႔စာမူျဖစ္ပါသည္။
1 comments:
ျမတ္စြာဘုရား
ၾကားရတာစိတ္ပ်က္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ း(
ဘယ္သူ႕ကိုအျပစ္တင္ရမလဲေနာ္
Post a Comment