မေကြးၿမိဳ႕က SHADE စာေပ၀ိုင္း
၂၀-၃-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔(၁၂)နာရီမွ ညေန(၄) နာရီအထိ Shade ဂ်ာနယ္ မေကြးရုံးခြဲ မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေရာက္လာေတာ့ နီးနီးနားနား ၿမိဳ႕ထဲ မွာ Shade စာေပ၀ိုင္း ကို ေျပာင္းရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရုံးမွာ လုပ္ျပန္္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျမးေလးက ေအာ္ ေအာ္ၿပီး ငိုသံမ်ားေၾကာင့္ စာေပ၀ိုင္း အရိွန္ပ်က္ရျပန္ပါတယ္။ အမ်ားရဲ႕လြပ္လတ္ခြင့္ အရိွဆုံးေနရာ တစ္ေနရာကို နီးနီးနားနားထပ္မံေျပာင္းေရြ႕ရ ပါဦးမည္။ ဒီတစ္ပတ္ SHADE စာေပ၀ိုင္းကို ေရာက္လာၾကသူ ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကေတာ့ ဆရာတင္လင္းေဇာ္၊ ဆရာလြမ္းထား(မေကြး)၊ ဆရာေနျခည္(မေကြး)၊ ပန္းခ်ီဆရာမင္းသူ၊ ပန္းခ်ီဆရာ ကဗ်ာဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးနဲ႔ စာေရးသူတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာတင္လင္းေဇာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြ မပါတာ ပါတာထက္ အဓိက ရိွတ္ဂ်ာနယ္ တိုးတက္ေရးအတြက္ကိုသာ ဦးတည္ေျပာၾကားေဆြးေႏြးေပးရျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း အစခ်ီေျပာၾကားပါတယ္။သူဖတ္လားတဲ့ ဘြဲ႕လြန္တက္ေနတဲ့ စုပုံခ်စ္ေက်ာင္းသူေလးနဲ႔ ဆရာရဲျမလြင္ ဘာသာျပန္ေရးတဲ့ ေခ်မစုံ လက္မစုံ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ အေတြ႕အႀကဳံ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အိုထိုသာကဲ (OTOTAKE) တို႔အေၾကာင္းကို အက်ယ္တ၀င့္ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာ ကဗ်ာဆရာျမင့္ေဇာ္ဦးကလည္း သူႀကိဳးႀကိဳးစားစားရွာေဖႊလာခဲ့တဲ့ အထက္တန္္းေက်ာင္းမွာ သင္ၾကားခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေကသီလႈိင္ ေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က (သံသရာ) ဆိုတဲ့ကဗ်ာအစ၊ အလယ္ပိုက္ကိုသာ ဖတ္ၾကားသီဆို ျပခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ အဆုံးမသတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီကဗ်ာရဲ႕ အဆုံးပိုက္ကေလးကို ရွာေဖႊေပးၾကပါလို႔ စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားကို တန္႔လွန္႔ႏိုးေဆာ္ အကူအညီေတာင္းဆို သြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာလြမ္းထား(မေကြး) ကလည္း အလုပ္မအားလို႔ စာေပ၀ိုင္းကို (၃)ပတ္ ပ်က္ခဲ့ေၾကာင္း နဲ႔ ဖတ္္မွတ္လာတာ ေတြကို ေဖာက္သည္ခ်ေျပာၾကားသြားျပန္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာ မင္းသူကေတာ့ SHADE စာေပ၀ိုင္းကို တက္ျဖစ္လာတာ သူ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားလာပါေၾကာင္း၊ စာေပ၀ိုင္းကိုလာဖို႔အတြက္ စာေတြကို မ်ားမ်ားရွာေဖႊၿပီး ဖတ္ရေတာ့ သူ႔ဘ၀ အတြက္ လက္ေတြ႕အက်ဳိးရိွခဲ့ပါေၾကာင္း စတင္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီတစ္ပတ္ Shade စာေပ၀ိုင္းမွာ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္တာက ဆရာေနျခည္(မေကြး) ေဆြးေႏြးခ်က္ကို တင္ျပပါရေစ..။၂၀၀၃၊ ေအာက္တိုဘာလထုတ္၊ စာေရးဆရာ မင္းလူေရးတဲ့ (လမ္းျဖတ္ကူးသည္ ့) ၀ထၳဳတိုေလးမ်ားစာအုပ္ ထဲက (ဓါးနဲ႔ႏွင္းဆီ ဆိုတဲ့၀ထၳဳတို)ေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသမွ်ေျပာပါ့မယ္။ ဇာတ္ေကာင္က ေအာင္ေငြ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က သူဇာပါ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ညဳိမႈိင္း။ ေနာက္တစ္ဦးက ေပါက္စပါ။ ဇာတ္ေကာင္ေလးေယာက္ ထဲက အဓိကက်တဲ့ ဇာတ္ေကာင္က ႏွစ္ေယာက္ပါ။ဆရာမင္းလူကေတာ့ ၀ထၳဳေရးသားတင္ျပပုံက ေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းကို တက္သြားလိုက္ က်သြားလိုက္နဲ႔ တန္ပိုျမွင့္ေပးပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း အေၾကာင္းအရာပုံေဖာ္ထားတာက ဆပ္ကပ္ျပပြဲ တစ္ပြဲကို အေျခခံတင္ျပထားပါတယ္။ အျပေလးေတြ အေျပာေလးေတြနဲ႔ တစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ခန္း ခန္းကူး ခန္းဆက္ကေလးေတြကလည္းေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္မ်ားကို ရုပ္လုံးၾကြေအာင္ ပုံေဖာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဆုံးျပကြက္မွာ ဆပ္ကပ္ထုံးစံအတိုင္း ဆပ္ကပ္လူရြင္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဆပ္ကပ္အခန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျပသပါတယ္။ အဓိက အခန္းကို ေၾကာျငာလိုက္တဲ့အခါမွာ ပရိတ္သတ္က အေတာ္စိတ္၀င္စားသြားပါတယ္။ အဲဒီဇာတ္၀င္ခန္းကေတာ့ အမ်ားေၾကာက္တဲ့ ဓါးေပါက္ ျပကြက္ပါ။ ဓါးေပါက္၀ိဇၨာက ေအာင္ေငြပါ။ စက္၀ိုင္းႀကီးတစ္ေနရာကို ေခါက္ျပေပးတဲ့ေနရာမ်ား ကို ဓါး၀ိဇၨာက အတိအက်မွန္ေအာင္ ဓါးေရးျပၿပီး ပစ္ေပါက္ျပေနပါတယ္။ အဲဒီ စက္၀ိုင္းႀကီးကို ေနာက္ခံထားၿပီး ဓါးေပါက္ခံမယ့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာပါတယ္။ သူ႔ကို စက္၀ိုင္းမွာကပ္ထားၿပီး ေခ်ေတြ လက္ေတြကို စက္၀ိုင္းနဲ႔ ကပ္ၿပီးခ်ည္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခန္းကို ခဏရပ္ထားၿပီး ဓါးေပါက္သူ ဓါးေပါက္ခံမယ့္ ေကာင္မေလးတို႔ ေနာက္ေၾကာင္း ကိုယ္ေရးဇာတ္လမ္းမ်ားကို ေဖာ္ျပေပးပါတယ္။ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြဟာ ဓါးေပါက္သူ ဆရာႀကီးတစ္ဦးထံမွာ ပညာအဆင့္ဆင့္ သင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေနာက္ ဓါးေပါက္ခံရသူ ေကာင္မေလး ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း ကိုလည္း ျပန္လည္ခင္းျပေပးထားပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က လွလွပပေလး ေဖာ္ျပၿပီး ဒီဓါးေပါက္ခံသူ တစ္ဦးက ဆပ္ကပ္ထဲက ထြက္သြားေတာ့ ယခုေကာင္မေလးက အစားထိုးၿပီးေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒီေကာင္မေလးကို ဓါးေပါက္တဲ့ ေအာင္ေငြက ငါ့အတြက္ကံေပၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ႀကိဳက္ေနပါတယ္။ သူ႔တပည့္ ေပါက္စ ကိုရင္ဖြင့္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဆပ္ကပ္ ဓါးေပါက္ခန္းမေရာက္ခင္ တညမွာ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဆပ္ကပ္ပြဲ ေနာက္ကအတြင္းခန္းထဲကို ခဏ၀င္သြားပါတယ္။ဓါးေပါက္ခံသူ ေကာင္မေလးရဲ႕အခန္းထဲက အသံႏွစ္သံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႕ တစ္ဦးက က်ားပါးစပ္ထဲကို ၀င္ၿပီး က်ည္ဆံအျဖစ္သက္စြန္႔ဆံဖ်ား သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့ ဘ၀တူ ကိုညိဳမႈိင္းတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုညိဳမႈိင္းက သူ႕ခ်စ္သူကို ဓါးေပါက္သူေအာင္ေငြရုပ္ဆိုးႀကီးနဲ႔ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္း အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ ဒါကို ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက အစအဆုံးနားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ သူေတာ္ေတာ္ခံစားထိခိုက္ သြားေၾကာင္း သူ႔တပည့္ ေပါက္စကို ရင္ဖြင့္ၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဒီည ဓါးေပါက္အခန္းမွာ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာက ႏွင္းဆီပန္းကေလးကို ေခါင္းေပၚမွာတင္ၿပီး စက္၀ိုင္းျပားႀကီးမွာေခ်ေတြ လက္ေတြကို သေရႀကိဳးနဲ႔ ကပ္ၿပီးခ်ည္လိုက္ပါတယ္။ စက္၀ိုင္းႀကီးနဲ႔ ဓါးေပါက္ခံသူ မသူဇာကို ခ်ာခ်ာလည္ေနေအာင္ လွည့္ေပးေနပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ေကာင္မေလးရဲ႕ေခါင္းေပၚက ႏွင္းဆီပန္းကို မွန္ေအာင္ပစ္ရမယ္။ ေနာက္က ဓါးေပါက္ခံသူေကာင္မေလးနဲ႔တြဲကပ္ထားတဲ့ စက္၀ိုင္းႀကီးကလည္း လယ္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ႏွာ ကိုလည္း အ၀တ္စီးထားပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ကလည္း အသဲတယားယား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဒီအခန္းမွာ ေကာင္မေလးကို မွန္္ေအာင္ပစ္မယ္..။ စင္ေပၚမွာ မေတာ္တဆ မွန္သြားလည္း အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး တပည့္ေပါက္စနဲ႔ တိုင္ပင္ထားၿပီးသားပါ။ ဓါးေခ်ာင္းေတြကို ကိုင္ၿပီးေပးေနသူ ေပါက္စကလည္း သူ႔ဆရာမ်က္ႏွာက ႏုတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး မထိ တထိၿပဳံးေနတာကိုျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဓါးကိုတအားလႊဲၿပီး ေပါက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေခါင္းေပၚက ႏွင္းဆီပန္းကိုသာ တတ္ကနဲ(ယခင္ကထက္ပိုၿပီး) မိမိရရ ထိစိုက္သြားပါတယ္။ အဲဒီညမွာဘဲ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက ဆပ္ကပ္ထဲကေန သူ႔တပည့္ေပါက္စနဲ႔အတူ အၿပီးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လမ္းမွာ တပည့္ေပါက္စ က ဆရာကို ေမးပါတယ္။ ဆရာသိပ္ သေဘာထားႀကီးတာပဲဆရာ။ သူ႔ကိုမမွန္ေအာင္ တကယ္ပစ္လိုက္တာအဟုတ္လားဆရာ..လို႔ေမးပါတယ္။ ဓါးေပါက္သူ ေအာင္ေငြက (ေအး..ငါက လူကို မမွန္ေအာင္ အၿမဲေလ့က်င့္လာတာကိုး၊ တကယ္ လူကိုမွန္ေအာင္ ပစ္လိုက္လည္း မရေတာ့ဘူးကြာ..) ဆိုၿပီး ၀ထၳဳကို ဒီေနရာမွာ အဆုံးသတ္သြြားပါတယ္။
ဒီ၀ထၳဳကို ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတာကို ေျပာလိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ဆရာမင္းလူရဲ႕ ၀ထၳဳရသ ပ်က္သြားရင္ေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါ။ သဘာ၀ရုပ္တၱိမက်ပါဘူး။၀ထၳဳေကာင္းတစ္ပုဒ္ဟာ သဘာ၀လည္း က်ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဆပ္ကပ္ ဓါးေပါက္ခန္းဆိုတာ ဆပ္ကပ္မဟုတ္ပါ။ မ်က္လွည့္ လက္လွည့္ပညာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုရင္ ဆပ္ကပ္ပြဲေတြမွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ပြဲတိုင္းေပါက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဓါးလြဲေခ်ာ္ၿပီး လူကိုမွန္သြားလို႔ ေသသြားတယ္ ဆိုတာ ဘယ္အခါမွ မၾကားဘူးခဲ့ပါဘူး။ ဒါ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဓါးေပါက္သူက ဓါးကို ေပါက္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး မ်က္လွည့္ လက္လွည့္ပညာနဲ႔ လက္ထဲမွာေဖ်ာက္ လိုက္ပါတယ္။ စက္၀ိုင္းျပားကို(ဒိန္း)ဆိုၿပီး ဓါးေပါက္တဲ့ အသံေပးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စက္၀ိုင္းျပားႀကီးရဲ႕ေနာက္က ဓါးရိုးထြက္လာတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ထၳဳမွာ ကၽြန္္ေတာ္ေျပာၾကားခ်က္က အမွန္ဆိုရင္ သဘာ၀ရုပ္တၱိမက်ဘဲ ပ်က္သြားမွာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကိုေတာ့ စာဖတ္သူမ်ားနဲ႔ စာေပ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားက ဆက္လက္စဥ္းစား ေပးၾကပါလို႔ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ..။ (မွတ္ခ်က္။ စာမ်က္ႏွာအတြက္ေၾကာင့္ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားအား ျပင္ဆင္၍ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သာေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။)
စိတ္ အဆာေျပေအာင္ ရိွတ္ဂ်ာနယ္ကိုေဆာင္လို႔ ဘ၀ရဲ႕ သုတ၊ရသစုံတဲ့ ရိွတ္စာေပ၀ိုင္းသို႔ သြားၾကပါစို႔…။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
0 comments:
Post a Comment