ဤ စာအုပ္အား ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ားအား ၀ယ္၍လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။ အားမရ၍ ယခုဘေလာ့မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ဆက္လက္ ဓမၼဒါနျပဴလိုက္ရပါသည္။ကူးယူခြင့္ျပဳေပးေသာ ၀ိမုတိၱရသ ဘေလာ့အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ရွာေဖႊေပးေသာ ကိုဖိုသားႏွင့္ စကား၀ါေျမ ဘေလာ့စာအုပ္စဥ္တို႔ကိုလည္း အထူးေက်းဇူးတင္မိပါသည္ခင္ဗ်ား.. ။
လူသားအားလုံး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရြင္လန္းခ်မ္းသာႏိုင္ၾကပါေစ…….။
ဘာသာေရး
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၀ိမုတၱိရသ (http://www.vimuttirasa.com)
Monday, May 11, 2009
ဆရာၾကီး ေရႊဥေဒါင္း၏ ဒိေ႒ဒိ႒မတၱံ လက္ေတြ ့က်င့္စဥ္ (၁)
Blogger's Preface
ဒီစာအုပ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္မ်ားထဲမွ တစ္အုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စာအုပ္ေလးက ပါးပါးေလးပါ။ ဆရာၾကီးကေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို သူ ့ရဲ ့ဘာသာေရးစာေပေတြထဲမွာ Masterpiece လို ့သတ္မွတ္ထားခဲ့ ပံုရပါတယ္။ ဆရာၾကီးကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာသာျပန္စာေပေတြႏွင့္ဘဲ အသိမ်ားၾကပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သူ ့ရဲ ့ဘ၀တစ္သက္စာမွတ္တမ္းစာအုပ္အထူၾကီးကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးသိၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာနိဳင္ငံျပင္ပေရာက္လာေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို အင္တာနက္ေပၚမွာရွာၾကည့္တာ မေတြ ့ပါဘူး။ နီးစပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း မရွိၾကပါဘူး။ အဲဒါႏွင့္ ျမန္မာျပည္ ျပန္မွာလုိက္တာ အခုလက္ထဲေတာ့ ေရာက္လာပါျပီ။ ဆူနာမီဆရာေတာ္က ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ျပထားတဲ့ MP3 ေခြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာ မသင့္ေတာ္ဘူးလို ့ယူဆျပီးခ်န္ထားခဲ့တာေလးေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တခ်ိဳ ့က အၾကားအာရံုထက္ အျမင္အာရံုအားသန္တဲ့သူေတြက စာေလးဖတ္လုိက္ရမွ အားရၾကတာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အခုစာအုပ္ကို နဲနဲခ်င္း တင္သြားမယ္လို ့စိတ္ကူးပါတယ္။
ဆရာၾကီးရဲ ့ဘာသာေရးစာေပအယူအဆေတြႏွင့္ပတ္သက္ျပီး သူ ့လက္ထက္ကစလို ့ယခုအခ်ိန္အထိ ေ၀ဖန္ခံ ေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့ သူ ့ရဲ ့စာေရးဟန္ႏွင့္ ဘာသာေရးအေပၚ ရိုးသားမႈကို သေဘာက် ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲလြဲမႈေတြရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနႏွင့္ ကေတာ့ စာဖတ္သူမ်ား ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ရႈ ေ၀ဖန္၊ စမ္းသပ္ၾကည့္ျပီး သင့္ေတာ္မယ္ထင္တာကို ယူျပီး၊ မသင့္ေတာ္ဘူး ထင္တာကို ပယ္လိုက္တာက ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မူရင္းအတိုင္းဘဲ အကုန္ေဖာ္ျပေပးသြား ပါမယ္္ခင္ဗ်ား။
ေလးစားစြာျဖင့္
၀ိမုတၱိသုခ
**********************************************************************
အမွာ
၀တၳဳေရးသမားတစ္ေယာက္၊ သတင္းစာသမား၊ တစ္ေယာက္က ေလာကုတၱရာေရးဆိုင္ရာ “စိတ္သေဘာ” အေၾကာင္းကို ကိုယ္ေတြ ့အေနျဖင့္ ေရးသားျခင္းအတြက္ အံ့ၾသမိသူမ်ားလည္း ရွိၾကေပလိမ့္မည္။ သို ့ျဖစ္ရ သည့္အထဲတြင္ ပါဠိပါ႒္သားမ်ား မပါရွိရံုသာမက ေရးပံုေရးနည္းမွာလည္း ျပတ္ျပတ္ေတာက္ေတာက္ တင္းတင္းမာမာရွိလွသည္ဟု စြပ္စြဲဖြယ္ ရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေျဖရွင္းလိုပါသည္။
စာအေရးအသားႏွင့္ပတ္သတ္၍ ေကာင္းပံုေကာင္းနည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကသည့္အနက္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ရွိေအာင္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ညက္ညက္ေညာေညာႏွင့္ နူးည့ံသိမ္ေမြ ့စြာ ေရးသားျခင္းအားျဖင့္ စာဖတ္သူ ၏စိတ္ဓါတ္ကို နူးညြတ္၍ပါလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္နည္းကားတစ္မ်ိဳး၊ အဓိပၸါယ္ေပၚလြင္မႈႏွင့္ ရွင္းလင္းေစမႈကိုသာ အေလးေပး၍ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ ျဖန္းျဖန္းကြဲေရးသားနည္းလည္း တစ္မ်ိဳးရွိပါသည္။ ေလာကုတၱရာေရးရာႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ စာေပမ်ိဳးမွာ ဒုတိယနည္းမ်ိဳးထက္ ပထမနည္းမ်ိဳးသည္ သာ၍သင့္ေလ်ာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေရွးအဆက္ဆက္က ဆရာ့ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ပထမနည္းအတိုင္း စီရင္ေရးသားၾကသည့္ အစဥ္အလာရွိျခင္းကို လည္းေကာင္း ကၽြႏု္ပ္နားလည္၍ ၀န္ခံပါသည္။ သို ့ရာတြင္ ကၽြႏု္ပ္အဖို ့မွာ ေရးပံုေရးနည္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ အစဥ္အလာအတိုင္း မလိုက္နာနိဳင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းႏွစ္ရပ္ ရွိပါသည္။
ပထမအေၾကာင္းမွာ အထက္ပါေကာင္းနည္းႏွစ္ရပ္ရွိသည့္အနက္ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္ႏိႈက္က ဒုတိယေရးနည္းကို ပို၍ ႏွစ္သက္လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္သက္ပတ္လံုး ေရးခဲ့ရသည္မ်ားမွာလည္း စြန္ ့စားခန္းမ်ား၊ စံုေထာက္ခန္းမ်ား၊ သတင္းစာေခါင္းၾကီးမ်ား၊ ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ား စသည္တို ့ျဖစ္ေပရာ ၄င္းတို ့မွာ ပထမေရးနည္းမ်ိဳးထက္ ဒုတိယေရးနည္းမ်ိဳးသည္ သာ၍ေလ်ာ္ကန္သည္ဟု ထင္ျမင္ပါသည္။ ဤတြင္ ကၽြႏု္ပ္၏အၾကိဳက္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္၏အလုပ္ ကိုက္ညီလ်က္ရွိသည္ျဖစ္၍ တစ္သက္ပတ္လံုး ကၽြတ္ကၽြတ္ဆတ္ဆတ္ေရးတတ္ေသာ အေလ့အထံုတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။
ဒုတိယအေၾကာင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္သည္ “စိတ္သဘာ၀” အစရွိသည့္ ေလာကုတၱရာေရးရာ ေဆာင္းပါးမ်ိဳးကို “ေဒါသ” ပယ္နိဳင္ေသာ အဆင့္သို ့ေရာက္ကာမွ တိုင္းျပည္သို ့ ေရးသားတင္ျပမည္ဟု ၾကံရြယ္ထားခဲ့ပါေသာ္လည္း (ကၽြႏု္ပ္၏ “ေျဖာင့္ခ်က္” ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည့္အတိုင္း) မခံခ်င္ေသာ အခ်င္းအရာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယခုထက္ရင့္က်က္ေအာင္ မဆိုင္းေတာ့ဘဲ တံု ့ျပန္ေသာအေနျဖင့္ ေရးသားရသည္တြင္ “ကိုယ္ရည္ေသြး” ဟု စြပ္စြဲခ်င္စရာမ်ားလည္း ပါရွိေကာင္း ပါရွိေပလိမ့္မည္။ ကိုယ္ရည္ေသြးသည္ဟု အထင္ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ စာဖတ္သူသည္ စာေရးသူအေပၚတြင္ အထင္ေသးတတ္ျခင္းကိုလည္း ကၽြႏ္ုပ္နားလည္ပါသည္။
စာဖတ္သူမ်ားအား ကၽြႏု္ပ္ေတာင္းပန္လိုသည္မွာ အထက္ပါအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္၏စာတြင္ အလကၤာေဒါသ ျငိစြန္းျခင္း အစရွိေသာ အျပစ္မ်ိဳးကို ခြင့္လႊတ္၍ ကၽြႏု္ပ္ဆိုလိုေသာ အဓိပၸါယ္ကို ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ေဖာ္ျပမႈရွိ မရွိ၊ အေထာက္အထား အကိုးအကားမ်ားသည္ သဘာ၀က် မက် အစရွိသည့္ အခ်က္မ်ားကိုသာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ သံုးသပ္၍ ဆံုးျဖတ္ေစလိုပါသည္။
အခ်ဳပ္၌ ကၽြႏု္ပ္၏စာမ်ားသည္ ပရိသတ္ကိုေခ်ာ့၍ ဆြဲျခင္းမဟုတ္။ ေငါက္၍ေျပာသည့္ သေဘာမ်ိဳးပင္ အခ်ိဳ ့ေနရာ၌ ပါရွိသည္ျဖစ္ရာ ဟုတ္ မဟုတ္၊ မွန္ မမွန္၊ သဘာ၀က် မက်သည္သာ လိုရင္ျဖစ္၍ ျပတ္ျပတ္သားသား စဥ္းစားတတ္သူမ်ားအဖို ့ အထူးသျဖင့္ ရည္ရြယ္ေရးသားသည့္ စာမ်ားျဖစ္ပါသတည္း။
ေရႊဥေဒါင္း
၂၈-၆-၆၀
ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၀၉ ခု၊စက္တင္ဘာလ(၂၂)ရက္၊နံနက္(၉)နာရီ ကူးယူတင္ျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment