အထက္ပါ ေဆာင္းပါးမွာ ၁၉၇၆ ခု၊ စက္တင္ဘာလထုတ္ သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္း အတြဲ ၂၄၊ အမွတ္၊ ၂ မွာ ျဖစ္ပါသည္။ “ အာေရာဂ်ံ၊ ပရမံ၊ လာဘံ”(က်န္းမာျခင္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ လာဘ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္၏ ) ဟူသည့္အတိုင္း လူတိုင္းလူတိုင္း၏ က်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္သည့္ ဤစာတန္းငယ္ကို အခမဲ့ ကုသိုလ္ျဖစ္ ႐ိုက္ႏိွပ္ကမ္းလွမ္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤစာတမ္းပါ နည္းလမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေတြ သဂၤဟမ်ားပါ ေဆာင္းပါး မထြက္ေပၚမီကပင္ စမ္းသပ္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရာ အမွန္အက်ဳိးရိွေၾကာင္း ေတြ႔ရိွရပါသျဖင့္ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ျဖင့္ ေလ့က်င့္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္းတိုက္ရွင္မ်ားႏွင့္ ေဆာင္းပါးရွင္ မေကြး ၀င္းျမင့္ အားလည္းေကာင္း၊ ဤကုသိုလ္ျဖင့္ စာတန္းျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသူ ဓမၼေဃာသက ဦးေမာင္ေမာင္အားလည္းေကာင္း၊ ေက်းဇူးတင္ရိွပါေၾကာင္း။
(၁-၂-၇၇)
အလွဴရွင္ ဦးစိန္႐ိုး
၇-ႀကိဳးစက္ ၂ လမ္း၊ လင္းလြန္းရပ္ကြက္
စမ္းေခ်ာင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
၃၁။ နိဂုံး
တစ္ေန႔ စာေရးသူသည္ မေကြးေစ်းႀကီးအတြင္းသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။ ေစ်းႀကီးအေရွ႕ဘက္တန္းတြင္ ရိွေသာ ဘသက္ေပါ အုန္းငွက္ေပ်ာဆိုင္နားသို႔ မေယာင္မလည္ ရပ္ၾကည့္ေနမိပါသည္။
ဘသက္ေပါသည္ အသက္ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ ရိွပါမည္။ ေႏြေႏြ မိုးမိုးေဆာင္းေဆာင္း အက်ၤီ ၀တ္ေလ့ မရိွပါ။ အင္မတန္ေအးပါမွ စြပ္က်ယ္လက္စကႏွင့္သာ ေတြ႔ရတတ္ပါသည္။ စာေရးသူကား..
ဘသက္ေပါဆိုင္သည္ အုန္းသီး အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေရာင္းရသည္။ အုန္းရည္ ၊ အုန္းဆန္သာမက အုန္းမႈတ္ခြက္ပါရသည္ စာေရးသူ မေယာင္မလည္ အကဲခတ္ၾကည့္ေနစဥ္ အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ခန္႔ရိွ မိန္းမငယ္တစ္သိုက္၀င္လာၿပီး ဘသက္ေပါထံမွာ အုန္းမႈတ္ခြက္ ေျခာက္လုံးကို တစ္လုံး တစ္က်ပ္ေပးၿပီး ၀ယ္ယူသြားပါသည္။
“ အဘ ဟိုအမ်ဳိးသမီးေတြ အုန္းမႈတ္ခြက္ေတြ ၀ယ္လွခ်ည့္လား ဘယ္ကလဲ ဘာလုပ္ၾကတာတုန္း”
ဘသက္ေပါက စာေရးသူကို အေတာ္ထူးသည့္ သူငယ္ပဲဟူေသာ အၾကည့္ျဖင့္
“ အုိး…သုူငယ္ မသိဘူးလား၊ အဲဒါ မေကြးေကာလိပ္ေက်ာင္းသူေတြကြယ့္၊ အုန္းမႈတ္ခြက္ ဆယ္လုံးေတာင္လိုခ်င္လို႔ မေန႔ညေနကတည္းက လာမွာထားတာ၊ ေပးရမယ့္သူေတြက မ်ားလြန္းလို႔ မနက္ျဖန္ ေလးလုံးယူပါလို႔ ေတာင္းပန္လႊတ္ရတယ္”
ဘသက္ေပါက အုန္းမႈတ္ခြက္ကို ဓားျဖင့္ အေခ်ာသတ္ေနရာမွာ ေျပာ၏။
“ဘာလုပ္ဖို႔ ၀ယ္ၾကာတာတုန္း အဘရဲ႕”
“ ေရာ..ခက္ၿပီ၊ မင္းမသိဘူးလား ခုတေလာ အုန္းမႈတ္ခြက္ ေရာဂါ ထေနၾကတာေလ”
“ဟင့္အင္း မသိေပါင္၊ ဘာလုပ္ဖို႔”
“ ဟ နင္းတာကြ နင္းတာ။ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းရင္ က်န္းမာေရးေကာင္းသတဲ့၊ ေလငန္း-ေသြးတိုး၊ ဇက္ေၾကာတက္ေတြပါ ေပ်ာက္သတဲ့”
“ဘေကာ နင္းၾကည့္ဖူးသလား၊ တကယ္အေညာင္းအကိုက္ေပ်ာက္ရဲ႕လား”
“ ေအး၊ ေပ်ာက္မေပ်ာက္ေတာ့ မသိဘူး၊ ငါလဲ အလုပ္မအားလို႔ နင္းမၾကည့္ရေသးဘူး၊ အုန္းမႈတ္ခြက္ ေရာင္းေကာင္းတာေတာ့ မတရားဘဲ”
“ ဘ အုန္းမႈတ္ခြက္ နင္းဖို႔ေကာင္းတယ္”
“ အင္း ညေတာ့ နင္းၾကည့္ဦးမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိတာ”
“ ဒါနဲ႔ အုန္းမႈတ္ခြက္ တစ္လုံး ဘယ္ေလာက္လဲ အဘ”
“ တစ္လုံး တစ္က်ပ္ကြ”
“ မ်ားဘူးလား အဘရာ”
“ မမ်ားပါဘူး၊ မမ်ားဘူး ဟိုတုန္းက အုန္းမႈတ္ခြက္ကို လက္ကိုင္႐ိုးတပ္ၿပီး ေရမႈတ္လုပ္တယ္ ၊ ေဆးလိပ္ခြက္ လုပ္သုံးၾကတယ္၊ ခုအုန္းမႈတ္ခြက္နင္းဖို႔ ဆိုၿပီး ဟိုလူလာလဲ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းဖို႔၊ ဒီလူလာလည္း အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းဖို႔နဲ႔။ (ခ်ီးမွပဲ) ခုတေလာ အုန္းမႈတ္ခြက္ ေရာဂါ ထ ထေနလိုက္ၾကာ လြန္ပါေရာ”
အဘိုးႀကီး ေျပာရင္း ဆိုရင္း ေဒါေဖာင္းလာ၏။ စာေရးသူလည္း ခတ္မဆိတ္ေနၿပီး ဘသက္ေပါဆိုင္ေရွ႕မွ အသာခြာခဲ့ရပါသည္။ ဓားမတို တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အုန္းမႈတ္ခြက္တစ္လုံး အေခ်ာသတ္ေနေသာ ဘသက္ေပါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္း မသိပါ။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ဘသက္ေပါဆိုင္ အုန္းမႈတ္ခြက္ လိႈင္လႈိင္ ေရာင္းေနရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာပါသည္။
ျပည္သူေတြ၏ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္တို႔မွ ပါေမာကၡမွ ေအာက္ေခါင္းရြက္ဗ်တ္ထိုးအထိ က်န္းမာမႈႏွင့္ ျပည့္စုံေနၾကလွ်င္ စာေရးသူသည္ ေလ့လာေရးသား ႀကိဳးပမ္းရက်ဳိးနပ္ၿပီ ဟူ၍။
အုန္းမႈတ္ခြက္ နင္းျခင္းျဖင့္ ေရာဂါခပင္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ။
မေကြး၀င္းျမင့္
စာေပလုပ္သား အမွတ္(၀၀၁၆)
အမွတ္(၆)မဲထီးလမ္း။ ေစ်းရပ္၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၃၂။ လြယ္လြယ္ႏွင့္ တန္ဘုိးႀကီးေသာနည္း
အုန္းမႈတ္ခြက္နင္း ေရာဂါကင္း သတင္းမ်ားကို ဟိုကၾကား၊ ဒီကၾကားႏွင့္ ၾကားေနရသည္မွာ ၾကာၿပီ။ ၾကား႐ုံသာမဟုတ္။ ေရာက္ေလရာ အိမ္၊ ေက်ာင္းအခ်ဳိ႕တြင္လည္း အုန္းမႈတ္ခြက္မ်ားျပင္ဆင္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
စာေပႏွင့္ စတင္လႈံ႔ေဆာ္သူမွာ သင့္ဘ၀မဂၢဇင္းတြင္ သတင္းေထာက္ မေကြး ၀င္းျမင့္၏ ေဆာင္းပါးျဖစ္၏။ ေၾကးမုံတြင္လည္း လူထုေအာ္သံျဖင့္ အုန္းမႈတ္ခြက္ လႈံ႔ေဆာ္မႈ တစ္ရပ္ ဖတ္ရသည္။
မေကြး၀င္းျမင့္ကပင္ ယခု သီးျခား စာအုပ္ငယ္ျဖင့္ တင္ျပလႈ႔ံေဆာ္လာသည္ကို ေတြ႔ရျပန္သည္။ ႏွယ္ႏွယ္ရရ မဟုတ္။ အုန္းမႈတ္ခြက္ေၾကာင့္ ေရာဂါ ကင္းပုံကို ဆရာေတာ္ႏွင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ ဖြင့္ဟ ေထာက္ခံမႈႏွင့္ ကြင္းဆင္း ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကို ေနရပ္လိပ္စာမ်ားႏွင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။
သာမန္ အေညာင္းေျပမဟုတ္။ ေလငန္း၊ ေသြးတိုးေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ကိုယ္ေတြ႔ ေထာက္ခံသူမ်ားတြင္ စာေရးဆရာ သတင္းေထာက္မ်ား အပါအ၀င္ လူထု ေဒၚအမာတိ္ု႔ပင္ ေတြ႔ရ၏
က်န္းမာေစေၾကာင္း အျခားနည္းလမ္းေကာင္းမ်ား ပူးတြဲပါရိွပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္မူကား ဘာေရာဂါမွ် မရိွေစကာမူ စာအုပ္ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ အုန္းမႈတ္ခြက္ႏွစ္လုံး ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ လြယ္လြယ္ႏွင့္ တန္ဖိုးႀကီးေသာ နည္းလမ္းျဖစ္၍ စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကပါကုန္ဟု ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါသည္။
ဦးႀကီးေမာင္( ေငြဥေဒါင္း)
ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၀၉ ခု၊စက္တင္ဘာလ(၂၀)ရက္၊ ည(၁၀း၂၀)နာရီ ကူးေရးပါသည္။
0 comments:
Post a Comment