ဦးဘေက်ာ္သည္ ပင္ကုိယ္စိတ္ရင္းေကာင္းသူလည္းျဖစ္၊ မႏၱေလး အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းထြက္လည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာမႈကို အားေပးသည္။ အမ်ဳိးသားစိတ္လည္း ျပင္းထန္သည္။ တစ္မ်ဳိးသားလုံးကို က်န္းက်န္းမာမာ ျဖစ္ေစခ်င္သူ ျဖစ္သည္။ သြားေလရာ ေရာက္ေလရာတြင္ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြး ေလးေလးစားစား။ သူသိထားသမွ် က်န္းမာေရး နည္းေကာင္းမ်ားကို ေဖာက္သည္ခ် ေျပာေလ့ရိွပါသည္။
စာေရးသူသည္ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္း ေရာဂါကင္း စာအုပ္ေရးသား ထုတ္ေ၀ေရးအတြက္ မေကြးမွ မႏၱေလးသို႔ ခုႏွစ္ေခါက္မွ် ဦးေလး ဦးဘေက်ာ္ထံ သြားခဲ့ပါသည္။ ေသခ်ာက်နစြာ မွတ္သားရပါသည္။ ဦးေလး ဦးဘေက်ာ္ ေျပာျပသည္မွာ..
က်ဳပ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က ရန္ကုန္ေရာက္တယ္ ရန္ကုန္ လဟာျပင္ေစ်းမွာ ရာဘာ ဖိနပ္ဆိုင္ ဖြင့္ေနတဲ့ တ႐ုတ္အဘိုးႀကီး တစ္ေယာက္ေတြ႔ရတယ္။ သနားစရာဗ်ာ၊ သူ႔ခဗ်ာ တစ္ျခမ္းေလငန္း ဆြဲၿပီး ကိုယ္တစ္ျခမ္း တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနတယ္။ သြားတဲ့အခါ ေျခတစ္ဖက္ ဒရြတ္တိုက္ ဆြဲသြားေနရတယ္။ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေပါ့။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္က အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းဖို႔ ေျပာေတာ့ နားမလည္ရွာဘူး၊ အနီးအနားမွာ ရိွတဲ့ အုန္းထမင္း ခ်က္တဲ့ ဆိုင္ေတြကို အုန္းမႈတ္ခြက္ ႏွစ္လုံးေတာင္းၿပီး လက္ေတြ႔ နင္းျပလိုက္တယ္။ တ႐ုတ္ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်သြားသဗ်၊ နင္းသဗ်ဳိ႕၊ တစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ ေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္ အံ့ၾသသြားတယ္ဗ်ဳိ႕၊ အေကာင္းပကတိဗ်ဳိ႕၊ တကယ့္ကို အေကာင္းျဖစ္သြားတာ ၊ က်ဳပ္ေျပာတဲ့ နည္းအတိုင္း ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ နင္းလိုက္တာ အခုလိုကို ျဖစ္ေရာတဲ့ဗ်ာ၊ ေရႊသြားတ၀င္း၀င္းနဲပ ၀မ္းသာလြန္း ေက်းဇူးတင္ရွာလြန္းလို႔ ေကၽြးလိုက္ ေမြးလိုက္တာလဲ အလြန္ပဲ၊ က်ဳပ္လဲ ၀မ္းသာတာေပါ့ဗ်ာ။
၁၁။ ေငြကုန္မွ ေကာင္းတယ္ထင္ၾကတာ
“ က်ဳပ္ကေတာ့ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေသ ေလငန္း ေရာဂါ ျဖစ္ေနသူ၊ ေျခတစ္ဘက္ဆာၿပီး ေကာင္းေကာင္းလမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သူေတြ ေတြ႔ယင္ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းဖို႔ ေျပာတာပဲ၊ တခ်ဳိ႕လဲ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ လက္ခံတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့လဲ မယုံၾကည္ဘူးဗ်၊ မယုံတာကလဲ က်ဳပ္ေပးတဲ့နည္းက လြယ္လြန္းသကိုး။ တစ္ခ်ဳိ႕က ေငြကုန္မွ ေငြမ်ားမ်ားကုန္မွ ေကာင္းတယ္ထင္တာ၊ ေပ်ာက္လိမ့္မယ္ ထင္ၾကတာကိုး။ ဒါေတြ က်ဳပ္တို႔ ဗမာေတြ အစြဲမေပ်ာက္ေသးဘူး၊ အမွန္ကေတာ့ သူ႔နည္းနဲ႔သူ ေငြတစ္ျပားတစ္ခ်က္မွ မကုန္ဘဲ ေပ်ာက္တဲ့နည္းပါ။ ဥပမာ ေျပာရရင္ ေသာ့ခေလာက္တစ္ခုကို သူ႔ေသာ့တံနဲ႔သူ မခတ္ဘဲ ေရႊေသာ့တံႏွင့္ခတ္ဗ်၊ မရဘူး၊ အဲ…သူ႔ေသာ့နဲ႔ သူခတ္ေတာ့ အံ၀င္ခြင္က်ေဒါက္ခနဲ ပြင့္လာမွာပဲ၊ ဒီသေဘာပဲဗ်၊ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းတဲ့ အခါမွာ ဇြဲရိွဖု႔ိ အေရးႀကီးပါတယ္။ တစ္ခါ ႏွစ္ခါနင္း႐ုံနဲ႔ ေပ်ာက္လဲ မေပ်ာက္ဘူးလို႔ အားမေလွ်ာ့သင့္ပါဘူး၊ နင္းစမ္းပါ စိတ္ရွည္ရွည္ထား နင္းစမ္းပါ၊ ေပ်ာက္ရပါေစမယ္။ သြက္ခါပါဒ၊ ေလငန္း၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ဳိ၊ ေခါင္းကုိက္၊ ဇက္ေလး အကုန္ေပ်ာက္။ စာေရးဆရာေတြ၊ ည အယ္ဒီတာေတြ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြ အလုပ္ တကုတ္ကုတ္လုပ္ေနရလို႔ ည အယ္ဒီတာေတြ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြ အလုပ္ တကုတ္ကုတ္ လုပ္ေနရလို႔ ခါးႀကီးေတာင့္၊ ဇက္ႀကီးေလးေနတာ ေလာက္မ်ား ခုနင္း ခုေပ်ာက္ေစရမယ္ဗ်ာ” ဟု အားပါး တရ ေျပာျပပါေတာ့၏။
၁၂။ အေၾကာတို႔သေဘာ
အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းျခင္းသည္ ကိုယ္ခႏၶာရိွ အေၾကာမ်ားကို ထိမိေစပါသည္။ အေၾကာ၏ သေဘာကို ျမန္မာ့ အာယုေဗၺဒ ေဆးသိပံၸ( သိမ္ျဖဴ) ဆရာေတာ္ အရွင္နာဂသိန္ မဟာေထရ္က ျမန္မာ့အေၾကာျပင္က်မ္းတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
အေၾကာျပင္ဆရာ၏ စြမ္းရည္
ေဖာ္ျပပါ ေရာဂါေရာက္ရာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးတြင္ အုပ္စုသုံးလီ အနက္ အေၾကာသည္ ပဓာန အက်ဆုံး ျဖစ္သည္။ အပူသည္း ေျခထုတ္လုပ္သမွ် ဓာတ္ဗလတို႔ကိုု ေလသည္ ပုံမွန္ေနရာသို႔ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ရ၏။ ပို႔ေဆာင္သမွ်ကို သလိပ္ေခၚ အေစးဓာတ္သည္ ေပါင္းစုေပးရ၏။ သို႔ျဖစ္၍ အေၾကာသည္ သည္းေျခ၊ ေလ၊ သလိပ္တည္းဟူေသာ ေဒါသသုံးပါးတို႔၏ သြားရာလမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သျဖင့္ အဖိုးတန္ဓာတ္ႀကီးမ်ား သြားရာလည္း အေၾကာပင္ ျဖစ္၏။ အညစ္အေၾကးေလမ်ား ေနရာတကာ ပုံမွန္တည္ရိွရန္နွင့္ အျပင္အပသို႕ ထြက္ရန္လည္း အေၾကာသည္ ပဓာန ျဖစ္၏။
အေၾကာျပင္ အတတ္သိမႈျဖင့္ ဆရာ့ပင့္ေခၚျခင္း မေစာင့္ေသာ ဆရာထံသို႔ အကုစားခံရန္ အခ်ိန္မေစာင့္ေသာ ၊ အဆိပ္ထက္ လ်င္ျမန္ေသာ ႏွလုံးေရာဂါကို အျမန္ဆုံး ကယ္တင္ရန္ ေဖာ္ျပပါ အေၾကာျပင္ အတတ္မွ တပါး မရိွေခ်။ ေသခါနီးေသာ ေရာဂါပင္လွ်င္ အေၾကာ အတတ္ပညာသည္ ကာကြယ္ႏိုင္သည္ဟု ေဖာ္ျပလိုရင္း ျဖစ္သည္။
ဆီးခ်ဳပ္၊ ဓာတ္ခ်ဳပ္၊ ေလခ်ဳပ္၊ ေသြးခ်ဳပ္၊ အပူခ်ဳပ္၊ ခ်ဳပ္ႀကီးငါးခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထုိးျခင္း၊ ေအာင့္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ေခါင္းထုိးျခင္း၊ ဇက္ေၾကာတက္ျခင္း၊ လက္ျပင္ ေအာင့္ျခင္း၊ နံေဘးႏွစ္ဖက္ေအာင့္ျခင္း စသည့္ အဂႏၱဳက ေရာဂါျဖစ္ရာ၌ ေရာဂါေရာက္ေၾကာင္း အရပ္ရပ္တို႔ကို ႏိႈင္းဆ၍ ႏိွပ္ကြင္း ႏိွပ္ကြက္တို႔၌ အခ်က္က်က်ျပဳျပင္သြားျခင္းျဖင့္ တစ္ခဏခ်င္း ေကာင္းသြားႏိုင္၏။
ေလျဖတ္ျခင္း၊ ရြဲ႔ျခင္း၊ ေစာင္းျခင္း၊ တစ္ျခမ္းေသျခင္း၊ ခ်ည့္ျခင္း၊ ကုန္းေနျခင္း၊ ေကာ့လန္ေနျခင္း စသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလမ်ဳိးရွစ္ဆယ္တြင္ နာတာရွည္ ေရာဂါတို႔ကိုလည္း ေရာဂါအေနႏွင့္ ႏိွပ္ကြ္း ႏိွပ္ကြက္တို႔ကို ျပဳျပင္ေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္း၏။
တက္ျခင္း၊ အဆိပ္သင့္ျခင္း၊ ေသြးတိုးျခင္း၊ ေမာျခင္း၊ အသက္႐ွဴမ၀ျခင္း စေသာ လတ္တေလာ အေရးႀကီးသည့္ ေရာဂါတို႔ကို ေတြ႔ရာ၌လည္း ေဆးထက္ပင္ လ်င္ျမန္စြာ ကုစားကာကြယ္ႏိုင္၏။ ယင္းကဲ့သို႔ ေရာဂါ သုံးမ်ဳိးလုံးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေနသျဖင့္ အေၾကာျပင္ အတတ္ပညာကို စနစ္တက် တတ္ေျမာက္ထားေသာ အသက္ကယ္တင္ရွင္ သမား တစ္ဆူ ျဖစ္လိုသူတိုင္း လိုအပ္ေပသည္။
အထက္ပါအတိုင္း သိမ္ျဖဴဆရာေတာ္ ဘုရားက ျမန္မာ့အေၾကာျပင္ အတတ္ပညာက်မ္းတြင္ မိန္႔ဆိုထားပါသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္ ဤကဲ့သို႔ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပ တင္ျပရျခင္းမွာ အေၾကာသည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ အေရးပါအရာေရာက္ေၾကာင္း ထင္ရွားေစလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာကို နင္းျခင္း၊ ႏိွပ္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းသည္ စာေရးသူေလ့လာတင္ျပေသာ အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းျခင္း၏ ေျခဖ၀ါး၊ ေျခဖေနာင့္၊ ေျခဖ်ားတို႔ ႏိွပ္ျခင္းျဖင့္ တစ္စိတ္တေဒသ ပါ၀င္တူညီေနပါသည္။
အုန္းမႈတ္ခြက္နင္းျခင္းသည္ မည္သည့္ကာလ၊မည္သူကစသည္ခဲ့သည္ဟု သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ား မေတြ႔ရပါ။ သို႔ေသာ္ စာေရးသူသည္ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ေတာင္ႀကီး၊ ပင္းတယ၊ လား႐ိႈး၊ ေအာက္ဖက္ ေမာ္လၿမိဳင္၊ က်ဳိက္ထို၊ သထုံ၊ ဖားအံ၊ ျမန္ေအာင္၊ ဟသၤတ၊ ေျမာင္းျမ၊ အိမ္မဲႏွင့္ သာယာ၀တီၿမိဳ႕မ်ားအထိ ၿမိဳ႕ေပါင္း တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္၊ လူေပါင္း ငါးရာတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံလွ်က္ အုန္းမႈတ္ခြက္ နင္းၾကသူမ်ားအား ေမးျမန္းမွတ္သားပါသည္။ အခ်ဳိ႕ဓာတ္ပုံႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္၍ အခ်ဳိ႕ အသံသြင္းႀကိဳးေခြႏွင့္ပင္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါ၏။
ထို႔သို႔ေလ့လာဆည္းပူး သုေတသနျပဳၾကရာတြင္ “ ဒီနည္း အေဖက ေျပာခဲ့တာပဲ” ။ “ အဘိုးက ေျပာတာပဲ၊ “ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ေျပာတပဲ” ထိုမွ်သာ သိရပါသည္။ မည္သူ မည္၀ါက စတင္တီထြင္သည္ဟု မသိရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိဘမဲ့ “ နည္းေလးတစ္ခု ” သာ မွတ္ယူၾကပါကုန္။
ေရွးေခတ္ နန္းတြင္းသုံး အေၾကာပညာမ်ားမွ သည္ဘက္ေခတ္ျမန္မာ့ အာယုေဗၺဒ ေဆးသိပၸံသုံး လက္ေတြ႔အေၾကာပညာတို႔ကို ေလ့လာတတ္ကၽြမ္း နားလည္ထားပါက…
“ ေဆးမွာအေငြ႔-လက္မွာ အေတြ႔”
“ ေဆးဆယ္ခြက္- လက္တစ္ခ်က္”
ဆိုသကဲ့သို႔ အတိုင္းအထက္အလြန္ ေကာင္းလွပါေခ်မည္။
သို႔ေသာ္ ယင္းအတတ္ပညာသည္ ခက္ခဲနက္နဲသည္က တစ္ဖုံ မိမိတို႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အလုပ္အကိုင္မ်ားေၾကာင့္ မလိုက္စား မေလ့လာႏိုင္ၾကေသာ ရဟန္းရွင္လူမ်ား က်န္းမာေရး အတြက္ ေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ေသာ ဤအုန္းမႈတ္ခြက္နင္း ေရာဂါကင္း စာအုပ္ငယ္ကို လက္ေတြ႔ကိုယ္ေတြ႔မ်ားမွ စာအုပ္အျဖစ္သို႔ တင္ျပလိုက္ရ ေပသတည္း။
ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္။
ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္
၂၀၀၉ ခု၊စက္တင္ဘာလ(၁၈)ရက္၊ညေန(၅)နာရီ ေရးတင္ပါသည္။
0 comments:
Post a Comment